Την ώρα που εκπαιδευτικοί, γονείς, εργατικά σωματεία εναντιώνονται στα ολοήμερα σχολεία του διαφοροποιημένου προγράμματος, των δεξιοτήτων και της εντατικοποίησης, γνωστός συνδικαλιστής των Παρεμβάσεων ( συντάκτης του περιοδικού «Αντιτετράδια της εκπαίδευσης» που δηλώνει και μέλος του Μ-Λ ΚΚΕ ) υπογράφει  σε εφημερίδα του συγκροτήματος Λαμπράκη τη διαφήμιση και την προπαγάνδα του Υπουργείου Παιδείας.

Την ώρα που ο κλάδος υιοθετεί τη λογική της ανυπακοής, οι οπορτουνιστές βάζουν πλάτη στην προπαγάνδα του στριμωγμένου υπουργείου παιδείας και βλέπουν σα «δεξαμενές γνώσης» τα σχολεία της ανταγωνιστικότητας, της ημιμάθειας, των δεξιοτήτων, του «Καλλικράτη», της ταξικής κατηγοριοποίησης ... 

 Αυτός είναι ο οπορτουνισμός!

  Καλό θα είναι κάθε τίμιος αγωνιστής να πάρει τα μέτρα του και ασφαλώς οριστικό διαζύγιο απ’ αυτόν!

Το σχετικό δημοσίευμα των ΝΕΩΝ καθώς και το σχόλιο της Πανελλαδικής Γραμματείας Εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ, στα επισηναπτόμενα )

Τις προάλλες, για δεύτερη φορά, οι εκπρόσωποι του ΣΥΝ στη Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ απέρριψαν πρόταση για τη διοργάνωση συγκέντρωσης στην Αθήνα με ομιλητές τον Αλ. Αλαβάνο και τον Αλ. Τσίπρα. Το γεγονός προκάλεσε την αντίδραση στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, τα οποία εξέδωσαν ανακοίνωση ως «Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής», όπως ονομάζει ο Αλ. Αλαβάνος την πρωτοβουλία του. Στην ανακοίνωση αναφέρουν: «Στη Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ της 29ης Απριλίου από τον ΣΥΝ και άλλα μέλη της Γραμματείας προτάθηκε κεντρική συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ στην Αθήνα με ομιλητή τον Α. Τσίπρα. Εμείς καλέσαμε να γίνει μια μόνο συγκέντρωση οργανωμένη από τον ΣΥΡΙΖΑ, με ομιλητές τους Αλ. Αλαβάνο και Α. Τσίπρα και να ματαιώσουμε τη συγκέντρωση του Μετώπου. Η αντιπροσωπεία του ΣΥΝ αρνήθηκε. Στη Γραμματεία της 4ης Μαΐου, παρουσία του Αλ. Αλαβάνου και Α. Τσίπρα, επαναλήφθηκε ακριβώς το ίδιο σκηνικό. Προτείναμε για δεύτερη φορά κοινή συγκέντρωση με τους δύο ομιλητές και ο ΣΥΝ για δεύτερη φορά αρνήθηκε. Με βάση τον κανόνα της ομοφωνίας θα μπορούσαμε να μη δεχθούμε την εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν το κάναμε όμως. Μετά από αυτό έγινε γνωστό ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, με απόφαση του ΣΥΝ, προχωράει σε συγκέντρωση στις 14 Μάη στην Κλαυθμώνος. Το Μέτωπο θα προχωρήσει σε συγκέντρωση στο Σπόρτιγκ στις 20 Μαΐου ».

Ουδεμία διάθεση έχουμε να εισέλθουμε στα εσωκομματικά ενός απροσδιόριστου σχήματος που προπαγανδίζει σαν «ατού» του την «ενότητα της αριστεράς».

 Την επόμενη φορά όμως που θα αρχίσουν τις μαλαγανιές και θα καταγγέλλουν το ΠΑΜΕ για χωριστές συγκεντρώσεις, καλά θα κάνουν οι εκπαιδευτικοί να θυμούνται ανακοινώσεις και συμβάντα όπως τα παραπάνω ...

 Το ΠΑΜΕ αγωνίζεται για την πραγματική ενότητα της εργατικής τάξης με βάση τα δικά της συμφέροντα.

Η «Ενότητα» ή θα είναι ταξική σαν αυτή που υπερασπίζονται οι ταξικές δυνάμεις ή θα είναι προσχηματική, υποτακτική στα συμφέροντα της ολιγαρχίας.

Άλλη ενότητα δεν υπάρχει!

25 Μάη 20

Διευρυμένη προσπάθεια εκφοβισμού και συντονισμένη επιχείρηση επέμβασης στη λειτουργία του συνδικαλιστικού κινήματος έχει εξαπολύσει η κυβέρνηση ενάντια στους εκπαιδευτικούς και στους διοικητικούς υπαλλήλους που αρνούνται να πάρουν το δρόμο της υποταγής και του συμβιβασμού, επιλέγοντας τη συστράτευση με τις ταξικές δυνάμεις του ΠΑΜΕ.

Ηδη από την Παρασκευή άρχισαν να καταφτάνουν σε σχολεία και Διευθύνσεις Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, έγγραφα και εγκύκλιοι Περιφερειακών Διευθύνσεων Εκπαίδευσης από διάφορες περιοχές της Ελλάδας. Στόχος να επιβληθεί στο δικαίωμα της απεργίας η διαχωριστική γραμμή της «νόμιμης» (22 Απρίλη) και «παράνομης» (21 Απρίλη).

Συγκεκριμένα, εκπαιδευτικοί που απήργησαν στις 21 Απρίλη ... προειδοποιούνται: «Η συμμετοχή (...) σε κινητοποιήσεις που δεν καλύπτονται από επίσημες συνδικαλιστικές οργανώσεις, στις οποίες ανήκουν, είναι αδικαιολόγητη. Παρακαλούμε για τις δικές σας ενέργειες »! (Θεσσαλίας Εκπαίδευσης Β'βάθμιας Και έγγραφο Περιφερειακής Διεύθυνσης Α 'προς τους διευθυντές και τα γραφεία Α'βάθμιας και Β'βάθμιας Εκπαίδευσης).

«(...) Η απουσία εκπαιδευτικών από τα υπηρεσιακά τους καθήκοντα, λόγω συμμετοχής σε κινητοποιήσεις που δεν καλύπτονται συνδικαλιστικά από ΔΟΕ, ΟΛΜΕ και ΑΔΕΔΥ είναι αδικαιολόγητη »(έγγραφο Περιφερειακής Διεύθυνσης Α'βάθμιας και Β'βάθμιας Εκπαίδευσης Στερεάς Ελλάδας).

«(...) Ως εκ τούτου για τους εκπαιδευτικούς / υπαλλήλους που δηλώνουν συμμετοχή σε οποιαδήποτε άλλη απεργιακή κινητοποίηση, εφαρμογή έχουν οι σχετικές διατάξεις του Υπαλληλικού Κώδικα και οι λοιπές σχετικές ειδικές διατάξεις, τις οποίες εφαρμόζετε ως αρμόδιοι διοικητικοί Προϊστάμενοι των ανωτέρω »(έγγραφο Περιφερειακής Διεύθυνσης Α'βάθμιας και Β'βάθμιας Εκπαίδευσης Κρήτης προς Διευθυντές Εκπαίδευσης και Προϊστάμενους Γραφείων ΠΕ και ΔΕ).

ΑΚΟΜΗ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΑ ΣΤΗ ΜΑΧΗ ΟΙ ΤΑΞΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ

«Η απόφαση του Δ.Σ. της Β ΕΛΜΕ για μια επιπλέον 24ωρη στις 21 Απρίλη είναι άκυρη, με δεδομένο ότι το ΔΣ της ΕΛΜΕ έχει τη δυνατότητα κήρυξης μόνο 3ωρης στάσης. Το ΔΣ ... οφείλει να παίρνει αποφάσεις που δεν είναι στον αέρα ».

Η παραπάνω φράση δεν αποτελεί απόφαση δικαστηρίου για κήρυξη παράνομης και καταχρηστικής μιας απεργιακής κινητοποίησης. Είναι φράση από ανακοίνωση της Αγωνιστικής Παρέμβασης της Β ΕΛΜΕ Δωδεκανήσου σχετικά με την απεργία και τη συμμετοχή σε αυτή που αποφάσισε το ΔΣ της Β ΕΛΜΕ Δωδεκανήσου στις 21-22 Απρίλη.

(Σημείωση: Η παραπάνω απόφαση ψηφίστηκε από τους εκπροσώπους του ΠΑΜΕ, των Παρεμβάσεων, της ΔΑΚΕ και ενός της ΠΑΣΚ).

Είναι προφανές πως η ανακοίνωση της Αγωνιστικής Παρέμβασης στα Δωδεκάνησα δεν αφορά μόνο την τοπική ΕΛΜΕ. Η εν λόγω παράταξη, με κεντρική κατεύθυνση των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ, με πανελλαδικά δημοσιοποιημένη ανακοίνωσή της, αναλαμβάνει ανοιχτά να παίξει το ρόλο του προβοκάτορα, του απεργοσπάστη και του εισαγγελέα απέναντι σε αποφάσεις συμμετοχής στη 48ωρη απεργία που κήρυξαν τα συνδικάτα του ΠΑΜΕ που ξεπερνούν το μπόι της αστικής νομιμότητας. Σε αυτή τη φάση και τη στιγμή της γενικευμένης επίθεσης του κεφαλαίου και των δυνάμεων που το υπηρετούν σε πολιτικό και συνδικαλιστικό επίπεδο, κάποιοι «αριστεροί» αναλαμβάνουν το ρόλο του συνεργάτη του συστήματος και της υπεράσπισης της αστικής νομιμότητας. Αυτό θα πει οπορτουνισμός. Τσάκισμα κάθε ριζοσπαστικοποίησης, μέγιστη υπηρεσία στο σύστημα και στον κυβερνητικό συνδικαλισμό.

ΤΟ «ΝΕΟ» ΣΧΟΛΕΙΟ ΕΙΝΑΙ ΕΧΘΡΙΚΟ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ!

Κάθε φορά που οι κυβερνήσεις στην χώρα μας, είτε ήταν του ΠΑΣΟΚ είτε της ΝΔ, ανακοίνωναν αναδιαρθρώσεις στην εκπαίδευση, χρησιμοποιούσαν τη λέξη «νέο», εκμεταλλευόμενοι την προσμονή του κόσμου «κάτι να αλλάξει».

Το θέμα είναι προς ποια κατεύθυνση γίνονται οι αλλαγές. Ποιος ωφελείται απ 'αυτές?

√ Ποιος ωφελείται, για παράδειγμα, από τη μεταφορά της

ευθύνης της παιδείας, από το κράτος στην «τοπική κοινωνία»?

- ΤΟ ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΜΕΝΟ «ΝΕΟ» ΣΧΟΛΕΙΟ θα λειτουργεί με όρους «αγοράς». Για να καλύπτει τις λειτουργικές του δαπάνες, με δεδομένη τη λειψή κρατική χρηματοδότηση, θα απευθύνεται αναγκαστικά στις επιχειρήσεις ή θα αναζητά «χορηγούς». Η «(Αυτό) αξιολόγηση της σχολικής μονάδας», θα είναι το πρόσχημα και το μέτρο για την εισαγωγή των επιχειρήσεων στην εκπαίδευση. Θα γίνεται, δε, με κριτήρια την ανταγωνιστικότητα και επιχειρηματικότητα. Οιαπαραίτητες θεσμικέςαλλαγές που θα κάνουν το σχολείο αρκετά «ευέλικτο», «ανοιχτό» και ανταγωνιστικό, προβλέπονται στο σχέδιο ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ. Σε ένα τέτοιο σχολείο απαιτείται και η «ολόψυχη συμμετοχή» του γονιού, και δεν εννοούμε μόνο την οικονομική του συνεισφορά.

Τις μέρες αυτές η κυβέρνηση εξήγγειλε συγκεκριμένα μέτρα του πολυνομοσχέδιου για το «νέο σχολείο» και την παιδεία. Η ίδια η κυβέρνηση χαρακτηρίζει την αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας και του εκπαιδευτικού έργου ως «βασικό πυλώνα του νέου σχολείου» και των αλλαγών στην εκπαίδευση. Η αυτοαξιολόγηση είναι το βασικό και αναγκαίο εργαλείο που θα σπρώξει τα σχολεία στην αγορά και την ημιμάθεια, θα φορτώσει το κόστος της μόρφωσης στις τσέπες των γονιών, θα ανατρέψει άρδην τις εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών.

Πάνε πολλά χρόνια, που το ΠΑΜΕ προειδοποιούσε για τα επικείμενα σχέδια της αποκέντρωσης του σχολείου, της διαφοροποίησης του περιεχομένου της παρεχόμενης μόρφωσης, του περάσματος των σχολείων στην πλήρη ευθύνη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, κλπ. Άλλωστε αυτά ήταν ομολογημένα απ 'την ΕΕ και τον ΟΟΣΑ κι είχαν μεταφραστεί και στα ... ελληνικά από τις εγχώριες «μεταφραστικές υπηρεσίες» ΕΣΥΠ, ΣΕΒ, ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, κλπ.

Τα «κριτήρια αυτοαξιολόγησης» δεν αφήνουν καμία αμφιβολία!

• «Εφαρμογή καινοτομιών».Σημασία πια δεν έχει αν κάνεις καλό μάθημα, αλλά αν εφαρμόζεις «πρωτοποριακές» ιδέες που τους έχει επιβάλλει η αγορά εργασίας του καπιταλιστικού μεσαίωνα που σχεδιάζουν οι ... «Νονοί». Θα «μετριέται» ο καθένας μας στην εφαρμογή αυτών των εντολών.

Η Ομοσπονδία Γονέων και Κηδεμόνων Αθήνας καταγγέλλει την απροκάλυπτη προσπάθεια της κυβέρνησης, που καλεί τους Συλλόγους Γονέων και τους εκπαιδευτικούς των σχολείων,στο όνομα της αντιμετώπισης παραβατικών ή και εγκληματικών συμπεριφορών μέσα και έξω από τα σχολεία, να καταδώσουν τα παιδιά τους και τους μαθητές τους!

Το σκηνικό δεν είναι καινούργιο. Το επεξεργάζονται στην Ε.Ε. τα κόμματα του ευρωμονόδρομου και το έχουν αποδεχτεί και προπαγανδίσει με θέρμη η ΚΕΔΚΕ και όλοι όσοι στηρίζουν τα μαθητοδικεία, την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου, τις χαφιεδοκάμερες και την καταστολή όλων των λαϊκών αγώνων. Τώρα πια, το σκηνικό αυτό εμπλουτίζεται και με τον

«Αστυνομικό της γειτονιάς». Έναν «ευέλικτο» αστυνομικό που θα συλλέγει πληροφορίες, θα παρεμβαίνει σε κοινωνικές εκδηλώσεις (είναι - δεν είναι καλεσμένος) και θα διατηρεί με προληπτικό τρόπο την τάξη στην γειτονία, αλλά και μέσα στο σχολείο.

H Πανελλαδική γραμματεία εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ χαιρετίζει όλους τους μάχιμους εκπαιδευτικούς που έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό για την επιτυχία της απεργίας στις 11 Μάρτη.

Χαιρετίζει ιδιαίτερα τους εκπαιδευτικούς των απεργιακών φρουρών, όλους εκείνους που μαζί με τους συλλόγους γονέων, τους μαθητές, τα εργατικά συνδικάτα, περιφρούρησαν την απεργία και στο χώρο της εκπαίδευσης, κόντρα σε κάθε απεργοσπαστικό μηχανισμό των ΠΑΣΚ (κυρίως) και ΔΑΚΕ.

“Εργάτες, εργάτριες. Νέοι και νέες.

Τα μέτρα της κυβέρνησης είναι φωτιά, είναι λαιμητόμος για την εργατική λαϊκή οικογένεια. Πλήττουν όλο το λαό. Δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, άνδρες και γυναίκες, συνταξιούχους και νέους. Τα αντιλαϊκά μέτρα ακρωτηριάζουν το σύνολο των οικονομικών, κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων

Τα μέτρα αυτά δεν ήρθαν μόνο για να μείνουν, αλλά και για να συνεχιστούν. Θα ακολουθήσουν, όπως κι οι ίδιοι ομολογούν, και άλλα πακέτα μέτρων, πιο επιθετικά, πιο αντιλαϊκά.  

Συνάδελφοι –συναδέλφισσες