«Η επίθεση που δέχεσαι είναι πρωτοφανής. Τη ζεις καθημερινά, την ξέρεις καλά.

Οπως όλοι μας, έτσι κι εσύ είσαι το θύμα μιας άδικης αντιλαϊκής πολιτικής, θύμα της καπιταλιστικής κρίσης για την οποία δεν έχεις ευθύνη.

Στο όνομα της κρίσης και του χρέους τα φορτώνουν όλα στην πλάτη σου.

Φέρνουν νέο μισθολόγιο - φτωχολόγιο, κόβουν μισθούς, επιδόματα, συντάξεις, ιατρικές εξετάσεις, φάρμακα. Καθημερινά απολύουν εργαζόμενους, η ανεργία θερίζει και η ζωή έχει γίνει πανάκριβη. Το πιο μεγάλο θύμα αυτής της βάρβαρης πολιτικής είσαι εσύ, ο νέος εκπαιδευτικός, ο ελαστικά εργαζόμενος, η νέα γυναίκα και αύριο τα παιδιά σου.

• Διευρύνονται οι μορφωτικές ανισότητες ανάμεσα στα παιδιά της λαϊκής οικογένειας και σ' αυτά των ανώτερων κοινωνικών στρωμάτων. Η Παιδεία γίνεται πιο ταξική και ως προς το κόστος και ως προς το μορφωτικό περιεχόμενο.

«Μπορούμε να ξεπεράσουμε τη συμβιβαστική στάση της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ) και την πολιτική περιχαράκωσης του ΠΑΜΕ με την οργάνωση και κινητοποίηση της εργατικής βάσης και την συγκρότηση Επιτροπών Αγώνα και αλληλεγγύης σε κάθε χώρο εργασίας, κατοικίας και σπουδών». Αυτά γράφει μεταξύ άλλων ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, στην ανακοίνωση που εξέδωσε με αφορμή την Πρωτομαγιά. Λίγες αράδες πιο κάτω, καλεί τις δυνάμεις του σε προσυγκέντρωση στο Πολυτεχνείο, για να πορευτούν όλοι μαζί προς την πλατεία Κλαυθμώνος, όπου είναι προγραμματισμένη η συγκέντρωση των ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ, τις συμβιβασμένες ηγεσίες των οποίων ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δήθεν καταγγέλλει στην ίδια ανακοίνωση! Τυχοδιώκτες και επικίνδυνοι με όλη τη σημασία των λέξεων. Μια ζωή ουρά του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού και, ταυτόχρονα, οργανικό κομμάτι της στρατηγικής του για την ενσωμάτωση της εργατικής τάξης. Σε μια περίοδο που πρέπει να βαθύνει η απαξίωση των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ σπεύδει να αθροίσει τις όποιες δυνάμεις του στο ακροατήριο των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, προσδοκώντας ότι μ' αυτόν τον τρόπο θα συμβάλει ώστε οι εργαζόμενοι να μετατραπούν σε χειροκροτητές της πολιτικής που στηρίζουν. Την Κυριακή, οι εργαζόμενοι διαδηλώνουν μαζικά στο Σύνταγμα με το ΠΑΜΕ. Δεν έχουν καμιά θέση με τους εργατοπατέρες και τους βαστάζους τους, όπως ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ.

Τα αρνητικά αποτελέσματα από τις συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολείων στην Πορτογαλία παρουσιάζει η εθνική ομοσπονδία εκπαιδευτικών της χώρας (FENPROF), σε επιστολή της στο ελληνικό υπουργείο Παιδείας. Στην επιστολή αναφέρεται στη συγχώνευση 1.933 σχολικών μονάδων στην Ελλάδα και σημειώνει: «Αυτά τα μέτρα έχουν εφαρμοστεί επίσης στην Πορτογαλία, με πολύ αρνητικό αντίκτυπο στην ποιότητα της εκπαίδευσης». Στη συνέχεια ενημερώνει για την εμπειρία των συγχωνεύσεων σχολείων στην Πορτογαλία παρουσιάζοντας συγκεκριμένα στοιχεία, όπως:

Η κυβέρνηση της Πορτογαλίας είχε αποφασίσει να κλείσουν «όλα τα σχολεία της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης με λιγότερους από 21 μαθητές» και «έκλεισαν περισσότερα από 701 σχολεία το 2010, χωρίς να λάβουν υπόψη τη διαφορετική πραγματικότητα κάθε σχολείου και τις συνέπειες που έχει το κλείσιμο χωρίς διακρίσεις στην ερήμωση της επαρχίας». Επίσης, το 2010, «αγνοώντας τις απόψεις των σχολικών κοινοτήτων και των τοπικών αρχών» αποφάσισε τη συγχώνευση «σχεδόν 200 προπαρασκευαστικών σχολείων και σχολείων δευτεροβάθμιας σε 48 τεράστια "σχολικά συγκροτήματα"», μη λαμβάνοντας υπόψη μια σειρά παράγοντες. Μάλιστα, αναφέρει πως «η κυβέρνηση τελικά αναγνώρισε ότι αυτή η αναδιάρθρωση έχει επιτρέψει τη μείωση 5.000 δασκάλων στο σύστημα κατά το 2010-'11».

Τέλος, η FENPROF συμπληρώνει πως από μια μελέτη που έκανε κατέληξε στο συμπέρασμα πως «η συγχώνευση των σχολείων με τις διαφορετικές ιστορίες και τους πολιτισμούς (σε μερικές περιπτώσεις φυσικώς απομακρυσμένα), σε τεχνητές "οργανικές μονάδες", οδηγεί σε απανθρωποποιημένους χώρους και σε απρόσωπες σχέσεις, καθώς επίσης και σε αυξανόμενες συγκρούσεις, στη γραφειοκρατία και στο συγκεντρωτισμό».

Η αρχή έγινε με την εκπαιδευτικά επαναστατική κυβερνητική τομή: «Εξορθολογισμός στα θετικά μαθήματα: Λιγότερη ύλη, Περισσότερη γνώση». Εκείνο το οποίο κατέπληξε στην αιτιολογική έκθεση, πριν από όλα, είναι η κατ' ουσίαν αποδοχή από μέρους της υπουργού της άποψης πολλών μαθητών, όπως αναφέρει, ότι τα «θετικά μαθήματα» - υποθέτω ότι στο κείμενο εννοεί τα μαθήματα που αφορούν τις θετικές επιστήμες και όχι το ηλεκτρικό τους φορτίο - «είναι ιδιαιτέρως δύσκολα».

Ασφαλώς! Το να χρησιμοποιείς το μυαλό σου, το να αποκαλύπτεις τα αίτια των φυσικών φαινόμενων, και τις νομοτέλειές τους, το να αποκτήσεις αναλυτική - συνθετική σκέψη, δεν είναι «εύκολο».

Δεύτερο, επίσης ενδιαφέρον σημείο του τότε εισηγητικού σημειώματος αποτέλεσε η υπουργική διαπίστωση ότι «η οικογενειακή ζωή και γαλήνη έχει ουσιαστικά διαταραχθεί λόγω αυτής της λειτουργίας του εκπαιδευτικού μας συστήματος», εννοώντας όπως αναφέρει παραπάνω «τον εξαντλητικό ρυθμό διδασκαλίας με στόχο την κάλυψη μιας υπερφορτωμένης ύλης». Δε θα σχολιάσω καθόλου την υπουργική διαπίστωση ότι οι μαθητές πηγαίνουν στα φροντιστήρια γιατί στα σχολεία δεν επαρκεί ο χρόνος για να διδαχθεί επαρκώς αυτή η «υπερφορτωμένη ύλη».

Κανείς δε θα διαφωνήσει με τη διαπίστωση ότι η οικογενειακή ζωή και γαλήνη, στη χώρα μας, έχει ουσιαστικά διαταραχθεί. Και κανένας δεν θα υποτιμήσει το ενδιαφέρον και την αγωνία των γονιών για τη μόρφωση των παιδιών τους. Αλλά το να αποδίδεις τα παραπάνω στον εξαντλητικό ρυθμό διδασκαλίας λόγω της έκτασης της ύλης των μαθημάτων των θετικών επιστημών, που κουράζει τους μαθητές και αυτό αντανακλάται στην καθημερινή ζωή της οικογένειας και διαταράσσει τη γαλήνη της, αποτελεί πολιτικά μια βαθιά υποκριτική εκτίμηση, ενώ, παράλληλα, σε κοινωνικό επίπεδο λειτουργεί αποπροσανατολιστικά.

Η πρόταση της υπουργού, εξαιτίας των εκτιμήσεών της, να περικοπεί η ύλη που διδάσκεται στα μαθήματα αυτά στα δημόσια σχολεία της χώρας, αποτελεί ένα επιστημονικά και παιδαγωγικά απαράδεκτο, εκπαιδευτικά επισφαλές έως επικίνδυνο και κοινωνικά δραματικά επιζήμιο μέτρο.

Πολιτικά είναι βαθιά υποκριτικό το ενδιαφέρον της υπουργού για τη διατάραξη της οικογενειακής ζωής και γαλήνης στις μέρες μας λόγω υπερφορτωμένης ύλης, όταν δεν διανοείται να αναφερθεί στα μέτρα που παίρνει η κυβέρνηση, την οποία υπηρετεί, επιτρέποντας στους επιχειρηματίες να απολύουν διπλάσιο από πριν αριθμό γονιών κάθε μήνα, να κόβονται ασφαλιστικά δικαιώματα και συντάξεις. Οταν η ανεργία των νέων καλπάζει και ολόκληρος ο κοινωνικός ιστός και όχι μόνο η οικογένεια διαλύεται. Οταν η χώρα μας ξοδεύει το χαμηλότερο ποσοστό του ΑΕΠ για την Εκπαίδευση και Ερευνα στην Ευρωζώνη.

Ανάμεσα στις αλλαγές που προτείνει η κυβέρνηση είναι και «ανασύσταση με νέους όρους των πειραματικών σχολείων»¹. Μετά από αξιολόγηση ένας μικρός αριθμός των πειραματικών σχολείων θα λειτουργήσουν ως πρότυπα πειραματικά σχολεία (ΠΠΣ), προκειμένου «να παρέχουν υψηλού επιπέδου εκπαίδευση ... να υποστηρίξουν το στόχο της αριστείας».² Χαρακτηριστικό του νέου τύπου σχολείου είναι η χρηματοδότησή του «από δωρεές, χορηγίες, κληροδοτήσεις και παροχές τρίτων».³Στα πρότυπα σχολεία θα πραγματοποιηθεί «πειραματική» εφαρμογή «των προγραμμάτων σπουδών και μεθόδων διδασκαλίας, εκπαιδευτικού υλικού οποιασδήποτε μορφής, καινοτόμων και δημιουργικών δράσεων, προγραμμάτων αξιολόγησης της ποιότητας του εκπαιδευτικού έργου και της υλικοτεχνικής υποδομής των σχολικών μονάδων και νέων μοντέλων διοίκησης και λειτουργίας του σχολείου».⁴ Δηλαδή, τα πρότυπα θα λειτουργήσουν ως μέσο διάχυσης στην εκπαίδευση όλων των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων από αντιεπιστημονικά και αποσπασματικά αναλυτικά προγράμματα μέχρι ανεφάρμοστα αντιπαιδαγωγικά ηλεκτρονικά σχέδια μαθήματος. Ο βαθμός εφαρμογής αυτών των «καινοτομιών» θα είναι ένας από τους κύριους δείκτες αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου που θα επιβάλλει και αλλαγές στο μοντέλο διοίκησης του σχολείου, ώστε να προωθείται η ανταγωνιστικότητα και η σύνδεση με την αγορά.

Το υπουργείο Παιδείας συνεχίζει στο δρόμο των εκπομπών μαγειρικής της τηλεόρασης... Διοργανώνει πανελλήνιο μαθητικό διαγωνισμό με τον τίτλο «Σχολικά μαγειρέματα "Τρέφομαι μεσογειακά, ζω καλύτερα"», όπου οι μαθητές θα διαγωνιστούν σε παραδοσιακές συνταγές μαγειρικής, έργο ζωγραφικής, αφίσα και βίντεο για τη μεσογειακή διατροφή. Ολο το «εγχείρημα» υποτίθεται πως γίνεται για την καλή αγωγή υγείας και την προώθηση της μεσογειακής διατροφής. Εμείς θα υπενθυμίσουμε μόνο τις προσπάθειες των τελευταίων χρόνων απ' τις εταιρείες «McDonald's» και «Goody's» (άσους στην υγιεινή διατροφή) να εισβάλλουν στα σχολεία για να «διδάξουν» ισορροπημένη διατροφή! Και ας πούμε πως αυτά είναι ...περασμένα, ας μείνουμε μόνο στο συγκεκριμένο διαγωνισμό. Ποιο το όφελος των μαθητών από έναν τέτοιου είδους διαγωνισμό; Αν θέλουν να μιλήσουν, στην ουσία, για το ζήτημα της διατροφής στους μαθητές, ας ανοίξουν την κουβέντα για την ποιότητα και την κατασκευή των προϊόντων διατροφής. Η υγεία των μαθητών δεν είναι νούμερα τηλεοπτικών εκπομπών, οι μαθητές δεν είναι τηλεοπτικοί «αστέρες» που θα βραβευθούν για την καλή τους συνταγή. Και με αυτόν το «διαγωνισμό» το υπουργείο Παιδείας αποδεικνύει με ποιον τρόπο θέλει οι μαθητές να «μελετούν» στο «νέο» σχολείο...

Τις πρώτες συνέπειες από την εφαρμογή του «Καλλικράτη» βιώνουν οι καθαρίστριες στα δημόσια σχολεία, μόνιμες και συμβασιούχες. Πολλοί δήμαρχοι ήδη έστειλαν το «μήνυμα» στις συμβασιούχες πως από το Σεπτέμβριο οι προσλήψεις θα γίνουν μέσω ΑΣΕΠ. Διαδικασία που στην ουσία τις πετάει έξω καθώς με τις συμβάσεις έργου που υπέγραφαν μέχρι σήμερα δεν μοριοδοτούνται και άρα δεν θα προσληφθούν.

Παράλληλα, μετά την ψήφιση σε νόμο πως στις διακοπές των Χριστουγέννων, του Πάσχα και του καλοκαιριού οι καθαρίστριες θα αποσπώνται σε άλλες δημοτικές υπηρεσίες, από χτες πολλοί αντιδήμαρχοι καθαριότητας έσπευσαν να υλοποιήσουν και την νέα αυτή αντεργατική διάταξη και ζήτησαν από καθαρίστριες τις ημέρες που τα σχολεία θα είναι κλειστά να δουλέψουν σε άλλες υπηρεσίες όπως π.χ. στο νεκροταφείο.

Αντί δηλαδή οι δήμοι να προσλάβουν επαρκές προσωπικό για τις ανάγκες των πόλεων, αποσπούν σε δημοτικές υπηρεσίες και αυτές τις ελάχιστες μόνιμες καθαρίστριες των σχολείων που ήδη έχει υπερεντατικοποιηθεί η δουλειά τους. Το αποτέλεσμα θα είναι να μείνουν τελικά τα σχολεία με ακόμα λιγότερη καθαριότητα.

Μπροστά σε αυτές τις εξελίξεις και με δεδομένες τις απολύσεις και τις μειώσεις μισθών που ήδη έχουν γίνει σε βάρος τους, χτες το μεσημέρι πραγματοποίησαν παράσταση διαμαρτυρίας στο υπουργείο Εσωτερικών.

Ο υφυπουργός όμως Γ. Ντόλιος, στη συνάντηση που είχαν, αντιμετώπισε απαξιωτικά τα μέλη της αντιπροσωπείας και, όπως τόνισε αμέσως μετά η Μαργαρίτα Ρεΐση, πρόεδρος του σωματείου Καθαριστριών Σχολείων Πειραιά και μέλος της Γραμματείας Πειραιά του ΠΑΜΕ, δεν δεσμεύτηκε απέναντι σε κανένα αίτημα.

Το επόμενο διάστημα θα συνεδριάσει το Συντονιστικό Αγώνα Σωματείων του κλάδου προκειμένου μέσα από αγωνιστικές κινητοποιήσεις να διεκδικήσουν μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων χωρίς όρους και προϋποθέσεις, πρόσληψη επαρκούς και μόνιμου προσωπικού, να μη γίνει καμία αλλαγή στα καθήκοντά τους, να σταματήσει η εντατικοποίηση της δουλειάς κ.ά.

Την περασμένη Τρίτη, το υπουργείο Παιδείας δημοσίευσε μια «έκθεση» για την Ανώτατη Εκπαίδευση, ένα «πόρισμα» της «Διεθνούς Συμβουλευτικής Επιτροπής», την οποία είχε ορίσει και αποτελείται από προέδρους και πρυτάνεις ξένων πανεπιστημίων, με «εύσημα» απ' την «αγορά». Οι προτάσεις της Επιτροπής είχαν «σατανική» ομοιότητα με το νόμο - πλαίσιο που προωθεί η κυβέρνηση για την ανώτατη εκπαίδευση. Ετσι κι αλλιώς, η συγκεκριμένη Επιτροπή «στήθηκε» για να μας πει πόσο καλή είναι η υποταγή των πανεπιστημίων και της επιστημονικής γνώσης με τις επιχειρήσεις. Θα σταθούμε όμως σε μια πρόταση που ...επανήλθε και είναι χαρακτηριστική για τον τρόπο που αντιλαμβάνονται, συνολικά, τη λεγόμενη μεταδευτεροβάθμια εκπαίδευση: Τα τοπικά κολέγια.

Στο κείμενο της επιτροπής αναφέρεται πως «το ελληνικό σύστημα Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης στερείται μιας πολύ σημαντικής συνιστώσας της μεταδευτεροβάθμιας εκπαίδευσης: τα διετή περιφερειακά κολέγια». Σύμφωνα με την επιτροπή, τα τοπικά κολέγια απευθύνονται «στους σπουδαστές που επιθυμούν να αποκτήσουν τεχνική εξειδίκευση και να εργαστούν σε επαγγέλματα που δεν απαιτούν εκπαίδευση ανωτάτου επιπέδου», παρέχονται στους σπουδαστές που «δεν έχουν πρόσβαση σε ένα ελληνικό δημόσιο ίδρυμα μεταδευτεροβάθμιας εκπαίδευσης», δε «χρειάζεται να εγκαταλείψουν τις οικογενειακές εστίες τους», μπορούν - θεωρητικά - «να μεταπηδούν στα ανώτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα τετραετούς φοίτησης, με σαφώς καθορισμένες προϋποθέσεις και διαδικασίες», ενώ «γίνονται κινητήρια δύναμη οικονομικής ανάπτυξης για τις γύρω πόλεις και κοινότητες».

Σχέδια για ανάπλαση του σχολικού συγκροτήματος της Γκράβας ανακοίνωσαν από κοινού η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας και οι Δήμαρχοι Αθήνας και Γαλατσίου. Σε δηλώσεις τους αφού ούτε λίγο ούτε πολύ έδωσαν μία εικόνα για το σχολικό συγκρότημα σαν χώρο όπου έχει ανθίσει στο παρελθόν η παραβατικότητα, εξέφρασαν την ικανοποίησή τους για μια ανάπλαση που κανείς δε διευκρίνισε ούτε το πότε, ούτε το πώς θα γίνει. Σε μία εποχή μάλιστα που η θηλιά γύρω από τα σχολεία έχει σφίξει με τη μείωση των επιχορηγήσεων αλλά και που - περισσότερο από ποτέ - κάθε δημόσιο έργο εξετάζεται... ανταποδοτικά.

Από τη χτεσινή συνάντηση, φάνηκε πάντως ότι ακόμα και μια αυτονόητη και αναγκαία παρέμβαση για να γίνει καλύτερο το σχολικό περιβάλλον για τους χιλιάδες μαθητές που φιλοξενεί, δε νοείται από την κυβέρνηση, ξεκομμένη από την στρατηγική που έχει για την εκπαίδευση. Αντίστοιχα δεν μπορεί να είναι ξεκομμένη από τον αγώνα ενάντια σε αυτή τη στρατηγική, η πάλη για επίλυση προβλημάτων. «Τα μεγάλα σχολεία μπορούν να είναι καλά πιλοτικά σχολεία σε θέματα κτιρίων, εκπαιδευτικών προγραμμάτων, ψηφιακής σύγκλισης και ενεργειακής πολιτικής», ένα σχολείο ανοιχτό όλη τη μέρα για τους πολίτες των δύο δήμων είπε η υπουργός Παιδείας συμπεριλαμβάνοντας σε μία φράση τη στρατηγική για το νέο σχολείο. Το οποίο θα έχει διαφοροποιημένο σχολικό πρόγραμμα, θα είναι συμβατό με τη χρήση τεχνολογιών και τις πράσινες μπίζνες, ενώ οι εγκαταστάσεις του θα είναι ανοιχτές προς εκμετάλλευση είτε από τους δήμους, που ήδη αναζητούν πηγές εσόδων, είτε απευθείας από ιδιώτες.

Το πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας, που προωθεί σειρά ρυθμίσεων στο πλαίσιο της περαιτέρω ενσωμάτωσης της Παιδείας στις ανάγκες της αγοράς, κατήγγειλε χτες το ΚΚΕ κατά τη διάρκεια της συζήτησης του προτεινόμενου νόμου με τίτλο «Θεσμικό Πλαίσιο των Πρότυπων Σχολείων και άλλες διατάξεις» στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής.

«Το σχέδιο νόμου παίρνει τα αναγκαία μέτρα στην κατεύθυνση των απαιτήσεων των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων ώστε πιο αποτελεσματικά, πιο απαιτητικά, πιο ενιαία να περάσει η προσυμφωνημένη πολιτική στον τομέα της εκπαίδευσης», επισήμανε χαρακτηριστικά στην τοποθέτησή του ο βουλευτής του ΚΚΕ ο Γ. Ζιώγας.

Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στο θέμα των πρότυπων σχολείων, επισημαίνοντας πως «επιβεβαιώνεται η ελιτίστικη αντίληψη που επιδιώκει η κυβέρνηση να προσδώσει στα πειραματικά σχολεία, που επίσης σκοπό έχουν την πρακτική άσκηση μεταπτυχιακών φοιτητών και την πειραματική εφαρμογή προγραμμάτων σπουδών, μεθόδων διδασκαλίας, εκπαιδευτικού υλικού και προγραμμάτων αξιολόγησης ποιότητας. Δηλαδή, θα γίνεται σε αυτό μια πιλοτική εφαρμογή όλων των αντιδραστικών μέτρων που έχει στα σκαριά το υπουργείο για το σύνολο της εκπαίδευσης, τόσο στο περιεχόμενό της, όσο και στη διοίκησή της και στη λειτουργία με όρους αγοράς. Τα πειραματικά πρότυπα σχολεία θα συνδέονται με πανεπιστήμια και, πέρα από τα όσα ισχύουν για τα υπόλοιπα σχολεία, θα χρηματοδοτούνται και από τον ειδικό λογαριασμό κονδυλίων έρευνας των ιδρυμάτων - από αυτούς τους αδιαφανείς λογαριασμούς - και από δωρεές, χορηγίες, κληροδοσίες και άλλες παροχές τρίτων, καθώς και επιχορηγήσεις από άλλες πηγές, κάτι που τα καθιστά και πρότυπα για την εφαρμογή σχολείου των χορηγών και των επιχειρήσεων».

Πέρσι τον Σεπτέμβρη το υπουργείο Παιδείας είχε ζητήσει τη «βοήθεια» από μια επιτροπή «σοφών» και συγκρότησε τη λεγόμενη «Διεθνή Συμβουλευτική Επιτροπή», όπου συμμετέχουν πρώην υπουργοί Παιδείας, πρυτάνεις και πρόεδροι ξένων πανεπιστημίων με «περγαμηνές» στην «αγορά». Αυτή η επιτροπή, λοιπόν, έβγαλε το πόρισμά της και το υπουργείο Παιδείας το έδωσε στη δημοσιότητα. Το πόρισμα είναι μια ...«φωτοτυπία» του νόμου - πλαίσιο για την Ανώτατη Εκπαίδευση μαζί με όλη την προπαγάνδα, τα μέτρα, ακόμα και το λεξιλόγιο που χρησιμοποιεί το υπουργείο Παιδείας! Ορισμένα αποκαλυπτικά δείγματα:

• Τα χρήματα στη δημόσια Ανώτατη Εκπαίδευση δε συμφέρουν: «Ανάμεσα σε όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ και σε μερικές άλλες χώρες (Αυστραλία, Ισραήλ, Ιαπωνία, Κορέα, Μεξικό), η Ελλάδα παρουσιάζει τις υψηλότερες δαπάνες ανά φοιτητή και τη μεγαλύτερη αύξηση στις δαπάνες αυτές μεταξύ 1995 και 2005».
• Να καταργηθεί το άσυλο: «Οι πανεπιστημιακοί χώροι δεν είναι ασφαλείς, ενώ το Σύνταγμα επιτρέπει στην πανεπιστημιακή ηγεσία να προστατεύει τους πανεπιστημιακούς χώρους από στοιχεία που επιδιώκουν την πολιτική αστάθεια».
• Συμφωνίες κρατικής χρηματοδότησης ανάλογα με την ανταγωνιστικότητα: «Το υπουργείο θα πρέπει να επανακαθορίσει στρατηγικούς στόχους και να προσδιορίσει ένα σύστημα Ιδρυμάτων Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης με προγραμματικές συμφωνίες μεταξύ των ιδρυμάτων αυτών που προωθούν τη συνεργασία και το συντονισμό».
• Οικονομική και διοικητική αυτοτέλεια για μπίζνες: «Κάθε ίδρυμα πρέπει να είναι σε θέση να διαχειρισθεί και να υποστηρίξει τις επιλογές του και να εντοπίζει πρόσθετους πόρους οι οποίοι θα βοηθήσουν το ίδρυμα στην επίτευξη των στόχων του».
• Ξανά στο προσκήνιο η πρόταση Πανάρετου: Διετή περιφερειακά κολέγια ως κομμάτι της μεταδευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

Οπως τονίζει ο Σπ. Χαλβατζής στην Ερώτηση που απευθύνεται στην υπουργό Παιδείας: «Για δεύτερη φορά τον τελευταίο χρόνο οι σπουδαστές του 1ου και του 2ου Δημόσιου ΙΕΚ Ηρακλείου, παρά το γεγονός ότι πολλοί από αυτούς και οι οικογένειές τους αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα και την ανεργία, καλούνται να πληρώσουν τα δίδακτρα του εαρινού εξαμήνου, αλλιώς όπως τους ανακοινώθηκε θα διωχθούν από το ΙΕΚ.

Συγκεκριμένα, η διεύθυνση του ΙΕΚ τους καλεί να καταβάλουν άμεσα το οφειλόμενο ποσό, προειδοποιώντας τους με διαγραφή από τους καταλόγους των σπουδαστών. Αυτό σημαίνει, πρακτικά, πως οι εκπαιδευτές καλούνται να τους βάζουν απουσίες, ασχέτως αν οι συγκεκριμένοι σπουδαστές βρίσκονται ή όχι μέσα στην τάξη!

Είναι ολοφάνερο πως η διεύθυνση του ΙΕΚ έχει αποφασίσει να εφαρμόσει με συνέπεια, σε βάρος των σπουδαστών, τη σκληρή ταξική αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, του κεφαλαίου και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που καθιστά τη μόρφωση, ακόμη και την ψευτοκατάρτιση που "προσφέρουν" τα ΙΕΚ, προνόμιο μόνο για όσους έχουν να πληρώσουν. Την πολιτική που επί τρία χρόνια αφήνει απλήρωτους τους εκπαιδευτές των ΙΕΚ. Την ίδια στιγμή, από τα κρατικά ταμεία ρέουν άφθονες νέες επιδοτήσεις προς τις τράπεζες, τους εφοπλιστές και τους βιομηχάνους, που, ακόμη και σε περίοδο κρίσης, βλέπουν τα κέρδη τους να αυξάνονται.

Για την κατάσταση αυτή δεν έχουν καμία ευθύνη τα παιδιά αυτά, που στην πλειοψηφία τους είναι παιδιά ανέργων, απολυμένων, φτωχών, λαϊκών οικογενειών. Δεν αντέχουν να πληρώνουν άλλο αυτήν την ακριβοπληρωμένη, "δημόσια" παιδεία που τόσο η σημερινή όσο και οι προηγούμενες κυβερνήσεις έχουν διαμορφώσει όλα αυτά τα χρόνια».

Ο βουλευτής του ΚΚΕ ρωτά την υπουργό Παιδείας:

• Τι μέτρα θα πάρει το υπουργείο για να συνεχίσουν οι σπουδαστές του 1ου και 2ου ΙΕΚ Ηρακλείου τις σπουδές τους χωρίς να πληρώνουν τα δίδακτρα;
• Είναι στις προθέσεις της κυβέρνησης η κατάργηση των διδάκτρων στα Δημόσια ΙΕΚ;

Τις σοβαρές επιπτώσεις που θα έχει στους μαθητές των Εσπερινών Γενικών Λυκείων η απόφαση του υπουργείου να εξετασθούν ταυτόχρονα με τους υποψηφίους των ημερησίων Λυκείων κατά τις πρωινές ώρες, αναδεικνύει η ανακοίνωση των καθηγητών του 4ου Εσπερινού Γενικού Λυκείου Αθήνας.

«Οι παραπάνω μαθητές καλούνται σε χρονική απόσταση σχεδόν αναπνοής από τις εξετάσεις, να ανατρέψουν τον αυστηρό και εξαιρετικά κουραστικό προγραμματισμό των επαγγελματικών και οικογενειακών τους υποχρεώσεων - είναι γνωστό ότι όσοι φοιτούν στα εσπερινά σχολεία είναι εργαζόμενοι, οικογενειάρχες, συχνά μητέρες ανήλικων παιδιών - και αν το επιτύχουν, να προσέλθουν και να συμμετέχουν στις εξετάσεις με επιβαρυμένο τον ψυχολογικό παράγοντα, διαγωνιζόμενοι, ως εκ τούτου, με τους συνυποψηφίους τους κάτω από άνισες συνθήκες. Για κάποιους από αυτούς η παραπάνω απόφαση θα λειτουργήσει απαγορευτικά, αφού η λήψη άδειας από την εργοδοσία δεν είναι αυτονόητη διευκόλυνση, ενώ δε λείπουν και οι περιπτώσεις των μαθητών που αποκρύπτουν από τον εργοδότη τους τη φοίτησή τους, με το φόβο ότι αυτή θα θεωρηθεί κριτήριο χαμηλής ανταγωνιστικότητας για την πρόσληψή τους», αναφέρεται στην ανακοίνωση.

Και υπογραμμίζει ότι η συγκεκριμένη απόφαση θα αποθαρρύνει το δυναμικότερο κομμάτι του μαθητικού δυναμικού των Εσπερινών Λυκείων, «στερώντας του την πραγματοποίηση ενός ονείρου ζωής που αποβλέπει στη μαθησιακή, κοινωνική και επαγγελματική του αναβάθμιση. Θα ήταν υπερβολή να υποθέσουμε ότι σε βάθος χρόνου ο θεσμός του Εσπερινού Σχολείου αποδυναμώνεται και με δρομολογημένη ήδη την τακτική των συγχωνεύσεων, συρρικνώνεται και οδηγείται σε κατάργηση;»...

Το Ενιαίο Δωδεκάχρονο Βασικό Σχολείο αποβλέπει στη μόρφωση όλων των ανθρώπων, χωρίς ταξικούς φραγμούς και διακρίσεις, και δε διαφοροποιείται για να υπηρετήσει την ταξική επιλογή, τότε διαφέρει ριζικά και από το παραδοσιακό γενικό σχολείο και από το τεχνικοεπαγγελματικό, που αναπαράγουν τον ταξικό καταμερισμό εργασίας και την αντίθεση ανάμεσα στην πνευματική και χειρωνακτική εργασία. Απορρίπτουμε την αποσπασματική γνώση και την πρόωρη ειδίκευση, το διαχωρισμό θεωρίας και πράξης, της επιστήμης από την εφαρμογή της στη ζωή και την παραγωγή. Η μεγάλη ανάγκη της βασικής εκπαίδευσης στην εποχή μας είναι ένα σχολείο με πολυτεχνικό ορίζοντα, που δε θα αναπτύσσει μονομερώς μια ικανότητα των νέων για απασχόληση, αλλά όλες τις ικανότητές τους, θα μορφώνει πολύπλευρα την προσωπικότητά τους και θα διαπλάθει ανθρώπους ικανούς ν' αντιμετωπίσουν δημιουργικά την εργασία τους και τη ζωή τους, σε όποιο ή όποια επαγγέλματα μελλοντικά θα υπηρετήσουν.

Επομένως, το σχολείο που αποβλέπει στη διάπλαση ενός ανθρώπου κυρίαρχου της μοίρας του, που θα είναι σε θέση να πάρει μέρος στον έλεγχο της επιστήμης και της παραγωγής, στην οργάνωση της δουλειάς του αλλά κι όλης της κοινωνίας, είναι ένα σχολείο που αντιστρατεύεται τη μονομέρεια στην εκπαίδευση στον ίδιο βαθμό που αντιπαλεύει την αποξένωση από την εργασία.

Αναθεματίζουν την «παπαγαλία», όλα τα «παπαγαλάκια» της «νέας» παιδαγωγικής. Ομως τα μέτρα που παίρνουν ενισχύουν και την παπαγαλία και τους ταξικούς φραγμούς. Αλλά η ουσία ξεχωρίζει από κάποιες πλευρές των δηλώσεών τους: «...θα έχουν λιγότερα μαθήματα, λιγότερη ύλη ... φεύγουμε απ' το Λύκειο της επαχθούς ύλης»¹... Μάλιστα, κάποιοι «γκουρού» της «παιδαγωγικής» της «νέας τάξης» ομολογούν: «Η απομνημόνευση είναι χάσιμο χρόνου, αφού η Google είναι μόνο ένα κλικ μακριά σας... η μάθηση με απομνημόνευση πλησιάζει στο τέλος της... οι μαθητές πρέπει να διδάσκονται να διαχειριστούν καλύτερα τις πληροφορίες που είναι διαθέσιμες online... Οι εκπαιδευτικοί δεν είναι πλέον πηγή γνώσης... Το διαδίκτυο είναι»².

Ετσι «προχωρούν» κι εδώ. Λιγοστεύουν κι υποβαθμίζουν τη ύλη. Ταυτίζουν έντεχνα την «παπαγαλία» με κάθε είδους «απομνημόνευση», χτυπώντας έτσι μια πλευρά της διαδικασίας της οικοδόμησης της γνώσης. Κι έτσι όταν λένε «μην παπαγαλίζεις» εννοούν «μη μάθεις». Καλλιεργούν άρνηση της ανάγκης της μνήμης και άρα συνολικά της μόρφωσης και της γνώσης. «Δε χρειάζεται» λένε «πια να μαθαίνεις». Η γνώση υπάρχει στο internet. Μόνο που δεν είναι «δική σου». Και δεν είναι «γνώση»: Είναι πληροφορίες χύμα. Ο υπολογιστής από εργαλείο γίνεται «αποκλειστικός φορέας της γνώσης». Ούτε βιβλίο χρειάζεται, ούτε και καθηγητής, ούτε τύποι και κανόνες. Γιατί να μάθεις την προπαίδεια; Υπάρχει το κομπιουτεράκι. Γιατί να μάθεις κανόνες γραμματικής; Εχει αυτόματη διόρθωση το κομπιούτερ! Γιατί να υπάρχουν μαθήματα; Τώρα χρειάζονται οι «εργασιούλες» και η διαθεματικότητα. Είναι δύσκολο ένα κομμάτι της ύλης; Θα στο αφαιρέσουμε. Και τέλος πάντων ...μην το μάθεις εσύ. Ο καθένας θα μάθει ό,τι μπορεί.

Κι οι «νέες» μέθοδοί τους στην ίδια κατεύθυνση είναι: «Η εξίσωση χ²-5χ+6=0 έχει ρίζα τον αριθμό 0, 1 ή 2;» Ελέγχεις κάθε αριθμό αν επαληθεύει την εξίσωση. Κι αυτός που ...«έλυσε» την άσκηση δεν ξέρει να λύνει εξισώσεις δευτέρου βαθμού. Κρίση; Καμία. Γνώση; Καμία. Παρατηρητικότητα! Σαν τα τεστ του διαγωνισμού της «ΡΙSΑ».

Ετσι ο κάθε μαθητής «οικοδομεί» τη γνώση του, χαράζει μια δική του αυτόνομη σχολική πορεία μέχρι όπου μπορεί. Καταδικασμένος να μην «κατασκευάσει» ποτέ στο μυαλό του τη γνώση που οικοδόμησε η ανθρωπότητα στα 3.000 τελευταία χρόνια.

Ο στόχος τους είναι ένας: Τα παιδιά της εργατικής τάξης όχι μόνο να μην μπορούν να αποκτήσουν τη γνώση, λόγω των φραγμών στη μόρφωση, αλλά να μη θέλουν κιόλας.

Ως ένα σχολείο που θα απελευθερώσει χρόνο για τους μαθητές και ταυτόχρονα θα τους παρέχει «πρόσβαση στη γνώση», περιέγραψε η υπουργός Παιδείας το «νέο Λύκειο» που θα αρχίσει τη λειτουργία του από τον ερχόμενο Σεπτέμβρη για όσους πάνε στην Α' Λυκείου. Μερικές φορές και οι λεπτομέρειες έχουν τη σημασία τους: Δε λένε ότι το Λύκειο θα μορφώνει ολόπλευρα, αλλά λένε θα παρέχει «ΠΡΟΣΒΑΣΗ» στη γνώση, δηλαδή θα ρίχνει γέφυρες κι αν καταφέρεις να φτάσεις στη γνώση θα είναι δική σου ευθύνη. Δεν θα είναι ευθύνη αυτού του σχολείου να τους μορφώνει όλους εξίσου.

Το στοιχείο ότι δε θα μορφώνονται όλοι εξίσου στο «νέο Λύκειο», δηλαδή το στοιχείο της «διαφοροποιημένης εκπαίδευσης» ως ένα βασικό χαρακτηριστικό του σχολείου που θέλει να φτιάξει η κυβέρνηση προκύπτει από: Τα πολλά μαθήματα επιλογής, από τα οποία τα μισά σχεδόν θα είναι τα λεγόμενα «μαθήματα εμβάθυνσης». Αυτό σημαίνει π.χ. ότι θα υπάρχουν «Μαθηματικά» ως υποχρεωτικό μάθημα για όλους τους μαθητές στη Β' Λυκείου, αλλά θα υπάρχει ως μάθημα επιλογής στην ίδια τάξη η «Εμβάθυνση στα Μαθηματικά», όχι για όλους αλλά για όσους το επιλέξουν. Τα όμοια και για τη Φυσική, τη Χημεία, τη Βιολογία, την Επιστήμη των υπολογιστών, τα Αρχαία, την Ιστορία. Αυτό εξ ορισμού σημαίνει ότι για όλους θα είναι τα μαθήματα του πρώτου επιπέδου και για λιγότερους (όσους τα επιλέξουν) τα μαθήματα του προχωρημένου επιπέδου.

Πρέπει, επίσης, να έχουμε στο μυαλό μας ότι σε ένα ταξικό σχολείο (και δεν μπορεί να μην είναι ταξικό το σχολείο σε μια ταξική κοινωνία) η έννοια της... «επιλογής» δεν μπορεί εύκολα να είναι απαλλαγμένη από τις κοινωνικοταξικές καταβολές των μαθητών.

Ως κίνητρο των αλλαγών από το υπουργείο Παιδείας εμφανίζεται η «ουσιαστική υποστήριξη της εκπαιδευτικής λειτουργίας, της παιδαγωγικής αρτιότητας και της υψηλής ποιότητας του εκπαιδευτικού έργου». Είναι όμως φανερό ότι «παιδαγωγικό» είναι για την κυβέρνηση ό,τι εξυπηρετεί τη στρατηγική για το σχολείο της «αγοράς» που θα παράγει τους αποφοίτους στα μέτρα της «αγοράς».

Σε ό,τι αφορά στη δομή της διοίκησης, το σημερινό σύστημα χαρακτηρίζεται συγκεντρωτικό, με πολλά επίπεδα, αδράνεια και δυσκολίες στην «καθοδήγηση, εποπτεία και διαχείριση». Τα Γραφεία Εκπαίδευσης καταργούνται και οι περιφερειακές υπηρεσίες υπό την εποπτεία του υπουργείου θα είναι: Οι Περιφερειακές Διευθύνσεις, οι Διευθύνσεις Εκπαίδευσης και οι Σχολικές Μονάδες, όπου δίνεται και μεγάλο βάρος. Ως κεντρική επιδίωξη παρουσιάζεται το να γίνει η σχολική μονάδα «φορέας γόνιμης υποδοχής και συνδιαμόρφωσης της εθνικής εκπαιδευτικής πολιτικής», δηλαδή να αποδέχεται και να προωθεί τα αντιλαϊκά μέτρα. Και, όπως έχει γίνει φανερό, με πρόσχημα και την κρίση και την «αναγκαιότητα» των αναδιαρθρώσεων για το κεφάλαιο, η κυβέρνηση έχει δείξει ότι προτίθεται να χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα - και «μαστίγιο» και «καρότο» - για την εφαρμογή τους.