Εργαζόμενες, εργαζόμενοι

Νέες και νέοι,

Καμιά άλλη ανοχή-καμιά άλλη αναμονή

Οι περισσότεροι χώροι δουλειάς μετατρέπονται σε αντεργατικά κάτεργα. Και εκεί που ακόμα αυτό δεν έχει συμβεί είναι ζήτημα χρόνου οι εργοδότες να προσπαθήσουν να επιβάλλουν τα αντεργατικά και βάρβαρα μέτρα που ψήφισαν και ψηφίζουν οι πολιτικοί τους υπάλληλοι στην ευρωπαϊκή ένωση και στην κυβέρνηση κατά τις απαιτήσεις τους.

Το αστικό κράτος γίνεται μέρα την ημέρα πιο φορομπηχτικό, πιο κατασταλτικό, πιο βάρβαρο, αδίσταχτος μηχανισμός στα χέρια των μονοπωλίων.

Οι πρόσφατες αποφάσεις του ΓΙΟΥΡΟΓΚΡΟΥΠ είναι θηλιά στο λαιμό των εργαζομένων.

ΚΑΝΕΝΑΣ ΦΟΒΟΣ ΚΑΜΙΑ ΥΠΟΤΑΓΗ έχουμε τη δύναμη να δυσκολέψουμε, να καθυστερήσουμε και υπό προϋποθέσεις να εμποδίσουμε:

• Την παραπέρα μείωση των μισθών και ημερομίσθιων, την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, την απορρύθμιση του χρόνου εργασίας.

• Τη δραστική μείωση των συντάξεων, κυρίως των επικουρικών, των εφάπαξ τα λίγα αποθεματικά των ταμείων που κινδυνεύουν με νέο κούρεμα.

• Τις απολύσεις που θα γενικευτούν, την απλήρωτη και ανασφάλιστη δουλειά, τη δουλειά ήλιο με ήλιο, όσες ώρες, όσες ημέρες θέλει ο εργοδότης.

• Τα άγρια φορολογικά χαράτσια, τις ληστρικές ανατιμήσεις στο ρεύμα, το νερό, το τηλέφωνο, το πετρέλαιο, στα αλλά είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης.

• Την μετατροπή της παιδείας, της πρόνοιας, της υγείας, το φάρμακο σε χρυσωρυχεία για τους έμπορους καπιταλιστές που λυμαίνονται αυτούς τους τομείς.

• Την παράδοση του δημόσιου πλούτου (της γης, του ορυκτού πλούτου, της θάλασσας και των ακτών, των λιμανιών, των δρόμων, του αέρα, των πάντων) στα ντόπια και ξένα τρωκτικά

ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΟΥΜΕ :

• τον άνεργο που δεν του δίνουν ούτε το αναγκαίο βοήθημα για να ζήσει, να φροντίσει την υγεία του και της οικογένειάς του, που δεν έχει να πληρώσει τα χαράτσια της ΔΕΗ, της εφορίας, των τραπεζών, όλους όσους αρνούνται να γίνουν οι αιμοδότες της κερδοφορίας των ντόπιων και ξένων καπιταλιστών.

• τις οικογένειες με άτομα με αναπηρίες που αντί να τις βοηθήσουν στον Γολγοθά που ανεβαίνουν προσθέτουν και νέα βάρη στο σταυρό που σηκώνουν .

• τα παιδιά στα σχολειά σε όλες τις βαθμίδες που δεν έχουν θέρμανση, πολλά υποσιτίζονται και προετοιμάζονται για φτηνό εργατικό δυναμικό.

ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΟΙ –ΟΡΓΑΝΩΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΜΑΣ

Σε κάθε τόπο δουλειάς συζητάμε με τον συνάδελφο μας, την συναδέλφισσα μας, τι θα κάνουμε, οργανωμένα συλλογικά, για να οργανώσουμε την αντίσταση στην υλοποίηση των μέτρων εργοστάσιο το εργοστάσιο, επιχείρηση την επιχείρηση.

Συζητάμε πως θα δυναμώσει η αλληλεγγύη και ο συντονισμός των σωματείων κατά κλάδο. Συζητάμε σε κάθε χώρο (σε συγκεντρώσεις, με αποφάσεις γενικών συνελεύσεων) για το πώς θα αντιδράσουμε αν επιχειρηθεί μείωση μισθών, αλλαγή των ωραρίων, κ.λ.π.

Συζητάμε το τι θα κάνουμε ώστε να απομονωθούν, να πετάξουμε από τα συνδικάτα τα τσιράκια των εργοδοτών, τους συμβιβασμένους και ξεπουλημένους, τους κυβερνητικούς.

Σε κάθε τόπο δουλειάς οργανωνόμαστε στο συνδικάτο, φτιάχνουμε επιτροπή αγώνα, σωματειακή επιτροπή, επιτροπή του ΠΑΜΕ, σωματείο αν ο αριθμός των εργαζόμενων, ο χώρος και οι προϋποθέσεις το επιβάλλουν και το επιτρέπουν.

Σε κάθε γειτονιά οργανωμένα, με το συνδικάτο, την επιτροπή αγώνα, την σωματειακή επιτροπή, συμμετέχουμε στις λαϊκές επιτροπές, κτίζουμε το κοινό μας μέτωπο με τα αλλά λαϊκά στρώματα που είναι και αυτά θύματα της ίδιας βάρβαρης πολιτικής.

ΑΓΩΝΑΣ ΤΑΞΙΚΟΣ ΓΙΑΤΙ ΕΜΕΙΣ ΔΕ ΖΟΥΜΕ ΜΕ 400 ΕΥΡΩ

Η ψήφιση του μνημονίου 3 και του πιο αντιλαϊκού ταξικού προϋπολογισμού των τελευταίων 10ετιών, συνολικά τα μέτρα που παίρνουν έχουν έναν και μόνο στόχο. Ακόμη πιο φτηνή εργατική δύναμη για την ανάκαμψη και την προστασία της κερδοφορίας των μεγαλοεπιχειρηματιών των μονοπωλίων. Διέξοδος από την κρίση δεν μπορεί να γίνει και προς το όφελος του λαού και προς όφελος των μονοπωλιακών ομίλων.

Η συνέχιση και το βάθεμα της καπιταλιστικής κρίσης στη χώρα μας και διεθνώς που απαιτεί νέα ακόμα χειρότερα μέτρα σε βάρος των εργαζόμενων που ήδη τα έχουν αποφασίσει, κυβέρνηση και ευρωπαϊκή ένωση (αποφάσεις γιουρογκρουπ, νέο φορολογικό νομοσχέδιο κ.α) προδιαγράφουν την κόλαση που ζούμε και την ακόμα χειρότερη που μας ετοιμάζουν.

Τώρα πια είναι φανερό πως δεν πρόκειται για μια μπόρα που θα περάσει. Πως ο συμβιβασμός, η υποταγή κανένα δεν γλίτωσε, κανένα δεν γλιτώνουν. Πως καμία συνταγή διαχείρισης που δεν θίγει τα κέρδη και την ιδιοκτησία των μονοπωλίων δεν είναι φιλολαϊκή.

Μονόδρομος για τον κάθε εργαζόμενο–η, για κάθε νέο και νέα είναι να οργανώσει την αντίσταση του για να παρεμποδίσει την εφαρμογή των μέτρων, να αντιμετωπίσει τις συνέπειες και ταυτόχρονα να επιτεθεί με σύνθημα: ΚΑΜΙΑ ΘΥΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΟΥΤΟΚΡΑΤΙΑ.

ΑΝΥΠΑΚΟΗ ΚΑΙ ΑΠΕΙΘΑΡΧΙΑ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΛΑΪΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΛΗΣΤΕΥΕΙ

ΔΙΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΜΕ ΑΛΛΟ ΔΡΟΜΟ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

Παραλογισμός δεν είναι ο αγώνας μας για μια καλύτερη ζωή. Παραλογισμός είναι:

• Εμείς να παράγουμε τον αμύθητο πλούτο που υπάρχει και αυτόν να τον απολαμβάνουν μια χούφτα παράσιτα κι εμείς να οδηγούμαστε στη φτώχεια και την ανεργία.

• Να θυσιάσουμε τα δικαιώματα μας για να βγουν οι καπιταλιστές από την κρίση τους με την λιγότερη χασούρα. Να πληρώσουμε για χρέη που δεν χρωστάμε σε αυτούς που μας οφείλουν. Να καθορίζουν ντόπιοι, ευρωπαίοι και άλλοι καπιταλιστές το τι, το πόσο και το που θα το παράγουμε.

• Να παρακολουθούμε την αστική τάξη της χώρας μας και την κυβέρνηση να μακελεύουν μαζί με τους αμερικανοΝΑΤΟικούς και ευρωπαίους φονιάδες άλλους λαούς, τον πόλεμο να μας πλησιάζει.

• Να αφήσουμε αυτήν την κατάσταση να συνεχίζεται αντί να βάλουμε πλώρη για μία άλλη πορεία που θα διαφεντεύουμε εμείς το τι θα παράγεται, το πόσο και το που, ώστε ο πλούτος να κατανέμεται με κριτήριο την κάλυψη των δικών μας αναγκών, και η ανάπτυξη να είναι προς όφελος του λαού.

Με το ΠΑΜΕ (εργαζόμενοι), με την ΠΑΣΕΒΕ (αυτοαπασχολούμενοι), με την ΠΑΣΥ (φτωχοί αγρότες), με το ΜΑΣ (τη νεολαία), την ΟΓΕ (γυναίκες) να οργανώσουμε τη συμμαχία μας για αντίσταση κι ανατροπή.

Να οπλιστούμε με υπομονή, επιμονή, σταθερότητα, να δώσουμε το χέρι μας σε κάθε εργαζόμενο, άνεργο, νέο που θέλει να σταθεί όρθιος απέναντι στην καπιταλιστική βαρβαρότητα.