Η Χρυσή Αυγή είναι το τελευταίο χαρτί του συστήματος, πριν την οριστική νίκη του λαού.

Η φασιστική Χρυσή Αυγή, μετά τα αποτελέσματα των εκλογών και την απόφαση της Εκλογοαπολογιστικής Γενικής Συνέλευσης της ΕΛΜΕ-ΚΙ να επιβεβαιώσει τον προσανατολισμό του σωματείου, εξέδωσε ανακοίνωση που δημοσιεύτηκε τοπικά. Με το λιβελογράφημα αυτό εκτοξεύει απειλές ακόμη και για τη σωματική μας ακεραιότητα. Μη κρύβοντας την ενόχλησή της για τους συσχετισμούς που αποτυπώνονται στην ΕΛΜΕ-ΚΙ, αποκαλύπτεται. Θέλει να χτυπήσει το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, να βάλλει πλάτη στην υλοποίηση της πολιτικής ΕΕ – μονοπωλίων, να αποπροσανατολίσει και να δηλητηριάσει τη νεολαία, να σπείρει το φόβο και τον τρόμο.

Το φασιστικό μόρφωμα εξομοιώνει ότι έχει απομείνει από το δικαίωμα σε μόνιμη σταθερή δουλειά με τον κηφήνα. Αλήθεια το ίδιο δεν επικαλείται η τρικομματική κυβέρνηση, προκειμένου να προχωρήσει σε 150.000 απολύσεις; Ρίχνει το δηλητήριο της διάσπασης ανάμεσα στους μόνιμους και τους αδιόριστους εκπαιδευτικούς. Απειλεί ότι θα φέρει σε αντιπαράθεση τους μεν με τους δε. Σκοπεύει να τους εξισώσει όλους προς τα κάτω, μέσω της ανεργίας και των δουλεμπορικών γραφείων ευρέσεως εργασίας που στήνει, για να εξασφαλίσει τζάμπα εργατικό δυναμικό στα αφεντικά. Την ώρα που η κυβέρνηση κλείνει σχολεία, τελειώνει με τις μεταφορές, αφήνει τους μαθητές χωρίς θέρμανση και τα σχολεία χωρίς λειτουργικά, η φασιστική Χρυσή Αυγή επιτίθεται σε αυτούς που αντιπαλεύουν τα κυβερνητικά σχέδια. Άλλωστε και γενικότερα στηρίζει το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου (βλέπε ΑΤΕ), λειτουργεί σαν απεργοσπαστικός – κατασταλτικός μηχανισμός, καλλιεργεί το ρατσισμό και τη μισαλλοδοξία. Να γιατί λέμε, με αποδείξεις, ότι είναι το μακρύ χέρι του συστήματος ενάντια στο λαό.

Με περίσσιο θράσος οι φασίστες δηλώνουν δημόσια ότι θα παρέμβουν ώστε το μαθητικό κίνημα να παλέψει για «δημόσια δωρεάν ελληνική παιδεία». Κρύβουν ότι είναι υπέρ της ιδιωτικοοικονομικής λειτουργίας και των ιδιωτικοποιήσεων των σχολείων. Τι σχέση μπορεί να έχει η δωρεάν παιδεία με τις χορηγίες – ευεργεσίες στις οποίες υποκλίνονται; Αλλά για ποια ελληνική παιδεία μιλάει η Χρυσή Αυγή; Μήπως δεν ήταν ο Μεταξάς και το καθεστώς της 4^ης Αυγούστου που επέβαλλαν το φασιστικό χαιρετισμό πριν ακόμη από τα ιταλικά στρατεύματα κατοχής; Μήπως δεν ήταν οι δοσίλογοι, οι ταγματαλήτες, που βασάνιζαν, βίαζαν και εκτελούσαν, μαζί με τους καταχτητές; Αντίθετα, οι ΕΑΜίτες μαθητές, φοιτητές και εκπαιδευτικοί ήταν εκείνοι που αντιστάθηκαν στην ιταλοποίηση της κεφαλονίτικης νεολαίας. Η φασιστική Χρυσή Αυγή λέει «έξω η πολιτική από τα σχολεία» για να παραμείνει μέσα στα σχολεία ανέγγιχτη η κυρίαρχη πολιτική – κατήχηση των μαθητών. Ο φορέας της τρομοκρατικής βίας ζητά γενικά «καταδίκη της βίας», δηλαδή των αγώνων της νεολαίας, και στρατεύεται μαζί με το αστικό κράτος και τους μηχανισμούς καταστολής στην υπόθεση αυτή.

Ως εκπαιδευτικοί γνωρίζουμε ότι τα παιδιά του Χίτλερ, του Μουσολίνι και του Μεταξά δεν ξέρουν και δεν θα μάθουν ποτέ τι θα πει «σύντροφος» και «συντρόφισσα», που αναφέρουν στην ανακοίνωσή τους. Σύντροφος (συν - τρέφω) είναι ο φίλος, αυτός που μοιράζεται το ψωμί, που κάνει δικό του το πρόβλημα του διπλανού του. Η γελοιοποίηση των όρων εντάσσεται σε μια τέχνη που γνωρίζουν καλά. Βεβηλώνουν ξανά, με τον τρόπο τους, τους αιματοβαμμένους (από χίτες – ΠΟΚίτες και καταχτητές) τάφους των μαχητών και των μαχητριών της αντίστασης στο νησί μας. Επιπλέον, επειδή ξεσπαθώνουν με το «Μολών λαβέ», οφείλουμε να διδάξουμε στους μαθητές μας ότι το είπε ο Λεωνίδας και όχι οι Εφιάλτες. Ότι σήμερα το λένε όσοι αντιστέκονται και όχι όσοι συνεργάζονται με την όποια εκδοχή της δικτατορίας των μονοπωλίων.

Οι φασίστες μπαίνουν επικεφαλής όλων όσων έχουν την ίδια στρατηγική, ανεξάρτητα πώς προσδιορίζουν οι ίδιοι τον εαυτό τους. Αποδεικνύονται το τελευταίο χαρτί του συστήματος πριν την οριστική νίκη του λαού. Φοβάται, τρέμει η Χρυσή Αυγή τη συνειδητοποίηση των εργαζομένων. Φοβάται, τρέμει τη ρήξη με το καθεστώς που υπηρετεί.

Θα φροντίσουμε ο φόβος τους να μεγαλώσει.

Καλούμε τους εκπαιδευτικούς, τους μαθητές, το λαό, να ριχτούν στη μάχη μαζί με την ΕΛΜΕ-ΚΙ και το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα. Το φως της ημέρας, το δίκιο και η αλήθεια είναι πιο ισχυρά από κάθε κρατικό - παρακρατικό μηχανισμό. Με οργανωμένη δράση, για τα πραγματικά μας συμφέροντα, με ισχυρή κοινωνική συμμαχία μπορούμε να βγούμε και θα βγούμε νικητές.

Αργοστόλι 22 Οκτωβρίου 2012

Το Προεδρείο της ΓΣ

Το   ΠΑΜΕ  Εκπαιδευτικών Ηρακλείου καταδικάζει  τις  απαράδεκτες  ενέργειες  του  Αντιδημάρχου Ηρακλείου  κ. Γιαλιτάκη  (υπεύθυνος  εκπαιδευτικών  θεμάτων)  που  ως  σπόνσορας  ιδιωτικής  εταιρείας  αθλητικών  ειδών,  ανοίγει  το  παράθυρο  για  να  μπουν  ιδιωτικές  εταιρείες  ως «χορηγοί»  στα  σχολεία  της  περιοχής  μας  υλοποιώντας  έτσι  τα  σχέδια  της  κυβέρνησης  για  το  «νέο  σχολείο»  της  αγοράς,  όπου  ένα  μέρος  της  χρηματοδότησης  του  δημόσιου  σχολείου  θα  το  αναλάβουν  οι  επιχειρήσεις σαν «χορηγοί» και  το  άλλο  οι  γονείς. (νόμος 3848/2012 και κείμενο «διαβούλευσης» (στις 17 Ιούνη 2010) για τις «διαδικασίες αυτοαξιολόγησης στη σχολική μονάδα».)

Συγκεκριμένα  ο  εν  λόγω  αντιδήμαρχος  παραπλανώντας   τους  διευθυντές  δημοτικών  σχολείων  του  Δήμου  Ηρακλείου  για  τους  σκοπούς  επίσκεψής του  στα  σχολεία,  τους  ενημέρωνε  ότι  θα  τα  επισκεφθεί  με  συνοδεία  παραολυμπιονικών  οι οποίοι    θα  μιλούσαν  στα  παιδιά  για  τον  αθλητισμό  και  παράλληλα  θα  έδινε  ο  Δήμος  αθλητικό  υλικό  για  το  σχολείο  και  σχολικά  είδη  σε  κάθε  μαθητή. Αντί  όμως  να  συνοδεύεται  απ’  τους  παραολυμπιονίκες  τον  συνόδευε  φορτηγάκι  ιδιωτικής  εταιρείας  αθλητικών  ειδών,  που   χωρίς  άδεια  έμπαινε  στα  σχολεία  με  την  προκάλυψη  του  Δήμου  και  του  υπεύθυνου  αντιδημάρχου  παιδείας  κ. Γιαλιτάκη. Την  ίδια  κάλυψη  στην  εν  λόγω  εταιρεία  έδωσαν  κι  άλλοι  δήμοι  του  νομού  μας.  Παράλληλα  εταιρεία  κινητής  τηλεφωνίας  δίνοντας  ένα  χρηματικό  ποσό  σε  σχολείο  του  Γαζίου  έδωσε  έντυπα με  θέμα  τους  «κινδύνους  από  το διαδίκτυο»    με  διαφήμιση  της  εταιρείας  για  να  μοιραστούν  στους  μαθητές.

Ο  ρόλος  των  «καλλικρατικών»  δήμων  της  τοπικής  διοίκησης  για  την   ιδιωτικοποίηση  της  δημόσιας  παιδείας  αρχίζει  να  φαίνεται  πλέον  πεντακάθαρα.  Καμιά  θέση  δεν  έχουν  οι  ιδιωτικές εταιρείες  στα  σχολεία. Δεν  μπορεί  τα  παιδιά  των  σχολείων μας  να  γίνουν  οι  καταναλωτές  «πελάτες»  της  κάθε  εταιρείας,  που  θέλει  να  διαφημίσει  τα  προϊόντα  της  εισβάλοντας  στα  σχολεία  στήνοντας  και  κάμερες  για  να  κοινοποιήσουν  και  να  διαφημίσουν  προφανώς  αυτές  τις  δράσεις  τους  στην  κοινωνία  για  να  νομιμοποιήσουν  την  είσοδό  τους  στα  δημόσια  σχολεία   στη  συνείδηση  Δασκάλων- Γονιών-Μαθητών. Πάει  πολύ!!! Οι  ιδιωτικές εταιρείες  που  τσακίζουν  τους  μισθούς  και  τα  δικαιώματα  των  εργαζομένων  να  εμφανίζονται  ως  κοινωνικά  ευαίσθητοι  για  τα  παιδιά  του  λαού  μας.

Το  «νέο  σχολείο»  της  αγοράς  που  ονειρεύονται  κυβέρνηση, Ε.Ε. επιχειρήσεις   και  τοπική  διοίκηση  έρχεται.  Το  υλοποιούν  με  πρόσχημα  την  καπιταλιστική  κρίση  και  την  υποχρηματοδότηση  των  σχολικών  επιτροπών  από  τον  κρατικό  προϋπολογισμό.

Αν  οι  δήμοι  επιθυμούν  να  βοηθήσουν  και  να  είναι  δίπλα  στα  σχολεία,  ας  συμπαραταχθούν  με  τη   λογική  των  συλλόγων  εκπαιδευτικών  για  αύξηση  των  κρατικών  δαπανών  για  την  παιδεία που  θα  καλύπτουν  όλες  τις  ανάγκες  των  σχολείων  ας  μπουν  μπροστά  στον  αγώνα  για  να  έχουν  όλα  τα  παιδιά  σίτιση  στα  σχολεία  από  κρατικό  κονδύλι  για  να  μη  λιποθυμούν  από  την  πείνα.

Καλούμε  τους  συλλόγους  διδασκόντων  να  πάρουν  ανάλογες  αποφάσεις  για  την  απαγόρευση  της  εισόδου  οποιασδήποτε  εταιρείας  στα  σχολεία. Καλούμε τους  εκπαιδευτικούς  να  υπερασπίσουν  το  δημόσιο  σχολείο.

Προς την εργατική τάξη

Προς όλα τα σωματεία του Δημοσίου και ιδιωτικού τομέα

Προς κάθε τίμιο Συνδικαλιστή

Νέοι κίνδυνοι απειλούν το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα. Με πρόσχημα την απαλλαγή του από την γάγγραινα του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού κυοφορείται νέα γενιά εργατοπατέρων. Με πρόσχημα την αναδιάταξη σχεδιάζεται η αποδιοργάνωση και η πλήρης εκτροπή από τον ταξικό του προσανατολισμό.

·        Σε μια περίοδο που απαιτείται γερή και μαζική οργάνωση στα εργοστάσια, στις επιχειρήσεις, στους τόπους δουλειάς με καθολική συμμετοχή των εργαζομένων, προτείνεται η διάλυση των πρωτοβάθμιων σωματείων και η μετατροπή τους σε συμβουλευτικά όργανα.

·        Σε μια περίοδο που απαιτείται συνδικάτα με ηγέτες αποφασισμένους να υπερασπισθούν την εργατική τάξη από την άγρια εκμετάλλευση των καπιταλιστικής εργοδοσίας και του κράτους, σχεδιάζεται η εμφάνιση μιας νέας γραφειοκρατίας.

Δεν υπερβάλλουμε. Καταγγέλλουμε το σχέδιο που αναφέρει σε πρόσφατο άρθρο του ο Α. Κολλάς πρώην στέλεχος της ΠΑΣΚΕ και μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΓΣΕΕ, πρόσφατα προσχωρήσας στην κυβερνώσα αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν θα μας απασχολούσε ιδιαίτερα αν δεν δημοσιεύονταν στην εφημερίδα Αυγή και δεν ήταν στην επίσημη ιστοσελίδα της Αυτόνομης Παρέμβασης, αν δεν περνούσε σε ανοιχτή συνεργασία με τις δυνάμεις της Αυτόνομης Παρέμβασης του ΣΥΡΙΖΑ. Στελέχη σαν αυτόν έχουν βαριές αμαρτίες στις πλάτες τους. Όχι μόνο έβαλαν και βάζουν πλάτη να περνάνε βάρβαρα μέτρα σε βάρος της εργατικής τάξης, όχι μόνο συνδιαμόρφωναν τις αντεργατικές πολιτικές με τις κυβερνήσεις και την εργοδοσία, αλλά κυρίως μπαίνουν, μπροστά για την υλοποίηση τους, αξιοποιώντας τον «κοινωνικό διάλογο» στον οποίο συμμετείχαν η ΠΑΣΚΕ, η ΔΑΚΕ, αλλά και η Αυτόνομη Παρέμβαση.

Στο όνομα της αναδιάταξης του συνδικαλιστικού κινήματος προτείνει ο Α. Κολλάς:

·        Τη συγχώνευση των 176 Εργατικών Κέντρων και Ομοσπονδιών σε 13 περιφερειακές οργανώσεις. Τα υπάρχοντα γραφεία αυτών των οργανώσεων να γίνουν γραφεία εξυπηρέτησης εργαζομένων για την διεκπεραίωση αιτημάτων των εργαζομένων π.χ για σύνταξη κλπ.

·        Την μετατροπή των πρωτοβάθμιων σωματείων σε εργασιακά συμβούλια.

·        Την θεσμοθέτηση Περιφερειακής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας.

Αγαπητέ μαθητή–μαθήτρια

Κρατάς ένα γράμμα των εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ προς εσένα, για την αλήθεια της Ιστορίας που δεν την γράφουν τα σχολικά βιβλία, ούτε τη λένε στις σχολικές γιορτές. Για την αλήθεια του λαού μας, που όταν λέγεται μισή είναι χειρότερη κι απ΄ τα ψέμματα.  Δε σου λέμε να πιστέψεις ότι διαβάσεις εδώ, χωρίς να το σκεφτείς και χωρίς να το ελέγξεις. Ρώτα, διάβασε βιβλία, σκέψου! Η αλήθεια είναι γραμμένη με αίμα απ’ το λαό και μπορείς να τη βρείς. Ψάξτην.

·  Θα σου πούνε για το δικτάτορα Μεταξά, χύνοντας κροκοδείλια δάκρυα. Δε θα σου πούνε όμως πώς έγινε αυτός ο δικτάτορας πρωθυπουργός. Έκανε πραξικόπημα; Πώς επέβαλε τη δικτατορία του; Δε θα σου πούνε ότι ο Μεταξάς πήρε ψήφο εμπιστοσύνης από όλα τα κόμματα της Βουλής (εκτός απ΄ το ΚΚΕ), δηλάδή απ’ το κόμμα των φιλελευθέρων του Θ. Σοφούλη κι απ’ το Λαϊκό Κόμμα του Παν. Τσαλδάρη. Θα σου κρύψουν ότι ο φασισμός είναι επιλογή του αστικού πολιτικού συστήματος, κάποιες φορές που το συμφέρει ή που δεν έχει άλλη επιλογή.

·  Με παρόμοιο άλλωστε τρόπο ανέβηκε στην εξουσία κι ο «τρελός» ο Χίτλερ κι οι άλλοι φασίστες φίλοι τους σε άλλες χώρες (Ιταλία, Πορτογαλία, Βουλγαρία, Ουγγαρία κλπ). Ο Φασισμός γιγαντώθηκε στρατιωτικά χάρη στην ενίσχυση που απλόχερα του παρείχαν δεκάδες μεγάλοι μονοπωλιακοί όμιλοι των Ηνωμένων Πολιτειών, της Αγγλίας και της Γαλλίας (Ford, General Motors, IBM).

·   «Ο ηρωϊκός ελληνικός στρατός στην Αλβανία κατατρόπωσε τους Ιταλούς» - λένε στις γιορτές. Σωστά. Δε λένε όμως: Αυτός ο ηρωϊκός στρατός, όταν επιτέθηκαν οι Γερμανοί νικήθηκε «από την υπεροπλία του αντιπάλου»; Ή τον «πούλησαν» και τον παρέδοσαν χωρίς μάχη οι κυβερνήτες της χώρας, ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Παπάγος κι οι άλλοι «αρχιστράτηγοι» του Ελληνικού στρατού;

·  «Οι Έλληνες αντιστάθηκαν ηρωϊκά στους Γερμανούς κατακτητές» - λένε. Κι εδώ σου κρύβουν πάλι τη μισή αλήθεια. Αντιστάθηκαν οι Έλληνες ηρωϊκά. Πράγματι. Αντστάθηκαν όμως «όλοι» οι Έλληνες; Ήταν «όλοι μαζί» τότε; Ή ένα μέρος του αστικού πολιτικού κόσμου την κοπάνησε στο Κάϊρο, μαζί με το θυσαυροφυλάκιο της χώρας, στην «αγκαλία» της Αγγλίας και προετοιμαζόταν για την επόμενη μέρα για να τσακίσει το εαμικό κίνημα και το λαό (βλ.Δεκέμβρης 44) κι ένα ένα άλλο μέρος φόρεσε τη στολή των γερμανοτσολιάδων όπως τους έλεγαν κι υπηρετούσαν τα στρατεύματα κατοχής των Γερμανών;

·  Δε θα σου πούν -και το κρύβουν- ότι ο λαός έμεινε μόνος του, με μοναδικό όπλο το ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ, την ΕΠΟΝ, τις οργανώσεις που τον υπεράσπισαν, που οργάνωσαν την αντίσταση, που πολέμησαν τον κατακτητή, που προστάτεψαν το σοδειά του λαού, που απελευθέρωσαν τη μισή Ελλάδα πολύ πριν φύγουν οι Γερμανοί, που λειτούργησαν σχολεία, θέατρα και σισίτια στις ελεύθερες περιοχές. Που οργάνωσαν ελεύθερες εκλογές.

·  Κανένας δε θα σου πει μέσα στη «γιορτή» ότι οι «Εθνικιστές» του καθεστώτος Μεταξά παρέδοσαν τους φυλακισμένους κι εξόριστους κομμουνιστές στους κατακτητές, αντί να τους επιτρέψουν να πάνε στο μέτωπο για να πολεμήσουν, όπως ζητούσαν οι ίδιοι. Κι όταν ήρθε η κατοχή των Γερμανών, αυτοί οι ίδιοι πάλι «υπερεθνικόφρωνες» φόρεσαν τις κουκούλες του χαφιέ για να καταδίδουν τον αγωνιζόμενο λαό.

·  Θα σου μιλήσουν για τις «θυσίες των Ελλήνων» και για «το ΌΧΙ που είπε ο λαός». Αλλά θα ξεχάσουν να σου πούνε ότι το ΟΧΙ είναι υποχρέωση του λαού, όταν καταπιέζεται όπως σήμερα. Και θα συνεχίσουν να σε καλούνε σήμερα να λες «ΝΑΙ» στην πολιτική τους και να αποφεύγεις τους αγώνες και τις θυσίες.

·  Δε θα σου πούνε ότι οι φωνές της «λογικής» και του «ρεαλισμού» της υποταγής υπήρχαν πάντα, και τότε. Και δε θα σου πούνε ότι ο λαός όσες φορές μεγαλούργησε, όπως τότε, το έκανε βάζοντας πάνω απ΄ όλα τις λαϊκές ανάγκες και ελευθερίες, και αδιαφόρησε για τις φωνές των γονατισμένων «ρεαλιστών» που καλούσαν σε σωφροσύνη και υποταγή - όπως κάνουν και σήμερα.

·  Άλλοι πάλι θα σου πούνε για «κατοχή» που δήθεν έχουμε και σήμερα. Κι ίσως σου πούν και για την ανάγκη να αντισταθούμε όπως τότε. Δε θα σου πούνε όμως ότι οι Έλληνες αντιστασιακοί ποτέ δε φιλοδόξησαν να αλλάξουν το καθεστώς των κατακτητών απ΄ τα μέσα. Ενώ αυτοί που μιλάνε για «κατοχή» απ΄ την τρόϊκα (δηλαδή την ΕΕ ), απ΄ την άλλη μεριά υπερασπίζονται τη συμμετοχή της χώρας μας στην ΕΕ, περισσότερο ακόμα κι απ΄ τους αστούς.

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι

Τα ψέματα τελείωσαν! Η ίδια η ζωή, οι ίδιες οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν όσα σου λέγαμε για το «τι εστί αξιολόγηση».

Ζωντανό παράδειγμα η απόφαση του Υπουργείου Παιδείας για «τα κριτήρια αξιολόγησης των εκπαιδευτικών στα πρότυπα σχολεία» (Φ.361.22/116672/Δ1).

Συγκεκριμένα με την απόφαση αυτή, που αποτελεί υλοποίηση του περσινού νόμου 3699/2011, καθορίζεται ότι:

•  Ο εκπαιδευτικός δεν έχει πια οργανική  θέση. Κρίνεται κάθε πέντε χρόνια για το αν θα παραμείνει στο σχολείο, με μέγιστο χρόνο παραμονής τις δύο πενταετίες (εξωτερική αξιολόγηση). Κρίνεται επίσης και κάθε δυο χρόνια (εσωτερική αξιολόγηση).
• Ο σχολικός σύμβουλος της ειδικότητας μπαίνει στην τάξη και βαθμολογεί. Τον εκπαιδευτικό αξιολογούν επίσης και ο σχολικός σύμβουλος του σχολείου καθώς και ο διευθυντής, με βάση τον ατομικό φάκελο του κάθε εκπαιδευτικού (portfolio).
• Κριτήριο αξιολόγησης του εκπαιδευτικού αποτελούν και οι επιδόσεις των μαθητών (νόμος 3699/2011). Άρα τα σχολεία κατηγοριοποιούνται σε «καλά» και σε «κακά», σε αυτά με καλές επιδόσεις και σε αυτά με άσχημες επιδόσεις μαθητών.
• Κριτήριο επίσης «θετικής αξιολόγησης» (απαιτείται η συγκέντρωση 55 μορίων και άνω) είναι η συμμόρφωση και η προώθηση του νέου σχολείου. Είναι χαρακτηριστικό ότι τα 60 στα 100 μόρια δίνονται αποκλειστικά από διευθυντή και σχολικούς συμβούλους, με βάση την συμμετοχή στα ευρωπαϊκά προγράμματα, στις καινοτόμες δράσεις (περιβαλλοντικά, πολιτιστικά προγράμματα, προγράμματα αγωγής υγείας), στα προγράμματα αυτοαξιολόγησης, αλλά και από την συνέντευξη! Επίσης, «συνεκτιμάται η συνεργατικότητα, η συνέπεια στην εκτέλεση των καθηκόντων, η συμβολή στην εύρυθμη λειτουργία του σχολείου». Δηλαδή, καλός εκπαιδευτικός είναι ο φρόνιμος εκπαιδευτικός, αυτός που «τρέχει» τα ευρωπαϊκά προγράμματα, που αναπαράγει αυτούσιο το αντιδραστικό περιεχόμενο των νέων αναλυτικών προγραμμάτων.

Πλέον δεν χωράνε αυταπάτες! Αυτή είναι η αξιολόγηση και εκεί στοχεύει.

Ο εκπαιδευτικός να διαδραματίσει πιο αποφασιστικό ρόλο στην προώθηση ενός νέου αντιδραστικού σχολείου που θα διαχωρίζει τους μαθητές:

• σε αυτούς που «παίρνουν τα γράμματα» και άρα δικαιούνται μόρφωση και
• σε αυτούς που «δεν παίρνουν τα γράμματα», άρα ας καταρτιστούν σε κάποιες δεξιότητες και εμπρός για δουλειά «ήλιο με ήλιο».

 Όσες συνδικαλιστικές και πολιτικές δυνάμεις σπέρνουν αυταπάτες για μια «άλλη, καλή αξιολόγηση» (βλέπε ΟΛΜΕ-ΔΟΕ), πολύ απλά λένε ψέματα.

Στρώνουν το χαλί στο Υπουργείο για να γίνει αποδεκτή η αξιολόγηση από τους εκπαιδευτικούς

Καλούμε τους εκπαιδευτικούς στα πρότυπα σχολεία, με συλλογικές αποφάσεις, να αντιδράσουν. Αν περάσουν τα μέτρα αυτά στα συγκεκριμένα σχολεία, ανοίγει ο δρόμος για τη γενίκευση της εφαρμογής τους σε όλη τη δημόσια εκπαίδευση. Να μην δεχτούν όσα προβλέπει η απόφαση του Υπουργείου και συγκεκριμένα:

•   Να μην δεχτούν κανένα σχολικό σύμβουλο στην τάξη.
• Να μην δώσουν καμία συνέντευξη σε κανέναν αξιολογητή.
• Να μην υποβάλλουν ατομικό φάκελο.

 Καλούμε τις ΕΛΜΕ και τους Συλλόγους να πάρουν σχετικές αποφάσεις, να καλύψουν συνδικαλιστικά τους εκπαιδευτικούς στα πρότυπα σχολεία, να λάβουν όλα εκείνα τα απαραίτητα μέτρα για να μπλοκαριστεί η αξιολόγηση. Να διαγράψουν από τα πρωτοβάθμια σωματεία τα στελέχη εκπαίδευσης που υλοποιούν την απόφαση αυτή του Υπουργείου.

Αθήνα, 12/10/2012

Με πρωτοβουλία της ΕΛΜΕ Πειραιά και τη συμμετοχή του συλλόγου δασκάλων Σαλαμίνας, της Ομοσπονδίας Γονέων Πειραιά και της Ένωσης Γονέων Σαλαμίνας πραγματοποιήθηκε  μαζική συγκέντρωση-παράσταση στο Δήμαρχο Σαλαμίνας την Τρίτη 4/10/12  με κύριο ζήτημα τη δωρεάν μεταφορά όλων των μαθητών.

Για τα προβλήματα αυτά η ΕΛΜΕ ήδη έχει κινητοποιηθεί από κοινού με την Ομοσπονδία Γονέων Πειραιά, πέρσι αλλά και φέτος,  στη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, στους εκπροσώπους  της περιφέρειας και την Τοπική Αυτοδιοίκηση, καθώς η αρμοδιότητα της  μεταφοράς των μαθητών  έχει μετατραπεί σε «μπαλάκι» που πετιέται από την περιφέρεια  στους καποδιστριακούς δήμους, με απώτερο σκοπό την κατάργηση της σχετικής χρηματοδότησης για δωρεάν μετακίνηση των μαθητών.

Το Δ.Σ. της ΕΛΜΕ τόνισε στη σύσκεψη-συνάντηση με το δήμαρχο ότι η κατάργηση της δωρεάν μεταφοράς μαθητών υψώνει νέους φραγμούς στη μόρφωση των παιδιών της εργατικής λαϊκής οικογένειας. To περιβόητο «Νέο σχολείο» έχει δώσει κιόλας  τα χειρότερα δείγματά του. Κάμποσοι μαθητές της περιοχής  δεν μπορούν κυριολεκτικά να προσεγγίσουν το σχολείο τους, καθώς συναντούν εκτός των άλλων ταξικών φραγμών στη μόρφωση , και δυσκολίες στη μεταφορά τους. Διεκδικούμε τη δωρεάν και ασφαλή μεταφορά όλων των μαθητών  κι όλες τις ώρες της μέρας. Το ζήτημα αυτό είναι μέρος της κρατικής υποχρέωσης για παροχή Ενιαίας, Δημόσιας και Δωρεάν παιδείας, αναγκαίας  για όλους, χωρίς διακρίσεις. Στο πλαίσιο  αυτό απαιτούμε άμεσα ν’ αυξηθούν οι δαπάνες για την παιδεία και το σχετικό κονδύλι για τη μεταφορά των μαθητών.

Στη σύσκεψη που ακολούθησε ο Δήμαρχος αποδέχτηκε πρόταση της ΕΛΜΕ και δεσμεύτηκε ότι θα καλέσει αλλά και θα στηρίξει , αν χρειαστεί τους διευθυντές των σχολείων ώστε να χορηγηθούν τα σχετικά δελτία δωρεάν μετακίνησης σ’ όλους τους μαθητές ανεξάρτητα από τη χιλιομετρική απόστασή τους από το σχολείο. Απ’  όλους τους παρευρισκόμενους φορείς συμφωνήθηκε ότι θα επιβάλλουμε στην πράξη τη δωρεάν μετακίνηση των μαθητών και γι’ αυτό θα παρακολουθούμε την εξέλιξη του ζητήματος και , όποτε και αν χρειαστεί, θα γίνει  κοινή, μεγάλη κινητοποίηση διεκδικώντας:

Συνάδελφοι.

Στον ορυμαγδό των νέων βάρβαρων μέτρων της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, της ΕΕ και της Τρόικας για την εφαρμογή των εντολών του κεφαλαίου που ζητά την αύξηση της κερδοφορίας του με τη μείωση μισθών και εργοδοτικών εισφορών, τη ακόμα μεγαλύτερη μείωση της φορολογίας του, την εμπορευματοποίηση των δημόσιων και δωρεάν μέχρι πριν από κάποια χρόνια υπηρεσιών, αποφασίζεται, ένα μήνα μετά την έναρξη των μαθημάτων, η κατάργηση σχολείων και στο κέντρο της πιο πυκνοκατοικημένη περιοχή της Ελλάδας. Είναι σε συνέχεια της υλοποίησης από την Περιφέρεια Α’ Αθήνας της απόφασης του Υπουργείου Παιδείας για την κατάργηση σχολείων και στον Κεντρικό Τομέα. Αφού κατάργησαν ένα ακόμα εσπερινό σχολείο το Σεπτέμβρη του 2012, μεθοδεύοντας τη μείωση του μαθητικού πληθυσμού του και με πρόσχημα «την ποιοτική αναβάθμιση της παρεχόμενης νυχτερινής εκπαίδευσης και τη λειτουργία της με παιδαγωγικά κριτήρια» στην Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, συνεχίζουν στην Πρωτοβάθμια, με τον αναπληρωτή διευθυντή της Α’ Διεύθυνσης Αθήνας να απαιτεί, με εντολή του Περιφερειακού Δ/ντη, να καταργηθούν δυο –στην ουσία- από τα τρία Δημοτικά Σχολεία στην πλατεία Κυψέλης (26^ο, 110^ο και 131^ο Αθηνών, Φ. Νέγρη), με την πρόφαση να σταματήσει το απαράδεκτο καθεστώς της διπλοβάρδιας.

Τελικά η «αριστερή απάντηση» στην ανασύνταξη του κινήματος και στην καπιταλιστική κρίση βρέθηκε!

Βρίσκεται στο σύνθημα που λανσάρουν εδώ και μέρες οι συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στους τόπους δουλειάς.

Νέες μορφές πάλης που «να μη χάνουμε το μεροκάματο», «δεν αντέχουμε άλλη απεργία», «αγώνες χωρίς θυσία» κλπ.

Πρόκειται όχι απλώς για ένα σύνθημα, αλλά για μια ύπουλη, διαβρωτική και άκρως επικίνδυνη γραμμή πάλης μέσα στο εργατικό - συνδικαλιστικό κίνημα, που πρέπει να απορριφθεί από τους εργαζόμενους με τον πιο αποφασιστικό τρόπο.

Τι σημαίνει αγώνες χωρίς θυσία, αγώνες που να μη χάνουμε το μεροκάματο;

Πολύ απλά καμιά οργάνωση του αγώνα, καμιά αντίσταση, καμιά απεργία στα εργοστάσια, στα λιμάνια, στους τόπους δουλειάς. 

Σημαίνει άρνηση και ακύρωση στην πράξη του πιο ισχυρού όπλου που διαθέτουν η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα. Του όπλου της απεργίας και της σύγκρουσης με την καπιταλιστική εργοδοσία, το κράτος, την κυβέρνηση, την τρόικα, την ΕΕ.

Αντικειμενικά λίγες μέρες πριν την απεργία το σύνθημα αυτό καλλιεργεί την απεργοσπασία, την αποστράτευση, χτυπάει κάθε δυνατότητα επιτυχίας της απεργίας, αλλά και κάθε προοπτική κλιμάκωσης του αγώνα.

Το σύνθημα αυτό αποπροσανατολίζει, καλλιεργεί αυταπάτες και εφησυχασμό πως μπορεί να υπάρξουν αλλαγές και φιλολαϊκή προοπτική χωρίς σύγκρουση με την κυρίαρχη τάξη, τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, χωρίς σύγκρουση με την πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ.

Αγώνες χωρίς θυσίες δεν υπάρχουν!

Αυτή είναι η φιλοσοφία του Συντονιστικού Πρωτοβάθμιων Σωματείων Φθιώτιδας(συμμετέχει η ΕΛΜΕ και ο ΣΕΠΕ Φθιώτιδας), αφού πραγματοποιεί απεργιακή συγκέντρωση την Τετάρτη το μεσημέρι στις 12.00, με σκοπό τη συμμετοχή σ' αυτήν όσων, εκπ/κών και υπαλλήλων, δεν θέλουν να απεργήσουν.

Δε μας παραξενεύει το γεγονός. Είναι μέρος των “σημείων των καιρών” που στοχεύουν, όχι μόνο το παρόν, αλλά και το μέλλον του κινήματος.

Δεν είναι άσχετα με την εντεινόμενη στο όνομα των διαδικασιών βάσης “φιλολογία” αναζήτησης «εναλλακτικών μορφών αγώνα» απέναντι στην απεργία. Εδώ αξιοποιούνται οι δυσκολίες των εργαζομένων με προφανείς στόχους.

Σε αυτό το “κλίμα” εντάσσεται και η μη συμμετοχή τριών μελών του ΔΣ του ΣΕΠΕ Φθιώτιδας στην 24ωρη απεργία της 12ης του Σεπτέμβρη.

Επειδή βρισκόμαστε μπροστά σε Γενική Απεργία με άκρως πολιτικό χαρακτήρα, 

επειδή  η εξέλιξη της καπιταλιστικής κρίσης θα είναι ολέθρια για εμάς, τα παιδιά μας και τους μαθητές μας, αν δεν αντεπιτεθούμε,

επειδή οι αγώνες που θα απαιτηθούν θα είναι σκληροί, μακροχρόνιοι και με έντονα ταξικό χαρακτήρα,

επειδή τα “παπαγαλάκια” του ευρωενωσιακού κεφαλαίου ξεκίνησαν να εξισώνουν τα νεόκοπα Τάγματα Εφόδου με τους αγώνες των εργαζομένων για να χτυπήσουν τους δεύτερους,  

το ΠΑΜΕ Εκπ/κών δε μπορεί να κλείσει τα μάτια σε όσα συμβαίνουν και σε όσα έρχονται. Είμαστε υποχρεωμένοι να ενημερώσουμε και να προειδοποιήσουμε τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσές μας.

Για τούτο αναδημοσιεύουμε κείμενο του Αλέκου Αρβανιτίδη, καθηγητή, εκλεγμένου στην ΑΔΕΔΥ με το ΠΑΜΕ.  

“ Αγώνες χωρίς θυσία !

Τελικά η «αριστερή απάντηση» στην ανασύνταξη του κινήματος και στην καπιταλιστική κρίση βρέθηκε!

Βρίσκεται στο σύνθημα που λανσάρουν εδώ και μέρες οι συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στους τόπους δουλειάς.

Νέες μορφές πάλης που «να μη χάνουμε το μεροκάματο», «δεν αντέχουμε άλλη απεργία», «αγώνες χωρίς θυσία» κλπ.

Πρόκειται όχι απλώς για ένα σύνθημα, αλλά για μια ύπουλη, διαβρωτική και άκρως επικίνδυνη γραμμή πάλης μέσα στο εργατικό - συνδικαλιστικό κίνημα, που πρέπει να απορριφθεί από τους εργαζόμενους με τον πιο αποφασιστικό τρόπο.

Τι σημαίνει αγώνες χωρίς θυσία, αγώνες που να μη χάνουμε το μεροκάματο;

Πολύ απλά καμιά οργάνωση του αγώνα, καμιά αντίσταση, καμιά απεργία στα εργοστάσια, στα λιμάνια, στους τόπους δουλειάς.

Σημαίνει άρνηση και ακύρωση στην πράξη του πιο ισχυρού όπλου που διαθέτουν η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα. Του όπλου της απεργίας και της σύγκρουσης με την καπιταλιστική εργοδοσία, το κράτος, την κυβέρνηση, την τρόικα, την ΕΕ.

Αντικειμενικά λίγες μέρες πριν την απεργία το σύνθημα αυτό καλλιεργεί την απεργοσπασία, την αποστράτευση, χτυπάει κάθε δυνατότητα επιτυχίας της απεργίας, αλλά και κάθε προοπτική κλιμάκωσης του αγώνα.

Το σύνθημα αυτό αποπροσανατολίζει, καλλιεργεί αυταπάτες και εφησυχασμό πως μπορεί να υπάρξουν αλλαγές και φιλολαϊκή προοπτική χωρίς σύγκρουση με την κυρίαρχη τάξη, τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, χωρίς σύγκρουση με την πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ.

Αγώνες χωρίς θυσίες δεν υπάρχουν!

Αποφάσεις πήρε η Α΄ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης σε πρόσφατη συνεδρίασή της,

• για να μη συμπληρ΄ωσει κανένας το ερωτηματολόγιο - παγίδα για την αξιολόγηση
• καταγγελία στον κυβερνητικό συνδικαλισμό ΠΑΣΚ - ΔΑΚΕ που διέλυσαν τη Συνέλευση προέδρων των ΕΛΜΕ το προηγούμενο Σάββατο προκειμένου να μη παρεθεί απόφαση ενάντια στο ερωτηματολόγιο της αξιολόγησης
• απόφαση - απαίτηση για κάλυψη όλων των εκπαιδευτικών κενών στα σχολεία της 

Τα κείμενα των αποφάσεων τα επισυνάπτουμε.

            Τα γεγονότα έχουν ως εξής: δεκάδες ΕΛΜΕ σε όλη την Ελλάδα, μετά από πρόταση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ, έχουν υιοθετήσει το παρακάτω ψήφισμα:

«1. Η επικείμενη υλοποίηση της αξιολόγησης στο Δημόσιο αποτελεί βασικό μοχλό για την εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής και όργανο για την απόλυση χιλιάδων Δημοσίων Υπαλλήλων.

Η πολιτική που τσακίζει τα λαϊκά δικαιώματα είναι η ίδια που προσαρμόζει τον δημόσιο τομέα πιο αποτελεσματικά στις σημερινές ανάγκες του κεφαλαίου.

2. Με βάση τα παραπάνω :

            I.     Μπλοκάρουμε με όρους συλλογικών αποφάσεων και όρους κινήματος την οποιαδήποτε απόπειρα εφαρμογής της αξιολόγησης και την ακυρώνουμε στην πράξη με αποφάσεις Δ.Σ., Γενικών Συνελεύσεων και Επιτροπών Αγώνα.

          II.     Δε συμμετέχουμε σε οποιαδήποτε διαδικασία που σχετίζεται με την εφαρμογή της αξιολόγησης (π.χ. ερωτηματολόγια κ.α.)

        III.     Κανένα στέλεχος της Δημόσιας Διοίκησης που αναλαμβάνει οποιονδήποτε ρόλο στην εφαρμογή της αξιολόγησης δεν έχει θέση στο συνδικαλιστικό κίνημα. Έξω οι αξιολογητές από τα συνδικάτα και τα σωματεία»

Το ψήφισμα αυτό είχε καταψηφιστεί από τις ΔΑΚΕ-ΠΑΣΚ στο Δ.Σ. της ΟΛΜΕ (4/9/2012), παρά το γεγονός ότι αποτελούσε απόφαση και του Γ.Σ. της ΑΔΕΔΥ και πάλι μετά από πρόταση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ.

 Στις 19/9/2012 πραγματοποιήθηκε η Γ.Σ. των προέδρων των ΕΛΜΕ και το παραπάνω ψήφισμα κατατέθηκε προς ψήφιση από πολλούς εκπροσώπους των ΕΛΜΕ όλης της χώρας.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Το Υπουργείο Παιδείας έδωσε στη δημοσιότητα το ερωτηματολόγιο για την "αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου και του έργου των εκπαιδευτικών" με το οποίο στην ουσία επιχειρεί να αποσπάσει τη συναίνεση των εκπαιδευτικών και των γονιών στην αξιολόγηση σφαγείο.

Αυτοί που τσακίζουν τη ζωή μας και τη ζωή των παιδιών μας, φορτώνοντας αποκλειστικά στους εργαζόμενους την καπιταλιστική κρίση, δεν θα μπορούσαν να ενδιαφέρονται για το καλό και τη μόρφωση των παιδιών μας. Είναι αυτοί που αφήνουν πεινασμένα τα παιδιά, που αφήνουν τα σχολεία χωρίς θέρμανση, που αποκλείουν χιλιάδες παιδιά από τα σχολεία, που δίνουν κυριολεκτικά μισθούς πείνας στους εκπαιδευτικούς.

Γι’ αυτό το λέμε ξεκάθαρα: Η αξιολόγηση δεν έχει να κάνει με το πόσο καλύτερο θα γίνει το σχολείο και ο εκπαιδευτικός.

Η αξιολόγηση είναι κατεύθυνση της Ε.Ε., του ΟΟΣΑ, θέση των κομμάτων της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ και γενικότερα των κομμάτων του ευρωμονόδρομου. Είναι το εργαλείο για να προωθήσουν όλες τις αντιδραστικές αλλαγές στη δημόσια διοίκηση και στην Παιδεία. Είναι το εργαλείο για να προωθήσουν το σχολείο της αγοράς, και να τσακίσουν όσα δικαιώματα έχουν απομείνει στους εκπαιδευτικούς.

Η αξιολόγηση δεν είναι ουδέτερη, είναι εργαλείο για να γίνει η κοινωνία και το σχολείο πιο ταξικά. Δεν υπάρχει καλή και κακή αξιολόγηση, δε διαφέρει η λεγόμενη εσωτερική από την εξωτερική αξιολόγηση, δεν πρέπει να αυταπατάται κανείς με την καραμέλα της αυτοαξιολόγησης. Όποια μορφή και αν επιλεγεί είναι όψεις του ίδιου νομίσματος, είναι εργαλείο για να σφαγιάσουν δημόσια παιδεία, εκπαιδευτικούς και μαθητές.

Να μην πέσει κανείς στην παγίδα. Να μη συμπληρωθεί από κανέναν το ερωτηματολόγιο αυτό. Κανείς μόνος του. Συλλογικά και μαζικά, μέσα από τα σωματεία μας παίρνουμε θέση ενάντια στην αξιολόγηση-σφαγείο και δεν συμπληρώνουμε το ερωτηματολόγιο παγίδα.

Το ΠΑΜΕ εκπαιδευτικών καλεί τους Συλλόγους και τις ΕΛΜΕ, τις Ενώσεις και τους Συλλόγους Γονέων να πάρουν όλα τα μέτρα ώστε να ακυρωθεί στην πράξη η αξιολόγηση και να μη συμπληρωθεί το ερωτηματολόγιο.

Συγκεκριμένα:

           I.     Μπλοκάρουμε με όρους συλλογικών αποφάσεων και όρους κινήματος την οποιαδήποτε απόπειρα εφαρμογής της αξιολόγησης και την ακυρώνουμε στην πράξη με αποφάσεις Δ.Σ., Γενικών Συνελεύσεων και Επιτροπών Αγώνα.

         II.     Δε συμμετέχουμε σε οποιαδήποτε διαδικασία που σχετίζεται με την εφαρμογή της αξιολόγησης (π.χ. ερωτηματολόγια κ.α.)

      III.     Κανένα στέλεχος της Δημόσιας Διοίκησης που αναλαμβάνει οποιονδήποτε ρόλο στην εφαρμογή της αξιολόγησης δεν έχει θέση στο συνδικαλιστικό κίνημα. Έξω οι αξιολογητές από τα συνδικάτα και τα σωματεία.

2 Οκτώβρη 2012

ΚΑΝΕΝΑΣ ΝΑ ΜΗ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΕΙ

ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ!

ΚΑΝΕΝΑΣ ΝΑ ΜΗ ΣΥΝΑΙΝΕΣΕΙ ΣΤΗΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

ΠΟΥ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ, ΣΕ ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ-ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΚΙ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ!

 Το Υπουργείο παιδείας έστειλε σήμερα στα σχολεία το «αναμενόμενο» ερωτηματολόγιο της αξιολόγησης.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι μην υποκύψετε. Να μην το συμπληρώσετε.

Να μη νομιμοποιήσετε τη βάρβαρη πολιτική τους, που οδηγεί στο σχολείο της αγοράς και τους εκπαιδευτικούς σε εξαθλίωση κι απολύσεις. Μην παραπλανηθείτε, δεν ενδιαφέρονται για τη μόρφωση των παιδιών μας αυτοί που τα προορίζουν για δούλους του 21ου αιώνα. Μην υποκύψετε σε πιέσεις κι εκβιασμούς. Καταγγείλτε τους.

Έχουμε αλλεπάλληλες αποφάσεις των Γενικών μας Συνελεύσεων και του Δ.Σ. (δείτε στην ιστοσελίδα του Συλλόγου μας sylimvrioti.gr τα ενημ. 19, 29, 36, 38, 41, 43, 47) που λένε ότι :

I.     Μπλοκάρουμε και ακυρώνουμε στην  πράξη με όρους κινήματος κάθε απόπειρα εφαρμογής της αξιολόγησης.

II.     Δε συμμετέχουμε σε οποιαδήποτε διαδικασία που σχετίζεται με την εφαρμογή της αξιολόγησης (π.χ. ερωτηματολόγια ανώνυμα ή με υπογραφές κ.α.).

III.     Κανένα στέλεχος της Δημόσιας Διοίκησης που αναλαμβάνει οποιονδήποτε ρόλο στην εφαρμογή της αξιολόγησης δεν έχει θέση στο συνδικαλιστικό κίνημα. Έξω οι αξιολογητές από τα συνδικάτα και τα σωματεία.

IV.     Αν κάποιος Διευθυντής ή Σύμβουλος επιχειρήσει να πιέσει συναδέλφους να συμπληρώσουν το ερωτηματολόγιο της αξιολόγησης, θα καταγγελθεί επώνυμα και δημόσια και θα τεθεί στη Γενική Συνέλευση πρόταση διαγραφής του από το Σύλλογο.

Η ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΔΕ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ !!!

Αυτή είναι απόφαση του Δ.Σ. του Συλλόγου Ρόζα Ιμβριώτη.

παρόμοιες αποφάσεις έχουν πάρει οι Σύλλογοι "Γ. Σεφέρης", "Σωκράτης", A΄ ΕΛΜΕ θεσσαλονίκης, ΕΛΜΕ Πιερίας κλπ

Το ΔΣ της ΕΛΜΕ-ΚΙ καλεί τους συναδέλφους να ανταποκριθούν στο καθήκον της αλληλεγγύης απέναντι στους μαθητές, παιδιά ανέργων και εργαζομένων, που υποφέρουν από τις συνέπειες της αντιλαϊκής πολιτικής. Από πολιτική άποψη η μεγαλύτερη συμβολή είναι ο αγώνας ανατροπής της πολιτικής κυβέρνησης – ΣΕΒ-ΕΕ – ΔΝΤ. Χρειάζεται να διεκδικηθούν άμεσα μέτρα ανακούφισης των μαθητών, ταυτόχρονα με το δυνάμωμα της οργάνωσης και της πάλης για συνολική ρήξη. Η λαϊκή αλληλεγγύη βρίσκεται σε διαμετρική αντίθεση με τη φιλανθρωπία των ΜΚΟ και άλλων φορέων. Δε συμβιβάζεται με μέτρα διαχείρισης της ακραίας φτώχειας. Ο λαός και η νέα γενιά δεν πρέπει να μάθουν να ζουν σαν επαίτες, αλλά να συνδυάζουν τη διεκδίκηση άμεσων λύσεων με την όξυνση της ταξικής πάλης. Το ΔΣ της ΕΛΜΕ-ΚΙ τονίζει ότι πρέπει να υπάρχει ανοικτό μέτωπο στη σύμπλευση με εργοδοτικά – «μη κερδοσκοπικά» σωματεία ή με επιχειρήσεις, που κάνουν μπίζνες πάνω στην εξαθλίωση. Η υπόθεση της αλληλεγγύης είναι υπόθεση του συνδικαλιστικού κινήματος, των λαϊκών επιτροπών.

 «Ολοι σαν ένας άνθρωπος να βροντοφωνάξουμε

 "τέρμα οι θυσίες για την πλουτοκρατία"»!

ΌΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ  ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 19 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ΣΤΙΣ 19:00 ΣΤΗΝ ΠΑΛΙΑ ΑΚΑΔΗΜΙΑ

 ΟΛΟΙ για την επιτυχία της πανεργατικής πανελλαδικής απεργίας

 στις 26 Σεπτέμβρη

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ 10π.μ.

Συνάδελφε, Συναδέλφισσα

    Ο Σύλλογος μας στη συνεδρίαση του, την Τρίτη 4 Σεπτεμβρίου 2012, αποφάσισε «να ζητήσει να συνεδριάσουν τα όργανα του συνδικαλιστικού κινήματος (Ομοσπονδίες, πρωτοβάθμια σωματεία) και να αποφασιστεί η αγωνιστική απάντηση των εργαζόμενων στις αποφάσεις της κυβέρνησης, εργοδοτών, ΕΕ με ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ, ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ.

  Να δοθεί αγωνιστική απάντηση παντού, σε όλους τους κλάδους και τους χώρους δουλειάς. Για να αποτραπεί η ψήφιση και η υλοποίηση των νέων αντιλαϊκών μέτρων της κυβέρνησης του μαύρου μετώπου, των εργοδοτικών οργανώσεων και της Τρόικα».

          Η αντιλαϊκή επίθεση δυναμώνει καθημερινά. Τα μέτρα που πάρθηκαν και αυτά που σχεδιάζονται δεν είναι ούτε προσωρινά, ούτε τα τελευταία. Θα μείνουν ακόμα και όταν ξεπεραστεί η καπιταλιστική κρίση.

Οι εργαζόμενοι κυριολεκτικά οδηγούνται στην εξαθλίωση, στη χρεοκοπία, προκειμένου να ανακάμψουν τα κέρδη του κεφαλαίου, να σωθούν η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ευρώ.

        Τα προβλήματα στη λειτουργία των σχολείων, εξαιτίας της υποχρηματοδότησης είναι πλέον εκρηκτικά. Οι μεταφορές των μαθητών είναι ακόμα στον «αέρα», στα ταμεία των σχολείων «δεν υπάρχει μία», ούτε για αγορά πετρελαίου. Οι διορισμοί σχεδόν μηδενικοί και τα κενά στα σχολεία χιλιάδες. Μαθητές μας έρχονται ατάιστοι, χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, χωρίς εμβόλια.

       Οι εκπαιδευτικοί, ιδιαίτερα όσοι βρίσκονται μακριά από το σπίτι τους, αδυνατούν να τα φέρουν βόλτα. Από πάνω σχεδιάζουν και την αύξηση του ωραρίου, ενώ προωθούν και την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου και των εκπαιδευτικών για να προσαρμόσουν πιο αποφασιστικά την παιδεία στις ανάγκες της αγοράς, για να τσακίσουν εργασιακά και μισθολογικά δικαιώματα των εκπαιδευτικών, να προχωρήσουν σε απολύσεις.