Δεκάδες συνάδελφοι σε όλη την Ελλάδα (12 στην Α΄ Αθήνας συνάδελφοι και 9 στην Αχαΐα) έχουν τεθεί σε αυτοδίκαιη αργία με βάση το γνωστό αντιδραστικό νόμο για το πειθαρχικό. Όπως είναι γνωστό, με το νέο νόμο για το πειθαρχικό επιβάλλεται αυτοδίκαιη αργία σε οποιονδήποτε δημόσιο υπάλληλο από τη στιγμή που παραπέμπεται στο πειθαρχικό συμβούλιο και μόνο. Κάποιοι από τους παραπάνω συναδέλφους τέθηκαν σε αργία, επειδή ασκήθηκε εναντίον τους αυτεπάγγελτη δίωξη σε βαθμό πλημμελήματος για παραπτώματα, για τα οποία όμως έχει τελειώσει η υπηρεσιακή πειθαρχική διαδικασία και τους είχε επιβληθεί η μικρότερη από τις προβλεπόμενες ποινές, δηλαδή η ποινή της έγγραφης επίπληξης

Από το 2012, με βάση το Νόμο 4093 στη βάση δεσμεύσεων της ΕΕ και του Μνημονίου, έχουν καταγραφεί εκατοντάδες περιστατικά εκπαιδευτικών και άλλων δημοσίων υπαλλήλων οι οποίοι τέθηκαν σε αργία μετά την παραπομπή τους στο αρμόδιο πειθαρχικό συμβούλιο ή στις αίθουσες των δικαστηρίων για παραπτώματα ήσσονος σημασίας που πολλές φορές δεν έχουν καμία σχέση με το διδακτικό τους έργο και την παιδαγωγική τους στάση.

Συνάδελφοι έχουν τεθεί σε αργία, ακόμα και για ήσσονος σημασίας αστικές διαφορές, ακόμα και επειδή αντιμετωπίζουν διάφορα προβλήματα υγείας και τιμωρούνται με την αιτιολογία της ανάρμοστης συμπεριφοράς, χωρίς να παρέχεται η εναλλακτική δυνατότητα για προσφορά έργου από μια άλλη π.χ διοικητική θέση ή η δυνατότητα πρόωρης συνταξιοδότησης. Το νέο αυτό πειθαρχικό οδήγησε σε διαθεσιμότητα εκπαιδευτικό, επειδή, σαν Προϊστάμενος, είχε δεχτεί την εκπρόθεσμη δικαιολόγηση απουσιών του Συλλόγου Διδασκόντων για μαθητές με σοβαρά προβλήματα υγείας.

Αντιλαμβανόμαστε τι σημαίνει για την ίδια την λειτουργία των σχολείων, αλλά και τι συνέπειες προκαλούνται για τους εκπαιδευτικούς, όταν απομακρύνονται από την εργασία τους για δικαστική διαδικασία που εκκρεμεί και δεν έχει τελεσιδικήσει ακόμα και για παραπτώματα. Μπορεί να οδηγήσει συναδέλφους εκτός υπηρεσίας και να τους βασανίζει για πάρα πολλά χρόνια. Η κατηγορία για ανάρμοστη συμπεριφορά εντός και εκτός υπηρεσίας εύκολα μπορεί να γίνει εργαλείο προκειμένου να εκφοβίσουν και να εξαναγκάσουν την σιωπή κάθε συναδέλφου και να δημιουργήσει ένα αντιπαιδαγωγικό κλίμα εχθρότητας, καχυποψίας και εντάσεων σε κάθε εργασιακό χώρο.

Η νομοθεσία αυτή καταργώντας ουσιαστικά το τεκμήριο της αθωότητας με την επιβολή της προληπτικής αργίας και θεσπίζοντας ένα πλέγμα κριτηρίων από την «ανάρμοστη συμπεριφορά» μέχρι την «ανυπακοή στους θεσμούς και την Πατρίδα» ανοίγει το δρόμο για εξοντωτικές πειθαρχικές και διοικητικές διαδικασίες για τους συναδέλφους για οποιαδήποτε παράπτωμα αδιακρίτως. Οδηγεί στην ηθική, οικονομική και επαγγελματική εξόντωση των κατηγορούμενων, ακόμα και αν αθωωθούν και λειτουργεί ως εν δυνάμει κατασταλτικός μηχανισμός εναντίον κάθε συνδικαλιστικής και αγωνιστικής δράσης.

Στοχεύουν στην τρομοκράτηση των εκπαιδευτικών, γενικότερα των δημοσίων υπαλλήλων. Θέλουν τον εκπαιδευτικό να φοβάται να διδάξει την ιστορική και επιστημονική αλήθεια, να φοβάται να πράξει το παιδαγωγικό του καθήκον απέναντι στα παιδιά του λαού. Το νομοθετικό πλαίσιο  αυτό λειτουργεί ως ένα ακόμα εργαλείο αντιλαϊκής πολιτικής που θέλει να διαμορφώσει έναν εκπαιδευτικό πειθήνιο και άβουλο που εύκολα θα χειραγωγείται, θα είναι ευάλωτος στις διαθέσεις της διοίκησης, ώστε να προχωρούν οι αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στο χώρο της εκπαίδευσης.

Στη βάση αυτή διεκδικούμε

• την άμεση κατάργηση του νόμου για το πειθαρχικό δίκαιο (νόμος 4093/2012 και ειδικότερα την υποπαραγράφο Ζ3, του 4057/13 και την εγκυκλίο  Φ277/412/14476/Δ2 στις 19/11/2012).