Απεργία 17^ης Μάη:

Το πρόβλημα των «Ανεξάρτητων» δεν είναι το «ραντεβού»...

αλλά ο δρόμος του αγώνα!

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Με τις γνωστές «τυμπανοκρουσίες» για τη δημιουργία εντυπώσεων οι «Ανεξάρτητοι» προσπαθούν να θολώσουν και πάλι τα νερά με την ανακοίνωσή τους με τίτλο: «Γιατί συγκέντρωση στην είσοδο της Απλωταριάς;». Εμπαίζουν όσους αναρωτιούνται: Γιατί εφόσον είμαστε όλοι εκπαιδευτικοί – Δημόσιοι Υπάλληλοι χρειάζεται να έχουμε ξεχωριστές συγκεντρώσεις; Γιατί εφόσον έχουμε κοινά συμφέροντα υπάρχουν αντιπαραθέσεις;

Τα ερωτήματα αυτά μοιάζουν εύλογα, όμως υπάρχει απάντηση: Γιατί δεν υπάρχει συμφωνία για το ποιον χαρακτήρα και ποιο δρόμο πρέπει να ακολουθήσει το Σωματείο, παρότι «είμαστε όλοι εκπαιδευτικοί». Δεν υπάρχει συμφωνία, ποιον «να αφήσουμε» και με ποιον «να πάμε»! Όχι μόνο στο Σωματείο μας, αλλά όπου συγκρούεται η λογική του συμβιβασμού, με τη λογική του αγώνα. Ο κάθε συνάδελφος και συναδέλφισσα πρέπει να προβληματιστεί με βάση την εμπειρία του και με βάση τη θέση και στάση της κάθε δύναμης και να πάρει ο ίδιος θέση.

Πριν απαντήσουμε στο βασικό, ας θέσουμε κι εμείς κάποια ερωτήματα για προβληματισμό:

1.   Πώς ακριβώς προετοιμάζουν οι «Ανεξάρτητοι» την απεργία στις 17 Μάη, για τα βάρβαρα μέτρα του 4^ου μνημονίου, την οποία «στηρίζουν με όλες τους τις δυνάμεις»; Με περιοδείες στα Σχολεία; Με καταδίκη του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων που προτείνει «Αυτόνομα» σχολεία – επιχειρήσεις, «εξορθολογισμό» του δυναμικού (βλ. απολύσεις) κ.α.; Μήπως με την απεργοσπασία στην οποία και πρωτοστατούν, ή με τις δημόσιες δηλώσεις τους, ότι η απεργία δεν οδηγεί πουθενά;

2.   Πως ακριβώς «ενώνουν» τον κλάδο οι «Ανεξάρτητοι»; Με το να συμφωνούν με την αξιολόγηση-έλεγχο εκπαιδευτικών και σχολείων, τον «κοινωνικό διάλογο» για την Παιδεία του οποίου τα πορίσματα περιέχονται στα μνημόνια – αποφάσεις ΟΟΣΑ; Με το να αρνούνται να στηρίξουν διωκόμενους συναδέλφους ή με το να συζητούν για «υπεραριθμίες» εκπαιδευτικών στα ΠΥΣΠΕ; Μήπως θαρρούν πως η «ενότητα» εξασφαλίζεται με τις κοινές συγκεντρώσεις με το βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ;

3.   Πόσο «ενωτικό» είναι, μαζί με όσους συσπειρώνονται στο Π.Α.ΜΕ, να χτυπούν και το ΝΤ Χίου της ΑΔΕΔΥ;! Χτυπούν το δευτεροβάθμιο όργανο στο οποίο υπάγεται το Σωματείο με όλα τα Σωματεία στο Δημόσιο! Το οποίο αποφάσισε δημοκρατικότατα,  σε αγωνιστική κατεύθυνση να καλέσει στη συγκέντρωση στην είσοδο της Απλωταριάς!

Επειδή λοιπόν εμείς δεν κοροϊδεύουμε κανέναν, και επειδή ΕΧΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ ΟΤΙ:

-        Δεν θέλουμε Σωματείο που θα παλεύει για αναπληρωτές και ωρομίσθιους – γυρολόγους που αγωνιούν για τη δουλειά και τη ζωή τους αλλά που θα παλεύει για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους και πλήρη κάλυψη των αναγκών στα σχολεία.

-        Δεν θέλουμε Σωματείο με δυνάμεις καμουφλαρισμένες ως «ανεξάρτητες», που: Στηρίζουν παρατάξεις (βλ. ΑΕΕΚΕ) που συμμετέχουν σε κοινά ψηφοδέλτια στην ΑΔΕΔΥ με το ΣΥΡΙΖΑ (2016), που συμφωνούν με την αντιδραστική Υπουργική Απόφαση για το Νηπιαγωγείο, και «βλέπουν θετικά» τις τροπολογίες για την Ειδική Αγωγή.

-        Δεν θέλουμε Σωματείο «παρατηρητή» στα σκληρά μέτρα επόμενα και προηγούμενα - στα μνημόνια ή κλακαδόρο στην εναλλαγή κυβερνήσεων.

-        Δεν θέλουμε Σωματείο που να διαδηλώνει στο πλάι με το Βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ και το Δήμαρχο για τα «δικαιώματα των εργατών», όπως έγινε την 1^η Μάη με τη πλειοψηφία του Εργατικού Κέντρου Χίου, στην οποία ήθελαν να είμαστε οι «Ανεξάρτητοι» όλων των αποχρώσεων στο ΔΣ, μαζί με τη ΔΗΣΥ.

-        Επειδή δεν θέλουμε Σωματείο διασπασμένο και απομονωμένο, υπέρ της αξιολόγησης του Εκπαιδευτικού και της Σχολικής μονάδας με manager και κριτήρια της αγοράς, που θα συνδιαλέγεται με την κυβέρνηση, και την ΕΕ όπως επιχειρήθηκε με τον «κοινωνικό διάλογο» για την Παιδεία.

ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ ΟΤΙ ΚΑΙ ΤΑ ΘΕΛΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΕΠΙΔΙΩΚΟΥΝ ΟΙ «ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ»…. χαρακτηρίζοντάς τα «μικρές ιδεολογικές διαφορές»(!), που πρέπει μάλιστα «να βάλουμε στην άκρη», λέμε: «Στην άκρη» πρέπει να μπει η πολιτική που μας απαξιώνει, μαζί και όσοι τη στηρίζουν αλλιώς αφοπλίζουμε το Σωματείο.

Γι’ αυτό, ως ΕΝΟΤΗΤΑ - Α.Σ.Ε. κάνουμε πάντα καθαρό και ξάστερο κάλεσμα στη συγκέντρωση των δυνάμεων που συσπειρώνονται στο Π.Α.ΜΕ και που συμμετέχει και το ΝΤ Χίου της ΑΔΕΔΥ. ΠΡΟΣ ΟΛΟΥΣ, χωρίς κανείς να ζητά «κομματική ταυτότητα» από κανένα. Και το γνωρίζουν αλλά «πες και πες κάτι θα μείνει»… Οι δυνάμεις αυτές, (Σωματεία, φορείς, μεμονωμένοι εργαζόμενοι ή εκλεγμένοι συνδικαλιστές), αναγνωρίζονται για τη συνέπειά τους στην οργάνωση, την προετοιμασία της πάλης κόντρα στην κυρίαρχη πολιτική, που στηρίζουν η ΔΑΚΕ (πρόσκεινται στη ΝΔ), η ΠΑΣΚ (ΔΗΣΥ) (επί 30 χρόνια ΠΑΣΟΚ) και σήμερα οι διάφοροι «Ανεξάρτητοι» - ΣΥΡΙΖΑ ή «Ανεξάρτητοι - Πρωτοβουλία Συσπείρωσης» (χαρακτηρίζονται από ακροδεξιές προτάσεις, ενάντια στην εκπαίδευση σε προσφυγόπουλα κλπ).

ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΜΙΛΑΝΕ ΓΙΑ «ΔΙΑΣΠΑΣΤΕΣ»; ΣΚΕΦΤΕΙΤΕ ΟΤΙ ΔΗΛΩΜΕΝΟΙ ΑΠΕΡΓΟΣΠΑΣΤΕΣ ΚΑΙ ΔΗΘΕΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ «ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ» ΜΑΣ ΕΓΚΑΛΟΥΝ ΟΤΙ ΚΑΠΗΛΕΥΟΜΑΣΤΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ, ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΛΕΙΠΟΥΝ!!!!

Το ερώτημα λοιπόν τίθεται ως εξής: «Ποιο δρόμο θα ακολουθήσει ο καθένας με βάση τα συμφέροντά του, και με βάση αυτά, τι Σωματείο θέλει». Ύστερα από την απάντηση αυτή, το ερώτημα «Σε ποια συγκέντρωση, ποιος διασπά, ποιος καπηλεύεται» μοιάζει απλό και δεδομένο.

Για όλα τα παραπάνω πρέπει να ενισχυθεί ο δρόμος αυτός τους Σωματείου, για τις ανάγκες της τάξης μας ως εργαζόμενοι, σε συμμαχία με τους εργαζόμενους σε Δημόσιο και Ιδιωτικό τομέα, με τη συμμετοχή ακόμα περισσότερων συναδέλφων. Με τον αγώνα μας και την ψήφο στις επικείμενες εκλογές στις 30/6, για αγωνιστική στροφή και στην Ομοσπονδία μας ενισχύοντας την ΕΝΟΤΗΤΑ – Α.Σ.Ε και όσους συσπειρώνονται στο Π.Α.ΜΕ. Για να πάρουν ηχηρή απάντηση όσοι επιχειρούν να βάλουν δυναμίτη στα δικαιώματά μας.

ΥΓ: Πράγματι το ΔΣ με πρόταση της ΕΝΟΤΗΤΑΣ – Α.Σ.Ε., αποφάσισε με τη διπλή ψήφο του Προέδρου (προβλέπεται από το καταστατικό ή μήπως διαφωνούν και με το καταστατικό οι «Ανεξάρτητοι»;) τη συμμετοχή στην απεργία στις 17 Μάη και στη συγκέντρωση στην Απλωταριά. Απέναντι, ενώθηκαν ΠΑΣΚ (ΔΗΣΥ) (πρώην ΠΑΣΟΚ για 30 χρόνια), «Ανεξάρτητοι» (ΑΕΕΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ) και «Πρωτοβουλία». Ιδού η «ενότητα» στην οποία μας καλούν ! Ας κάνουν όνειρα…