Στις 7-9 Απριλίου θα πραγματοποιηθεί στο Βόλο το 9^ο Εκπαιδευτικό Συνέδριο της ΟΛΜΕ, με θέμα: «Παιδαγωγικά και εργασιακά προβλήματα στην άσκηση του έργου των εκπαιδευτικών στη Δημόσια Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση».

Το εκπαιδευτικό συνέδριο σκοπό έχει να «ντύσει» με «επιστημονικό-παιδαγωγικό μανδύα» τους σχεδιασμούς κυβέρνησης-κεφαλαίου-Ε.Ε. στο χώρο της εκπαίδευσης.

Όσον αφορά τη διοργάνωση:Το συνέδριο θα κοστίσει περίπου 60 χιλιάδες ευρώ. Η ΟΛΜΕ αναζητεί τους πόρους αυτούς από το ΕΣΠΑ και από χορηγούς. Δηλαδή, όπως και στο 8^ο εκπαιδευτικό συνέδριο, αναζητεί τους πόρους, είτε από το υπουργείο και κονδύλια της Ε.Ε. (που εφαρμόζουν την κυρίαρχη πολιτική), είτε από ιδιώτες (που αδημονούν να εισβάλλουν στο χώρο της εκπαίδευσης). Στη διαδικασία ενδέχεται να εμπλακεί και το «αμαρτωλό» Κοινωνικό Πολύκεντρο της ΑΔΕΔΥ, που έχει πρωτοστατήσει στην προώθηση της πολιτικής του κεφαλαίου. Θα χρηματοδοτούσαν Ε.Ε. και κυβέρνηση ένα συνέδριο, που αντιπάλευε με συνέπεια την πολιτική τους;

Για το λόγο αυτό, το θέμα του συνεδρίου που προτάθηκε από το ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών-«Η παιδαγωγική πλευρά του ενιαίου 12χρονου σχολείου, του σχολείου των σύγχρονων λαϊκών αναγκών. Οργάνωση, διοίκηση, προγράμματα σπουδών του αποκλειστικά δημόσιου δωρεάν σχολείου για όλα τα παιδιά. Μόρφωση, γνώση στα χέρια του λαού, στην υπηρεσία της επιστήμης και όχι των επιχειρήσεων»- απορρίφθηκε από όλες τις άλλες δυνάμεις στο Δ.Σ. της ΟΛΜΕ (ΔΑΚΕ, ΠΑΣΚ, Συνεργασία, Παρεμβάσεις). Απορρίφθηκε, γιατί ένα τέτοιο εκπαιδευτικό συνέδριο έρχεται σε σύγκρουση με τον καπιταλιστικό μονόδρομο,  φωτίζει το σχολείο που έχει ανάγκη ο λαός μας, δηλαδή το σχολείο της λαϊκής εξουσίας και οικονομίας, άρα και την ανάγκη οι εκπαιδευτικοί να παλέψουν για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης της χώρας. Και ένα τέτοιο περιεχόμενο πάλης είναι που εχθρεύονται τόσο οι δυνάμεις του δικομματισμού στο συνδικαλιστικό κίνημα, όσο και οι οπορτουνιστές της Συνεργασίας και των Παρεμβάσεων.

ΨΗΦΙΣΜΑ

που κατατέθηκε στο ΔΗΜ. ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ του ΔΗΜΟΥ ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗΣ 09-03-20011

Όλοι εμείς οι γονείς-εργαζόμενοι, αυτοαπασχολούμενοι και μικρομεσαίοι έμποροι και βιοτέχνες-,

που βλέπουμε τα παιδιά μας από την πιο τρυφερή ηλικία να καταδικάζονται στην ημιμάθεια, στην εντατικοποίηση, ατενίζοντας την ανεργία,

που ζούμε με το άγχος της επιβίωσης και ακριβοπληρώνουμε μια παιδεία που γίνεται όλο και πιο υποβαθμισμένη,

που πληρώσαμε την ανάπτυξη τους πριν, πληρώνουμε και την κρίση τους τώρα,

αποφασίσαμενα δυναμώσουμε τις δυνάμεις μας και τους αγώνες μας ενάντια στο «νέο καλλικρατικό» σχολείο που εχθρεύεται το δικαίωμα το παιδιών μας στη μόρφωση και τη ζωή.

Η στρατηγική του «νέου σχολείου» είναι η στρατηγική του σχολείου της αγοράς, της πιο βαθιάς ταξικής διαφοροποίησης, σε δομή και πρόγραμμα, της ακόμα πιο μεγάλης εμπορευματοποίησης. Προετοιμάστηκε δεκαετίες από την Ε.Ε. και τις ελληνικές κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και υλοποιείται τώρα ωθούμενο από τον «Καλλικράτη» και το «μνημόνιο». Πυρήνας του λεγόμενου «νέου σχολείου», είναι η λογική του αυτo-διαχειριζόμενου, αποκεντρωμένου σχολείου. Ενός σχολείου που θα λειτουργεί όχι με ευθύνη του κράτους, ενιαία για όλα τα παιδιά, αλλά με ευθύνη της “τοπικής κοινωνίας” (βλ. γονείς, επιχειρήσεις, Δήμους και Περιφέρειες). Οι δήμοι αναλαμβάνουν πλήρη ευθύνη για την α’βάθμια και β’βάθμια εκπαίδευση και καλούνται έτσι να ξεδιπλώσουνε όλη αυτή την πολιτική στο επίπεδο της πόλης τους, στη βάση της επιχειρηματικότητας και της ανταποδοτικότητας των υπηρεσιών που προσφέρουν.

Οι καταργήσεις και οι συγχωνεύσεις σχολείων που προωθεί η κυβέρνηση, δίνουν ένα ακόμα χτύπημα, στο δικαίωμα μας στη μόρφωση.  Το  σχολείο της δήθεν «δημιουργικής μάθησης και της ελεύθερης σκέψης», το «νέο» σχολείο είναι ένα ψέμα.

Θέλουν να μας στοιβάξουν σε πολυδύναμα σχολεία που θα παράγουν μαζικά, φθηνούς εργαζόμενους. Ένα σχολείο «κομμένο» & «ραμμένο» στα μέτρα των εταιριών, που θα μπαινοβγαίνουν στα σχολεία μας και θα κάνουν παζάρια με το εκπαιδευτικό πρόγραμμα που θα διαφοροποιείται ανάλογα με τις ανάγκες που θα έχουν !!

Θέλουν να μας οδηγήσουν στο να «κυνηγάμε» χορηγούς ε

νώ και οι γονείς μας θα πληρώνουν ακόμα περισσότερα για το «καλό του σχολείου» !!

ΜΑΣ ΚΛΕΙΝΟΥΝ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΣΤΗ ΜΟΡΦΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗ ΖΩΗ!!

Οι συγχωνεύσεις των σχολειών μας, έρχονται να προστεθούν στα μέτρα της κυβέρνησης που χτυπούν τα δικαιώματα των εργαζομένων, των γονιών μας, για να εξασφαλίσουν μεγαλύτερα κέρδη για τις επιχειρήσεις. Οι οικογένειες μας έχουν γονατίσει κάτω από τα βάρη που προκαλούν οι περικοπές των μισθών, οι απολύσεις, η αυξανόμενη ανεργία, οι αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ, του ΟΤΕ, η ακρίβεια.

ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ!

Το Συντονιστικό Αγώνα Σχολείων Αθήνας καλεί τα 15μελή συμβούλια-όλους τους μαθητές, να πάρουν αγωνιστικές αποφασίσεις καταδίκης αυτών των μέτρων. Με παραστάσεις διαμαρτυρίας στα Δημοτικά Συμβούλια των Δήμων τους, έχοντας στο πλευρό τους Συλλόγους και Ενώσεις γονέων αλλά και εκπαιδευτικούς, να αντισταθούν στα νέα αυτά αντιλαϊκά μέτρα που καταργούν το δικαίωμα μας στην δωρεάν μόρφωση !!

Στην ανελέητη επίθεση στους εργαζόμενους η κυβέρνηση & το κεφάλαιο έχουν αρωγούς και την πλειοψηφία της ΑΔΕΔΥ, η οποία στη συνάντησή της με τους υφυπουργούς  Οικονομίας & Εργασίας, στις 4-3-2011 με θέμα τα προβλήματα του Ταμείου Πρόνοιας Δημοσίων Υπαλλήλων, αποδέχτηκε και πάλι την πρότασή τους για :

• δανεισμό του Ταμείου Πρόνοιας με ταυτόχρονο χτύπημα του Ταμείου Αρωγής, αφού από κει θέλουν να εκταμιεύσουν 250 εκ. ευρώ,
• παραπέρα επιβάρυνση των συμβασιούχων με πρόσθετες ασφαλιστικές εισφορές, με την υποχρεωτική ένταξή τους στο Ταμείο Πρόνοιας, μέσα από σχετική ρύθμιση σε νομοσχέδιο του Υπουργείου Εργασίας και
• αβέβαιης αποτελεσματικότητας επιχορήγηση με ένα ομόλογο 300 περίπου εκ ευρώ ... , μιας επιχορήγησης στα χαρτιά ,... με άγνωστο αντίκρισμα.

Η κυβέρνηση εξάλλου δια στόματος υφυπουργού Οικονομίας Σαχινίδη είπε ότι «η πολιτεία δεν έχει καμιά υποχρέωση απέναντι στο ταμείο»…

Ο υφυπουργός Εργασίας παρουσιάζοντας την πρόταση για αντιμετώπιση της καθυστέρησης απόδοσης του εφάπαξ μόνο σε 15.000 περίπου δικαιούχους (από τους 37.000 περίπου)  δήλωσε ότι δεν μπορεί να παρουσιάσει το συνολικό σχεδιασμό της κυβέρνησης γιατί δεν είναι έτοιμο το νέο μισθολόγιο και οι αναλογιστικές μελέτες των ταμείων.

Το παζάρι, που έκανε εκ μέρους της πλειοψηφίας της ΑΔΕΔΥ ο πρόεδρός της, δεν αφορούσε την ουσία της πρότασης, αλλά τις λεγόμενες «εγγυήσεις» του κράτους απέναντι στο ΤΕΑΔΥ. Ζήτησε να  δίνεται στο ταμείο ένα μέρος από τον ΛΑΦΚΑ ή να δοθεί στο ΤΕΑΔΥ για την δήθεν διασφάλισή του ένα ομόλογο για το 2018 ή 2020, κρύβοντας από τους εργαζόμενους αυτό που όλοι γνωρίζουμε, ότι το κράτος αυτό, το καπιταλιστικό κράτος όχι μόνο δεν εγγυάται κανένα εργατικό δικαίωμα αλλά και ούτε μπορεί να εγγυηθεί τίποτα και όπως δήλωσε κυνικά και ο υφυπουργός Κουτρουμάνης «Δεν υπάρχει καμία εγγύηση σε μια χώρα που χρεοκοπεί. ..».

Η πανεργατική απεργία στις 23 Φλεβάρη ήταν πετυχημένη. Η συμμετοχή στην απεργία κινήθηκε σε υψηλά επίπεδα, ενώ σε μια σειρά κλάδους, κυρίως στη βιομηχανία, ήταν καθολική (βιομηχανία 90%, τρόφιμα-ποτά 80%, λιμάνια 100%, ιματισμός 90%, κατασκευές 90%, ΟΤΑ 75%, Υγεία 60%).

Οι συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ σε 72 πόλεις ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο, ξεχείλισαν από εργατόκοσμο. Πολλές από τις συγκεντρώσεις ήταν πρωτοφανείς! Τόσο η συμμετοχή στην απεργία, όσο και στα συλλαλητήρια έστειλαν ένα σαφέστατο μήνυμα:

Η εργατική τάξη και το λαϊκό κίνημα είναι εδώ, τα μέτρα της κυβέρνησης δεν νομιμοποιούνται στη συνείδηση των λαϊκών στρωμάτων,  μπορούμε να τους σταματήσουμε,  υπάρχει ελπίδα και προοπτική.

Η απεργία παρουσίασε ελπιδοφόρα, ποιοτικά χαρακτηριστικά:

• Είχε διευρυμένο περιεχόμενο πάλης. Είχε αιτήματα και στόχους πάλης, που σηματοδοτούσαν την απαίτηση να ικανοποιηθούν οι λαϊκές ανάγκες, να πληρώσει την κρίση η πλουτοκρατία
• Πολιτικοποιήθηκε καλύτερα το διεκδικητικό πλαίσιο και το περιεχόμενο της απεργίας. Αποκαλύφθηκε καλύτερα ο χαρακτήρας και οι αιτίες της κρίσης. Έγινε πιο φανερή η αναγκαιότητα απεγκλωβισμού δυνάμεων από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ.
• Γίνονται βήματα στη συνείδηση των εργαζομένων, πως δεν αρκεί η πάλη ενός κλάδου για να μπει φρένο, για να ανατραπεί αυτή η πολιτική. Απαιτείται, όλοι οι εργαζόμενοι μαζί, όλοι οι κλάδοι από κοινού να παλεύουν ενιαία, να αντεπιτίθενται στην κατεύθυνση της ικανοποίησης των λαϊκών αναγκών
• Κερδίζει πόντους στη συνείδηση των εργαζομένων, πως σήμερα χρειάζεται ένα κίνημα που θα παλεύει καθημερινά για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής, για ένα άλλο δρόμο ανάπτυξης, για την εργατική-λαϊκή εξουσία. Όσο η εξουσία θα βρίσκεται στα χέρια των μονοπωλίων η ζωή και τα δικαιώματα των εργαζομένων θα συνθλίβονται. Ακριβώς αυτό το δρόμο της φιλολαϊκής ανάπτυξης υπηρετεί το ταξικό, συνδικαλιστικό κίνημα, το ΠΑΜΕ

Η Πανελλαδική Γραμματεία των Εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ καταγγέλλει τις απολύσεις συμβασιούχων καθαριστριών, που γίνονται το τελευταίο διάστημα στα δημόσια σχολεία.

Η εξέλιξη αυτή δεν αποτελεί κεραυνό εν αιθρία. Ήδη, εδώ και χρόνια οι σχολικές επιτροπές έχουν μετατραπεί  σε υπεργολάβο, που σαν εργοδότης υπογράφει σύμβαση με την καθαρίστρια. Ο ρόλος του εργολάβου ανατέθηκε αρχικά στον ΟΣΚ και στη συνέχεια στο Εθνικό Ίδρυμα Νεότητας (ΕΙΝ). Η περικοπή των πιστώσεων προς στις σχολικές επιτροπές (έως και 70%) και η εξώθηση σε απολύσεις καθαριστριών συνδέεται αναπόσπαστα με την προώθηση της επιχειρηματικότητας στο χώρο της δημόσιας εκπαίδευσης, του νέου σχολείου της αγοράς και των χορηγών. Την ίδια στιγμή, η ανάγκη του σχολείου να είναι καθαρό για τα παιδιά πάει περίπατο.

Σε όλους τους χώρους του δημοσίου (π.χ. Νοσοκομεία), μια σειρά αρμοδιότητες έχουν ανατεθεί σε εργολάβους (καθαριότητα, φύλαξη κλπ…). Το ίδιο το κράτος προωθεί τις πιο άθλιες σχέσεις εργασίας, την πιο στυγνή εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης και την ίδια ώρα οι εργολάβοι τύπου OIKOMET θησαυρίζουν (π.χ. στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός» σε σύνολο 3000 εργαζομένων οι 450 είναι εργάτες σε εργολάβο). Το αστικό κράτος αναλαμβάνει το ρόλο να ανοίξει νέα πεδία κερδοφορίας στους επιχειρηματικούς ομίλους.

Αντίστοιχες είναι (και θα είναι πιο πολύ στο μέλλον) οι εξελίξεις και στο χώρο των σχολείων. Μια σειρά απαραίτητες λειτουργίες, όπως η εστίαση των παιδιών, η φύλαξη και η καθαριότητα των σχολείων θα παραδοθούν σε εταιρείες. Συγκεκριμένα, 30 χιλιάδες καθαρίστριες, που σήμερα εργάζονται στα σχολεία, θα προσλαμβάνονται από μία εταιρεία (εργολάβος), με ελαστικές σχέσεις εργασίας και με μισθούς Κίνας ή Ινδίας. Για αυτό το λόγο, η κυβέρνηση προχωράει σε συγχωνεύσεις-καταργήσεις σχολείων και στη δημιουργία πολυδύναμων σχολείων. Επιδιώκει να προσελκύσει πιο αποτελεσματικά χορηγούς, αλλά και να παραδώσει πλευρές της λειτουργίας των σχολείων σε ιδιώτες. Αν δεν ανατραπεί αυτή η πολιτική, οι μέρες που αλυσίδες γρήγορου φαγητού τύπου «Everest» θα ταΐζουν τους μαθητές μας και θα αποτελούν τον κύριο οικονομικό αιμοδότη του σχολείου δεν είναι μακρινές.

Καμιά αναμονή, κανένας εφησυχασμός. Καμιά απόλυση συμβασιούχου. Οργανώνουμε σε κάθε σχολείο την πάλη μας, από κοινού καθαρίστριες, φύλακες, εκπαιδευτικοί, γονείς και μαθητές. Κάνουμε πράξη το σύνθημα «ένας για όλους και όλοι για έναν».

Ιδιαίτερα καλούμε τους συλλόγους εκπαιδευτικών και τους διευθυντές των σχολείων να αντιδράσουν σε αυτές τις εξελίξεις και να ενημερώνουν άμεσα τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ.

Αθήνα, 28/2/20

Την ώρα που οι μαθητές και οι γονείς τους υφίστανται, με τον πιο άγριο τρόπο, τη βία της εφαρμοζόμενης πολιτικής, με την αφαίρεση δικαιωμάτων στη δουλειά και στη μόρφωση, με τα σχέδια για σχολείο της «αγοράς» όπου θα κάνουν κουμάντο οι επιχειρήσεις, το υπουργείο ...θυμήθηκε να στείλει εγκύκλιο για την «αποτύπωση καλών πρακτικών σχολικών μονάδων Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης για την πρόληψη και αντιμετώπιση της βίας και επιθετικότητας μεταξύ μαθητών».

Ήδη από την αρχή της χρονιάς η κυβέρνηση κάνοντας «πρόβα τζενεράλε» του πως θέλει τον εκπαιδευτικό του «νέου σχολείου» έκανε ελάχιστους διορισμούς μόνιμων εκπαιδευτικών, ενώ φρόντισε να γεμίσουν τα σχολεία με χιλιάδες συμβασιούχους εκπαιδευτικούς. Μάλιστα δημιούργησε νέες ελαστικές μορφές εργασίας. Έτσι εκτός από τους αναπληρωτές δημιουργήθηκαν οι αναπληρωτές μειωμένου ωραρίου, οι αναπληρωτές ΕΣΠΑ πλήρους ωραρίου, οι αναπληρωτές ΕΣΠΑ μειωμένου ωραρίου και βέβαια παρέμειναν οι ωρομίσθιοι. Συμβασιούχοι δηλαδή πολλών ταχυτήτων που είναι ικανοί να δουλεύουν στο σχολείο, αλλά ανίκανοι να είναι μόνιμοι εκπαιδευτικοί.

Από την αρχή οι συνάδελφοι του ΕΣΠΑ κλήθηκαν να δουλεύουν χωρίς να ξέρουν τους όρους και την αμοιβή τους. Στη συνέχεια κλήθηκαν να υπογράψουν «συμβάσεις της ντροπής». Μετά από κινητοποιήσεις φτάσαμε στο σημείο να υπογραφούν συμβάσεις, σύμφωνα με τις οποίες θα αμείβονται αναλογικά με τους αναπληρωτές του Υπουργείου Παιδείας, χωρίς όμως να εντάσσονται στο Υπουργείο, αλλά να παραμένουν στο ΕΣΠΑ.

Στη συνέχεια και ενώ κοντεύαμε στα Χριστούγεννα, οι συνάδελφοι του ΕΣΠΑ παρέμεναν απλήρωτοι για μήνες. Μέσα από αγώνες και επίσχεση εργασίας πετύχαμε να καταβληθούν τα δεδουλευμένα έως τα Χριστούγεννα. Ωστόσο, το πρόβλημα δεν έχει επιλυθεί μόνιμα, εφόσον η πληρωμή τους εξαρτάται από τα προγράμματα του ΕΣΠΑ.

Και σα να μην έφταναν αυτά έρχεται τώρα του υπουργείο να κάνει «τροποποίηση των συμβάσεων» ζητώντας από τους αναπληρωτές ΕΣΠΑ να δεχτούν να πάνε «και σε όποιο άλλο σχολείο τους διαθέσει η υπηρεσία για κάλυψη εκπαιδευτικών αναγκών». Αυτά προβλέπει η σύμβαση που κλήθηκαν να υπογράψουν οι αναπληρωτές ΕΣΠΑ της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Έβρου. Δηλαδή πέρα από τα δύο ή τρία ή τέσσερα σχολεία να δηλώσουν διαθεσιμότητα να πάνε και σε οποιοδήποτε άλλο σχολείο, σε άλλο νομό, σε άλλη περιφέρεια!!!

Στην ίδια τροποποίηση προβλέπεται ότι«το ποσό θα αναπροσαρμόζεται εφόσον υπάρξουν μεταβολές στα στοιχεία που προσδιορίζουν τις μηνιαίες αποδοχές». Αν πρόκειται για την ωρίμανση ή το οικογενειακό επίδομα ή το μεταπτυχιακό, γιατί αναφέρεται έξτρα; Αυτό είναι αυτονόητο. Μήπως αφορά ενδεχόμενη μείωση μισθού και δυνατότητα μετατροπής σε σύμβαση μειωμένου ωραρίου;

Πλαίσιο πάλης που αποφασίστηκε στην κοινή σύσκεψη, μετά από κάλεσμα της ΑΣΓΜΕ και με τη συμμετοχή Ομοσπονδιών Γονέων Αθήνας, Αν. Αττικής, Πειραιά, Ενώσεων Γονέων, Συντονιστικού Αγώνα Σχολείων Αθήνας, Πειραιά, Μαθητικών Συμβουλίων, Συλλόγων Εκπαιδευτικών   (ονόματα συλλόγων ). 

Όλοι εμείς οι γονείς

που βλέπουμε τα παιδιά μας από την πιο τρυφερή ηλικία να καταδικάζονται στην ημιμάθεια, στην υπερεκμετάλλευση και στην ανεργία.

που ζούμε με το άγχος  να τα φροντίσουμε και να τους εξασφαλίσουμε όσο περισσότερα μορφωτικά εφόδια μπορούμε, μπροστά σ’ ένα αβέβαιο μέλλον, και ακριβοπληρώνουμε μια παιδεία που γίνεται όλο και πιο ακριβό και απρόσιτο σε μας εμπόρευμα.   (ακριβοπληρώνουμε το εμπόρευμα-παιδεία,.)

Όλοι εμείς οι νέοι

 που η ταξική εκμεταλλευτική κοινωνία από νωρίς μας σπρώχνει

σ΄ ένα εξοντωτικό κυνήγι πληροφοριών και δεξιοτήτων, στην ημιμάθεια,

στην ψευτοκατάρτιση και στη μαθητεία,

που αναγκαζόμαστε να σπουδάζουμε και να δουλεύουμε,

που ασφυκτιούμε στην έλλειψη ελευθέρου χρόνου

Που από νωρίς καλούμαστε να απαντήσουμε στο πρόβλημα της δουλειάς και της ανεργίας σαν να είναι δική μας ευθύνη.

Όλοι εμείς οι εκπαιδευτικοί

που αξιολογούμε το παιδαγωγικό μας έργο κόντρα στους στόχους των Βρυξελών  και  τον ανταγωνισμό των επιχειρήσεων, με την απαίτηση να ικανοποιείται στις σύγχρονες συνθήκες το δικαίωμα των παιδιών του λαού στην μόρφωση.

Ο πόλεμος του κεφαλαίου, της κυβέρνησης και της Τρόικα σε βάρος των εργαζομένων και του Δημοσίου περνά σε νέα φάση, κλιμακώνεται. Με ταχύτατους ρυθμούς και με προκάλυμμα την εξυπηρέτηση του πολίτη, η κυβέρνηση προχωράει τις αναδιαρθρώσεις στο δημόσιο τομέα.  Οι ανατροπές στο εργασιακό καθεστώς συνεχίζονται.

Αυτό προκύπτει από τις ανακοινώσεις του υπουργού εσωτερικών στη συνάντηση, που είχε στις 3-2-2011 με την ΑΔΕΔΥ, όπου έθεσε εκτός των άλλων και τις αποφάσεις της για τα ζητήματα μειώσεων των μισθών μέσω του «νέου μισθολογίου», ελαστικοποίησης του ωραρίου λειτουργίας των υπηρεσιών, με την απογευματινή λειτουργία τους και  αύξησης των ωρών εργασίας των δημοσίων υπαλλήλων από 37,5 σε 40.

Χωρίς να παραλείψει να επικροτήσει την «θετική στάση» της ΑΔΕΔΥ και την «απόλυτη συνέργεια», που δείχνει, όπως χαρακτηριστικά είπε, απέναντι στα μέτρα και τις εξελίξεις, χαρακτήρισε την αύξηση των ωρών εργασίας ως «εθνικά και κοινωνικά επιβεβλημένη» «στη συλλογική πατριωτική προσπάθεια για τη διάσωση της οικονομίας». Δήλωσε επίσης ότι τους επαίνους τους αυτούς προς την ΑΔΕΔΥ τους έχει μεταφέρει και προς την τρόϊκα στις συναντήσεις τους, αναγνωρίζει δηλ. συγχαίρει και καμαρώνει  την πλειοψηφία της

ΑΔΕΔΥ για τις υπηρεσίες, που προσφέρει στην κυβέρνηση  και το κεφάλαιο.

Συνάδελφοι-συναδέλφισσες

Σας καλούμε σε μαζική συμμετοχή στις Γενικές Συνελεύσεις των Σωματείων. Ούτε λεπτό χαμένο! Τώρα είναι η ώρα της αντεπίθεσης, τώρα είναι η ώρα να δώσουμε απάντηση στην επίθεση κυβέρνησης-πλουτοκρατίας-ΕΕ-ΔΝΤ που δυναμώνει!

Η επίθεση του κεφαλαίου, της κυβέρνησης, της ΕΕ και της τρόικας είναι σε εξέλιξη. Σε όλους τους κλάδους γενικεύονται οι απολύσεις, οι εκβιασμοί για υπογραφή συμβάσεων με μειωμένα δικαιώματα και μειώσεις μισθών, η απλήρωτη και ανασφάλιστη εργασία. Γενικεύεται η επίθεση στην υγεία. Η ακρίβεια τσακίζει την λαϊκή οικογένεια. Το μεροκάματο δεν φτάνει 

πια να καλύψει  τις αυξήσεις στα εισιτήρια, στα διόδια, στο ασφάλιστρο, στο νοσοκομείο, στην ΔΕΗ. Έρχεται νέο μισθολόγιο στο Δημόσιο. Ηθεσμοθέτηση του νέου μισθού-πλαφόν γύρω στα 700-800 ευρώ και από κει και πέρα, σύνδεση μισθού με την παραγωγικότητα, θα μας χρεοκοπήσει!!!

Ήδη, ένας εκπαιδευτικός-δημόσιος υπάλληλος έχασε στο χρόνο, πάνω από τρεις μισθούς!!! Και όλα αυτά χωρίς να υπολογίζονται οι τεράστιες απώλειες από την αύξηση ΦΠΑ, ΕΦΚ, κ.α.

Το σχολείο της αγοράς ξεδιπλώνεται από ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ- ΕΕ-ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑ

Με εργαλείο την «Αναδιοργάνωση της διοικητικής δομής του Εκπαιδευτικού Συστήματος» σχολείο και παιδεία δένουν με την αντιδραστική μεταρρύθμιση του Καλλικράτη, εμπορευματοποιούνται. Το ακόμα πιο ταξικό και διαφοροποιημένο σχολείο είναι εδώ. Η κρίση και το Μνημόνιο το φέρνουν με βία για τη λαϊκή οικογένεια, τα παιδιά και τους εκπαιδευτικούς.