Οι αλλαγές που προωθούνται έντονα στην Ελλάδα από το νηπιαγωγείο ως την τριτοβάθμια εκπαίδευση, σε πολλές άλλες χώρες έχουν ήδη εφαρμοστεί και επηρεάζουν τη ζωή και το μέλλον χιλιάδων νέων.
Ενώ οι αναδιαρθρώσεις αυτές έρχονται με τα πιο εύσχημα λόγια («αυτονομία», «αποκέντρωση αρμοδιοτήτων», «αξιολόγηση» κ.ο.κ), στην πραγματικότητα κρύβουν ακόμα πιο μεγάλη υποβάθμιση της εκπαίδευσης, ακόμα πιο έντονους ταξικούς φραγμούς για τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών, ιδιωτικοοικονομική λειτουργία των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, αποφοίτους προσαρμοσμένους στις ανάγκες των επιχειρήσεων.

Τι πραγματικά σημαίνουν για τα παιδιά της εργατικής τάξης, για το λαό και ολόκληρη την κοινωνία οι αναδιαρθρώσεις αυτές, το περιγράφουν πολύ γλαφυρά τα στοιχεία που συλλέξαμε σε αυτό το αφιέρωμα.

Σχολεια και αποκεντρωση

Ο εκάστοτε Ρουσόπουλος και όλοι οι γαλαζοπράσινοι φίλοι του, θα ήθελαν να μη «γνωρίζουν οι μαθητές ποιος ήταν ο Καποδίστριας» και τι πραγματικά θα σημάνει για τα σχολεία η εφαρμογή του. Ομως, οι

μαθητές και οι γονείς τους βιώνουν από καιρό τις επιπτώσεις της «αποκέντρωσης των αρμοδιοτήτων» που εφαρμόζονται χρόνια τώρα και στην Ελλάδα μέσα από την «Ευέλικτη Ζώνη» και το «Ολοήμερο Σχολείο». Σήμερα προωθείται ακόμα εντονότερα η κατηγοριοποίηση των σχολείων με τους καταχρεωμένους δήμους και τελικά τους ίδιους τους γονείς να αναλαμβάνουν το κόστος της λειτουργίας τους. Ετσι, τα σχολεία μένουν έρμαια στις επιχειρήσεις που κουμαντάρουν το πρόγραμμα και το περιεχόμενο της διδασκαλίας, καλύπτοντας ταυτόχρονα και την ανάγκη τους για όλο και περισσότερα κέρδη.
Μας μιλάνε για την «ελευθερία του να επιλέγει το σχολείο και ο δήμος τα μαθήματα που θα πραγματοποιούνται ανάλογα με τις τοπικές ανάγκες», επειδή το Υπουργείο θα δίνει τη βασική κατεύθυνση των μαθημάτων ενώ ανά σχολική περιφέρεια θα υπάρχει διαφοροποίηση στο πρόγραμμα.
Οπως μας δείχνουν δύο χώρες που αποτελούν χαρακτηριστικό παράδειγμα τέτοιων αναδιαρθρώσεων, στην πλειοψηφία των περιπτώσεων αυτό σημαίνει είτε ότι δεν θα διδάσκεται ούτε ο βασικός κορμός των μαθημάτων, είτε ότι θα καθορίζεται από τις «τοπικές επιχειρήσεις» τι χρειάζεται να μαθαίνουν οι μαθητές!