«Χρειαζόμαστε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που συνδέεται με την παραγωγή και με πολύ διαφορετικό τρόπο απ' ό,τι γνωρίζαμε μέχρι σήμερα» υποστήριξε, χτες, ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου, στην πρώτη συνεδρίαση του λεγόμενου «Συμβουλίου Διά Βίου Μάθησης και Σύνδεσης με την Απασχόληση» στο υπουργείο Παιδείας. Η θέση αυτή του πρωθυπουργού ανταποκρίνεται πλήρως στις επιδιώξεις της κυβέρνησης μέσω της πολιτικής της Διά Βίου Μάθησης. Το νέο «όραμα» για την Παιδεία, η νέα σύνδεσή της με την παραγωγή, θα ταυτιστεί με τη διάλυση σε ό,τι έχει απομείνει απ' τη δημόσια εκπαίδευση και την αντικατάστασή του με έναν ολόκληρο μηχανισμό καταρτίσεων μιας χρήσης.

Τι είπε, χτες, η κυβέρνηση και συμφώνησαν οι συμμετέχοντες στο «Συμβούλιο Διά Βίου Μάθησης» (ΣΕΒ, ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ, ΓΣΕΒΕΕ, ΕΣΕΕ, ΚΕΔΚΕ, Ενωση Περιφερειών κ.ά.); Η μόρφωση υποβαθμίζεται σε ένα μάτσο χρηστικές δεξιότητες, γρήγορα αναλώσιμες, για νέους εργαζόμενους πιο ευέλικτους, πιο φθηνούς, που σύμφωνα με τη φιλοδοξία του σχεδίου θα υποτάσσονται πιο εύκολα στην πιο άγρια εκμετάλλευση. Και το κόστος αυτού θα βαραίνει τους ίδιους τους ...διά βίου καταρτιζόμενους.

Υπενθυμίζουμε ότι η κυβέρνηση, με το νόμο για τη Διά Βίου Μάθηση (ν.3879), νομιμοποίησε κάθε έμπορο της γνώσης και θεσμοθέτησε το Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων. Αυτό είναι το «εργαλείο» που θα χρησιμοποιήσει η κυβέρνηση για εξυπηρετήσει, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, τα συμφέροντα των εργοδοτών στο «νέο» εκπαιδευτικό σύστημα. Με το Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων η γνώση «σπάει» σε τρεις μορφές: Την τυπική, τη μη τυπική και την άτυπη. Τυπική είναι το δομημένο δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα (Σχολεία, Πανεπιστήμιο), αλλά και οποιοδήποτε πτυχίο έχει τη σφραγίδα του κράτους και έχει οργανωμένο πρόγραμμα (κολέγια, ΙΕΚ κ.ά.). Μη τυπική είναι οτιδήποτε δεν υπάγεται στα παραπάνω, αλλά έχει οργανωμένη μορφή (μαθήματα ξένων γλωσσών, σεμινάρια κ.ά.). Ατυπη είναι οτιδήποτε κάνουμε στον ελεύθερο χρόνο μας και μπορεί να αποδειχθεί με ένα χαρτί. Ολα τα παραπάνω (πτυχία, πιστοποιητικά, βεβαιώσεις) θα αποτελούν ένα σύνολο το οποίο οι εργοδότες θα «συνεκτιμούν» αξιοποιώντας το Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων.

Συντονισμένη με την κυβερνητική κοροϊδία και τη δημαγωγία των συμμάχων της εμφανίστηκε η ΓΣΕΕ, σε ανακοίνωση για τα όσα είπε η τρόικα στη συνέντευξη Τύπου της Παρασκευής. Οι εργατοπατέρες του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού χαρακτηρίζουν «ανεπιθύμητα πρόσωπα» τους εκπροσώπους της τρόικας και μιλάνε για «φαεινές προτάσεις» σε ό,τι αφορά την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας.

Η ΓΣΕΕ έχει το θράσος να χαρακτηρίζει ανεπιθύμητους αυτούς με τους οποίους συνομιλεί σε τακτά διαστήματα και τους οποίους συνάντησε και πρόσφατα ο ΠΑΣΟΚος πρόεδρος της Συνομοσπονδίας. Οσο για τις «φαεινές ιδέες», που επικαλείται η ΓΣΕΕ, κατά ένα μέρος έχουν ήδη εφαρμοστεί τα τελευταία χρόνια, με την ιδιωτικοποίηση δημόσιων επιχειρήσεων, τις οποίες στήριξε η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, χαρακτηρίζοντάς τες άλλοτε «μετοχοποίηση» και άλλοτε «αναπτυξιακή πολιτική» για τη χώρα.

Σε σχόλιό του για την ανακοίνωση της ΓΣΕΕ, το Γραφείο Τύπου του ΠΑΜΕ σημειώνει:

«Μαζί με την κυβέρνηση, τον Καρατζαφέρη και τους θιασώτες της ΕΕ, από κοντά και η ηγεσία της ΓΣΕΕ, ενώ όλοι μαζί υλοποιούν τις απαιτήσεις του κεφαλαίου, δήθεν θίχτηκαν από τους εκπροσώπους της τρόικας. Η ηγεσία της ΓΣΕΕ, αφού πρώτα αποδέχτηκε όλη την αντεργατική λαίλαπα της κυβέρνησης, τώρα δήθεν διαφωνεί. Κοροϊδεύει τους εργαζόμενους. Το μόνο που την ενδιαφέρει είναι, όπως λέει και στην ανακοίνωσή της, "η ανόρθωση και η σωτηρία της οικονομίας", δηλαδή η κερδοφορία των επιχειρήσεων.

Καλούμε τους εργαζόμενους να απομονώσουν την ηγεσία της ΓΣΕΕ, να φύγουν μακριά απ' αυτήν. Να συμπορευτούν μαζί με το ΠΑΜΕ και τα ταξικά συνδικάτα. Να δώσουν μαζικά, μαχητικά, αποφασιστικά και με οργάνωση τη μάχη για την επιτυχία της απεργίας στις 23 Φλεβάρη και των απεργιακών συγκεντρώσεων. Στην Αθήνα, στην Ομόνοια στις 11 το πρωί».

Απόλυτα έτοιμο από την περασμένη εβδομάδα είναι το επικαιροποιημένο μνημόνιο που συμφωνήθηκε ανάμεσα στην κυβέρνηση, την τρόικα και την πλουτοκρατία, που έχουν προγραμματίσει τη δημοσιοποίησή του για τις προσεχείς εβδομάδες.

Ο κουρνιαχτός που επιχειρούν να σηκώσουν, μοναδικό στόχο έχει τη συγκάλυψη της εγκληματικής πολιτικής τους απέναντι στο λαό, η οποία περνάει σε φάση νέας κλιμάκωσης. Τα μέτρα - μαμούθ για ιδιωτικοποιήσεις ύψους τουλάχιστον 50 δισ. ευρώ μέσα στα επόμενα χρόνια δεν είναι αξίωση της τρόικας, αλλά η επίσημη πολιτική και της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, όπως άλλωστε παραδέχεται και η ίδια σε σχετικό σημείωμα του υπουργείου Οικονομικών.

Στο επικαιροποιημένο μνημόνιο που έχει ήδη κλειδώσει και θα δημοσιοποιηθεί το αργότερο μέχρι τις αρχές του Μάρτη, περιλαμβάνονται πολλά περισσότερα μέτρα από αυτά που ήδη ανακοινώθηκαν τόσο από την πλευρά της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, όσο και από τα κλιμάκια των ιμπεριαλιστικών οργανισμών.

Την Κυριακή 13 του Φλεβάρη και ενώ είχε προηγηθεί μπαράζ συνεντεύξεων από τα στελέχη του κλιμακίου της τρόικας στις εφημερίδες, ο υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου σε επίσημη ανακοίνωση ισχυρίστηκε ότι η «αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου αποτελεί επιλογή της κυβέρνησης», καθώς «συμβάλλει καθοριστικά στην επιτάχυνση της ανάπτυξης, αλλά και στη μείωση του σημερινού τεράστιου χρέους της χώρας».

ΠΑΣΟΚ και ΝΔ έχουν «ταΐσει» τις τράπεζες με δεκάδες δισ. ευρώ, από χρήματα του ελληνικού λαού, υποτίθεται για να ενισχυθεί η ρευστότητα στην οικονομία... Να δίνουν δηλαδή οι τράπεζες δάνεια σε εργαζόμενους και επιχειρήσεις, προκειμένου να ενισχυθεί η παραγωγή και η καταναλωτική ζήτηση.

Ουδέν ψευδέστερον. Πρώτ' απ' όλα, οι τράπεζες δανείζουν τις μεγάλες επιχειρήσεις και διαπλέκονται μαζί τους, απ' αυτές βγάζουν τα μεγάλα και μακροπρόθεσμα κέρδη. Βεβαίως, σύμφωνα με στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας, μεταξύ Οκτώβρη 2010 και Δεκέμβρη 2010, μέσα σε δύο δηλαδή μήνες, τα επιτόκια με τα οποία οι τράπεζες χορηγούν δάνεια στις μικρές εμπορικές και βιοτεχνικές επιχειρήσεις, αυξήθηκαν έως και 6%, από 5,94% τον Οκτώβρη σε 6,32% το Δεκέμβρη. Και μπορεί η αύξηση αυτή να φαίνεται μικρή, ωστόσο στη σημερινή εποχή της κρίσης, που οι μικρές επιχειρήσεις κλείνουν η μία πίσω από την άλλη, μια αύξηση των εξόδων τους για εξυπηρέτηση δανείων κατά 6%, είναι απαγορευτική για την περαιτέρω λειτουργία τους. Η πραγματικότητα είναι, ότι οι τράπεζες, συνεχίζουν να μη χορηγούν δάνεια και σε μεγάλους και σε μικρούς, και για να τα κάνουν αποτρεπτικά αυξάνουν τα επιτόκια. Γιατί σε συνθήκες κρίσης η δανειοδότηση είναι επισφαλής όχι μόνο για τα κέρδη τους, αλλά και για το ίδιο το κεφάλαιό τους, δηλαδή κινδυνεύουν να χάσουν. Οσο για τα καταναλωτικά δάνεια, συνεχίζουν να τα χορηγούν με τοκογλυφικά επιτόκια της τάξης του 14,5%.

Κοντολογίς, ο πακτωλός των δεκάδων δισεκατομμυρίων δόθηκε στις τράπεζες για να σωθούν οι ίδιες ενισχύοντας τη ρευστότητά τους που επίσης κινδυνεύει από δάνεια σε επισφαλείς επιχειρήσεις, σε τοξικά ομόλογα και λόγω διαχείρισης κρατικών χρεών, αλλά και για να είναι έτοιμες να συμβάλλουν στη διευρυμένη αναπαραγωγή του κεφαλαίου, δανειοδοτώντας, αν και όταν εξέλθει από την κρίση ο καπιταλισμός. Αλλωστε, οι τράπεζες είναι η καρδιά του κεφαλαίου και χρειάζεται να τονώνονται στις συνθήκες κρίσης, αφού και γι' αυτές θα υπάρξει καταστροφή μέρους του κεφαλαίου, ακριβώς λόγω κινδύνων από «τοξικά» ή τα λεγόμενα πιγκς όπως τα λένε οι ίδιες.

Στην μεταβίβαση του κόστους μεταφοράς των μαθητών στα σχολεία τους, στην τσέπη των γονιών, προσανατολίζεται το υπουργείο Παιδείας, όπως άφησε να διαφανεί χθες η αρμόδια υφυπουργός Π. Χριστοφιλοπούλου, απαντώντας σε Ερώτηση του βουλευτή του ΚΚΕ, Χαράλαμπου Χαραλάμπους. Η Π. Χριστοφιλοπούλου δήλωσε ότι «το υπουργείο Παιδείας δεν έχει αρμοδιότητα για τη μεταφορά των μαθητών. Αυτό μέχρι το Δεκέμβριο ήταν έργο των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων. Από το Γενάρη και μετά ξεκινάμε και είναι έργο των δήμων».

«Πρέπει να βρεθεί ένας νέος τρόπος που να διασφαλίζει και την ασφαλή και τη σταθερή μεταφορά των μαθητών σε όλες τις περιοχές της χώρας» σημείωσε ανταπαντώντας ο Χ. Χαραλάμπους «αρκεί, βέβαια, ο τρόπος αυτός - επειδή ακούμε ότι μειώνονται συνεχώς και τα κονδύλια για τις δημόσιες δαπάνες - να μην καλεί τους γονιούς να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη. Και να με συγχωρήσετε εγώ έχω αυτή την υποψία». Πρόσθεσε ότι «τελευταία καλλιεργείται πολύ η ατομική ευθύνη του γονιού. Είσαι γονιός, πρέπει από μόνος σου να εξασφαλίσεις τον τρόπο με τον οποίο θα πάει το παιδί σου στο σχολείο. Είσαι γονιός και δεν υπάρχουν λειτουργικά έξοδα; Βάλε το χέρι σου στην τσέπη, να πληρώσεις για το πετρέλαιο για να έχει θέρμανση το παιδί σου». Επισήμανε τέλος πως «οι μεταφορές των μαθητών δεν είναι μόνο θέμα της Κέρκυρας. Ηδη σήμερα έχω διαβάσει ότι και στο Νομό Θεσσαλονίκης και στο Νομό Χαλκιδικής περίπου 11.000 μαθητές βρίσκονται στον αέρα, επειδή σταμάτησαν τα δρομολόγια. Και αυτό, αν θέλετε, εντείνει τις υποψίες μου ότι αυτό συμβαίνει σκόπιμα, γιατί κάποια στιγμή θα πείτε ότι δεν υπάρχουν χρήματα για τις μεταφορές και ο καθένας ας βρει τη λύση ατομικά».

Με μια ακόμα δημοσκόπηση, η κυβέρνηση επιδιώκει να εμφανίσει ότι οι εργαζόμενοι, οι φοιτητές και οι σπουδαστές συμφωνούν με τις αναδιαρθρώσεις στην Παιδεία. Χτες, το υπουργείο Παιδείας «μοίρασε» μια δημοσκόπηση για τη «Διά Βίου Μάθηση», μπροστά και στην πρώτη συνεδρίαση του Συμβουλίου της «Διά Βίου Μάθησης» (ΣΕΒ, ΓΣΕΕ κ.ά.), τις εργασίες του οποίου θα «ανοίξει» ο πρωθυπουργός, την επόμενη Τρίτη.

Με τη «Δια Βίου Μάθηση» επιδιώκεται να συγκαλυφθεί η ανεργία, με τη συμμετοχή των ανέργων σε προγράμματα κατάρτισης και επανακατάρτισης, ενώ, παράλληλα, επιδιώκεται η οποιαδήποτε σχέση του εργαζόμενου με τη γνώση να συνδέεται ολοκληρωτικά με το συμφέρον των εργοδοτών.

Πρόκειται για σχέδιο διάλυσης της Παιδείας, αφαίρεσης κάθε δικαιώματος στη μόρφωση και την επιβολή μιας «νέας» κατάστασης, όπου οι εργαζόμενοι θα ζουν μόνο για να κάνουν «συλλογή» πιστοποιητικών και βεβαιώσεων, με την ελπίδα πως θα τους προσλάβει κάποιος εργοδότης ή θα διατηρήσουν τη δουλειά τους. Ορισμένα στοιχεία από τη δημοσκόπηση του υπουργείου Παιδείας αποδεικνύουν ότι εργαζόμενοι (που υποτίθεται ότι είναι «συντριπτικά υπέρ του θεσμού», όπως περιγράφεται στα συμπεράσματα της δημοσκόπησης!) όχι μόνο δε γνωρίζουν περί τίνος πρόκειται, αλλά έχουν τελείως άλλη αντίληψη για το περιεχόμενό της:

• 37% δηλώνει «όχι και τόσο ενημερωμένο» και το 34% «καθόλου ενημερωμένο».
• Η συντριπτική πλειοψηφία συνδέουν περισσότερο τη Διά Βίου Μάθηση με την ευχαρίστηση που προσφέρει η διαδικασία εκμάθησης των πραγμάτων (91%) και την ολοκλήρωση της προσωπικότητας (84%). Η Διά Βίου Μάθηση της κυβέρνησης δεν έχει καμία σχέση με τα παραπάνω!
• Οι περισσότεροι αναγνωρίζουν σήμερα ως Διά Βίου Μάθηση την παρακολούθηση σεμιναρίου για τη δουλειά τους και την εκμάθηση ηλεκτρονικού υπολογιστή από κάποιον ειδικό.

Στις δημοσκοπήσεις καταφεύγει η κυβέρνηση για να αποδείξει ότι η πλειοψηφία των φοιτητών, των σπουδαστών και των γονιών τους συμφωνούν με τις αναδιαρθρώσεις στην Ανώτατη Εκπαίδευση. Η δημοσκόπηση που μοίρασε προχτές το υπουργείο Παιδείας έχει ένα και μοναδικό συμπέρασμα: Ολοι συμφωνούν με το Πανεπιστήμιο ΑΕ που προωθεί η κυβέρνηση! Κι όπως ήταν αναμενόμενο η δημοσκόπηση «αξιοποιήθηκε» δεόντως απ' τα κυρίαρχα ΜΜΕ για να στηθεί μια «πραγματικότητα» συμφωνίας με αλλαγές που μετατρέπουν τα πανεπιστήμια σε επιχειρήσεις και βάζουν μεγαλύτερα ταξικά εμπόδια στη γνώση.

Είναι χαρακτηριστικά ορισμένα στοιχεία της δημοσκόπησης:

Τα ποσοστά των συμμετεχόντων (φοιτητές, σπουδαστές, «ευρύ κοινό») που δηλώνουν «μάλλον μη ενημερωμένοι», «σίγουρα μη ενημερωμένοι» και «ούτε ενημερωμένοι/ούτε μη ενημερωμένοι» κυμαίνονται γύρω απ' το 60%!

Στη γενική ερώτηση «θέλετε να γίνουν αλλαγές;», αυτονόητα οι περισσότεροι συμφωνούν. Οταν οι ερωτήσεις εξειδικεύονται στις αλλαγές του νόμου - πλαισίου (τις οποίες ήδη δηλώνει ότι δε γνωρίζει το 60%), τα ποσοστά πέφτουν αλλά παραμένουν υψηλά. Η συμφωνία, βέβαια, «εκβιάζεται» είτε από τη διατύπωση των ερωτήσεων, είτε από την απόκρυψη στοιχείων απ' τα μέτρα.

Οι προτάσεις και οι θέσεις της πλειοψηφίας της ΑΔΕΔΥ που τέθηκαν και στη χτεσινή συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΑΔΕΔΥ ανέδειξαν, για άλλη μια φορά, το ρόλο που παίζει σε βάρος των εργαζομένων. Η πλειοψηφία της ΑΔΕΔΥ θέτει θέμα να γίνεται δημοψήφισμα για την αποδοχή ή όχι κάθε ευρωενωσιακής συνθήκης. Ταυτόχρονα, προωθεί πρόταση για δημιουργία επιτροπής λογιστικού ελέγχου του χρέους, έργο της οποίας θα είναι να βρει ποιος φταίει για το χρέος!

Οι εκπρόσωποι των ταξικών δυνάμεων τόνισαν ότι και οι δύο προτάσεις είναι αποπροσανατολιστικές. Πρόσθεσαν πως και δημοψήφισμα να γίνει που θα καταδικάζει την εκάστοτε συνθήκη, αυτό δε βάζει εμπόδια στην αντεργατική - αντιλαϊκή πολιτική του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του, όπως ξεκάθαρα φάνηκε στην περίπτωση της Ιρλανδίας. Για το ζήτημα της επιτροπής, υπογράμμισαν ότι ο λογιστικός έλεγχος δεν είναι ζήτημα του εργατικού, λαϊκού κινήματος, αλλά και ότι είναι γνωστό ποιος φταίει για το χρέος. Τα ελλείμματα είναι προϊόν της μεταφοράς πόρων του κράτους στο κεφάλαιο, των χρηματοδοτήσεων, των επιδοτήσεων, των φοροαπαλλαγών του μεγάλου κεφαλαίου. Με αυτήν την έννοια, τα ελλείμματα πρέπει να τα πληρώσει η πλουτοκρατία.

Ανέδειξαν την ανάγκη έντασης της μάχης για οργάνωση των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς, συντονισμός της αγωνιστικής τους δράσης ενάντια στο σύνολο της πολιτικής αυτής. Πρόσθεσαν ότι τα νέα μέτρα που ετοιμάζεται να εφαρμόσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ σε βάρος των εργαζομένων στο Δημόσιο (ωράριο, μισθοί και άλλα) εντάσσονται στη λογική του συμφώνου ανταγωνιστικότητας, του οποίου ένας από τους στόχους είναι να μειωθεί κι άλλο η τιμή της εργατικής δύναμης.

Αμύθητο πλούτο, που έχει παραχθεί με τον ιδρώτα του ελληνικού λαού, κρατάει συσσωρευμένο σε τράπεζες της Ελβετίας το ντόπιο κεφάλαιο, σύμφωνα με δημοσίευμα του γερμανικού περιοδικού «Der Spiegel», το οποίο αναφέρει εκτιμήσεις ότι «οι Ελληνες έχουν καταθέσει περίπου 600 δισ. ευρώ στην Ελβετία, δηλαδή σχεδόν τρεις φορές περισσότερα χρήματα απ' όσα στην ίδια τη χώρα τους».

Κίνητρο για το δημοσίευμα δεν αποτέλεσε βέβαια ο «πόνος» του περιοδικού για τον κλεμμένο πλούτο των Ελλήνων εργαζόμενων, αλλά οι πληροφορίες που θέλουν την ελληνική κυβέρνηση να ετοιμάζεται για διαπραγματεύσεις με την Ελβετία, με στόχο την ανταλλαγή πληροφοριών γύρω από τη φοροδιαφυγή, καθώς εκτιμάται ότι «μεγάλο μέρος αυτών των χρημάτων δεν έχει δηλωθεί στην εφορία».

Σύμφωνα με το «Der Spiegel», στο περιθώριο του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ στο Νταβός υπήρξαν επαφές για το θέμα μεταξύ του Γ. Παπανδρέου και της προέδρου της Ελβετικής Ομοσπονδίας Micheline Calmy-Rey, με στόχο να εντοπιστούν οι φοροφυγάδες και να καταβάλουν εκ των υστέρων τον προβλεπόμενο φόρο. Τη συνάντηση επιβεβαίωσε και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος.

Χτες, ωστόσο, ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Οικονομικών Δ. Γεωργακόπουλος έσπευσε να καθησυχάσει την ντόπια πλουτοκρατία για τις προθέσεις της κυβέρνησης, λέγοντας ότι «δεν υπάρχουν τόσα χρήματα είναι υπερβολή» και πως «220-230 δισεκατομμύρια είναι οι καταθέσεις των Ελλήνων εντός της χώρας (...) δεν μπορώ να έχω σαφή τάξη μεγέθους αλλά να είναι 100-150 (στις ελβετικές τράπεζες)». Ο ίδιος είπε ότι τα χρήματα αυτά κατά την κατάθεσή τους έχουν ελεγχθεί, οπότε θεωρητικά δεν είναι «μαύρα» ή έχουν «λευκανθεί».

Οι προτάσεις, που, για λογαριασμό του ευρωενωσιακού κεφαλαίου, ανέλαβαν να παρουσιάσουν στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής η Γερμανία και η Γαλλία, έδωσαν αφορμή για να φουντώσει πάλι η προπαγάνδα περί «κατοχής» της χώρας από τη Γερμανία. Το γεγονός, μάλιστα, ότι αυτά τα ιδεολογήματα καλλιεργούνται με χαρακτηριστική συνέπεια από τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και δυνάμεις που αυτοαποκαλούνται «αντικαπιταλιστικές» (ΝΑΡ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ) και κινήσεις σαν τη «Σπίθα», πρέπει να προβληματίσει σοβαρά τους εργαζόμενους, το λαό, στον αγώνα που κάνουν να αμυνθούν αποτελεσματικά και να αντεπιτεθούν στον πόλεμο που τους έχουν κηρύξει η κυβέρνηση και η ντόπια πλουτοκρατία, με συμμάχους την ΕΕ και τα κόμματά της στη χώρα μας.

Το ΠΑΣΟΚ επιλέχθηκε από την ντόπια πλουτοκρατία για «αλλαγή φρουράς» στην κυβερνητική εξουσία, επειδή κρίθηκε πιο ικανό να αναλάβει τη διακηρυγμένη μέσα από το πρόγραμμά του προώθηση των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων που είχε ανάγκη το ντόπιο και ευρωενωσιακό κεφάλαιο. Πολύ νωρίτερα από την υπογραφή του μνημονίου (3 Μάη 2010) με την τρόικα, το ΠΑΣΟΚ είχε προσδιορίσει με λεπτομέρεια τις βασικές κατευθύνσεις και στοχεύσεις της επίθεσης που θα εξαπέλυε σε βάρος της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. 

Από την πρώτη στιγμή, ο Γ. Παπανδρέου αναγόρευσε την κρίση σε «ευκαιρία» για να εφαρμοστούν εκβιαστικά οι αναγκαίες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που είχαν ήδη δρομολογήσει οι στρατηγικές αποφάσεις της ΕΕ. Σε συνθήκες άκρατου ανταγωνισμού σε παγκόσμιο και περιφερειακό επίπεδο, η αστική τάξη στα κράτη - μέλη και το πολιτικό της προσωπικό διέθεταν πλέον ελάχιστα περιθώρια ελιγμού στην προώθηση μέτρων που είναι αναγκαία για να ξεκολλήσουν το κεφάλαιο από την κρίση και να καταστήσουν πιο ανταγωνιστικούς τους μονοπωλιακούς ομίλους.

Το δημόσιο χρέος και τα δημοσιονομικά ελλείμματα, όπως και οι απειλές για χρεοκοπία αποτέλεσαν και αποτελούν το άλλοθι στην εφαρμογή προειλημμένων αποφάσεων. Ολα τα μέτρα, με τα οποία έρχεται σήμερα αντιμέτωπος ο λαός, αποτελούν στρατηγικές κατευθύνσεις της ΕΕ και περιγράφονται στο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ. Το ομολογούν τα ίδια τα κυβερνητικά στελέχη, με πρώτο τον πρωθυπουργό.

Τα κλιμάκια της ΕΕ και του ΔΝΤ δεν ήρθαν σαν «σωτήρες» ή σαν «στρατός κατοχής», όπως προσπαθούν να τους παρουσιάσουν όσοι θέλουν να βγάλουν λάδι την κυβέρνηση και την αντιλαϊκή στρατηγική της. Προσκλήθηκαν από την κυβέρνηση και τους συμμάχους της για να προσφέρουν χρήμα και τεχνογνωσία στο τσάκισμα του λαού, με στόχο να προχωρήσουν ανατροπές προς το συμφέρον των ντόπιων και ευρωενωσιακών μονοπωλίων.

Γι' αυτό η αντιμετώπιση των ιδεολογημάτων της άρχουσας τάξης που προβάλλονται από διάφορα μέσα και διαφορετικές πλευρές είναι ένα από τα κρίσιμα ζητήματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν, για να γίνουν οι αγώνες ακόμα πιο αποτελεσματικοί, για να οργανωθεί σε βάθος και να κλιμακωθεί η ταξική πάλη.

Ιδού ορισμένες από τις ιδεολογικές «κατασκευές» της πλουτοκρατίας και όσων την υπηρετούν:

Ο ισχυρισμός αυτός διατυπώθηκε από την πρώτη στιγμή που υπεγράφη το Μνημόνιο, συνοδεύτηκε μάλιστα από φαιδρότητες πως δήθεν η κυβέρνηση διαπραγματεύεται με την τρόικα, ότι αντιστέκεται στις έξωθεν πιέσεις, στους «κακούς» δανειστές κλπ.

Είναι προφανές ότι όλα τα παραπάνω υπηρετούσαν την ενορχηστρωμένη προπαγανδιστική προσπάθεια της κυβέρνησης να αποσείσει τις ευθύνες της, να εμφανιστεί ότι αυτή δε μετέχει του αίματος και ούτε λίγο ούτε πολύ βρίσκεται και η κυβέρνηση στη θέση του θύματος και όχι του θύτη. Και ακόμη περισσότερο: Οτι στην κυβέρνηση έλαχε ο κλήρος της Ιστορίας να πάρει σκληρές μεν, αλλά αναγκαίες αποφάσεις. Δηλαδή, η κυβέρνηση όχι μόνο δεν είναι υπεύθυνη για την πολιτική και τα μέτρα που αποφασίστηκαν, αλλά είναι και ο «από μηχανής θεός», αυτός που αναλαμβάνει να δώσει τη λύση στο ελληνικό δράμα και να «σώσει» τη χώρα!

Η υπουργός Παιδείας δήλωσε ότι τα σχολικά πρωταθλήματα θα συνεχιστούν, υποστηρίζοντας ότι η αναβολή τους έγινε, επειδή «υπήρξε ένα πολύ συγκεκριμένο πρόβλημα που έχει να κάνει με τον τρόπο εκτέλεσης του προϋπολογισμού φέτος. Υπήρχαν συσσωρευμένα χρέη». Παράλληλα, σχολίασε την απαίτηση του ΚΚΕ για δωρεάν παροχή αθλητικών υποδομών στα σχολεία με τη φράση «δεν υπάρχει τίποτα δωρεάν. Κάποιοι πληρώνουν. Οι γυμναστές δε δουλεύουν δωρεάν. Πληρώνονται. Οι αθλητικές εγκαταστάσεις έχουν πολύ μεγάλο κόστος και για την κατασκευή τους και για τη λειτουργία τους. Η μεταφορά δεν είναι δωρεάν. Πληρώνεται. Και πληρώνει ο Ελληνας φορολογούμενος. Σήμερα, λοιπόν, αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να χρησιμοποιήσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο αυτά τα χρήματα».

Κυβέρνηση και ΓΣΕΕ συμφώνησαν απόλυτα για την προώθηση των Ζωνών Εκπαιδευτικής Προτεραιότητας (ΖΕΠ), στη χτεσινή παρουσίαση της ετήσιας έκθεσης του Κέντρου Ανάπτυξης Εκπαιδυτικής Πολιτικής (ΚΑΝΕΠ) της ΓΣΕΕ για την Εκπαίδευση. Ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ μίλησε για τις ΖΕΠ και η αναπληρώτρια υπουργός Παιδείας, Φ. Γεννηματά αναφέρθηκε (σχεδόν αποκλειστικά) στην πιλοτική εφαρμογή των ΖΕΠ.

Τι είναι οι ΖΕΠ; Συγκεκριμένες περιοχές της χώρας, που θα ενισχύονται οικονομικά και σε επίπεδο υποδομής, προσωπικού, ώστε υποτίθεται να μειωθεί η «σχολική αποτυχία» και να μην υπάρχει αποκλεισμός. Η «ενίσχυση» τελικά θα οδηγεί και στη διαφοροποίηση προγραμμάτων σπουδών (στα πλαίσιο του σχολείου της «αγοράς» και των «ιδιαιτεροτήτων» των περιοχών), ενώ οι μαθητές απ' τις «ευπαθείς» περιοχές θα οδηγούνται στην κατάρτιση. Με λίγα λόγια, μιλάμε για κατασκευή ενός φθηνού εργατικού δυναμικού απ' τα λαϊκά στρώματα. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, πως, ενώ όλα τα κονδύλια για την Παιδεία κόβονται, για τις ΖΕΠ έχουν εξασφαλιστεί χρήματα απ' το ΕΣΠΑ.

Οι ΖΕΠ δεν αποτελούν ελληνική πρωτοτυπία. Εχουν εφαρμοστεί στη Γαλλία και στην Αγγλία, με τα αποτελέσματα, που περιγράψαμε παραπάνω. Με τις παρεμβάσεις αυτές δεν αλλάζει η ταξική θέση και το εισόδημα των οικογενειών, οι μαθητές παραμένουν «ευπαθείς». Σαν λύση προβάλλουν τα «ειδικά» προγράμματα με τους μαθητές να οδηγούνται γρήγορα - γρήγορα στην κατάρτιση. Η Φ. Γεννηματά, άλλωστε, το είπε: «Θέτουμε ως προτεραιότητα την ανάπτυξη συνεργειών των Ζωνών Εκπαιδευτικής Προτεραιότητας με τα προγράμματα της Διά Βίου Μάθησης. Οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης και κυρίως οι Δήμοι, με τη θεσμική και επιχειρησιακή τους εμπλοκή στη Διά Βίου Μάθηση, θα παίξουν θεμελιώδη ρόλο στην προσπάθεια παρέμβασης μέσω των ΖΕΠ». Ανακοίνωσε ότι η πιλοτική λειτουργία ξεκινά με «τέσσερις ΖΕΠ σε Πλατεία Βάθης, Κάτω Πατήσια, Ταύρο, Αχαρνές».

Μετά την «επιμονή», στη σχετική εγκύκλιο, για την απαραίτητη συνεργασία των δήμων, ήρθε και η επιστολή, απλά για να επιβεβαιώσει τη γνωστή κατεύθυνση για το «αυτόνομο» σχολείο. Μιλάμε για το σχολείο της «αγοράς», που θα εξαρτάται - προοπτικά - απ' την οικονομική κατάσταση του δήμου και τους χορηγούς. Προς το παρόν, όπως προκύπτει απ' τη σχετική εγκύκλιο, οι συγχωνεύσεις θα είναι γενικό φαινόμενο (θα γίνουν σε όλα τα συστεγαζόμενα σχολεία), ενώ δεν προβλέπεται να κτιστούν νέα κτίρια. Επίσης, η μεταφορά των μαθητών «περνάει» στη «συγκοινωνιακή κάλυψη της περιοχής», δηλαδή στα ΚΤΕΛ και τα λεωφορεία. Για τον αριθμό των μαθητών αναφέρει πως θα εξαντλείται το όριο των 25 και 30 μαθητών ανά τάξη, στην πρωτοβάθμια και στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση αντίστοιχα.

Να «κουκουλώσει» με το μανδύα των εκπαιδευτικών κριτηρίων τις συγχωνεύσεις σχολείων, που υπηρετούν την κυβερνητική πολιτική για το επιχειρηματικό σχολείο της αγοράς, επιχείρησε χτες η υφυπουργός Παιδείας Εύη Χριστοφιλοπούλου, στο πλαίσιο συζήτησης της Επίκαιρης Ερώτησης του βουλευτή του ΚΚΕ Γιάννη Πρωτούλη για το θέμα των συγχωνεύσεων. Η υφυπουργός ισχυρίστηκε πως «οι συνενώσεις, αλλά και οι ιδρύσεις σχολείων που διέπονται από το ν. 1566 γίνονται κάθε χρόνο. Φέτος εφαρμόζονται για πρώτη φορά μετά τον "Καλλικράτη" στους νέους μεγάλους δήμους και γι' αυτό δώσαμε μια μεγαλύτερη έμφαση στη διαβούλευση για τον τρόπο με τον οποίο θα γίνουν οι συνενώσεις. Οι συνενώσεις πρέπει να υπηρετούν κυρίαρχα παιδαγωγικά και εκπαιδευτικά κριτήρια».

Σχολιάζοντας την τοποθέτηση της υφυπουργού, ο Γιάννης Πρωτούλης τόνισε ότι «αυτά είναι το προπέτασμα καπνού για να κρύψετε την πιο σοβαρή αντιδραστική αλλαγή που συντελείται στο χώρο της Παιδείας, στο χώρο της Εκπαίδευσης, Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας. Εμείς δεν σας κατηγορούμε μόνο για τις αλλαγές που γίνονται εξαιτίας των οικονομικών δυσκολιών, δηλαδή πρακτικά επειδή έχετε μειώσει τα κονδύλια κατά 21% για την Παιδεία. Είναι υπαρκτό και αυτό. Και αυτό είναι λόγος. Ομως εμείς δε στεκόμαστε μόνο σ' αυτό και αναδεικνύουμε τη γενικότερη στρατηγική που έχετε για την Εκπαίδευση, η οποία μπορεί να ονομαστεί "σχολείο της αγοράς". Πρακτικά, ένα σχολείο το οποίο έχει εκατό μαθητές δεν μπορεί να χρησιμεύσει σαν σχολείο-επιχείρηση. Γι' αυτό και φτιάχνετε πολύ μεγάλα συγκροτήματα, πολυδύναμα σχολεία, όπου μέσα σε αυτά τα σχολεία θα υπάρχουν μικρότερα, πολύ μεγάλος αριθμός μαθητών, μαθητές, δηλαδή, πελάτες». Συνέχισε λέγοντας πως «ο στρατηγικός σας σχεδιασμός είναι ο διευθυντής, ο πρόεδρος της Ενωσης Γονέων και ένας εκπρόσωπος του δήμου, λογικά και κάποιος χορηγός αργότερα, με την πενιχρή χρηματοδότηση που θα παίρνουν, μετά να προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα, πώς; Αλλος να αναζητά χορηγούς, άλλος να αξιοποιεί τις υποδομές της μεγάλης αυτής σχολικής μονάδας και για εμπορική χρήση, για παράδειγμα να κάνει το προαύλιο πάρκινγκ το Σαββατοκύριακο και από εκεί να εισπράττει έσοδα...».

Ενα μεγαλόπνοο σχέδιο διασύνδεσης δημόσιων βιβλιοθηκών και αρχείων και ψηφιοποίησης του συνόλου των βιβλίων τους και του υλικού τους, ανήγγειλε χτες η υπουργός Παιδείας Αννα Διαμαντοπούλου, στην έναρξη σχετικής διήμερης Συνδιάσκεψης στο Ζάππειο με θέμα τη διαμόρφωση «Εθνικής Πολιτικής για τα Αρχεία και τις Βιβλιοθήκες».

Η υπουργός υποσχέθηκε ότι «αναλαμβάνει προσωπικά» η ίδια την αναδημιουργία της Εθνικής Βιβλιοθήκης, η οποία θα είναι ο συντονιστής του Εθνικού Συστήματος Βιβλιοθηκών και ο κεντρικός πάροχος του ψηφιακού «ενιαίου εθνικού καταλόγου» που θα δημιουργηθεί για το περιεχόμενο όλων των βιβλιοθηκών και της ειδικής «μηχανής αναζήτησης» που θα δημιουργηθεί για την πλοήγηση και τη χρήση του περιεχομένου των βιβλιοθηκών από το κοινό. Σημείωσε μάλιστα ότι έχουν ήδη ψηφιοποιηθεί έως τώρα 17.200.000 σελίδες βιβλιακού υλικού της Εθνικής Βιβλιοθήκης και των Δημοσίων Βιβλιοθηκών, καθώς και 7.500.000 σελίδες αρχειακού υλικού των Γενικών Αρχείων.

Μεγάλο μέρος των υπηρεσιών της Εθνικής Βιβλιοθήκης θα μεταφερθεί στο κτίριο του Ιδρύματος Νιάρχου, ενώ το ιστορικό κτίριο της Πανεπιστημίου θα ανακαινιστεί. Η νέα Εθνική Βιβλιοθήκη με τις διευρυμένες λειτουργίες θα εκπονεί και τα «επιχειρησιακά σχέδια ανάπτυξης των οργανικά συνδεδεμένων δημόσιων ή και δημοτικών βιβλιοθηκών».

Η υπουργός είπε ότι υπάρχουν 45 δημόσιες βιβλιοθήκες, εκ των οποίων οι 29 είναι κεντρικές, με έδρα την πρωτεύουσα περιφερειακού διαμερίσματος. Αφησε να εννοηθεί ότι δε θα συνδεθούν όλες με το εθνικό δίκτυο, αλλά θα «τεθούν κάποιες προδιαγραφές» (διάβαζε επιχειρηματικά κριτήρια) και εξήγησε με νόημα: «Οι βιβλιοθήκες θα πρέπει να μπουν στη λογική της αυτόνομης λειτουργίας. Η χρηματοδότησή τους και η πρόσβασή τους στο σύστημα θα πρέπει να γίνεται κατόπιν αξιολόγησης». Η αυτόνομη λειτουργία και η χρηματοδότηση υπό όρους σημαίνει για τις βιβλιοθήκες ότι θα σπρώχνονται να αναζητούν πόρους και θα αναγκάζονται να αναπτύσσουν επιχειρηματική δραστηριότητα, να ξεπουλάνε τον πλούτο τους για να γίνουν ανταγωνιστικές και να πιάσουν τα κριτήρια ένταξής τους στο εθνικό σύστημα για να μη σβήσουν ή να μη φυτοζωούν...