Το επόμενο διάστημα καταργούν και τις τελευταίες Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας – καταργούν κάθε εργασιακό και ασφαλιστικό μας δικαίωμα. Απαιτούν να ζήσουμε τις οικογένειές μας με 500 ευρώ. Ταυτόχρονα χαράτσια και φόροι εξανεμίζουν το πενιχρό εισόδημα κάθε λαϊκής οικογένειας. Η ανεργία θερίζει, οι υποσιτιζόμενοι μαθητές και τα ανεμβολίαστα παιδιά πολλαπλασιάζονται. Τα σπίτια μας και οι κόποι μιας ζωής βγαίνουν στο σφυρί.

Τρείς μήνες πριν κλείσουν τα σχολεία, παραμένουν 1.141 κενά εκπαιδευτικών σύμφωνα με την ΟΛΜΕ, νέα στοιχεία το ανάγουν στα 1600 κενά εκπαιδευτικών, δηλ. 32.000 κενές ώρες. Παρόμοια είναι η κατάσταση σε δημοτικά και νηπιαγωγεία, με τη μόνη ίσως διαφορά, ότι τα κενά που προκύπτουν σήμερα, αντί να αναπληρωθούν, το Υπουργείο Παιδείας επιλέγει να κλείσει τμήματα νηπιαγωγείων και να στείλει τους μικρούς μαθητές σπίτι τους ή να τους στοιβάσει σε άλλα τμήματα, στις περιπτώσεις δημοτικών σχολείων. Ταυτόχρονά, διευθυντές μπαίνουν σε διαδικασία αλλαγής των αναλυτικών προγραμμάτων προκειμένου να διαχειριστούν το πρόβλημα. Την ίδια ώρα σχεδιάζονται νέες καταργήσεις σχολείων και συμπτύξεις τμημάτων. Πριν από λίγες βδομάδες, μέσω του συστημάτος survey, γινότανε καταγραφή των διαστάσεων σχολικών αιθουσών όλων των νηπιαγωγείων και των δημοτικών της χώρας, προκειμένου να καταγραφεί το μέγιστο ποσό μαθητών ανά τάξη. Με δεδομένη τη διάταξη που λέει 1,5 τμ/μαθητή θα έχουμε άνω των 30 μαθητών τμήματα. Υπολογίζεται ότι με αυτόν τον τρόπο θα κλείσουνε το 2013-2014, 980 τμήματα μόνο στην Α΄Αθήνας.

Δραματική είναι η κατάσταση και στα μουσικά – καλλιτεχνικά σχολεία που για άνω των 10.000 κενών ωρών, πήραν υπόσχεση συμπλήρωσης για 546 καθηγητές, ενώ τα ειδικά σχολεία οδηγούνται με μαθηματική ακρίβεια σε συρρίκνωση και κλείσιμο

Το νέο σχολείο της αγοράς υλοποιείται κατά γράμμα. Είναι ορθάνοιχτο για κάθε είδους επιχειρήσεις και ΜΚΟ. Διάφοροι «ευεργέτες και φιλάνθρωποι» (βιομήχανοι, εφοπλιστές και τραπεζίτες), απλώνουν τα πλοκάμια τους στα σχολεία, για να προσφέρουν τάχα ανακούφιση. Αυτοί που κόβουν τους μισθούς και απολύουν τους εργαζόμενους, έρχονται δήθεν σαν σωτήρες, για να σιτίσουν τα παιδιά μας. Εταιρίες στα πλαίσια της «εταιρικής κοινωνικής ευθύνης», κάνουν «μπίζνες» στους χώρους των σχολείων. (Dole, τηγανόλαδα, ΣΕΝ), με τη βούλα του Υπουργείου Παιδείας.

Με το Προεδρικό Διάταγμα για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, προτρέπουν τους εκπαιδευτικούς, για να μη χάσουν τη δουλειά τους, να γίνουν πλασιέ των επιχειρήσεων μέσα στα σχολεία. Τους θέλουν φερέφωνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των επιχειρηματιών. Το μήνυμα προς τους εκπαιδευτικούς είναι σαφέστατο «ή σκυφτός ή χωρίς δουλειά». Αυτή είναι η αξιολόγηση!

Βάζουν λουκέτα στις σχολές των παιδιών μας και τα πετούν έξω από τα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ με το σχέδιο «Αθηνά». Όσοι φοιτητές συνεχίζουν την ανώτατη εκπαίδευση, αναγκάζονται να σπουδάζουν για πτυχία χωρίς αξία και χωρίς επαγγελματική κατοχύρωση.

Η φτωχοποίηση και η εξαθλίωση στην οποία μας οδηγούν κυβέρνηση, Ευρωπαϊκή Ένωση και κάθε λογής επιχειρηματίες, δεν είναι πια συμπεράσματα. Είναι τα βιώματα κάθε εργαζόμενου ή άνεργου γονέα. Η εμπορευματοποίηση και η ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης, υλοποιούνται με βίαιο τρόπο, τώρα. Δεν δίνουν δεκάρα για τη μόρφωση των παιδιών της λαϊκής οικογένειας. Στο σχεδιασμό τους, δεν τους είναι χρήσιμοι οι μορφωμένοι εργαζόμενοι. Τους νέους ανθρώπους τους θέλουν ψευτοκαταρτισμένους, ευέλικτους, με δεξιότητες, ώστε να είναι φτηνοί και χρήσιμοι στους εργοδότες, για 5-6 μήνες και μετά έχουν έτοιμα τα θρανία της «δια βίου μάθησης» , για να ξαναπάρουν και άλλες δεξιότητες, πιστοποιημένες, για την επόμενη «απασχόληση» - όχι εργασία – όποτε βρεθεί και για όσο βρεθεί, με 2,5 και 3 ευρώ την ώρα.

Μπροστά στον γενικότερο ξεσηκωμό, η τρικομματική κυβέρνηση εξαπολύει βία και επιτάσσει την εργασία, επιστρατεύει τους εργαζόμενους, ακόμα και όταν αυτοί αγωνίζονται για να καταβληθούν οι απλήρωτες αμοιβές τους από τους ιδιώτες εργοδότες τους (εφοπλιστές). Αποδεικνύεται έτσι όχι από τα δικά μας λόγια, αλλά από την ασκούμενη πολιτική της κυβέρνησης το χωρίς φτιασιδώματα , ολοκάθαρο φιλοεργοδοτικό ταξικό της πρόσημο.

Σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά οφείλει η σχολική κοινότητα, (ΓΟΝΕΊΣ-ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ –ΜΑΘΗΤΕΣ), να βρεθεί δίπλα στους αγώνες των αγροτών, των κλάδων, των σωματείων και συνδικάτων πού απεργούν, που αγωνίζονται για την ακύρωση της βάρβαρης πολιτικής των μνημονίων, του εξανδραποδισμού του λαού και της χώρας.

Τα παιδιά μας, μπορούν και πρέπει να αποκτήσουν την δική τους σχέση με την κοινωνία πού αγωνίζεται.

Η πανελλαδική απεργία στις 20 Φλεβάρη πρέπει να μας βρει όλους στον αγώνα. κανένας για δουλειά! Σήμερα όσο ποτέ πρέπει να γίνουν βήματα για τη διάδοση στα αγωνιζόμενα τμήματα του λαού μας και των αιτημάτων για τη στήριξη της δημόσιας παιδείας.

Γι' αυτό καλούμε

• όλα τα σχολεία στις 20-2 να κλείσουν και με την συμμετοχή τους στις απεργιακές συγκεντρώσεις, με την διακίνηση ειδικού υλικού (τρυκάκια ανακοινώσεις, πανώ κλπ), να προβάλλουν τα φλέγοντα ζητήματα της δημόσιας εκπαίδευσης.

• όλες τις Ομοσπονδίες Γονέων της χώρας και όλες τις Ενωσεις Γονέων να συντονίσουν, να σχεδιάσουν και να αναπτύξουν τη δράση τους στις 27-28 του Φλεβάρη κάνοντας συμβολικές καταλήψεις και αποκλεισμούς δρόμων. Να κάνουμε το τελευταίο διήμερο του Φλεβάρη διήμερο πολύμορφης δράσης και πανεξορμησης για τα μορφωτικά δικαιώματα που μας στερούν. Μέσα από συλλογικές διαδικασίες και σε συντονισμό με μαθητές, φοιτητές, εκπαιδευτικούς και το κίνημα φορέων στις γειτονιές μας να αναδείξουμε όλα όσα σκοτώνουν τα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιων μας.

Απαιτώντας εδώ και τώρα

• άμεση πλήρωση όλων των εκπαιδευτικών κενών, με πρόσληψη μόνιμου προσωπικού
• καμία σύμπτυξη – συγχώνευση ούτε μία τάξη πάνω από 20 παιδιά
• όχι στο Π.Δ. της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών
• ούτε ένα ευρώ από την τσέπη γονιών – μαθητών – εκπαιδευτικών για της λειτουργικές δαπάνες
• δωρεάν μίνι γεύμα σε όλα τα παιδιά,
• κρατικό πρόγραμμα δωρεάν εξετάσεων και εμβολιασμών για όλα τα παιδιά
• δωρεάν φως, νερό και θέρμανση για όλα τα σχολεία, κατάργηση των φόρων που βαρύνουν τις σχολικές επιτροπές

Το παρόν το δικό μας το γνωρίζουμε, το βιώνουμε. Ξέρουμε ότι το μέλλον των παιδιών μας θα είναι χειρότερο. Αυταπάτες πια δεν τρέφουμε. Πάψαμε προ πολλού να περιμένουμε τους σωτήρες και τους μεσσίες που θα μας σώσουν. Τώρα, ενιαίο μέτωπο πάλης, για τη διεκδίκηση μιας αξιοπρεπούς ζωής για τις οικογένειές μας και ένα σίγουρο μέλλον για τα παιδιά μας.

Όλοι συμμετέχουμε στην Πανελλαδική απεργία την Τετάρτη, 20 Φεβρουαρίου και διαδηλώνουμε μαζί με τα ταξικά σωματεία.

Όλοι στους δρόμους στις 27-28/2 σε ένα διήμερο αφιερωμένο στο δικαίωμα των παιδιών μας στη μόρφωση και τη ζωή.