ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ

Προβολή εκτυπώσιμης μορφήςΑποστολή σε φίλοPDF version

 

ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΡΟΥΝ ΤΗΝ ΕΡΩΤΗΣΗ.
ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ!!!
        Δεν υπάρχει, αλήθεια, πτυχή αυτού του συστήματος μέσα στο οποίο ζούμε, που να μην αναδύει την πιο ανυπόφορη οσμή. Τα πάντα σαπίζουν τόσο που δεν μπορεί να κρυφτεί τίποτα.
         Ο παγκόσμιος καπιταλισμός προσπαθεί να ενώσει τις ρωγμές στη βιτρίνα του, από την κρίση που ο ίδιος προκάλεσε, στο πλαίσιο μιας παραγωγής που μόνο της μέλημα είναι η μεγιστοποίηση των κερδών και όχι η ικανοποίηση των ανθρώπινων αναγκών. Οι εταιρείες επειδή δεν είναι κερδοφόρες όσο ήταν άλλες εποχές, απολύουν εργαζόμενους, καρατομούν εργασιακά δικαιώματα, απαιτούν θυσίες από το λαό. Το τελευταίο «κατόρθωμα» της Ε. Ε. είναι η ψήφιση της πρότασης για την «Οργάνωση του χρόνου εργασίας».Η εφαρμογή αυτής της απόφασης σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι θα επιτρέπεται να δουλεύουν ως και 65 ώρες την εβδομάδα!!!
 
          Οι κραδασμοί της οικονομικής κρίσης ήδη ταρακουνάνε και την ελληνική κοινωνία. Η ακρίβεια έχει γίνει πραγματικά τυραννική για τα λαϊκά στρώματα, που βλέπουν ότι δύσκολα «βγάζουν» τα χρήματα, πολύ εύκολα όμως αυτά «φεύγουν»! Μάλιστα, την ώρα που για τους εργαζόμενους «δεν υπάρχουν χρήματα», δισεκατομμύρια ευρώ διοχετεύονται στα μονοπώλια. Ο φόβος των κομμάτων της αστικής τάξης Ν. Δ. - ΠΑΣΟΚ και του αριστερού στηρίγματός τους ΣΥΡΙΖΑ, είναι πώς θα διασφαλιστούν τα κέρδη των τραπεζών, με το bonus των 28 δις ευρώ. Αν προσθέσει κάποιος σε όλα αυτά και τις ιερές μπίζνες, όπου εκκλησία, κυβερνώντες νυν και πρώην, σε μια διαπλοκή, ξεπούλαγαν τη δημόσια περιουσία, τότε οι χαρακτηρισμοί περί σαπίλας που χρησιμοποιήσαμε θα φανούν ήπιοι.
     
   Το τελευταίο επίσης διάστημα ζήσαμε την δολοφονία του μαθητή από τις δυνάμεις καταστολής που έχει το αστικό κράτος στην υπηρεσία του, όπως και τον τραυματισμό 16χρονου μαθητή στο Περιστέρι. Αυτά τα κρούσματα αποδεικνύουν ποιος είναι ο προσανατολισμός και η διαπαιδαγώγηση των σωμάτων ασφαλείας, που ακολουθήθηκε από τις κυβερνήσεις Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ, ενάντια στον «εχθρό λαό», ενάντια στο εργατικό λαϊκό κίνημα, στους νέους που αγωνίζονται. Ανάλογες δολοφονικές πρακτικές είχαν και στο παρελθόν σαν αποτέλεσμα το θάνατο νέων ή παιδιών (Καλτεζάς, Κουμής, Κανελλοπούλου)…
         Η κρατική καταστολή πάει χέρι-χέρι με την επίθεση στη ζωή και τα δικαιώματα των εργαζομένων και της νεολαίας στη δουλειά, στην παιδεία, στο ωράριο με την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων. Στόχος της είναι να τρομοκρατήσει τους πάντες, εργάτες, υπάλληλους, μαθητές-φοιτητές και σπουδαστές, τη νεολαία.
        Ο εμπρησμοί, οι καταστροφές, καμία σχέση δεν έχουν με το μαζικό λαϊκό κίνημα. Το σκηνικό αυτό νομιμοποιεί το κλίμα τρομοκρατίας και αυταρχισμού. Είναι άλλοθι στην πολιτική της ΝΔ, όπως ήταν άλλοθι και στην πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ, για να κρύψουν ότι ο στόχος της καταστολής είναι το εργατικό-λαϊκό κίνημα.
         Μόνη απάντηση μπορεί να είναι το οργανωμένο λαϊκό κίνημα, η αγωνιστική, οργανωμένη και περιφρουρημένη κινητοποίηση και των εκπαιδευτικών μαζί με το υπόλοιπο εργατικό κίνημα. Να μην συγκαλυφθούν τα πραγματικά αίτια και οι ευθύνες, όπως έχει γίνει σε άλλες περιπτώσεις (π.χ. βασανισμός των μεταναστών στα αστυνομικά τμήματα, υπόθεση του φοιτητή στη Θεσσαλονίκη κοκ).
 
ΝΑ ΒΓΑΛΟΥΜΕ ΤΑ ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ:
 
     Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να δεχτούν καμιά θυσία για την κερδοφορία του κεφαλαίου. Πρέπει να γυρίσουν την πλάτη στις σκόπιμα παραπλανητικές απόψεις περί ρύθμισης, εξυγίανσης – εξανθρωπισμού  του καπιταλισμού, που δαιμονοποιούν τον φιλελευθερισμό για να τον σώσουν τελικά. Καμιά πολιτική διαχείρισης στο πλαίσιο του «ευρωμονόδρομου» δεν μπορεί να μας προστατεύσει από την καπιταλιστική κρίση. Αντίθετα, η κρίση έρχεται μετά από μια δεκαπενταετία υλοποίησης των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, μιας ξέφρενης κούρσας κερδοφορίας, αλλά και μιας συνεχούς πολιτικής υποβάθμισης του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων.
Η κρίση δεν είναι αποτέλεσμα κάποιας κακής διαχείρισης.
Η βαρβαρότητα του καπιταλισμού ούτε εξανθρωπίζεται, ούτε εξυγιαίνεται είτε κρατικοποιούνται χρεοκοπημένες τράπεζες ή και παραγωγικές επιχειρήσεις, είτε πτωχεύουν ή απευθείας εξαγοράζονται από άλλες. Σε κάθε περίπτωση τα βάρη πέφτουν στους εργαζόμενους, άμεσα ή ετεροχρονισμένα.
              Τώρα πρέπει να βγούμε στους δρόμους του αγώνα. Να αναμετρηθούμε με την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με τις δυνάμεις του κεφαλαίου, που επιτίθενται κατά των εργατικών – λαϊκών οικογενειών, κατά των δικαιωμάτων μας, με αιχμή την καπιταλιστική οικονομική κρίση.
             Να σπάσουμε το φόβο που μας καλλιεργούν οι αντίπαλοί μας! Να μετατραπεί η λαϊκή δυσαρέσκεια σε οργανωμένη πάλη κατά των εκμεταλλευτών και των πολιτικών τους εκπροσώπων.
 
ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
           Η παράταξή μας ειδοποιεί εδώ και χρόνια για την εφαρμοζόμενη πολιτική της αξιολόγησης. Έχει με επιμονή αποκαλύψει τις πραγματικές βλέψεις αυτού του εγχειρήματος: ιδεολογική χειραγώγηση των εκπαιδευτικών, σύνδεση των σχολείων και των πανεπιστημίων με επιχειρήσεις, ιδιωτικοποίηση της παιδείας, ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων. Στις αποκαλύψεις αυτές δεχτήκαμε τη χλεύη της ΄΄Ενότητας΄΄ (ΠΑΣΚΕ), η οποία προχώρησε σε ενεργή υποστήριξη στις εφαρμοζόμενες πολιτικές που σχετίζονταν με την αξιολόγηση. Με το «καλημέρα» της φετινής χρονιάς αντικρίσαμε ένα χαρακτηριστικό δείγμα: κυκλοφόρησε μια εγκύκλιος στα σχολεία σύμφωνα με την οποία ζητείται: α) η καταγραφή στο πρακτικό του συλλόγου διδασκόντων η ύλη μαθημάτων, οι διδακτικές προσεγγίσεις κ.λπ. β) η κοινοποίηση στους σχολικούς συμβούλους των θεμάτων από τεστ και διαγωνίσματα, γ) η σύνταξη είκοσι διαγωνισμάτων τουλάχιστον, ανά μάθημα. Αν αυτό δεν είναι ασφυκτικός έλεγχος του εκπαιδευτικού, τότε τι είναι; Αν αυτό δεν απαιτεί την υποταγή του στα «νέα» διδακτικά μοντέλα που κατακερματίζουν τη γνώση, τότε τι κάνει;
            Ας αφήσουν οι θιασώτες της αξιολόγησης τις υποκριτικές κορώνες για τον τεμπέλη εκπαιδευτικό, για το ότι ΄΄θα πρέπει να μπει μια τάξη΄΄. Αν πραγματικά ήθελε κάποιος να βάλει αυτή την τάξη τότε: θα δημιουργούσε παιδαγωγικά τμήματα που θα έβγαζαν παιδαγωγούς με επιστημονική αρτιότητα, θα θέσπιζαν την ουσιαστική επιμόρφωση του εκπαιδευτικού, θα άλλαζαν τα σχολικά εγχειρίδια, θα καταργούσαν κάθε μορφή ιδιωτικής εκπαίδευσης. Να σημειωθεί δε, ότι η πλειοψηφία ΣΙΕΛ και ΟΙΕΛΕ (Ενότητα/ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ) δεν έκαναν κουβέντα για όλα αυτά.
 
ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
                Δεν ήταν, όμως, αυτό το μόνο σοβαρό ζήτημα για το οποίο ΄΄σφυρίζουν αδιάφορα΄΄. Κυκλοφόρησε άλλη μια εγκύκλιος στα ιδιωτικά σχολεία, η οποία επιτρέπει την πρόσληψη στα δημοτικά καθηγητών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης με μεταπτυχιακό!!! Εγκύκλιος που από τη μια «παίζει» με την παιδεία των παιδιών στην πιο ευαίσθητη ηλικία τους, από την άλλη λύνει το πρόβλημα των ιδιοκτητών των σχολείων. Επιπλέον: ανοίγει την κερκόπορτα για την αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών στα ιδιωτικά σχολεία. Και πάλι οι πλειοψηφίες ΣΙΕΛ-ΟΙΕΛΕ περί άλλων τυρβάζουν… (ίσως για να μην κακοκαρδίσουν τους ιδιοκτήτες).
              Ακόμη: όλοι γνωρίζουμε ότι η πιο πρόσφατη επίθεση στα εργασιακά μας δικαιώματα εκφράζεται μέσω του σχολάρχη Παναγιωτόπουλου, ο οποίος διεκδικεί δικαστικά το χαρακτηρισμό του ν. 2986/02 ως αντισυνταγματικού. Ορισμένες (κρίσιμες) παρατηρήσεις:
[i] Το ζήτημα δεν είναι ζήτημα προσώπου. Ασφαλώς και ο Παναγιωτόπουλος δεν είναι μόνος του. Άλλωστε, ας μην ξεχνάμε ότι, όταν ψηφίσθηκε αυτός ο νόμος, οι ιδιοκτήτες στο σύνολό τους εκφράσανε την αντίθεσή τους μέσω του συνδικαλιστικού τους οργάνου.
[ii] Η κατάργηση αυτού του νόμου θα αποτελέσει την απαρχή γενικότερων και ακόμα πιο δυσάρεστων εξελίξεων. Ο τελικός στόχος των σχολαρχών είναι ελεύθερες απολύσεις, ατομικές διαπραγματεύσεις, αποσύνδεση της νομοθεσίας από το εργασιακό καθεστώς του δημοσίου.
[iii] Υπενθυμίζουμε ότι όλα τα προηγούμενα χρόνια η παράταξη της ΠΑΣΚΕ - ΕΝΟΤΗΤΑ δια στόματος του ίδιου του προέδρου της ΟΙΕΛΕ, επέμενε να αναφέρεται σε κακούς και καλούς ιδιοκτήτες. Μπροστά σε μια τέτοια τοποθέτηση αναφύονται ορισμένα (εύλογα) ερωτήματα: από πότε αυτοί που κερδίζουν από την εργασία μας ακόμα και με «νόμιμο» τρόπο είναι καλοί;
Αλήθεια ποιός πιστεύει, ότι υπάρχει σχολάρχης που δεν έχει κάνει καμία παρανομία ποτέ και σε κανένα;
[iv] Το τελευταίο φύλλο του «Ιδιωτικού Εκπαιδευτικού» είναι αποκαλυπτικό: «Αποτελεί φρένο (σ.σ. ο νόμος 2986) στη διάθεση κάποιων ιδιοκτητών να λειτουργήσουν τα σχολεία τους πρωτευόντως ως επιχειρήσεις με στόχο τη διεύρυνση της κερδοφορίας τους». «Κάποιων»; Δηλαδή υπάρχουν καλοί ιδιοκτήτες που πασχίζουν για τη διατήρηση του νόμου; Και υπάρχουν κάποιοι ιδιοκτήτες που δεν τους ενδιαφέρουν τα κέρδη; Πώς αλλιώς μπορείς να απαντήσεις σε τέτοιες απόψεις παρά με μια κραυγή: ΕΛΕΟΣ!!!
 
Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΙΕΛ
              Οι προκλήσεις της πλειοψηφίας του ΣΙΕΛ δεν έχουν τέλος. Στην τελευταία ΓΣ παραβίασαν το καταστατικό του σωματείου μεταθέτοντας τις εκλογές, επικαλούμενοι την επίδοση των ελέγχων και τη διεξαγωγή των παζαριών στα σχολεία! Έγραψαν στα παλιότερα των υποδημάτων τους τη θέληση ενός ολόκληρου σώματος εκπαιδευτικών (σχολείο Μωραΐτη) να αποτελέσουν εκλογικό κέντρο στις εκλογές του σωματείου και να εξυπηρετήσουν έτσι εκατοντάδες συναδέλφους από το ίδιο αλλά και από γύρω σχολεία. Ο λόγος; Απλά κανονίζουν να έχουν τα δικά τους εκλογικά κέντρα προκειμένου να εξυπηρετήσουν μικροπαραταξιακά συμφέροντα!
            Καμία εμπιστοσύνη σε αυτούς που χρόνια τώρα κρατάνε το σωματείο σε ύπνωση. Που βάζουν πλάτες στις αντιλαϊκές επιλογές. Που κάνουν συναλλαγές σε διαδρόμους με υπουργεία παντός χρώματος. Που προετοιμάζουν τις απεργίες με φαξ, αν τα στείλουν κι αυτά! Που υποστηρίζουν την ίδρυση των ιδιωτικών ΑΕΙ και τοποθετούνται υπέρ της λειτουργίας των ΚΕΣ.
            Για όλους αυτούς τους λόγους και πολλούς άλλους ακόμα, δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να γίνει πιστευτό τίποτα από όσα εκστομίζουν οι πλειοψηφίες των ΣΙΕΛ και ΟΙΕΛΕ.
 
Η ΕΛΠΙΔΑ ΣΤΟΝ ΤΑΞΙΚΟ ΠΟΛΟ
              Δεν υπάρχει άλλη λύση, παρά μόνο να συνταχθούμε με το ΠΑΜΕ: τον πόλο του συνδικαλιστικού κινήματος που αποκαλύπτει τα πραγματικά αίτια των προβλημάτων των εργαζομένων και δείχνει τη διέξοδο.
           Ισχυροποίηση του μετώπου κατά της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αποδυνάμωση των πολιτικών του δικομματισμού και του Ευρωμονόδρομου. Οι συμβιβασμένες ηγεσίες σε ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ στήριξαν την εργοδοσία στις μέρες της κερδοφορίας της, τη στρατηγική του κεφαλαίου και την αντιλαϊκή πολιτική. Διαχειρίζονται την κρίση υπέρ των μεγάλων συμφερόντων. Η πλειοψηφία που συγκροτεί την διοίκηση στην ΟΙΕΛΕ με την καθοριστική συμβολή των δυνάμεων των ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ και την ιδεολογική και πολιτική συμπόρευση των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ δε συγκρούονται με την ουσία της κυβερνητικής πολιτικής, σπέρνουν αυταπάτες για την αιτία της κρίσης και τη διέξοδο από αυτή.
 
ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:
Ενιαία εργασιακά δικαιώματα για όλους τους εκπαιδευτικούς
* Κατάργηση του ΑΣΕΠ, του καθεστώτος της ωρομισθίας και των      
   αναπληρωτών
* 15% του προϋπολογισμού για την παιδεία
* 1800 ευρώ ο μισθός του νεοδιόριστου με 3600 καταληκτικό
* Κατάργηση κάθε μορφής ιδιωτικής εκπαίδευσης και μαζικούς διορισμούς 
   στα δημόσια σχολεία
* Συνολική ακύρωση της αξιολόγησης του εκπαιδευτικού και της σχολικής
   μονάδας
* Ουσιαστική επιμόρφωση των εκπαιδευτικών με παράλληλη απαλλαγή από  
   τα διδακτικά τους καθήκοντα     
* Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων
* Χρηματοδότηση του ΕΛΙΓΕ αποκλειστικά από τα έσοδα των ιδιοκτητών
* Έξω οι manager από τα σχολεία
 
ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ ΜΑΖΙΚΑ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΣΙΕΛ ΑΛΛΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΣΥΣΧΕΤΙΣΜΟΥΣ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ ΠΟΥ ΜΑΧΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΜΑΣ.
 
ΟΛΟΙ ΔΥΝΑΜΙΚΑ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ 29/1 ΣΤΗΝ ΕΚΔΙΚΑΣΗ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ
 
ΚΑΜΙΑ ΘΥΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑ
 
ΑΓΩΝΑΣ - ΡΗΞΗ - ΑΝΑΤΡΟΠΗ
ΨΗΦΟ ΣΤΗΝ ΑΣΠΙΔΕ

 

AttachmentSize
ΙΔΙΩΤΙΚΑ [1]...doc142 KB