Την Τετάρτη 07-02-2017, στα γραφεία του Οίκου Χίου Διδασκάλου συνήλθαν σε κοινή συνεδρίαση τα ΔΣ του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Χίου και της ΕΛΜΕ Χίου με μοναδικό θέμα συζήτησης την αναμοριοδότηση των σχολικών μονάδων του Νομού Χίου, θέμα κοινού ενδιαφέροντος.

Μετά από γόνιμη διαλογική συζήτηση και, αφού κατατέθηκαν οι επιμέρους προτάσεις των δύο Δ.Σ. αναγνωρίστηκε η αναγκαιότητα της κοινής πορείας και επετεύχθη σύγκλιση απόψεων με απώτερο στόχο την κατάθεση κοινής πρότασης προς τα Υπηρεσιακά Συμβούλια (ΠΥΣΠΕ και ΠΥΣΔΕ Χίου).

Η συζήτηση για την αναμοριοδότηση των σχολείων είναι σημαντική και αποτελεί πάγιο αίτημα του κλάδου σε Αθμια και Βθμια Εκπαίδευση. Το Υπουργείο Παιδείας, ανοίγει τη συζήτηση για την κατάταξη των σχολείων σε κατηγορίες μετάθεσης – μοριοδότησης.

Προβληματίζει όμως το γεγονός ότι αυτή δε θα αφορά τις μεταθέσεις της επόμενης χρονιάς (2017 – 2018) και άρα προς τι τόση βιασύνη και γιατί τώρα; 

Η εξέλιξη αυτή, που αφορά τον κάθε συνάδελφο και πρέπει να γίνει, δεν πρέπει να μας αποπροσανατολίσει από την κυβερνητική κοροϊδία:

Μεταθέσεις – αποσπάσεις: Για το 2016-2017 η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ανάμεσα στα υπόλοιπα, επέβαλε και «κόφτη» στις μεταθέσεις και τις αποσπάσεις στην εκπαίδευση! Από 6.977 αιτήσεις στη Β-βάθμια, ικανοποιήθηκαν οι 404, ενώ από τις 4.056 αιτήσεις στην Α-βάθμια (μεταθέσεις Γενικής Εκπαίδευσης από περιοχή σε περιοχή) ικανοποιήθηκαν οι 356! Είναι οι  λιγότερες μεταθέσεις που έγιναν ποτέ στην Εκπαίδευση, την ίδια στιγμή που υπάρχουν χιλιάδες κενές οργανικές θέσεις.

Αποσπάσεις: Τα πράγματα είναι τα ίδια με τις αποσπάσεις. Χιλιάδες συνάδελφοι είναι εγκλωβισμένοι μακριά από τις περιοχές τους, μακριά ακόμα και από τις οικογένειές τους μη μπορώντας να πάρουν μετάθεση.

Αδιοριστία: Η πολιτική της αδιοριστίας συνεχίζεται κάνοντας τη ζωή εκπαιδευτικών και μαθητών ασφυκτική. Η εξαπάτηση με τους δήθεν «χιλιάδες διορισμούς» δεν πρέπει να πάρει συγχωροχάρτι.

Το θέμα λοιπόν δεν είναι η μοριοδότηση με βάση την οποία θα γίνουν οι μεταθέσεις, αλλά το ότι δεν γίνονται ή το αν θα γίνουν μεταθέσεις.

Επομένως ένα πιο δίκαιο σύστημα μοριοδότησης των σχολείων και μεταθέσεων–τοποθετήσεων σε οργανικές προϋποθέτει μαζικούς διορισμούς, την ύπαρξη σταθερών εργασιακών σχέσεων, μονιμότητα, οργανικότητα. Το γεγονός αυτό προσκρούει στην εφαρμοζόμενη αντιλαϊκή - αντιεκπαιδευτική πολιτική των κυβερνήσεων, που συνδέεται και με την κινητικότητα που υπάρχει μέσα στον κλάδο και ανοίγει πιο έντονα σε όλο το Δημόσιο.

Άρα τις συγκεκριμένες υπηρεσιακές μεταβολές πρέπει να τις ακολουθεί η πάλη με συμμετοχή στην κινητοποίηση στις 23 Φλεβάρη για:

ü  Μαζικούς μόνιμους διορισμούς στην εκπαίδευση, εδώ και τώρα και όχι στο απώτερο μέλλον.

ü  Να υπολογίζονται τα κενά με βάση τις διεκδικήσεις του συνδικαλιστικού κινήματος. Το ανώτερο 15 νήπια – προνήπια ανά νηπιαγωγό και δάσκαλο Α' και Β' τάξης. Το ανώτερο 20 μαθητές ανά δάσκαλο και καθηγητή στις υπόλοιπες τάξεις. Σε κατευθύνσεις και εργαστήρια μέχρι 10 μαθητές στην τάξη.

ü  Ο εκπαιδευτικός να εργάζεται σε οργανική θέση κοντά ή στον τόπο κατοικίας του, για να διευκολύνεται στην οικογενειακή και προσωπική του ζωή.

ü  Να ισχύσουν ενιαία κριτήρια για όλα τα σχολεία (γενικά, ειδικά, πρότυπα, διαπολιτισμικά κ.ά.).

Ειδικότερα για την αναμοριοδότηση στη Χίο:

Συνάδελφοι,

Αρχικά ξεκαθαρίζουμε ότι η συζήτηση για τη μοριοδότηση δεν πρέπει να αφήσουμε να γίνει σημείο τριβής και αντιπαράθεσης ανάμεσα στην Πρωτοβάθμια και τη Δευτεροβάθμια, ανάμεσα σε περιοχές ή σχολεία στο νομό μας.

Η πρότασή μας πρέπει να ληφθεί υπόψη με ενιαία κριτήρια μαζί με όλα τα σχολεία της χώρας. Η μοριοδότηση απαιτούμε να γίνει από το ΚΥΣΠΕ και με ευθύνη του Υπουργείου. Η πρόταση γίνεται ώστε να αρθούν αδικίες που πιθανόν υπάρχουν και με γνώμονα ένα δικαιότερο σύστημα. Διευκρινίζουμε ότι λήφθηκαν υπόψη τα παρακάτω κριτήρια, συνδυασμένα:

Η παρακάτω πρόταση γίνεται με βάσει τις εξής αρχές:

α) Παραμεθόριος περιοχή

Πρέπει να τονιστεί η νησιωτικότητα και το ακριτικό στοιχείο γιατί δημιουργεί σοβαρές επιδράσεις στη ζωή του εργαζόμενου (κόστος μεταφορικών μέσων, περιορισμός επικοινωνίας, ποιότητα περίθαλψης, κόστος ζωής κλπ), Η νησιωτικότητα και το παραμεθόριο, το προβληματικό των περιοχών μας είναι σημαντική παράμετρος στον ανακαθορισμό της μοριοδότησης των σχολείων και στον καθορισμό επιπλέον σχολείων ως δυσπρόσιτων.

β) Θέση της σχολικής μονάδας από την πόλη

Απόσταση από το τοπικό κέντρο. Η θέση της κάθε μονάδας το δικό της ρόλο ανάλογα και με τη χιλιομετρική απόσταση κατά συνέπεια έχει το αντίστοιχο ειδικό βάρος.

γ) Γεωμορφολογία της περιοχής

Η γεωμορφολογική περιοχή που βρίσκεται η κάθε μονάδα έχει τις δικές της επιπτώσεις στη ζωή του κάθε εργαζόμενου εκπαιδευτικού (οδικό δίκτυο, ορεινός όγκος, καιρικά φαινόμενα, μικρός νησιωτικός χώρος κλπ)

δ) Συνθήκες εργασίας

Οι συνθήκες εργασίας των ολιγοθέσιων σχολείων (χρόνος εργασίας, ωράριο και διδακτικό έργο σε διαφορετικές τάξεις ή ηλικίες) έχουν τη δική τους βαρύτητα. Η προστασία των εργασιακών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών των ειδικοτήτων, της ειδικής αγωγής, των εκπαιδευτικών που αποσπούνται από τη Δευτεροβάθμια και κινούνται σε πολλές σχολικές μονάδες πρέπει να έχουν αναλογική προσέγγιση της μοριοδότησης στις μονάδες που εργάζονται. Π.χ Στο δημοτικό σχολείο στις Καρυές εργάζονται ως 3/θέσιο. Το ειδικό σχολείο και νηπιαγωγείο λόγω του ειδικού ρόλου που διαδραματίζει στην εκπαίδευση των παιδιών, έχει ιδιομορφίες στην εργασιακή λειτουργία.

Με βάση τις συγκεκριμένες αρχές έχουμε την παρακάτω διάταξη: