Το Υπουργείο Παιδείας μέσα από τροπολογίες στο  νόμο 4368/2016 «Μέτρα για την επιτάχυνση του κυβερνητικού έργου και άλλες διατάξεις», που κατέθεσε στις 11/2 και ψηφίστηκε στις 15/2 (!!!) καταργεί στην ουσία τα Τμήματα Ένταξης. Δηλαδή στο άρθρο 82 που αντικαθιστά το άρθρο 4 του π.δ.603/1982(Α΄117),αναφέρεται στο κείμενο (παρ.5/σελ.573): «ο εκπαιδευτικός του Τ.Ε  υποστηρίζει τους μαθητές εντός του περιβάλλοντος της τάξης τους ... η υποστήριξη σε ιδιαίτερο χώρο υλοποιείται εφόσον το επιβάλλουν οι ιδιαίτερες εκπαιδευτικές ανάγκες των μαθητών». Καταργεί δηλ. την παρ.1 του άρθρου 6 του ν.3699/2008 περίπτ. γ) Σε ειδικά οργανωμένα και κατάλληλα στελεχωμένα Τμήματα Ένταξης (ΤΕ) που λειτουργούν μέσα στα σχολεία γενικής και επαγγελματικής εκπαίδευσης με δύο (2) διαφορετικούς τύπους προγραμμάτων.

Απόλυτα συνεπής ο Υπουργός στο κυβερνητικό του πρόγραμμα για «μη διαχωρισμό των γενικών και των ειδικών σχολείων»,με ένδυμα «συνεκπαίδευσης», «διάχυσης του έργου των εκπαιδευτικών των Τ.Ε. στο σύνολο της σχολικής μονάδας», υπεράσπισης των «θεμελιωδών δικαιωμάτων των μαθητών για ισότιμη πρόσβαση στη γνώση χωρίς διακρίσεις και περιθωριοποιήσεις»,αλλά και τη δήλωση « τα παιδιά δεν θα πηγαίνουν σε ξεχωριστά από τα άλλα παιδιά σε σχολεία που καταλήγουν συχνά να είναι γκέτο» ξεκίνησε το ξήλωμα της Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης, αρχής γενομένης από τα Τμήματα Ένταξης,ώστε «ξεμπερδεύει» εντός μιας παραγράφου με τα Τ.Ε.,προσπαθώντας απεγνωσμένα να καλύψει τη γυμνή αλήθεια. Ότι, δηλαδή, προσαρμόζει το ρόλο των εκπαιδευτικών των Τμημάτων Ένταξης στα οικονομικά δεδομένα και την τακτική εξοικονόμησης ανθρώπινων πόρων με πολλαπλούς ρόλους με ζητούμενο την κάλυψη κενών χωρίς διορισμούς εκπαιδευτικών. Η τροπολογία αυτή παρόλο που βασίζεται θεωρητικώς στο πλαίσιο και τις αρχές της συνεκπαίδευσης/συμπερίληψης, είναι μη εφαρμόσιμη στην πράξη διότι απουσιάζουν οι στέρεες δομές, οι υλικοτεχνικές υποδομές και το μη επαρκές εκπαιδευτικό προσωπικό για να στηριχθεί ο θεσμός των τμημάτων ένταξης αλλά και της ενιαίας εκπαίδευσης. Η περιπλάνηση του ειδικού παιδαγωγού -αν διαθέτει η σχολική μονάδα- από αίθουσα σε αίθουσα δεν θα φέρει επιθυμητά παιδαγωγικά αποτελέσματα. Ουσιαστικά, δρομολογείται η κατάργηση των Τ.Ε και ο ειδικός παιδαγωγός θα είναι ο μόνιμα περιπλανώμενος, μπαινοβγαίνοντας στην τάξη, κακήν κακώς ή πηγαίνοντας και στα διπλανά σχολεία. Υπάρχει και η τωρινή αρνητική εμπειρία της παράλληλης στήριξης, που έχει καταλήξει περιστασιακή συνάντηση του ειδικού εκπαιδευτικού με το κάθε παιδί!(ένας δάσκαλος Ε.Α.Ε. για 2 ή 3 μαθητές). Έτσι θέλουν να υποβαθμίσουν και τη σημαντική δουλειά που γίνεται στα Τ.Ε.