Πριν προλάβει να στεγνώσει το μελάνι για τη σταυροδοσία στις εκλογές του σωματείου μας (11 Μάη), η κυβερνητική παράταξη (ΣΥΝΕΚ), συνεχίζοντας την τακτική της υποτίμησης του ρόλου της ΕΛΜΕ με κάθε τρόπο, ξεπέρασε τον ίδιο της τον εαυτό. Με προφορικές ή ακόμη και σιωπηλές αλλεπάλληλες παραιτήσεις εκλεγμένων υποψηφίων με το ψηφοδέλτιο τους, έστειλαν στην αργοπορημένη με δική τους ευθύνη συνεδρίαση (23 Μάη), για τη συγκρότηση του ΔΣ, όποιους εκπροσώπους ήθελαν ανεξάρτητα από τη σειρά της εκλογής τους. Τους ζητήσαμε επανειλημμένα να φέρουν τις παραιτήσεις εγγράφως και ακόμη περιμένουμε.

Η στάση των ΣΥΝΕΚ απαξιώνει τους συναδέλφους που αποφάσισαν να τους εμπιστευτούν με την ψήφο τους. Μηδενίζει τη διαδικασία της εκλογής των εκπροσώπων των παρατάξεων στο ΔΣ. Υποτιμά όλους τους συναδέλφους του σωματείου μας ανεξάρτητα από τις επιλογές τους. Δείχνει το δρόμο που θα συνεχίσουν να ακολουθούν στις διεκδικήσεις του κινήματος. Το δρόμο του κυβερνητικού συνδικαλισμού που δεν θέλει οργανωμένα, μαζικά και μαχητικά σωματεία. Που σπέρνει τη λογική των μάταιων αγώνων, του «δεν γίνεται τίποτα», του συμβιβασμού και του μικρότερου κακού. Τέτοια ΕΛΜΕ θέλουν γιατί τους βολεύει.

Συναδέλφισσες, Συνάδελφοι,

Τα νέα βάρβαρα μέτρα (μείωση συντάξεων, κατάργηση επιδομάτων, μείωση αφορολόγητου κ.ά.) που έρχονται να προστεθούν σε αυτά που ήδη εφαρμόζονται, θα κάνουν τη ζωή μας ακόμη πιο δύσκολη. Στα σχολειά μας η κατάσταση θα χειροτερέψει ακόμη περισσότερο (συνέχιση αδιοριστίας, κινητικότητα για όλους, αξιολόγηση από το Σεπτέμβρη κ.ά.). Και όλα αυτά σε συνεννόηση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με τους επιχειρηματίες (ΣΕΒ), την ΕΕ και τον ΟΟΣΑ. Με τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ κλπ, να συμφωνούν στην ουσία και να κάνουν πως διαφωνούν στον τρόπο της διαπραγμάτευσης και της εφαρμογής των μέτρων. Σε αυτή την πολιτική κάνει πλάτες ο κυβερνητικός συνδικαλισμός (παλιός και νέος).

Στην επίθεσή τους να βροντοφωνάξουμε: ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!

Να απαντήσουμε με αποφασιστικότητα με τη δική μας δύναμη:

Την αντίσταση και την πάλη, τη συμμετοχή στο σωματείο, την κοινή δράση με τους  άλλους φορείς που αγωνίζονται. Με πείσμα και επιμονή, χωρίς υποχωρητικότητα, απογοήτευση και αυταπάτες. Με στόχο την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής,  ανεξάρτητα από το πολιτικό προσωπικό που την υπηρετεί και την εφαρμόζει.