ΑΓΩΝΑΣ ΜΑΖΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΣ ΜΕ ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

 ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ – ΝΔ ψήφισαν από κοινού την αντιδραστική τροπολογία Γεροβασίλη για την «αξιολόγηση» των δημοσίων υπαλλήλων, συμφωνώντας να γίνει με βάση το αντιλαϊκό περιεχόμενο της λεγόμενης στοχοθεσίας για το δημόσιο του νόμου Βερναδάκη (ν. 4369/2016), που δεν είναι τίποτε άλλο από τον βαθμό επίτευξης μετρήσιμων στόχων που θα επιβάλλουν οι προϊστάμενοι, οι διευθυντές στους εργαζόμενους μιας υπηρεσίας, μιας σχολικής μονάδας, ενός νοσοκομείου… για την εξειδίκευση της πολιτικής της επιχειρηματικότητας, των ιδιωτικοποιήσεων, της ανταγωνιστικότητας.

Με βάση την τροπολογία, προϊστάμενοι και διευθυντές δε θα έχουν το δικαίωμα υποβολής αίτησης για την υπηρεσιακή τους εξέλιξη, αν δεν αξιολογήσουν τους δημόσιους υπαλλήλους  σύμφωνα με τα κριτήρια της στοχοθεσίας  του κάθε δημόσιου τομέα.

Αξίζει  βέβαια να θυμηθούμε ότι η αντιδραστική αξιολόγηση με βάση τη στοχοθεσία είναι μια απαράδεκτη πρόταση της ΑΔΕΔΥ, της ΠΟΕ – ΟΤΑ και του Διοικητικού Επιμελητήριου προς την κυβέρνηση (Μάης 2014).  Αυτές οι συνδικαλιστικές ηγεσίες, στο όνομα μιας «καλής αξιολόγησης», σπέρνοντας αυταπάτες και εφησυχασμό πως στα πλαίσια της γενικότερης αντιλαϊκής πολιτικής μπορεί να υπάρξει «φιλολαϊκή αξιολόγηση», στην αρχή έλεγαν ότι «ο νόμος Βερναρδάκη δεν έχει τιμωρητικό χαρακτήρα» κι  αργότερα ότι «ο νόμος Βερναρδάκη είναι καλύτερος από τον νόμο Μητσοτάκη». Όμως, κάτω από την πίεση των σωματείων, η Ε.Ε. της ΑΔΕΔΥ έκανε την ανάγκη φιλοτιμία και αποφάσισε «απεργία - αποχή όλων των δημοσίων υπαλλήλων από κάθε διαδικασία αξιολόγησης».

 Σε ό,τι  αφορά την εφαρμογή της αξιολόγησης στον τομέα της παιδείας, κριτήριο στοχοθεσίας είναι: Σε πιο βαθμό προχωρά η εφαρμογή όλων των αντιλαϊκών - αντιεκπαιδευτικών νομοθετικών ρυθμίσεων, που υπηρετούν τις μνημονιακές δεσμεύσεις, τις  κατευθύνσεις του ΟΟΣΑ και των μεγάλων επιχειρήσεων, με σκοπό τον «εξορθολογισμό» του προσωπικού και του οικονομικού κόστους, την αυτόνομη λειτουργία της σχολικής μονάδας και την εύρεση πόρων. Η αξιολόγηση δηλαδή, στα πλαίσια αυτής της πολιτικής που μείωσε τις διδακτικές ώρες  με τη λειτουργία του Ενιαίου τύπου ολοήμερου σχολείου, που  επιμένει   στη  χρόνια αδιοριστία και τη συνεχή υποχρηματοδότηση θα έχει και τα ανάλογα  κριτήρια:

• Πόσοι δάσκαλοι  εξαναγκάζονται να αναλάβουν μαθήματα των ειδικοτήτων, πόσοι αναλαμβάνουν ώρες από την παράλληλη στήριξη, πόσοι δουλεύουν μέχρι και με 4 παιδιά με διαγνώσεις σε 25αρια τμήματα, πόσες ώρες κατεβαίνουν στο ολοήμερο για να συμπληρώσουν το ωράριο τους, αφού έχουν δώσει μαθήματα σε άλλους συναδέλφους τους, για να βγει το πρόγραμμα.
• Πόσοι εκπαιδευτικοί των ειδικοτήτων εξοικονομούνται με την παραπάνω εφαρμογή.
• Πόσοι εκπαιδευτικοί και σε πιο βαθμό βοηθούν στην προώθηση της πολιτικής της αυτονομίας της σχολικής μονάδας προτείνοντας ιδέες πώς ο σύλλογος διδασκόντων θα βρίσκει πόρους για να λειτουργήσει το σχολείο του, αναζητώντας τους ανάλογους επενδυτές- χορηγούς- επιχειρηματίες μιας και τα κρατικά κονδύλια μειώνονται συνεχώς.
• Πόσοι εκπαιδευτικοί της ειδικής αγωγής εργάζονται χωρίς το απαραίτητο ειδικό βοηθητικό προσωπικό, προωθούν τις ιδιωτικές παράλληλες στηρίξεις και την εθελοντική βοήθεια των ίδιων των γονιών αντί για διορισμούς μόνιμου προσωπικού.
• Πόσοι εκπαιδευτικοί των ειδικοτήτων γυρίζουν σε 4 και σε 5 σχολεία, κάνουν Ε.Ζ με προγράμματα που προωθούν τις κατευθύνσεις και την ιδεολογία της Ε.Ε αντί να κάνουν τα μαθήματα της ειδικότητάς τους και συμπληρώνουν ώρες σε 3 και 4 ολοήμερα.
• Πόσους λιγότερους εκπαιδευτικούς πληρώνει το κράτος από την αναγκαστική μετακίνηση του πλεονάζοντος μαθητικού δυναμικού σε γειτονικά σχολεία για να συσταθούν 25αρια τμήματα.
• Πόσα παιδιά διώχνονται από τα ολοήμερα όταν αυτά έχουν συχνές  απουσίες για να μη χρειάζεται να προσληφθεί δάσκαλος και να δημιουργηθεί καινούριο τμήμα αν ο αριθμός είναι πάνω από 25 μαθητές….
• Πόσες Νηπιαγωγοί εξοικονομούνται όταν δεν δημιουργούνται τμήματα αν δεν έχουν πάνω από 14 νήπια, ή όταν κλείνουν ολοήμερα τμήματα, ακόμα και στη μέση της χρονιάς, όταν οι μαθητές μειωθούν  κάτω από το προβλεπόμενο όριο
• Πόσοι εκπαιδευτικοί των παράλληλων στηρίξεων εξαναγκάζονται να μοιράζονται σε 3 και 4 παιδιά, να πηγαίνουν σε 2 και 3 σχολεία σε βάρος των μορφωτικών δικαιωμάτων των παιδιών.
• Πόσα λιγότερα τμήματα ένταξης συστήνονται και πόσοι  δάσκαλοι των Τ.Ε εξοικονομούνται περιφερόμενοι σε ομάδες σχολείων .
• Πόσοι εκπαιδευτικοί ξένης γλώσσας εξαναγκάζονται να δουλεύουν σε τάξεις με πάνω από 25 μαθητές χωρίς την απαίτηση του χωρισμού τμήματος για να μη χάσει τη δουλειά του ο συνάδελφος της β΄ ξένης γλώσσας και οι μαθητές το δικαίωμα της επιλογής.

Η λεγόμενη αξιολόγηση λοιπόν δεν έχει καμία σχέση με την ανάγκη επιστημονικής, τεχνικής, επαγγελματικής στήριξης των δημοσίων υπαλλήλων, ώστε οι ίδιοι και οι δημόσιες υπηρεσίες να γίνουν καλύτερες, αλλά στοχεύει σε ένα κράτος ακόμα πιο ταξικό, ακόμα πιο εχθρικό απέναντι στους δημοσίους υπαλλήλους και το λαϊκό κίνημα και ταυτόχρονα στην προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων, στην ενίσχυση της επιχειρηματικής λειτουργίας στα σχολεία, στα Πανεπιστήμια, στα Νοσοκομεία, γενικότερα στις υπηρεσίες του Δημόσιου Τομέα. Με δυο λόγια, θα αξιολογείται ως άριστος ή ικανός όποιος θα βάζει πλάτη στους αντιλαϊκούς σχεδιασμούς της κυβέρνησης, όποιος αποδέχεται το χαράτσωμα του λαού μας.

Ως σωματείο ποτέ δε δικαιολογήσαμε την τεμπελιά, τη ρεμούλα και την κοπάνα. Ποτέ δεν υποστηρίξαμε ότι είμαστε ενάντια σε κάθε έλεγχο στα εργασιακά καθήκοντα κάθε υπαλλήλου. Όμως δε θεωρούμε ότι φταίνε οι δημόσιοι υπάλληλοι για τα προβλήματα στις δημόσιες υπηρεσίες. Τα προβλήματα απόδοσης στην εργασία κάποιων δημοσίων υπαλλήλων υπάρχει το αντίστοιχο νομικό πλαίσιο, με το οποίο μπορούν ν’ αντιμετωπιστούν.

Ενόψει της επικείμενης αξιολόγησης καλούμε τους Δ/ντές των σχολείων

• Να μην αποδεχτούν το ρόλο του αξιολογητή για λογαριασμό της κυβέρνησης κρίνοντας τους συναδέλφους τους σε ποιο βαθμό  εφαρμόζουν την αντιλαϊκή πολιτική της.
• Να μην συμπληρώσουν καθόλου τα έντυπα αξιολόγησης. Η συμπλήρωσή τους ακόμα και με θετικά σχόλια είναι ουσιαστικά συμμετοχή!!
• ΝΑ ΔΗΛΩΣΟΥΝ ΑΠΟΧΗ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗ  ΣΧΕΤΙΚΗ  ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΑΔΕΔΥ.

 Με τη βεβαιότητα πως η «αποχή των υπαλλήλων» από συγκεκριμένα καθήκοντα είναι δικαίωμά τους καθώς προβλέπεται από τις διατάξεις του ν. 1264/82, όπως αυτές έχουν ερμηνευθεί από αρμόδια δικαστήρια (Διαιτητικό Εφετείο 486/1995 και δικαστική απόφαση 2395/2014 του μονομελούς πρωτοδικείου Αθηνών) και συνιστά νόμιμη μορφή συνδικαλιστικής πάλης.

 Όπως ακυρώσαμε τον νόμο Μητσοτάκη και βασικές πλευρές του νόμου Βερναρδάκη, έτσι μπορούμε να ακυρώσουμε και την τροπολογία Γεροβασίλη.

Ενωμένος αγώνας όλων των δημοσίων υπαλλήλων!

Μόνο έτσι θα εμποδίσουμε την αντιλαϊκή αξιολόγηση!

Για το Δ.Σ

Ο   ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                    H  ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ  ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ           ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΧΟΥΤΑ