ΟΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΗΣ "ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ" ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΣ ΚΑΙ Η ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΟΥ ΒΑΖΕΙ ΧΕΡΙ ΣΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ...

Συναδέλφισσες-συνάδελφοι

Καταδικάζουμε την τροπολογία για τα διαθέσιμα των ασφαλιστικών ταμείων και οργανισμών με την οποία αρπάζονται τα ταμειακά διαθέσιμα.

Πρόκειται για εσωτερικό δανεισμό που εγγυάται δήθεν «καλύτερη αξιοποίηση» και «προστασία από ζημιές», όταν είναι νωπές ακόμα οι μνήμες για την κλοπή των ταμείων μέσω του PSI, που η κυβέρνηση κάνει ότι αγνοεί. Υπάρχει πείρα ότι τέτοιου είδους ρυθμίσεις όχι μόνο δεν εξασφαλίζουν τα χρήματα των ταμείων που ανήκουν στους ασφαλισμένους αλλά και υλοποιούν την υφαρπαγή τους.

Η κυβερνητική φιλολογία περί άμεσης ρευστοποίησης είναι μια καθαρή απάτη αφού ο εσωτερικός δανεισμός πραγματοποιείται ακριβώς γιατί δεν υπάρχει ρευστότητα.

Δηλώνουμε κατηγορηματικά:

Κάτω τα χέρια από τα ασφαλιστικά ταμεία

Να δοθούν εδώ και τώρα πίσω τα κλεμμένα.

Τα παραπάνω κατατέθηκαν από τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ και ως πρόταση- ψήφισμα, στο ΔΣ της Ε' ΕΛΜΕ Αν. Αττικής και απορρίφθηκαν από την πλειοψηφούσα παράταξη της Ενότητας Αριστερών Καθηγητών (ΣΥΝΕΚ και ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ), με αποτέλεσμα να μην υπάρξει καταγγελία για αυτή την αντιλαϊκή τροπολογία που βάζει χέρι στα χρήματα των εργαζομένων.

Η θέση τους αυτή δεν μας προκαλεί έκπληξη. Λίγους μήνες μετά την αλλαγή πολιτικού σκηνικού στην αστική διαχείριση ανδρώνεται ο νέος κυβερνητικός συνδικαλισμός με κορμό τις δυνάμεις των ΣΥΝΕΚ και συνιστώσα τις δυνάμεις των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ. Τη στιγμή που η κυβέρνηση τα στρίβει και από τα ψίχουλα που υποσχόταν προεκλογικά και προχωρά σε νέα συμφωνία, νέο μνημόνιο, οι δυνάμεις που έχουν την πλειοψηφία στο σωματείο μας καλλιεργούν την αναμονή, την παθητικότητα, επιδιώκουν να στρατευτούν οι εργαζόμενοι πίσω εθνικές προσπάθειες και "έντιμους συμβιβασμούς" που ουσιαστικά είναι άτιμες για τις κατακτήσεις και τις ανάγκες των εργαζομένων και επωφελείς για τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα.

Οι ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ μάλιστα καλλιεργούσαν στις ΓΣ των ΕΛΜΕ και συνεχίζουν να καλλιεργούν την αποπροσανατολιστική άποψη ότι η πρόσφατη συμφωνία ... σημαίνει πλήρη αποδοχή, προσαρμογή και τελικά υποταγή στο πλαίσιο που επιβάλλουν Ε.Ε. και ΔΝΤ".

Αλήθεια, δεν άκουσαν οι ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ τον Πρωθυπουργό να λέει προεκλογικά πως "Η Ε.Ε. είναι το κοινό μας σπίτι" ή "το λέμε με όλη τη δύναμη της φωνής μας, ανήκουμε στην Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ"; Ότι δε σκοπεύει να καταργήσει τους εφαρμοστικούς νόμους του Μνημονίου;

Δεν άκουσαν τις δεσμεύσεις του απέναντι στους μονοπωλιακούς ομίλους στο City του Λονδίνου, στο Κόμο, στο Τέξας κ.α.; Τα συχαρίκια του ΣΕΒ στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ; Είναι δυνατόν και τα κέρδη των βιομηχάνων να πηγαίνουν καλά και οι δεσμεύσεις στην Ε.Ε. να τηρούνται και ο λαός να βλέπει προκοπή;

Αυτό όμως δεν είναι ούτε παράξενο, ούτε κακός υπολογισμός, ούτε υποτίμηση του χαρακτήρα της Ε.Ε., όπως λένε οι ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ. Αυτό είναι το αντιλαϊκό αποτέλεσμα της στρατηγικής μιας κυβέρνησης, που είχε δώσει διαπιστευτήρια σε όλους τους τόνους και που ήρθε να στηρίξει την καπιταλιστική ανάπτυξη και κερδοφορία.

Ας αφήσουν λοιπόν τα κόλπα εκεί στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Συνειδητά επέλεξαν κι επιλέγουν να καλλιεργούν αυταπάτες για το χαρακτήρα και την αποστολή αυτής της κυβέρνησης. Συνειδητά παριστάνουν και τις "απατημένες νύφες" του ΣΥΡΙΖΑ.

Συνειδητά έκαναν ό, τι περνούσε από το χέρι τους για να στηρίξουν το νέο κυβερνητικό συνδικαλισμό και την κυβερνητική εναλλαγή υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ (όλα αυτά τα χρόνια το σύνθημά τους ήταν "να φύγουν αυτοί και το κίνημα να ελέγχει την επόμενη κυβέρνηση". Τα ίδια δηλαδή που έλεγαν και λένε και οι συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ).

Για ακόμα μια φορά οι δυνάμεις αυτές θέλουν να εγκλωβίσουν το κίνημα σε μια στάση παθητικότητας και αναμονής προσφέροντας στην πράξη στήριξη στην κυβερνητική πολιτική τη στιγμή που οι ψευτοηρωισμοί της κυβέρνησης και τα παραμύθια των κόκκινων γραμμών βαδίζουν στο τέλος τους, καθώς η κοινή δήλωση των Τσίπρα-Γιούνκερ για τα Εργασιακά και το Ασφαλιστικό αποτελούν προάγγελο νέας συμφωνίας-λαιμητόμου για το λαό, ενός νέου "μνημονίου".

Συνάδελφοι το έργο το΄χουμε ξαναδεί και στο παρελθόν. Δεν τσιμπάμε σε επιχειρήματα που θέλουν τα σωματεία κλακαδόρους των κυβερνήσεων της ΕΕ και των μονοπωλίων, μονοπάτι που φέρνει πισωγύρισμα και νέες ήττες για το συνδικαλιστικό κίνημα. Οι εργαζόμενοι έχουν τη δική τους σημαία, τις δικές τους ανάγκες και σε αυτή την κατεύθυνση παλεύουν τα σωματεία για να εμποδίσουν νέες επιθέσεις, να αποσπάσουν κατακτήσεις, να ανοίξουν το δρόμο για συνολικές αλλαγές υπέρ του λαού.

Συναδέλφισσες-συνάδελφοι, Καμία αναμονή, κανένας εφησυχασμός!

Μπροστά στις αρχαιρεσίες αλλάζουμε το συσχετισμό δυνάμεων.

Δυναμώνουμε το ταξικό κίνημα, Στηρίζουμε το ΠΑΜΕ.

ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ, ΟΠΛΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ,

ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΑ ΣΤΡΙΒΟΥΝ, ΠΟΥ ΟΡΓΑΝΩΝΟΥΝ ΜΕ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΚΑΙ

ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΑΣ