Παπαγεωργίου Βασίλη

«Οι κατακερματισμένες δυνάμεις της αριστεράς απαιτείται να πορευτούν ενωτικά. Η ανάγκη για ενότητα της αριστεράς προφανώς δεν προϋποθέτει την απόλυτη συμφωνία. Στο πλαίσιο αυτής της ενωτικής προσπάθειας είναι αυτονόητη η πολιτική και συνδικαλιστική αυτονομία. Κοινή εκλογική κάθοδος όλων των δυνάμεων της αριστεράς στο κίνημα...».

Πρόκειται για μια πρόταση ενότητας χωρίς περιεχόμενο ενότητας. Ενα άδειο πουκάμισο. Καθόλου τυχαία, ρίχνουν έτσι γενικά μια πρόταση για την ενότητα για να ψαρεύουν σε θολά νερά.

Για παράδειγμα:

Ο «Καλλικράτης» πέρασε με τις ευλογίες των δημάρχων του ΣΥΡΙΖΑ και με το επιχείρημα πως «βρίσκεται σε θετική κατεύθυνση». Ποιος είναι ο «Καλλικράτης»; Το θεσμικό πλαίσιο της υποχρηματοδότησης των δήμων, των σχολείων, των παιδικών σταθμών, των ιδιωτικοποιήσεων, των απολύσεων κ.ά.

Μπορεί να υπάρξει ενότητα πάνω σ' αυτό, πάνω σε μια τέτοια κατεύθυνση; Στην ΟΤΟΕ (τράπεζες) η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ πρότεινε «Επαγγελματικά Ταμεία», δηλαδή κατάργηση της δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης, κατάργηση των εργοδοτικών εισφορών και ανταποδοτική ασφάλιση (σύνταξη και ασφάλιση μόνο από τις εισφορές των εργαζομένων και ανάλογα με το ύψος του μισθού).

Τίνος ήταν μέχρι τώρα αυτή η πρόταση; Του κράτους και της εργοδοσίας!

Ταυτόχρονα, έχει ήδη συσταθεί «επιτροπή εμπειρογνωμόνων» με τη συμμετοχή στελεχών εκπαίδευσης, η οποία θα καταλήξει σε πόρισμα μέσα στον Οκτώβρη.

Στη συνέχεια, το υπουργείο θα προχωρήσει σε σχετική νομοθετική πρωτοβουλία.

Ορισμένες παρατηρήσεις γύρω από το «ερωτηματολόγιο»:

1. Είναι φανερή η προσπάθεια του υπουργείου να λειάνει τις «οξείες γωνίες», να συσκοτίσει τον πραγματικό χαρακτήρα της αξιολόγησης. Αυτό δεν είναι τυχαίο. Η καθολική αντίδραση που συνάντησε η περιβόητη εγκύκλιος «για την αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας» της τότε υπουργού Παιδείας Α. Διαμαντοπούλου, από γονιούς και εκπαιδευτικούς (απορρίφθηκε από το 97% των σχολείων!), έκανε το υπουργείο να αλλάξει τακτική, αλλά όχι στρατηγική. Εχουν σκόπιμα απαλειφθεί ερωτήσεις όπως: «Ο δήμος υποστηρίζει οικονομικά το σχολείο; Ο Σύλλογος Γονέων ενισχύει οικονομικά το σχολείο; Ποια είναι η χρήση του κτιρίου για δραστηριότητες ή εκδηλώσεις από άλλους φορείς και ποιες οι ενέργειες αξιοποίησης πόρων;». Τα κριτήρια αξιολόγησης αυτά δεν αποτελούσαν ασφαλώς πατέντα της Διαμαντοπούλου. Είναι γραμμένα στα κείμενα του ΟΟΣΑ, ισχύουν σε όλες τις χώρες της ΕΕ που εφαρμόζεται η αξιολόγηση. Εκεί που τα σχολεία λειτουργούν σαν Ανώνυμες Εταιρείες, με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Ο ελιγμός ωστόσο του υπουργείου αποδεικνύει τη δύναμη του κινήματος των γονιών και των εκπαιδευτικών, τη δύναμη του ενιαίου αγώνα τους, αλλά και τα νέα «τυράκια» που στήνονται για να πιαστούν γονείς και εκπαιδευτικοί στη «φάκα της αξιολόγησης».

«Δραματική αύξηση» της φροντιστηριακής εκπαίδευσης διαπιστώνεται σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, καθώς η παραπαιδεία συναντάται όπου υπάρχει ανταγωνισμός για την εισαγωγή στην ανώτατη εκπαίδευση, όπου υπάρχει σχολείο που δεν ολοκληρώνει το ρόλο του, όπου υπάρχουν ανισότητες. Με το ζήτημα ασχολήθηκε πρόσφατα, σε έρευνα που εκπόνησε για λογαριασμό της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, το Δίκτυο Εμπειρογνωμόνων στις Κοινωνικές Επιστήμες της Εκπαίδευσης και της Κατάρτισης (NESSE), ένα όργανο που λειτουργεί συμβουλευτικά προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για ζητήματα της Παιδείας.

Στη χώρα μας, τα φροντιστήρια είναι μια πραγματικότητα, ως επιχειρήσεις που απασχολούν χιλιάδες εργαζόμενους. Η ύπαρξή τους υπαγορεύεται από τον έντονα ανταγωνιστικό χαρακτήρα της εκπαίδευσης, που επιπλέον, στερεί από το σχολείο το μορφωτικό του ρόλο. Δεν καταργήθηκαν με τις αλλεπάλληλες τροποποιήσεις του συστήματος εισαγωγής στην ανώτατη εκπαίδευση, αλλά αντίθετα πλέον με παραλλαγές τα φροντιστήρια και τα ιδιαίτερα έχουν «κατεβεί» και στη βαθμίδα της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Και όπως προκύπτει από την έρευνα, δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο.

«Παράλληλα με τα κύρια εκπαιδευτικά συστήματα στην ΕΕ υπάρχουν "σκιώδη εκπαιδευτικά συστήματα" ιδιωτικής συμπληρωματικής εκπαίδευσης. Αυτά έχουν διογκωθεί σημαντικά από άκρη σε άκρη στην ΕΕ όμως λίγη προσοχή τους έχει δοθεί, παρόλο που έχουν βαθιές οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις». Τα παραπάνω σημειώνει στην εισαγωγή της έκθεσης, η οποία δημοσιεύτηκε τον περασμένο Μάη, ο Jan Truszczyski, γενικός διευθυντής της Γενικής Διεύθυνσης Εκπαίδευσης και Πολιτισμού της ΕΕ. Ο τίτλος της έκθεσης είναι «η πρόκληση της σκιώδους εκπαίδευσης» και - όπως εξηγείται - χρησιμοποιείται ο όρος «σκιώδης», γιατί λειτουργεί παράλληλα και ακολουθεί το εκπαιδευτικό σύστημα και τις αλλαγές του. Οπως διευκρινίζεται, το NESSE μελέτησε αποκλειστικά τα φροντιστήρια σε διδακτικά αντικείμενα του σχολείου και δε συμπεριέλαβε άλλες εξωσχολικές δραστηριότητες που γίνονται επί πληρωμή.

Κατά το σχολικό έτος 2010/11 σε σχέση με το 2009/10 οι μαθητές της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης μειώθηκαν κατά 0,5%. Συγκεκριμένα, 4.802 μαθητές εγκατέλειψαν το Γυμνάσιο τη σχολική χρονιά που πέρασε και 2.980 μαθητές το Λύκειο. 1.080 λιγότεροι μαθητές φοίτησαν στις ΕΠΑΣ Μαθητείας του ΟΑΕΔ.

Την ίδια χρονική περίοδο εμφανίζεται μείωση των δημόσιων σχολικών μονάδων από το Νηπιαγωγείο μέχρι και το Λύκειο και αύξηση των ιδιωτικών. Συγκεκριμένα, κατά τη σχολική χρονιά που πέρασε υπήρχαν 82 δημόσια νηπιαγωγεία λιγότερα, ενώ λειτούργησαν 46 επιπλέον ιδιωτικά, 90 λιγότερα δημόσια Δημοτικά και 7 επιπλέον ιδιωτικά και 9 λιγότερα δημόσια Γυμνάσια. Το δε διδακτικό προσωπικό μειώθηκε κατά 1,9% στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.

Οι παραπάνω δείκτες θα διογκωθούν ακόμη περισσότερο τη φετινή σχολική χρονιά, καθώς η κυβέρνηση προωθεί την ακόμη παραπέρα συγχώνευση και κατάργηση σχολικών μονάδων, τη μείωση των διορισμών του εκπαιδευτικού προσωπικού στα σχολεία και όλα αυτά, σε συνδυασμό με τη διόγκωση της φτώχειας και της ανεργίας, θα εκτινάξουν στα ύψη και τη σχολική διαρροή τα επόμενα χρόνια. Τέτοια μέτρα έρχονται να υψώσουν κι άλλο τα ταξικά τείχη στην εκπαίδευση, να ανοίξουν διάπλατα τις πόρτες της στους ιδιώτες, να μετατρέψουν άλλο ένα δικαίωμα, αυτό στη μόρφωση, σε εμπόρευμα.

Σοβαρές ενστάσεις που υποστηρίζονται από μία σειρά επιστημονικά δεδομένα εκφράζονται παγκοσμίως για τη χρήση των υπολογιστών στην εκπαίδευση. Σύμφωνα με αυτές, η σωματική υγεία, η σωστή ανάπτυξη, η κοινωνικοποίηση του παιδιού υπονομεύονται από τη χρήση υπολογιστών από μικρή ηλικία.

Στη χώρα μας, ο λαός είχε και θα έχει πολλές φορές την «ευκαιρία» να ακούσει την επίσημη προπαγάνδα για την αναγκαιότητα και τα οφέλη από τη χρήση υπολογιστών στα σχολεία. Στο πλαίσιο του «νέου σχολείου», το υπουργείο Παιδείας δηλώνει ότι: «Το Ψηφιακό Σχολείο είναι βασικό συστατικό του οράματος του Νέου Σχολείου. H χρήση των Νέων Τεχνολογιών γίνεται ο καταλύτης για την αλλαγή: α) Του περιεχομένου των Προγραμμάτων Σπουδών και της σχολικής γνώσης, β) της διδασκαλίας και της μάθησης, γ) της σχέσης εκπαιδευτικών και μαθητών, δ) της σχέσης γονιών και σχολείου». «Η δημιουργία του ψηφιακού σχολείου αποτελεί υψηλή προτεραιότητα για να ανακτήσει το ελληνικό σχολείο την ανταγωνιστικότητά του στον ευρωπαϊκό χώρο. Η βασική πρόκληση που καλείται αυτό να αντιμετωπίσει σήμερα είναι η ουσιαστική ενσωμάτωση των νέων τεχνολογιών στη διδασκαλία όλων των μαθημάτων αλλά και στη σχολική ζωή ευρύτερα», αναφέρεται. Ωστόσο, πέρα από όσους εξαίρουν τις «αρετές» των υπολογιστών, υπάρχει σοβαρός επιστημονικός αντίλογος στη χρήση τους από μικρές ηλικίες. Ο «Ρ» σταχυολογεί μερικές από τις έρευνες και απόψεις που έχουν διατυπωθεί από επιστημονικούς φορείς διεθνώς, οι οποίοι κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για τις επιπτώσεις της υπέρμετρης και πρώιμης χρήσης των υπολογιστών.

Μέχρι σήμερα το μάθημα της Φυσικής Αγωγής στα σχολεία της χώρας, είναι προσανατολισμένο στη διδασκαλία διαφόρων κινητικών δεξιοτήτων από τις αθλοπαιδιές, τη γυμναστική, τον κλασικό αθλητισμό και τους παραδοσιακούς χορούς. Οπως όλα τα υπόλοιπα μαθήματα, επιδιώκει τη συσσώρευση γνώσεων και δεξιοτήτων και όχι την αγωγή των μαθητών για διαρκή χρήση της άσκησης προς όφελος της φυσικής τους κατάστασης που σχετίζεται με την υγεία.

Τα αποτελέσματα σχετικών ερευνών μέχρι σήμερα είναι ξεκάθαρα για την κατάσταση που επικρατεί αλλά και πολύ ανησυχητικά:

Πάνω από 77% των μαθητών του Δημοτικού σχολείου είναι κινητικά αδρανείς. Το ποσοστό των υπέρβαρων παιδιών αυξήθηκε κατά 30% τα τελευταία 13 έτη, ενώ αυτό των παχύσαρκων παιδιών κατά 50%. Το 83% των μαθητριών της Γ' Λυκείου γυμνάζεται λιγότερο από 10 φορές το μήνα. Στο Λύκειο γενικά η πλειοψηφία των παιδιών δεν ασκείται έξω από το σχολείο ούτε κάνει και καμιά προσπάθεια στο μάθημα της Φυσικής Αγωγής. Περίπου το 75% των Ελλήνων είναι κινητικά αδρανείς. Η αερόβια αντοχή (φυσική κατάσταση) μειώθηκε πάνω από 5% την τελευταία 10ετία, γεγονός που αυξάνει κατά 150% τον κίνδυνο ανάπτυξης καρδιαγγειακών παθήσεων. Το μάθημα της Φυσικής Αγωγής δεν καλύπτει ούτε στο ελάχιστο το μεγάλο κενό άσκησης που επιβάλλεται να καλύψουν τα παιδιά του Λυκείου για τη διατήρηση της υγείας τους. Περίπου το 12-16% των παιδιών σχολικής ηλικίας είναι παχύσαρκα και πάνω από 21% είναι υπέρβαρα.

Δυσοίωνο προδιαγράφεται το μέλλον των νέων παιδιών, αν δεν αλλάξουν άρδην τα δεδομένα. Ολες οι έρευνες δείχνουν πως αυξάνεται γεωμετρικά ο αριθμός αυτών που αντιμετωπίζουν ή δυνητικά μπορεί να αντιμετωπίσουν μυοσκελετικά προβλήματα (που δεν οφείλονται σε τραυματισμό). 

Η πίεση του σύγχρονου τρόπου ζωής, οι λανθασμένες/βλαβερές συνήθειες, η περιορισμένη κίνηση και η ελάχιστη ή καθόλου άσκηση οδήγησαν ή μπορεί να οδηγήσουν σε μυοσκελετικά προβλήματα. Τα οποία - αν δεν προσεχθούν αρκετά νωρίς - ίσως επιφέρουν σοβαρές και μη αναστρέψιμες παθήσεις. Οι συνηθέστερες μυοσκελετικές παθήσεις που ταλαιπωρούν τα παιδιά της προεφηβικής και εφηβικής ηλικίας αφορούν τη σπονδυλική στήλη (κύφωση, σκολίωση) και τα γόνατα (χονδροπάθειες κ.ά.).

Σε έρευνα των ΤΕΦΑΑ Αθήνας (εξέταση πελμάτων και ορθοπεδικά τεστ για τη σπονδυλική στήλη), 7 στα 10 παιδιά σχολικής ηλικίας εμφάνισαν σχετική προδιάθεση για τέτοια προβλήματα. Και αυτή η έρευνα επιβεβαιώνει την ανάγκη για προγράμματα πρόληψης μυοσκελετικών παθήσεων στο εκπαιδευτικό σύστημα.

Ανεπανόρθωτες βλάβες, σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου Κέρτιν (Περθ, Αυστραλίας), μπορεί επίσης να προκαλέσει η πολύωρη εργασία με υπολογιστές. Η λανθασμένη στάση του - υπό ανάπτυξη - σώματος και οι επαναλαμβανόμενες κινήσεις προξενούν συχνά τραυματισμούς στο λαιμό, τη μέση και τους καρπούς. Οι ειδικοί επισημαίνουν πως απαιτείται άμεση λήψη μέτρων για τη βελτίωση της εργονομίας του εξοπλισμού και την εκπαίδευση των μαθητών στη σωστή στάση εργασίας.

Ο καταλυτικός ρόλος της άσκησης στον έλεγχο του σωματικού βάρους αναγνωρίσθηκε τα τελευταία 30 χρόνια διότι επικρατούσε η άποψη πως η άσκηση είχε μικρή θερμογενετική δράση. Σύμφωνα με έρευνες, η υψηλή φυσική δραστηριότητα μπορεί να προκαλέσει μείωση των παραγόντων κινδύνου στεφανιαίας νόσου, βελτίωση της καρδιαγγειακής και αναπνευστικής λειτουργίας, διατήρηση του βασικού μεταβολισμού, βελτίωση της δύναμης, αντοχής και ευλυγισίας των μυών, διατήρηση ή αύξηση της μυικής μάζας, θετική επίδραση στην όρεξη και στην πρόσληψη τροφής, μείωση της οστεοπόρωσης, ορισμένων μορφών καρκίνου, καθώς και της παχυσαρκίας και των συνοδών της νοσημάτων και τέλος επιδρά θετικά στην ψυχική, πνευματική υγεία και στην ευεξία του ατόμου.

Την ίδια ώρα όμως τα τα στοιχεία των ερευνών που αφορούν την παιδική παχυσαρκία σοκάρουν... Στην Ελλάδα την τελευταία 15ετία υπάρχει αύξηση των υπέρβαρων παιδιών της τάξης του 30% ενώ το ποσοστό αύξησης που αφορά τα παχύσαρκα παιδιά φθάνει το 50%. Καθοριστικός παράγοντας γι' αυτό έχει αποδειχθεί ότι είναι η έλλειψη άσκησης στις παιδικές ηλικίες κάτι το οποίο συμβαίνει για μια σειρά από λόγους. Η μείωση των ωρών φυσικής αγωγής στην εκπαίδευση, η έλλειψη ελεύθερων χώρων, ο επηρεασμός των παιδιών από το σημερινό τρόπο ζωής που προβάλλεται ιδιαίτερα από την τηλεόραση - έχει εκτιμηθεί πως οι νέοι έχουν παρακολουθήσει 100.000 έως και 1.000.000 διαφημιστικά τρέιλερ, τα περισσότερα από τα οποία αφορούσαν τρόφιμα υψηλής περιεκτικότητας σε λίπος και απλούς υδατάνθρακες - θεωρούνται από τις βασικές αιτίες για τη σημερινή κατάσταση. Μια κατάσταση η οποία κάθε άλλο παρά αθώα μπορεί να χαρακτηριστεί καθώς εγκυμονεί κινδύνους για την υγεία των παιδιών στο μέλλον.

Σύμφωνα με έρευνες, τόσο στην ΕΕ όσο και στη χώρα μας, τα επόμενα χρόνια θα αυξηθούν ασθένειες που θα πλήξουν τη σωματική και ψυχική υγεία, ιδιαίτερα της νεολαίας. Γιατί εντείνονται τα προβλήματα που αφορούν την ψυχοκινητική ανάπτυξη των παιδιών, την έκταση της παχυσαρκίας στις μικρές ηλικίες, καρδιακά νοσήματα, καρκίνος, μυοσκελετικές δυσλειτουργίες κ.ά. στους νέους.

Την ίδια στιγμή που συνιστάται σωματική άσκηση διάρκειας 60 λεπτών ημερησίως, για τα παιδιά και τους εφήβους, ο χρόνος που αφιερώνεται στη Φυσική Αγωγή (ΦΑ) στην ΕΕ βαίνει συνεχώς μειούμενος. Από το 2002 μειώθηκε από τα 121 στα 109 λεπτά εβδομαδιαίως στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, από τα 117 στα 101 λεπτά στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Σε γενικούς όρους, τα παιδιά βρίσκονται σε χειρότερη κατάσταση συγκριτικά με τις γενιές του 1970 και του 1980.

Στην Ελλάδα, το ποσοστό των υπέρβαρων παιδιών αυξήθηκε κατά 30% τα τελευταία 13 χρόνια, ενώ αυτό των παχύσαρκων κατά 50%. Περίπου το 12% - 16% των παιδιών σχολικής ηλικίας είναι παχύσαρκα και πάνω από 21% είναι υπέρβαρα. Κλειστό γυμναστήριο διαθέτει με επάρκεια το 6,8% των δημοτικών, το 22% των γυμνασίων και των λυκείων. Στην προσχολική ηλικία, οι αίθουσες πολλαπλών χρήσεων και οι παιδικές χαρές κυμαίνονται σε ποσοστά 14% και 19,2% αντίστοιχα.

Ο προϋπολογισμός της ΓΓΑ μαζί με το υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης - για αθλητικές δαπάνες - συγκριτικά με τον περσινό είναι μειωμένος κατά περίπου 20%. Ο αριθμός των Καθηγητών Φυσικής Αγωγής (ΚΦΑ) δεν είναι επαρκής (σε σχέση με τους μαθητές) και η ποιότητα κατάρτισης των ΚΦΑ δεν είναι ικανοποιητική. Οι ώρες ΦΑ στα αναλυτικά προγράμματα εξακολουθούν να είναι μειωμένες. Μέσα από τις συγχωνεύσεις σχολείων θα υποβαθμιστεί ακόμα περισσότερο ο ρόλος της Φυσικής Αγωγής.

Στο σχολικό πρόγραμμα, η ΦΑ αντιμετωπίζεται ως γνωστικό αντικείμενο. Ενώ είναι μια πολύ σύνθετη και σημαντική δραστηριότητα, που μπορεί ν' αναπτυχθεί και να λειτουργήσει δημιουργικά στο χώρο του σχολείου. Οταν εφαρμόζεται σωστά δεν καλλιεργεί απλά κάποιες αρετές του σώματος, αλλά συμβάλλει στην εξασφάλιση της υγείας, στη βελτίωση της βιολογικής υποδομής του ανθρώπου.

Πρόβλημα που πηγάζει από μία πολιτική που δεν έχει στο επίκεντρό της τον άνθρωπο και τις ανάγκες του είναι η αύξηση της παιδικής παχυσαρκίας και στη χώρα μας. Ο Λ. Συντώσης, καθηγητής και διευθυντής του Εργαστηρίου Διατροφής και Κλινικής Διαιτολογίας του Χαροκόπειου Πανεπιστημίου, στέλνει επιστολή προς τον πρόεδρο του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, όπου κρούει τον κώδωνα του κινδύνου, παρουσιάζοντας τα αποτελέσματα της εφαρμογής του προγράμματος του υπουργείου Παιδείας με τίτλο «Αξιολόγηση Σωματικής Διάπλασης, Διατροφικών Συνηθειών και Σωματικής Δραστηριότητας», που εφαρμόστηκε σε όλα τα Δημοτικά Σχολεία της χώρας, με τη συνεργασία του υπουργείου Υγείας.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρατίθενται:

-- Το ποσοστό των παχύσαρκων παιδιών αυξήθηκε περισσότερο από 50% σε όλη τη χώρα (7,7% το 1997 - 11,8% το 2009). Το ποσοστό αυτό είναι ανάμεσα στα υψηλότερα στην Ευρώπη.

-- Σήμερα, περίπου 4 στα 10 Ελληνόπουλα είναι υπέρβαρα ή παχύσαρκα.

Σαν πραγματική καινοτομία, παιδαγωγικά τεκμηριωμένη, που στόχο έχει να ικανοποιήσει τις ανάγκες του λαού εμφάνισε η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας τη διδασκαλία των Αγγλικών από την Α' Δημοτικού. Πρόκειται για ένα πρόγραμμα που εφαρμόζεται στα 800 πιλοτικά ολοήμερα σχολεία με στόχο τη γενίκευσή του. Με δόλωμα την κατάργηση του ξενόγλωσσου φροντιστηρίου, προωθείται έτσι άλλη μια δεξιότητα στο σχολείο της ημιμάθειας.

Το υπουργείο προπαγανδίζει το μέτρο πατώντας πάνω στην αγωνία των γονιών και σπέρνει φρούδες ελπίδες ότι τάχα αν πάρουν τα παιδιά πολλά «εφόδια» και από πολύ νωρίς, θα έχουν καλύτερη τύχη στο να βρουν δουλειά στο μέλλον. Πρόκειται για αυταπάτη γιατί αν ήταν έτσι δε θα υπήρχαν άνεργοι επιστήμονες, ακόμα και κάτοχοι διδακτορικών (αφού αυτοί έχουν τόσα πολλά «εφόδια»), είναι αυταπάτη γιατί η ανεργία είναι σύμφυτη με την καπιταλιστική αγορά και δεν είναι ατομική ευθύνη, ενώ επιπλέον, στις μέρες μας ο ρόλος της εκπαίδευσης στην κοινωνική κινητικότητα έχει περιοριστεί πάρα πολύ.

Η πραγματικά κακή σχέση των νέων γενεών με τη λογοτεχνία και την ανάγνωση εξωσχολικών βιβλίων επιβεβαιώνεται και από μια πρόσφατη έρευνα του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, σε μαθητές γυμνασίων και φιλολόγους. Η πανελλαδική έρευνα αφορά στο μάθημα της νεοελληνικής λογοτεχνίας στο Γυμνάσιο και επιστημονική υπεύθυνη της έρευνας ήταν η Χριστίνα Αργυροπούλου, επίτιμη σύμβουλος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου. Για τις ανάγκες της έρευνας, συγκεντρώθηκαν συνολικά 28.049 ερωτηματολόγια, εκ των οποίων 2.803 από τους φιλολόγους και 25.246 από τους μαθητές. Η αποστολή και η συγκέντρωση των ερωτηματολογίων άρχισε το 2004 και έληξε το 2006. Η αποκωδικοποίηση και η ερμηνεία των δεδομένων, ολοκληρώθηκε το 2008.

Στο καθημερινό υποχρεωτικό πρόγραμμα των 7 διδακτικών ωρών που θα παρακολουθούν τα παιδάκια στα 800 νέα ολοήμερα σχολεία, εντάσσονται από την Α' τάξη δύο ώρες αγγλικά και δύο ώρες «νέες τεχνολογίες» τη βδομάδα. Τα παραπάνω αποτυπώνονται και στις υπουργικές αποφάσεις που ορίζουν τα 800 αυτά δημοτικά σχολεία και το πρόγραμμά τους, που δημοσιεύτηκαν στις αρχές Ιούνη στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης και υπογράφονται από την υφυπουργό Παιδείας Εύη Χριστοφιλοπούλου. Επιβεβαιώνεται έτσι ότι τα παιδιά θα κληθούν σε μια ηλικία που δεν μπορούν ακόμα καλά - καλά να χειριστούν τη μητρική τους γλώσσα, να μαθαίνουν παράλληλα μια ξένη γλώσσα και μια... ηλεκτρονική γλώσσα.

Οι φωνές παιδαγωγών κι άλλων επιστημόνων, που αντιτίθενται στην όλο και νωρίτερη ένταξη τέτοιων μαθημάτων στο σχολείο, όλο και πληθαίνουν, καθώς πρόκειται για ένα εγχείρημα που έχει ξεκινήσει να εφαρμόζεται πολύ νωρίτερα σε άλλες καπιταλιστικές χώρες και έχουν αρχίσει να φαίνονται κάποια από τα αποτελέσματά του. Μια χαρακτηριστική και ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα έρευνα (που σχετίζεται με το συγκεκριμένο θέμα) είναι αυτή που αφορά τη σύγκριση των ικανοτήτων ανάγνωσης (στη μητρική τους γλώσσα) των παιδιών που ξεκίνησαν να μαθαίνουν ανάγνωση στα πέντε τους χρόνια με αυτά που ξεκίνησαν στα εφτά:

Ερευνητής του πανεπιστημίου του Οτάγκο ανακάλυψε, για πρώτη φορά, ποσοτικές ενδείξεις ότι η διδασκαλία ανάγνωσης στα παιδιά από την ηλικία των πέντε ετών πιθανότατα δε θα καταστήσει ικανότερο το παιδί ως προς την ανάγνωση, από ένα άλλο παιδί που θα μάθει να διαβάζει αργότερα, π.χ. στην ηλικία των επτά χρόνων.

Η έρευνα (επιπέδου διδακτορικού) διενεργήθηκε από τον δόκτορα Σεμπάστιαν Σάγκεϊτ και εισήχθη στη «διακεκριμένη λίστα» διδακτορικών διατριβών του Πανεπιστημίου για το 2009. Ο δόκτορας Σάγκεϊτ βραβεύτηκε επίσης με μια περιζήτητη υποτροφία για Μεταδιδακτορική Ερευνα, για να συνεχίσει τις μελέτες του για την παιδική εκπαίδευση στο Πανεπιστήμιο του Βίτζμπουργκ στη Βαυαρία, ενώ άρθρα για αποτελέσματα της δουλειάς του έχουν δημοσιευθεί σε πολλές ιστοσελίδες της Νέας Ζηλανδίας και της Βρετανίας.

Το δικαίωμα ενός νέου ζευγαριού να αποφασίζει πότε θα δημιουργήσει τη δική του οικογένεια, στον καπιταλισμό δεν είναι δεδομένο, ούτε αυτονόητο. Οι νέοι που ανήκουν στην εργατική τάξη και στα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα δέχονται με ακόμα μεγαλύτερη ένταση επίθεση σήμερα, που επηρεάζει κάθε πλευρά της ζωής τους. Η πολιτική που εφαρμόζουν από κοινού η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με το ΔΝΤ και την ΕΕ, με την ουσιαστική συμφωνία της ΝΔ αλλά και τη στήριξη του ΛΑ.Ο.Σ., διαμορφώνει τέτοιους όρους και δυσκολίες που δεν τους επιτρέπουν να οργανώσουν τη ζωή τους σύμφωνα με τις επιθυμίες και τις ανάγκες τους.

Στο μέλλον που σχεδιάζει το κεφάλαιο για τους νέους μέσα από τις σελίδες του μνημονίου και των αντιασφαλιστικών και αντεργατικών νόμων, κυριαρχούν οι ευέλικτες και ελαστικές σχέσεις εργασίας, οι μισθοί της τάξης των 590 ευρώ, η απελευθέρωση των απολύσεων. Ηδη το ποσοστό της ανεργίας στις ηλικίες 15 - 24 ετών έφτασε, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΣΥΕ, το 30,8% τον Απρίλη του 2010 (από 25,2% τον αντίστοιχο περσινό μήνα) και η γενική ανεργία άγγιξε το 11,9% (από 9,4%). Ολη αυτή η αντεργατική λαίλαπα που δέχονται οι εργαζόμενοι, με πρόσχημα την κρίση, αναγκάζει τους νέους να μεταθέτουν χρονικά τη δημιουργία οικογένειας, τους δυσκολεύει να επωμιστούν τα βάρη που αυτή συνεπάγεται σήμερα.

«Η παιδική ηλικία, η σπουδαιότερη περίοδος της ανθρώπινης ζωής, δεν είναι προετοιμασία για τη μελλοντική ζωή, είναι πραγματική φωτεινή, πρωτότυπη, ανεπανάληπτη ζωή. περιβάλλον πώς το το Και απ 'πέρασε την παιδική ηλικία, ποιος το απ' το κρατούσε από το χέρι στα παιδικά χρόνια, από το τι μπήκε στο μυαλό και την καρδιά του απ ', απ ' αυτό εξαρτιέται, σε αποφασιστικό βαθμό, τι άνθρωπος θα γίνει το σημερινό παιδάκι ». Β.Α. Σουχομλίνσκι (Σοβιετικός παιδαγωγός)

Σίγα σιγά, όσο έρχεται το καλοκαίρι, πληθαίνουν τα διαφημιστικά φυλλάδια ιδιωτικών (δηλαδή για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους, καπιταλιστών που στόχο έχουν το κέρδος) εκπαιδευτηρίων, νηπιαγωγείων, παιδικών σταθμών, κτλ. Φωτογραφίες με χαρούμενα τετράχρονα και πεντάχρονα μπροστά σε κομπιούτερ, που ξέρουν να διαβάζουν κιόλας τις πρώτες τους λεξούλες! Στο ίδιο μήκος κύματος, διαφήμιση φροντιστηρίου ξένων γλωσσών «κατέβαζε τον πήχη» και έταζε: πρώτη ξένη γλώσσα στην Α 'Δημοτικού, επάρκειας (δηλαδή επάρκεια διδασκαλίας μιας ξένης γλώσσας!) 14 ετών!

^{Αλήθεια, γιατί οι καπιταλιστές βιάζονται τόσο; Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.}

Δεν έπιασε κανένας πόνος το ευρενωσιακό κεφάλαιο, ούτε την κ. Διαμαντοπούλου για την προώθηση της πολιτιστικής επαφής μέσω των ξένων γλωσσών. αυτούς Γι '- όπως πολύ χαρακτηριστικά διακηρύχθηκε ήδη από το 2008 - «γλώσσες σημαίνουν μπίζνες», άρα η γνώση τόσο της ξένης όσο και της μητρικής γίνεται επικοινωνιακή δεξιότητα υποταγμένη στις ανάγκες της αγοράς! το αυτό Γι 'λόγο τοποθετούν τη διδασκαλία της ξένης γλώσσας από την Α' Δημοτικού! Τη στιγμή δηλαδή, που δεν έχει κατακτηθεί ένα σχετικά ανεβασμένο επίπεδο γνώσης της ίδιας της μητρικής γλώσσας, που είναι και η βάση για την οργάνωση της σκέψης αλλά και για την κατοχή μιας ξένης γλώσσας. Κι όμως, ήδη από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα ο μαρξιστής ψυχολόγος Λ. Βιγκότσκι, ανοίξει που υποστήριζε ότι η εκμάθηση μιας ξένης γλώσσας μπορεί ν 'δρόμο για την κατοχή ανώτερων μορφών μητρικής γλώσσας, τόνιζε παράλληλα ότι η εκμάθηση αυτή πρέπει να «βασίζεται ολοφάνερα σ' ένα ορισμένο επίπεδο ανάπτυξης της μητρικής γλώσσας». Σήμερα μάλιστα και αστοί επιστήμονες επιβεβαιώνουν τα παραπάνω και υποστηρίζουν ότι μέχρι την τρίτη δημοτικού τα παιδιά δεν μπορούν να μαθαίνουν μία ξένη γλώσσα με κανόνες, ως ενήλικοι (βλ. εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ», 14/5/2010).

Και αυτό είναι κατανοητό γιατί η γλώσσα δεν είναι χρηστικό εργαλείο αλλά η άμεση πραγματικότητα της σκέψης (Μαρξ), έκφραση της συνείδησης του ατόμου, με αυτή σκέπτεται, με αυτή οργανώνει σε σύνολο την αντίληψη του κόσμου, κινητοποιεί τη βούλησή του.

Οταν λοιπόν η ΕΕ θέτει στόχο την πολυγλωσσία, ούτε γνώση της μητρικής ούτε ξένης γλώσσας εννοεί. αυτό Γι 'ακόμα και η μητρική διδάσκεται με τη μέθοδο της ξένης, δηλαδή χρηστικά - τουριστικά.

 Το υπουργείο Παιδείας εισάγει το μάθημα των Αγγλικών στην Α 'Δημοτικού και το μάθημα Τεχνολογίες Πληροφορίας και Επικοινωνίας για 2 ώρες εβδομαδιαίως σε όλες τις τάξεις, Δημοτικού άρα και αυτό από την Α'. Βάζουν παιδιά που ακόμα δεν μπορούν να μιλήσουν καλά καλά τη μητρική τους, να μάθουν μια ξένη γλώσσα! Στην πραγματικότητα, όχι μόνο δε θα μάθουν σωστά και καλά την ξένη γλώσσα, αλλά θα τους δημιουργήσουν συγχύσεις και στην εκμάθηση της μητρικής τους γλώσσας, η οποία δεν αποτελεί απλά μέσο επικοινωνίας, αλλά μέσο λόγου, δηλαδή, σκέψης. Τα ίδια και χειρότερα ισχύουν και για τη χρήση τεχνολογιών απ 'την Δημοτικού Α'. Πρόκειται για έγκλημα «παιδαγωγικής», τα 6 τους χρόνια που θα αποσυντονίζει πλήρως τα παιδιά απ '.

 Τα παραπάνω προκύπτουν από το πρόγραμμα που θα ισχύσει από την ερχόμενη σχολική χρονιά, για τα 800 πιλοτικά ολοήμερα δημοτικά σχολεία, που ανακοίνωσε το υπουργείο Παιδείας. Είναι σαφές όμως ότι πρόθεση της κυβέρνησης είναι να γενικεύσει πολύ σύντομα σε όλα τα σχολεία αυτές τις απαράδεκτες πρακτικές, που αποτελούν στόχους της εκπαιδευτικής πολιτικής της ΕΕ, δηλαδή του κεφαλαίου. Και είναι αξιοσημείωτο ότι δεν υπαγορεύει η παιδαγωγική επιστήμη αυτές τις μεθόδους, αλλά πρώτα αποφασίζονται σε επίπεδο πολιτικής των ιμπεριαλιστικών οργανισμών και των ισχυρών ιμπεριαλιστικών κρατών και κατόπιν «υπαγορεύεται» στην παιδαγωγική επιστήμη να τις «στηρίξει» θεωρητικά.

Η επέτειος των 65 χρόνων από την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών αποτελεί μια καλή αφορμή ώστε να ξεδιπλώσουμε έναν πρώτο, στοιχειώδη προβληματισμό, γύρω από την παραχάραξη της Ιστορίας που επιχειρείται σήμερα μέσα από τα σχολικά βιβλία¹. Παραχάραξη που θεμελιώνεται αφ 'ενός σε αλλοιώσεις και αφ' ετέρου σε αποσιωπήσεις ιστορικών προσώπων και πραγμάτων, έτσι ώστε, εν τέλει, να «αποτυπωθεί» στην ιστορική συνείδηση του μαθητή - και αυριανού εργαζόμενου - το επιθυμητό, ιδεολογικοπολιτικά στεγανοποιημένο και προπαντός εγκεκριμένο αποτέλεσμα.

Πολέμου Παγκοσμίου Αναζητώντας τα αίτια του Β ', σύμφωνα Γυμνασίου και Γ' Λυκείου ανατρέχουν στη διεθνή οικονομική κρίση του καπιταλισμού (1929-1933), η οποία - τα βιβλία Ιστορίας της Γ 'πάντα με τα ίδια - έβαλε τέλος στην προηγούμενη περίοδο της «ευημερίας »και« αισιοδοξίας ». Βεβαίως, ο επίμαχος προσδιορισμός «του καπιταλισμού» δεν αναφέρεται. Ούτε ότι οι κρίσεις αποτελούν εγγενές χαρακτηριστικό, αναπόσπαστο κομμάτι της λειτουργίας του καπιταλισμού (γεγονός που ενέχει σημαντικές προεκτάσεις και για το σήμερα). Το γεγονός εμφανίζεται λίγο - πολύ ως κάτι το τυχαίο, ως το προϊόν ασυνεννοησίας ή παρεξήγησης, που ξεκίνησε από την επιθυμία κάποιων μεγαλοεπενδυτών «να εισπράξουν μέρος από τα κέρδη τους» πουλώντας μετοχές. Αυτό προκάλεσε πανικό μεταξύ των μικροεπενδυτών, ο οποίος με τη σειρά του επέφερε τη γενική κατάρρευση των τιμών στο χρηματιστήριο της Ν. Υόρκης. Για την ουσία του φαινομένου (των κρίσεων στον καπιταλισμό) τίποτε.

Συγκεκριμένα, τη χρονιά 2007 - '08 το σύνολο του μαθητικού πληθυσμού στην επαγγελματική εκπαίδευση έφτασε τους 108.729 μαθητές, αριθμός που ήταν μειωμένος από την προηγούμενη χρονιά κατά 1,7%. Η συντριπτική πλειοψηφία των μαθητών ήταν εγγεγραμμένοι στη δημόσια επαγγελματική εκπαίδευση (107.904 μαθητές) και μόλις 825 μαθητές ήταν σε ιδιωτικά ΤΕΕ, ΕΠΑΛ και ΕΠΑΣ.

Οι σχολικές μονάδες επαγγελματικής εκπαίδευσης, μειώθηκαν το 2007 - '08 κατά 2% σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά και το διδακτικό προσωπικό μειώθηκε κατά 3,4%. Η αναλογία μαθητών προς το διδακτικό προσωπικό ήταν 1 προς 5,5 τη χρονιά 2007 - '08.

Οσον αφορά στη συγκέντρωση του σχολικού πληθυσμού, σύμφωνα με την έρευνα, η Περιφέρεια Αττικής συγκεντρώνει κατά το έτος 2007 - '08, στην επαγγελματική εκπαίδευση 33.820 μαθητές (το 31,1% του συνολικού μαθητικού πληθυσμού της επαγγελματικής εκπαίδευσης), ενώ η περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας συγκεντρώνει 20.836 μαθητές.

Θυμίζουμε ότι η διοχέτευση περισσότερων παιδιών των φτωχών λαϊκών στρωμάτων στην επαγγελματική κατάρτιση από νωρίς αποτελεί στρατηγική επιλογή για την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων. Την ίδια στιγμή, οι πρόσφατες εξαγγελίες της κυβέρνησης που της δίνουν προτεραιότητα με στόχο τη μαζικοποίησή της και όχι την αναβάθμισή της, σηματοδοτούν την παρέμβαση του κεφαλαίου που θέλει να ορίζει δομή και περιεχόμενο στην τεχνικοεπαγγελματική εκπαίδευση και να εκμεταλλεύεται πιο άμεσα τους αποφοίτους της μέσω και της μαθητείας.