Αντί για τον παιδαγωγικό ρόλο που οφείλουν να έχουν οι εκπαιδευτικοί, ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ι. Τέντες τους επιφυλλάσσει ένα νέο ρόλο, αυτόν του χαφιέ. Ο ανώτατος εισαγγελικός λειτουργός με εγκύκλιό του ζήτησε τη συμβολή των εκπαιδευτικών σε όποιες έρευνες γίνουν στα σχολεία με αφορμή τις καταλήψεις. Στην εγκύκλιό του ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου ζητάει από τους διευθυντές των σχολείων να καταδίδουν τους μαθητές που αγωνίζονται και συμμετέχουν στις καταλήψεις.

Ο ανώτατος εισαγγελικός λειτουργός, παίρνοντας το κυβερνητικό μήνυμα για καταδίωξη των αγωνιζόμενων μαθητών, έδωσε χτες εντολή για τη διενέργεια προκαταρκτικής έρευνας σε όλα τα σχολεία που τελούν υπό κατάληψη. Συγκεκριμένα, στο έγγραφό του αναφέρει:

«Τα τελευταία χρόνια παρουσιάζεται συχνά το φαινόμενο της καταλήψεως των σχολείων της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης από μερίδα μαθητών. Αυτοί που κατά κανόνα, αποτελούν οργανωμένες μειοψηφίες ασφαλίζουν τις εισόδους των σχολείων τους και παρεμποδίζουν την είσοδο των συμμαθητών τους όσο και του διδακτικού προσωπικού. Ανάμεσα στους καταληψίες παρεισφρύουν τις νυκτερινές ώρες και άτομα που δεν ανήκουν στην εκπαιδευτική κοινότητα τα οποία προβαίνουν σε καταστροφές υποδομών του σχολείου, ενώ οι αφαιρέσεις εκπαιδευτικού υλικού και κυρίως ηλεκτρικών υπολογιστών είναι σύνηθες φαινόμενο. Οι καταληψίες πολλές φορές έχουν την ηθική στήριξη ενηλίκων, ενώ επιδιώκουν την προβολή τους μέσω των τηλεοπτικών σταθμών οι οποίοι πάντοτε παρέχουν την δυνατότητα αυτή.

Οι συμπεριφορές αυτές, όπως γνωρίζετε, έχουν αξιόποινο χαρακτήρα με τη μορφή εγκλημάτων α) της διατάραξης οικιακής ειρήνης (α. 334 παρ. 3 του ΠΚ), β) της απρόκλητης φθοράς πράγματος που χρησιμεύει για κοινό όφελος (α. 382, παρ. 1 και 2 περ. α. του ΠΚ) και γ) της κλοπής (α. 372, παρ. 2 του Π.Κ.).

Με «πυξίδα» τις αντιδραστικές αποφάσεις τις 21ης Ιουλίου της ΕΕ και τα βάρβαρα μέτρα που προβλέπει το σχέδιο της ελεγχόμενης ελληνικής χρεοκοπίας, το χτεσινό Υπουργικό Συμβούλιο αποφάσισε την καθολική μείωση των αποδοχών των δημοσίων υπαλλήλων, μέσω της εφαρμογής του «ενιαίου μισθολογίου», που θα φτάσει μέχρι και 40% του μισθού τους.

Στη διάρκεια της συνεδρίασης, συζητήθηκε επίσης το θέμα της υπαγωγής 30.000 εργαζομένων του δημόσιου στο καθεστώς της «εργασιακής εφεδρείας», με την κυβέρνηση να εξετάζει πλέον την απευθείας απόλυση δημοσίων υπαλλήλων. Ανάμεσα στα άλλα θέματα του υπουργικού, ήταν και η συνέχιση με αμείωτους ρυθμούς της φοροεπιδρομής σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων.

Σε νέο Υπουργικό Συμβούλιο την Κυριακή θα συζητηθεί το προσχέδιο του προϋπολογισμού του 2012, το οποίο θα κατατεθεί τη Δευτέρα στη Βουλή. Θα καταληχθεί επίσης το ζήτημα της εργασιακής εφεδρείας και το τελικό σχέδιο για το ενιαίο μισθολόγιο. Χτες βράδυ, ο Γ. Παπανδρέου έφτασε στη Βαρσοβία όπου σήμερα θα συμμετάσχει στη «Σύνοδο Κορυφής για την Ανατολική Εταιρική Σχέση» και θα συναντηθεί με τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Χέρμαν Βαν Ρομπάι. Σήμερα, επίσης, θα μεταβεί στο Παρίσι, όπου θα συναντηθεί με τον Γάλλο πρόεδρο Ν. Σαρκοζί.

Οι ΠΑΣΚίτες, αφού τους έχει ευχαριστήσει η υπουργός Παιδείας γιατί οι αποφάσεις τους έχουν συμβάλει στις επεξεργασίες για το νέο σχολείο της «αγοράς», τώρα ανακάλυψαν πως η κυβερνητική πολιτική πλήττει τα λαϊκά στρώματα. Η ΠΑΣΚ είναι η γνωστή παράταξη που αποτελεί «άξιο» συνομιλητή της κυβέρνησης, στηρίζει (ουσιαστικά) τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις στους εκπαιδευτικούς και κάνει ό,τι μπορεί για να μην κουνιέται φύλλο για τις τεράστιες μειώσεις μισθών.

Η παράταξη αυτή, λοιπόν, υποστηρίζει ότι «η πολιτική αυτή (σ.σ. της κυβέρνησης) καμία σχέση δεν έχει με τις αρχές της Διακήρυξης της 3ης του Σεπτέμβρη». Είναι το γνωστό ...κόλπο των συνδικαλιστών του ΠΑΣΟΚ: Εμείς είμαστε το «καλό» ΠΑΣΟΚ και δε συμφωνούμε με την «κακή» κυβέρνηση (του ΠΑΣΟΚ), η οποία δεν τηρεί τις «αρχές» και τις «αξίες» του κόμματος. Σα να μην έφταναν όλα αυτά, οι ΠΑΣΚίτες ...απείλησαν πως θα παλέψουν για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής και δε θα λάβουν μέρος σε οποιαδήποτε κομματική διαδικασία του ΠΑΣΟΚ μέχρι η κυβέρνηση να αποκτήσει πολιτική προς όφελος των εργαζομένων! Τους προτείνουμε, πάντως, αυτό το τελευταίο να το αποσύρουν, γιατί, διαφορετικά, δε θα συμμετάσχουν ποτέ ξανά σε κομματική διαδικασία του ΠΑΣΟΚ...

Την καθιέρωση του «νέου βαθμολογίου και μισθολογίου» στο στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα, με αποκλειστικό στόχο την καρατόμηση των αποδοχών των εργαζομένων, ενταγμένου στις γενικότερες αναδιαρθρώσεις του κρατικού μηχανισμού, στα μαζικά λουκέτα, τις απολύσεις και «απομακρύνσεις» εργαζόμενων βάζει μπροστά η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Συγκαλύπτοντας την πραγματικότητα, οι κυβερνώντες επιχειρούν να δημιουργήσουν ψευδαισθήσεις ότι κάποιες ομάδες εργαζομένων στο δημόσιο μπορεί και να μη θιγούν από τα νέα μέτρα. Προσπαθούν να κρυφτούν πίσω από ανέξοδες υποσχέσεις, επιστρατεύοντας το μοντέλο της «προσωπικής διαφοράς», για ποσά που τάζουν σε μια μικρή κατηγορία υπαλλήλων, προκειμένου να απαλύνουν την επόμενη φάση σφαγής μισθών και των κάθε είδους επιδομάτων, που κλιμακώνουν από τώρα και για όλα τα επόμενα χρόνια.

Το σχέδιο νόμου για το «νέο μισθολόγιο - βαθμολόγιο» ήταν το αντικείμενο χτεσινής σύσκεψης με τη συμμετοχή των υπουργών Οικονομικών Ευ. Βενιζέλου και Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης Δ. Ρέππα και του υφυπουργού Ντ. Ρόβλια

Η κυβερνητική ανακοίνωση θολώνοντας τα νερά αναφέρει ότι:

• Στο «νέο θεσμικό πλαίσιο, μέσω μεταβατικών ρυθμίσεων (προσωπική διαφορά) θα ενταχθεί το προσωπικό που υπηρετεί». Είναι απόλυτα φανερό το γεγονός ότι έξω από κάθε «μεταβατική ρύθμιση», θα είναι η νέα βάρδια εργαζομένων, οι όποιοι νεοπροσλαμβανόμενοι. Επίσης, σε περίπτωση μετάταξης, όπως για παράδειγμα στις Εφορίες και τα τελωνεία, η όποια «προσωπική διαφορά» δε μεταφέρεται στη νέα θέση.
• Με βάση τις μεταβατικές διατάξεις που θα ψηφίσουν η όποια «προσωπική διαφορά» θα βαίνει βαθμιαίααποκλιμακούμενη. Επίσης, κρύβουν τα χαρτιά τους σχετικά με τα ποσά της αποκλιμάκωσης καθώς και για το χρόνο εφαρμογής που απομένει σε αυτές τις «μεταβατικές διατάξεις». Είναι χαρακτηριστικές οι δηλώσεις από το ΓΓ του υπουργείου Οικονομικών Η. Πλασκοβίτη, σύμφωνα με τον οποίο «δεν μπορείς να έρθεις με το καλημέρα και να πεις ότι οι αμοιβές σου από 2.500 ευρώ το μήνα θα είναι 1.500 ή 1.300», δηλαδή σχεδόν τα μισά...
• Μπαίνει πλαφόν και στην προσωπική διαφορά σύμφωνα με το «πλαίσιο των δημοσιονομικών στόχων και δεσμεύσεων της χώρας».

«Θεωρούμε εξαιρετικής σημασίας την ανάγκη εφαρμογής κριτηρίων ποιότητας και συγκεκριμένων πρακτικών παρακολούθησης, ελέγχου και αξιολόγησης της εκπαίδευσης και κατάρτισης, με όρους και διαδικασίες διαφανείς και δημοσίως γνωστές και εργαλεία που θα εξασφαλίζουν τη δυνατότητα σύγκρισης του αποτελέσματος του εκπαιδευτικού έργου, όπου κι αν αυτό παρέχεται: Τόσο από τα ιδρύματα τυπικού εκπαιδευτικού συστήματος (σχολεία, πανεπιστήμια) όσο και απόφορείς μη τυπικής εκπαίδευσης και κατάρτισης, δημόσιους, ιδιωτικούς και κοινωνικούς».

Το απόσπασμα είναι απ' τον πρόλογο της υπουργού Παιδείας, Α. Διαμαντοπούλου, σε κείμενο για το «Εθνικό Πλαισιο για τη Διασφάλιση της Ποιότητας στη Διά Βίου Μάθηση» που παρουσιάστηκε σε ειδική ημερίδα στις αρχές Ιούλη, αλλά αφορά γενικά την αξιολόγηση στην Παιδεία. Η λέξη αξιολόγηση στην εκπαίδευση, εδώ και χρόνια, έχει μετατραπεί σε έναν όρο των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Το ζήτημα είναι ποιος αξιολογεί και γιατί.

Με τις αναδιαρθρώσεις της κυβέρνησης, που αποτελούν συνέχεια των προηγούμενων αναδιαρθρώσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, η απάντηση είναι συγκεκριμένη: Τα σχολεία, τα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ (μαζί με τα κέντρα κατάρτισης που θα έχουν), τα ΙΕΚ («δημόσια» και ιδιωτικά), τα διάφορα κέντρα κατάρτισης, τα κολέγια και γενικότερα η κάθε εκπαιδευτική δομή θα λειτουργεί, θα παράγει, θα κρίνεται σαν επιχείρηση. Σχολεία πολλών κατηγοριών που θα συγκρίνονται μεταξύ τους, πανεπιστήμια πολλών κατηγοριών που θα συγκρίνονται μεταξύ τους αλλά και με τις δομές κατάρτισης και, τελικά, θα αξιολογούνται ανάλογα με το «πόσα φέρνουν» και αν τα εκπαιδευτικά τους προϊόντα (οι απόφοιτοί τους και η έρευνα) είναι αυτά που απαιτεί η αγορά στην κάθε χρονική στιγμή.

Η ουσία βρίσκεται στο ότι αυτό το πρόγραμμα αποτελεί ένα σύγχρονο σκλαβοπάζαρο, που εμπορεύεται την ανάγκη των ανέργων για μεροκάματο, ενώ πλασάρεται ως μέτρο που θα αντιμετωπίσει την ανεργία. Λες και αντίστοιχα άθλια μέτρα που έχουν παρθεί στο παρελθόν (Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης, το απαράδεκτο καθεστώς των συμβασιούχων, η μερική απασχόληση κ.λπ.) μείωσαν την ανεργία. Το αντίθετο, η ανεργία όχι μόνο δε μειώνεται, αλλά επειδή σχετίζεται άμεσα με τον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής, γεννιέται και γιγαντώνεται από αυτόν. Τόσο η κυβέρνηση όσο και τα ΜΜΕ επιμένουν να επικεντρώνουν την κουβέντα γι' αυτά τα «σκλαβοπάζαρα» στη «διαφάνεια» και στη «ρουσφετολογία» και όχι στην εκβιαστική και αντεργατική ουσία του προγράμματος. Υπενθυμίζεται ότι μέσω των προγραμμάτων αυτών οι δήμοι θα απασχολούν για πέντε μήνες ανέργους, οι οποίοι θα αμείβονται έως 625 ευρώ το μήνα (για 5 μήνες, συνολικά 3.125 ευρώ). Με χρήματα των εργαζομένων θα χρηματοδοτούνται και οι ασφαλιστικές τους εισφορές, από τον ΟΑΕΔ. Ομως, με αυτά τα 3.125 ευρώ, οι

 εργαζόμενοι καλούνται να ζήσουν για 12 μήνες, αφού μετά την πάροδο των 5 μηνών λήγει το πρόγραμμα, και για τους υπόλοιπους 7 μήνες δεν έχουν δικαίωμα ένταξης σε άλλο πρόγραμμα. Μάλιστα, εάν κάποιος άνεργος δουλέψει και κολλήσει κάποια ένσημα μέσα στο επόμενο 7μηνο, δε θα μπορεί να ενταχθεί στο πρόγραμμα του επόμενου έτους, γιατί δε θα θεωρείται μακροχρόνια άνεργος! Τα προγράμματα αφορούν συνολικά 55.000 άνεργους.

Συγκεκριμένα, το αστικό κράτος καταργεί ακόμα και τα υπολείμματα δημόσιας εκπαίδευσης, ενώ διαλύει τον ενιαίο χαρακτήρα των προγραμμάτων σπουδών στο σχολείο και στα επιστημονικά αντικείμενα στην Ανώτατη Εκπαίδευση. Για την ακρίβεια, η Ανώτατη Εκπαίδευση παύει να είναι ανώτατη και μετατρέπεται σε ένα μόρφωμα που θα «προσφέρει» ή θα πουλάει κατάρτιση.

Παράλληλα, διαμορφώνεται μια τεράστια αγορά κατάρτισης (στην οποία συμπεριλαμβάνονται και τα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ), που βαφτίζεται «Διά Βίου Μάθηση». Ετσι, σ' ένα λαβύρινθο αμάθειας υποτίθεται πως ο μαθητής, ο φοιτητής και ο εργαζόμενος έχουν την «ελευθερία», την «ευθύνη», για κάθε κίνηση , για κάθε επιλογή. Εχουν, με λίγα λόγια, το «δικαίωμα» να επιλέξουν τη διαδρομή που θα τους οδηγεί σε μιαν εναλλαγή μεταξύ εργασιακής ανασφάλειας, ανεργίας, μισθών πείνας, σε μια ζωή χωρίς δικαιώματα.

Η ευκαιρία της «ατομικής εκπαιδευτικής διαδρομής» ξεκινά από νωρίς. Αυτό που θα λένε στους μαθητές απ' την πιο μικρή ηλικία είναι: Μπορείς να διαλέξεις τα «κατάλληλα» μαθήματα στο σχολείο (που συνδέονται με την «τοπική ανάπτυξη»), δε χρειάζεται να αντιλαμβάνεσαι τον κόσμο, αρκεί μόνο να έχεις κάποια εφόδια για βρίσκεις δουλειά στο μέλλον εύκολα και γρήγορα (η αναζήτηση εργασίας θα είναι μια μόνιμη κατάσταση, αφού πρέπει ν' αλλάξεις 6 - 7 δουλειές κατά τη διάρκεια της ζωής σου). Στο σχολείο της «αγοράς» που κατασκευάζει βήμα - βήμα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, οι μαθητές δε θα έχουν τις ίδιες βασικές γνώσης, ενώ η μόρφωση θα αποτελεί μια άγνωστη λέξη.

Ειδικότερα, ανακοινώθηκε ότι τα 800 πιλοτικά ολοήμερα που λειτούργησαν πέρσι, θα γίνουν 961 φέτος. Σε 180 σχολεία (21 Νηπιαγωγεία, 96 Δημοτικά και 63 Γυμνάσια) θα εφαρμοστούν πιλοτικά τα νέα προγράμματα σπουδών, τα οποία θα αξιολογηθούν με στόχο την καθολική εφαρμογή τους την επόμενη σχολική χρονιά. Χαρακτηριστικό του περιεχομένου του νέου σχολείου και των προγραμμάτων του, είναι η διαφοροποίηση ανάλογα με τις «δυνατότητες» των μαθητών και των σχολείων, η υποκατάσταση της όποιας στέρεας γνώσης από βασικές δεξιότητες, επιλεγμένες από τα μονοπώλια.

Στην Α' Λυκείου - πρώτη τάξη εφαρμογής του «νέου λυκείου» θα εφαρμοστούν αναμορφωμένα προγράμματα σπουδών για τις φυσικές επιστήμες και την ελληνική γλώσσα. Επίσης θα εισαχθεί το μάθημα της ερευνητικής εργασίας (project), που, όπως έχει ανακοινωθεί, θα περιλαμβάνει χρήση της τεχνολογίας και του διαδικτύου, οδηγώντας ουσιαστικά τους μαθητές στην αλίευση πληροφοριών από το ίντερνετ.

Ιδρύονται τεχνολογικά Λύκεια «με ειδικότητες βάσει των κοινωνικών και αναπτυξιακών αναγκών της χώρας ενισχύοντας την προοπτική απασχόλησης των αποφοίτων τους, οι οποίοι θα έχουν την απαραίτητη επάρκεια γνώσεων και δεξιοτήτων και αναγνωρισμένα επαγγελματικά δικαιώματα». Η υπουργός εξήγγειλε δοκιμαστική διδασκαλία των μαθημάτων υποστήριξης στην ελληνική γλώσσα και τα μαθηματικά. Με υποσχέσεις για επαγγελματικά δικαιώματα η κυβέρνηση και το μεγάλο κεφάλαιο θέλουν να διοχετεύσουν τη μεγάλη μάζα των παιδιών των λαϊκών οικογενειών σε αυτό τον προθάλαμο διά βίου μάθησης, για να αποτελέσουν ένα ακόμα πιο φτηνό ευέλικτο εργατικό δυναμικό.

Είναι γνωστό ότι οι μηχανισμοί (κρυφοί ή φανεροί) του αστικού κράτους χρησιμοποιούν, παρεισφρέουν ή ακόμα και «στήνουν» οι ίδιοι διάφορες ομάδες που εμφανίζονται ως «αντιεξουσιαστικές». Χρησιμοποιούν την προβοκατόρικη δράση τους, ώστε να πατήσουν πάνω σε ενέργειες και να εντείνουν την καταστολή ενάντια στο λαϊκό - εργατικό κίνημα.

Τέτοιες, σοβαρές, καταγγελίες υπήρξαν και για τη δράση προβοκατόρων στις 5 Μάη 2010, όταν επιχειρήθηκε - χωρίς επιτυχία - η προβοκάτσια κατά του ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα, αλλά ο εμπρησμός της «Μαρφίν» στη Σταδίου είχε ως αποτέλεσμα τον τραγικό χαμό τριών εργαζομένων τραπεζοϋπαλλήλων.

Η προβοκάτσια είχε στηθεί από μηχανισμούς που εκείνη τη μέρα έδρασαν σε διαφορετικούς χώρους: Στη Σταδίου, έξω από τη Βουλή, αλλά και μέσα σε αυτή. Δεν είναι τυχαίο ότι εκείνη τη μέρα, έγινε απόπειρα να εμπλέξουν το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ στις προβοκάτσιες. Πρωτεργάτης σε εκείνη την απόπειρα ήταν ο ΛΑ.Ο.Σ. και ο ίδιος ο Γ. Καρατζαφέρης μέσα από τη Βουλή.

Τα γεγονότα εκείνης της μέρας ξετυλίχτηκαν ως εξής:

Χιλιάδες και χιλιάδες εργαζόμενοι πραγματοποιούσαν με τα λάβαρα του ΠΑΜΕ μεγαλειώδη απεργιακή συγκέντρωση και πορεία (ξεκινούσε από την Ομόνοια και κατέληγε στους Στύλους του Ολυμπίου Διός).

Η πορεία του ΠΑΜΕ ξεκίνησε στις 12 το μεσημέρι. Φτάνει έξω από τη Βουλή 12.30 μ.μ.

Οι εταιρείες που προσλαμβάνουν λαμβάνουν και τη σχετική επιδότηση, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που τα ιδρύματα διαφημίζουν την «πραμάτεια» τους: «Πρακτική Ασκηση φοιτητών. "Γενική πρόβα" πριν την ένταξη στην παραγωγή, αλλά και φθηνή λύση για τις επιχειρήσεις», έγραφε πριν λίγα χρόνια το φυλλάδιο ενός ΤΕΙ που ενημέρωνε ότι η μισή αποζημίωση του ασκούμενου φοιτητή επιδοτείται από τον ΟΑΕΔ και «έτσι οι επιχειρηματίες ιδιώτες και οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης καταβάλλουν στον ασκούμενο φοιτητή μόνο 180 ευρώ το μήνα»!

Ολα τα παραπάνω όχι δεν προβλέπεται να σταματήσουν να ισχύουν, αλλά θα ενισχυθούν, σύμφωνα με τους σχεδιασμούς της ΕΕ. Στη στρατηγική της ΕΕ «Ευρώπη 2020» απαιτείται οι σπουδαστές και οι φοιτητές να προετοιμάζονται για το μέλλον τους και μέσω της πρακτικής άσκησης, ώστε να γνωρίζουν πώς θα γίνουν «κινητικοί» εργαζόμενοι, πού θα ζητιανεύουν συμβάσεις εργασίας σε όλη την Ευρώπη. Η ΕΕ επιδιώκει «κινητικότητα» στους νέους σπουδαστές και εργαζόμενους, μέσω της στρατηγικής «Ευρώπη 2020» και τις σχετικές πρωτοβουλίες, με τίτλο «"Νεολαία σε κίνηση", για την ενίσχυση των επιδόσεων των εκπαιδευτικών συστημάτων και τη διευκόλυνση των νέων στην αγορά εργασίας». Τονίζεται, μάλιστα, ότι χρειάζεται ένα πλαίσιο από τα κράτη - μέλη και τους «κοινωνικούς εταίρους», που θα προωθεί «την είσοδο των νέων στην αγορά εργασίας μέσω μαθητείας, περιόδων άσκησης ή άλλης εργασιακής εμπειρίας».

Στην Ελλάδα, ήδη, έγινε πράξη η κατεύθυνση αυτή. Υπενθυμίζουμε πως το ΤΕΙ Σερρών είχε υπογράψει συμβάσεις με ουκρανικά πανεπιστήμια και έδινε βεβαιώσεις πρακτικής άσκησης σε Ουκρανούς φοιτητές, για δουλειά σε μεγαλοξενοδόχους της Κρήτης. Οι φοιτητές «εισέπρατταν» μεροκάματο 16 ευρώ, πλήρωναν ιδιωτική ασφάλιση. Επιπλέον, αν δεν συμπεριφέρονταν σύμφωνα με τους «κανόνες της επιχείρησης», ο εργοδότης μπορούσε να τους απολύσει χωρίς κανένα πρόβλημα.

Σύμφωνα με δημοσίευμα των «Financial Times», «η Γερμανία εκπονεί σχέδια αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους (...) Οι προθέσεις της σκοντάφτουν στην ΕΚΤ, η οποία φοβάται ότι θα πυροδοτηθεί νέα κρίση, σε μια περίοδο που το τραπεζικό σύστημα ακόμα ταλανίζεται από την προηγούμενη (...) Μια ιδέα είναι να πεισθούν οι επενδυτές να ανταλλάξουν επισφαλή ελληνικά ομόλογα, σε τρέχουσες τιμές, με πιο ασφαλή χρηματοπιστωτικά προϊόντα που θα εγγυηθεί η Ευρωζώνη, κάτι αντίστοιχο με τα "Ομόλογα Μπρέιντι" που είχαν κυκλοφορήσει σε μια παρόμοια ανταλλαγή στη δεκαετία του '80 στις υπερχρεωμένες χώρες της Λατινικής Αμερικής. Μια άλλη εναλλακτική πρόταση είναι η αγορά ελληνικών ομολόγων από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης με ταυτόχρονη επιμήκυνση της αποπληρωμής του χρέους ή ακόμα και διαγραφή μέρους του, μέθοδος που εφαρμόστηκε από το ΔΝΤ με το ειδικό πρόγραμμα (HICP) προκειμένου να στηριχθούν οι φτωχές χώρες».

Μετά την ανακοίνωση των βάρβαρων μέτρων του «μεσοπρόθεσμου προγράμματος σταθερότητας», ύψους 76 δισ. ευρώ, που έρχονται να προστεθούν σ' εκείνα που ήδη εφαρμόζονται, φουντώνει η συζήτηση για την «αναδιάρθρωση» του χρέους. Κυβερνητικά στελέχη, βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, τεχνοκράτες και πολιτικοί των αστικών κομμάτων ενισχύουν την κινδυνολογία γύρω από την πτώχευση της χώρας, ενώ ταυτόχρονα συντηρούν σενάρια για «φιλική», δηλαδή ελεγχόμενη υποτίμηση κεφαλαίου.

Η τοποθέτηση του πρώην πρωθυπουργού Κ. Σημίτη, με συνέντευξη στο «Βήμα», για αναδιάρθρωση του χρέους «εδώ και τώρα», προκάλεσε αλυσιδωτές αντιδράσεις στο εσωτερικό της κυβέρνησης, αλλά και σε τμήματα του ελληνικού κεφαλαίου. Η κυβέρνηση διαψεύδει κατηγορηματικά κάθε περίπτωση αναδιάρθρωσης, αλλά παρασκηνιακά πληθαίνουν οι ενδείξεις ότι υπάρχουν επαφές ανάμεσα στην κυβέρνηση, τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς (ΔΝΤ, ΕΕ) και τους «πιστωτές» της χώρας για «διακανονισμό της αποπληρωμής» των δανείων.

Η παρέμβαση Σημίτη, όσο και αν επιχειρήθηκε από την κυβέρνηση να εμφανιστεί ως «προσωπική θέση», φανερώνει τις διεργασίες που εξελίσσονται στο παρασκήνιο της βαθιάς κρίσης. «Μια καλά προετοιμασμένη αναδιάρθρωση μπορεί να αποδειχθεί καταλυτική, ώστε τα επόμενα 15-20 χρόνια να είναι περίοδος στην οποία θα ξαναχτίσουμε με αισιοδοξία μια σταθερή οικονομία και θα επανενταχθούμε στην ευρωπαϊκή εξέλιξη», υποστηρίζει ο Κ. Σημίτης.

Σχέδια για ανάπλαση του σχολικού συγκροτήματος της Γκράβας ανακοίνωσαν από κοινού η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας και οι Δήμαρχοι Αθήνας και Γαλατσίου. Σε δηλώσεις τους αφού ούτε λίγο ούτε πολύ έδωσαν μία εικόνα για το σχολικό συγκρότημα σαν χώρο όπου έχει ανθίσει στο παρελθόν η παραβατικότητα, εξέφρασαν την ικανοποίησή τους για μια ανάπλαση που κανείς δε διευκρίνισε ούτε το πότε, ούτε το πώς θα γίνει. Σε μία εποχή μάλιστα που η θηλιά γύρω από τα σχολεία έχει σφίξει με τη μείωση των επιχορηγήσεων αλλά και που - περισσότερο από ποτέ - κάθε δημόσιο έργο εξετάζεται... ανταποδοτικά.

Από τη χτεσινή συνάντηση, φάνηκε πάντως ότι ακόμα και μια αυτονόητη και αναγκαία παρέμβαση για να γίνει καλύτερο το σχολικό περιβάλλον για τους χιλιάδες μαθητές που φιλοξενεί, δε νοείται από την κυβέρνηση, ξεκομμένη από την στρατηγική που έχει για την εκπαίδευση. Αντίστοιχα δεν μπορεί να είναι ξεκομμένη από τον αγώνα ενάντια σε αυτή τη στρατηγική, η πάλη για επίλυση προβλημάτων. «Τα μεγάλα σχολεία μπορούν να είναι καλά πιλοτικά σχολεία σε θέματα κτιρίων, εκπαιδευτικών προγραμμάτων, ψηφιακής σύγκλισης και ενεργειακής πολιτικής», ένα σχολείο ανοιχτό όλη τη μέρα για τους πολίτες των δύο δήμων είπε η υπουργός Παιδείας συμπεριλαμβάνοντας σε μία φράση τη στρατηγική για το νέο σχολείο. Το οποίο θα έχει διαφοροποιημένο σχολικό πρόγραμμα, θα είναι συμβατό με τη χρήση τεχνολογιών και τις πράσινες μπίζνες, ενώ οι εγκαταστάσεις του θα είναι ανοιχτές προς εκμετάλλευση είτε από τους δήμους, που ήδη αναζητούν πηγές εσόδων, είτε απευθείας από ιδιώτες.

Αυτός είναι ο ...«οδικός χάρτης» του ΠΑΣΟΚ και του Γ. Παπανδρέου, που δε χάνει ευκαιρία να υιοθετεί κλισέ του συρμού, για να συσκοτίσει την ανείπωτη τραγωδία που προκαλούν τα μέτρα και οι επιλογές της κυβέρνησής του στο λαό. Ενας δρόμος, που καθημερινά γίνεται όλο και πιο επικίνδυνος για τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα, η λύτρωση των οποίων μπορεί να έρθει μόνο μέσα από την αγωνιστική αντίδραση του ταξικού κινήματος και την οριστική ανατροπή των δυνάμεων που γονατίζουν το λαό, προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου.

Τη συνέχεια των προσεισμικών ελέγχων στα σχολεία ανακοίνωσε ο Οργανισμός Σχολικών Κτιρίων ΑΕ, παρουσιάζοντας το γεγονός ως ...μεγάλη επιτυχία. Παράλληλα, υποστηρίζει πως - αν υπάρχουν οι απαραίτητοι πόροι (!) - σε δύο χρόνια θα έχουν ελεγχθεί οι σχολικές μονάδες που έχουν κατασκευαστεί πριν το 1986. Σύμφωνα με δήλωση του διευθύνοντος συμβούλου της ΟΣΚ ΑΕ, Η. Δρούλια, με το νέο πρόγραμμα «μέσα σε δύο περίπου χρόνια δε θα υπάρχει σχολική μονάδα κατασκευής πριν από το 1986 που να μην έχει ελεγχθεί», «εφόσον η ροή του κυλήσει ομαλά, πράγμα το οποίο θα εξαρτηθεί αποκλειστικά από τους διαθέσιμους ανθρώπινους και οικονομικούς πόρους»... Με λίγα λόγια, ο ΟΣΚ ΑΕ υποστηρίζει ότι συνεχίζει αυτό που έπρεπε να γίνει εδώ και χρόνια, αλλά η ολοκλήρωση δεν είναι σίγουρη. Σύμφωνα με την ανακοίνωση, θα ελεγχθούν 4.200 επιπλέον σχολικές μονάδες.

Χαρακτηριστικό είναι, πάντως, σύμφωνα με την Ομοσπονδία Γονέων Αθήνας, πως «από το 2001 εξαγγέλθηκε προσεισμικός έλεγχος των σχολικών κτιρίων, χωρίς καμιά επίσημη ενημέρωση για τα αποτελέσματά της. Τα μέχρι τώρα στοιχεία μάς δείχνουν ότι:

• Με το σεισμό του 1999 της Πάρνηθας, 429 σχολικές μονάδες από τις 2.465 (ποσοστό 17,4%) κρίθηκαν ακατάλληλες για χρήση.
• To 55% των σχολικών κτιρίων χαρακτηρίζονται "γερασμένα". Το 30,2% είναι χτισμένα πριν το 1959, το 40,9% πριν από 30 χρόνια και μόνο το 20,9% είναι χτισμένα την τελευταία δεκαετία».

Οι προωθούμενες αντεργατικές αντιλαϊκές ανατροπές στο δημόσιο τομέα βρέθηκαν χτες στο επίκεντρο της σύσκεψης που είχε στη Βουλή ο Γ. Παπανδρέου, με τους υπουργούς Εσωτερικών Γ. Ραγκούση, Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου και Δικαιοσύνης Χ. Καστανίδη.

Σύμφωνα με διαρροές, η κυβέρνηση ετοιμάζεται το αμέσως επόμενο διάστημα να φέρει το ενιαίο μισθολόγιο για τους δημόσιους υπάλληλους, με το οποίο θα ενσωματώνονται στο βασικό μισθό μια σειρά από επιδόματα και θα κόβονται άλλα, ώστε να υπάρξει σύγκλιση των μισθών προς τα κάτω. Επί της ουσίας, το ενιαίο μισθολόγιο αποτελεί την άλλη όψη της επιδοματικής πολιτικής που ακολουθούσαν για χρόνια οι κυβερνήσεις του δικομματισμού, προκειμένου να αποφύγουν αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξιμες αποδοχές.

Εξίσου αντιλαϊκό είναι και το περιεχόμενο της ρύθμισης για την πρόσληψη ενός δημόσιου υπάλληλου για κάθε πέντε που φεύγουν από την παραγωγή, αναλογία την οποία η κυβέρνηση σχεδιάζει τώρα να μεταβάλει στο ένα προς εφτά. Στην ίδια σύσκεψη εξετάστηκε και η πολιτική περικοπής των κοινωνικών επιδομάτων πείνας, μέσα από την αυστηροποίηση των προϋποθέσεων για τη χορήγησή τους, γεγονός που θα βυθίσει πλατιά λαϊκά στρώματα στη φτώχεια.

Κι ενώ οι ασφαλισμένοι και οι συνταξιούχοι του Δημοσίου συνωστίζονται στα φαρμακεία του ΙΚΑ και σχηματίζουν ουρές στα γραφεία του Οργανισμού Περίθαλψης Ασφαλισμένων του Δημοσίου (ΟΠΑΔ), ο υπουργός Υγείας και ο αναπληρωτής υπουργός Εργασίας, Ανδρέας Λοβέρδος και Γιώργος Κουτρουμάνης, αντίστοιχα, προσπάθησαν να αποσείσουν τις ευθύνες της κυβέρνησης και εμφανίστηκαν ως υπερασπιστές των ταλαιπωρημένων ασθενών, που δεν μπορούν να πάρουν τα φάρμακά τους.

Χτες, έδωσαν κοινή συνέντευξη Τύπου και έκαναν φραστική επίθεση στους φαρμακοποιούς, χαρακτηρίζοντάς τους, λίγο έως πολύ, εκβιαστές. Συγκεκριμένα, οι δύο υπουργοί χαρακτήρισαν αδικαιολόγητη την κινητοποίηση των φαρμακοποιών, αφού, όπως είπαν, έχει δρομολογηθεί η άμεση εξόφλησή τους από τον ΟΠΑΔ. Ο πρόεδρος του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου, Θ. Αμπατζόγλου, επανέλαβε και χτες ότι μόλις ξεκινήσει η ροή πληρωμών από το ταμείο των Δημοσίων Υπαλλήλων θα αρχίσουν να χορηγούν κανονικά τα φάρμακα στους ασφαλισμένους του ΟΠΑΔ.

Συνέντευξη Τύπου έδωσε χτες η πλειοψηφία της ΑΔΕΔΥ - ΠΑΣΚ, ΔΑΚΕ και «Αυτόνομη Παρέμβαση» (ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ) - για το Σύμφωνα Ανταγωνιστικότητας. Στη συνέντευξη κατέθεσε πρόταση εξόδου από την κρίση, η οποία προβλέπει: «Αναδιοργάνωση της χρηματοδότησης του δημοσίου χρέους των ευρωπαϊκών χωρών, κυρίως του Νότου (...) Καθιέρωση ευρωομόλογων (για τη χρηματοδότηση του δημοσίου χρέους και επενδύσεων) (...) Προώθηση πολιτικών εναρμόνισης σε κοινωνικά αποδεκτά επίπεδα των μισθών, των συντάξεων, των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων, των κοινών ορίων στη φορολογία...».

Με άλλα λόγια, αποδέχεται ότι η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα πρέπει να συμμετάσχουν στην αποπληρωμή του χρέους και να φορτωθούν τα βάρη της καπιταλιστικής κρίσης, διαμορφώνει οικονομικά αιτήματα όχι με βάση τις πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων, αλλά κάποιους αποκαλούμενους μέσους όρους που δεν αντιστοιχούν σε αυτές τις ανάγκες, καλλιεργεί την αυταπάτη της εφαρμογής δήθεν φιλεργατικών «λύσεων», μέσα στον καπιταλισμό με όρους ταξικής συνεργασίας, δηλαδή ταξικής υποταγής των εργατών στο κεφάλαιο. Ισχυρίζεται, για παράδειγμα, ότι «η λύση βρίσκεται στην αμοιβαιότητα και την αλληλεγγύη» και μάλιστα στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Τις «λύσεις» αυτές ζητά να τις προωθήσουν οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου ...τάχα προς όφελος όλων.

Τέλος, επαναφέρει την πρότασή της για δημοψήφισμα για το Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας. Το κύριο ζητούμενο για τους εργαζόμενους είναι η οργάνωση και ο συντονισμός του αγώνα τους σε ταξική κατεύθυνση και όχι η εμπλοκή σε διαδικασίες οι οποίες ακόμα και αν καταδικάζουν στα λόγια την εκάστοτε συνθήκη δεν είναι ικανές να εμποδίσουν, στην πράξη, την πολιτική του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του, όπως φάνηκε στην περίπτωση της Ιρλανδίας.