Η αντιπαράθεση στο συνδικαλιστικό κίνημα έχει πάντα ιδεολογικό και πολιτικό χαρακτήρα. Όταν μάλιστα πρόκειται για το κίνημα των εκπαιδευτικών και σε μια εποχή όπου οι ηγεσίες του επιχειρούν να τεκμηριώσουν τη συναίνεσή τους στην ουσία των επιχειρούμενων αναδιαρθρώσεων και να εξασφαλίσουν την ενεργητική στήριξη των εκπαιδευτικών στην εφαρμογή τους, τότε στην αντιπαράθεση αυτή επιστρατεύονται και έρευνες αμφίβολης επιστημονικής αξίας, που οργανώνονται από τις ηγεσίες των ερευνητικών ινστιτούτων των Ομοσπονδιών. Οι έρευνες αυτές, αντί να καταγράφουν τη συλλογική άποψη, χειραγωγούν τη συνείδηση και εξατομικεύουν τα πράγματα. Τα ζητήματα του περιεχομένου της εκπαίδευσης πρέπει να γίνουν αντικείμενο μαζικών και αποφασιστικών Γ.Σ. κατά θέμα και με ειδική άδεια- διευκόλυνση των εκπαιδευτικών για τη συμμετοχή τους σε αυτές.

Στην κατεύθυνση παραχάραξης της αλήθειας κινήθηκαν και οι μέχρι τώρα έρευνες του ΙΠΕΜ-ΔΟΕ και ΙΝΕ- ΓΣΕΕ για το ολοήμερο σχολείο και του ΚΕΜΕΤΕ- ΟΛΜΕ (2008) για τα σχολικά προγράμματα και βιβλία.