Μια βδομάδα μετά την ψήφιση του Ν.4115/2013 και του επίμαχου άρθρου 39, το υπουργείο Παιδείας δημοσίευσε την «Ανοιχτή Πρόσκληση στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Εκπαίδευση και δια Βίου Μάθηση - Ανάπτυξη Υποστηρικτικών Δομών για την «ένταξη και συμπερίληψη στην εκπαίδευση των μαθητών με αναπηρία ή και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες- Μετατροπή του Ειδικού Σχολείου σε Κέντρο Υποστήριξης Ειδικής Αγωγής Εκπαίδευσης». Στο κείμενο αυτό αποκαλύπτονται οι πραγματικές προθέσεις του υπουργείου που δεν είναι άλλες από την πλήρη αποδιάρθρωση του συνόλου της Ειδικής Αγωγής (ΕΑ), μέσα από την «πλήρη ένταξη» όπως, όπως στα κοινά σχολεία.

Μέσα από ευχολόγια, εύηχες λέξεις (ίσες ευκαιρίες– συμμετοχή κ.λπ.), αλλά και μεγάλα ψέματα για το έργο που επιτελείται σήμερα στις Σχολικές Μονάδες Ειδικής Αγωγής πλασάρεται το «νέο» μοντέλο ΕΑ, που κύριο στόχο έχει, να μεταβιβαστεί η ευθύνη και το κόστος της, στους ίδιους τους «χρήστες», στα παιδιά δηλαδή με Αναπηρίες και Ειδικές Μαθησιακές Ανάγκες και τις οικογένειές τους.

Με το νόμο 4115/2013, τα Ειδικά Σχολεία μετατρέπονται σε Κέντρα Υποστήριξης μιας ενότητας σχολικών μονάδων, που ονομάζεται πλέον Σχολικό Δίκτυο Εκπαίδευσης και Υποστήριξης (ΣΔΕΥ) και δημιουργείται με απόφαση του περιφερειακού διευθυντή. Το ΣΔΕΥ, εκτός των άλλων, έχει σκοπό να συντονίζει τις σχολικές μονάδες μέλη του, ώστε να εντάσσουν και να υποστηρίζουν τους μαθητές με αναπηρία και τα αντίστοιχα τμήματα ένταξης και παράλληλης στήριξης.

Σε κάθε σχολική μονάδα δημιουργείται Επιτροπή Διαγνωστικής Εκπαιδευτικής Αξιολόγησης και Υποστήριξης (ΕΔΕΑΥ), που θα αποτελείται από το διευθυντή, τον εκπαιδευτικό ΕΑ του Τμήματος Ένταξης ή της Παράλληλης Στήριξης του σχολείου, έναν ψυχολόγο κι έναν κοινωνικό λειτουργό από το Κέντρο Υποστήριξης του ΣΔΕΥ. Η επιτροπή αυτή θα κάνει διάγνωση, θα διαμορφώνει πρόγραμμα διαφοροποιημένης διδασκαλίας για τους μαθητές με διαπιστωμένη δυσκολία μάθησης (παραπέμποντας όσους χρειάζονται επιπλέον υποστήριξη σε ...εξωσχολικές Υπηρεσίες!), θα διαμορφώνει προγράμματα πρώιμης προσχολικής παρέμβασης, θα παρακολουθεί την εφαρμογή της όλης διαδικασίας, θα συντονίζει και θα παραπέμπει όσους μαθητές χρειάζονται γνωμάτευση από τα ΚΕΔΔΥ» (άρθρο 39 του νόμου 4115/2013). Το μόνο που εκ των πραγμάτων δεν θα μπορούν να κάνουν τα παραπάνω όργανα (ΣΔΕΥ – ΕΔΕΑΥ), είναι ουσιαστικό εκπαιδευτικό έργο.

Επιπλέον χιλιάδες εκπαιδευτικοί Ειδικής Αγωγής, των σημερινών ΣΜΕΑΕ, με πολύτιμη ειδίκευση, θα χάσουν τα επόμενα χρόνια τις οργανικές θέσεις τους, αν είναι μόνιμοι (ή δε θα διοριστούν ποτέ, αν είναι αναπληρωτές) και είναι αμφίβολο αν θα μπορέσουν να εργαστούν στην ΕΑ ξανά.

Η διαδικασία πλήρους απορρύθμισης της Ειδικής Αγωγής έχει ξεκινήσει εδώ και χρόνια και αποτελεί κατεύθυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έχουν συμβάλλει σ’ αυτό οι νόμοι που εδώ και χρόνια είναι σημαιοφόροι των λογικών της "αποκατηγοριοποίησης" και της "πλήρους ένταξης" ανεξάρτητα αν το παιδί μπορεί ή όχι να παρακολουθήσει το γενικό Σχολείο. Έτσι το κράτος αποποιείται την υποχρέωση που έχει στον κρίσιμο κι ευαίσθητο τομέα της ΕΑ, φορτώνει το κόστος στις πλάτες των γονιών και παραδίδει τα 185 χιλιάδες παιδιά με Ειδικές Εκπαιδευτικές Ανάγκες μαζί με τις οικογένειές τους, βορά στην κερδοσκοπία επιχειρήσεων και φιλανθρώπων! Αξίζει να σημειωθεί, ότι μέχρι τώρα, από τα 185 χιλιάδες παιδιά, μόνο ένας μικρός αριθμός παίρνει μέρος στην εκπαιδευτική διαδικασία.

Η σημερινή πολιτική διαιωνίζει και αναπαράγει την αθλιότητα στην Ειδική εκπαίδευσης, στο όνομα της εξάλειψής της, έχοντας θεοποιήσει την "ελεύθερη αγορά". Ταυτόχρονα μετατρέπει και το τελευταίο κοινωνικό αγαθό σε ακριβοπληρωμένο εμπόρευμα. Το πρόγραμμα αυτό αποκαλύπτει τον πραγματικό σκοπό των ευρωπαϊκών κονδυλίων. Δηλαδή: χρήματα για τη διάλυση της ΕΑ, χρήματα για να παραδοθεί ο ευαίσθητος αυτός χώρος στους ιδιώτες, χρήματα για να πεταχτούν τα ΑμΕΑ έξω από το σχολείο, μέσα και από τον κοινωνικό αυτοματισμό που θα ακολουθήσουν οι εφαρμογές αυτών των εκπαιδευτικών πολιτικών. Οι 185 χιλιάδες μαθητές που χρειάζονται τις δομές και τις υπηρεσίες της δημόσιας και δωρεάν ειδικής εκπαίδευσης για να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τις αναπηρίες τους θα βρεθούν στην καλύτερη των περιπτώσεων στα «πίσω θρανία» της σχολικής τάξης, αποκλεισμένοι από το βασικό τους δικαίωμα στην εκπαίδευση.

Εκπαιδευτικοί, γονείς, αναπηρικό κίνημα, ειδικό επιστημονικό και βοηθητικό προσωπικό να συναντηθούν στον αγώνα για:

• Να καταργηθούν οι νόμοι που σφαγιάζουν τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών με αναπηρία και ειδικότερα ο Ν.4115/2013.
• Καθιέρωση της Ειδικής Αγωγής ως υποχρεωτικής και αποκλειστικά Δημόσιας και Δωρεάν, με λήψη όλων των απαραίτητων μέτρων, ώστε οι οικογένειες των ΑμΕΑ και των παιδιών με Ειδικές Μαθησιακές Δυσκολίες να μη χρειάζεται να καταβάλουν ούτε € για τη διάγνωση, αξιολόγηση, εκπαίδευση, συμβουλευτική και αντιμετώπιση των προβλημάτων των παιδιών τους.
• Να χρηματοδοτηθεί γενναία ο ευαίσθητος αυτός χώρος και να δημιουργηθούν όλες οι αναγκαίες υποδομές ώστε όλα τα παιδιά με Ειδικές Ανάγκες να φοιτούν στη Δημόσια Ειδική Αγωγή και εκπαίδευση.
• Να μονιμοποιηθούν όλοι οι συμβασιούχοι στο χώρο της ΕΑ (εκπαιδευτικοί, ειδικό εκπαιδευτικό και βοηθητικό προσωπικό) και να γίνουν όλοι οι αναγκαίοι διορισμοί ώστε να στελεχωθεί η ΕΑ με μόνιμους εργαζόμενους.

ΓΙΑ ΤΟ Δ.Σ.