Οι τρεις παρατάξεις αρνήθηκαν να πάρουν απόφαση για απεργία στις 10 Φλεβάρη, με πρωτοστατούντα τον εκπρόσωπο της Αυτόνομης Παρέμβασης
Συντονισμένο αντιΠΑΜΕ μέτωπο έχουν συγκροτήσει ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, «Αυτόνομη Παρέμβαση» (ΑΠ) στη διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Πειραιά, με την τελευταία παράταξη μάλιστα, σε ορισμένες περιπτώσεις, να δίνει ρεσιτάλ εργοδοτικού, κυβερνητικού συνδικαλισμού ξεπερνώντας ακόμα και τα προσχήματα. Η χτεσινή συνεδρίαση της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου, ήταν χαρακτηριστική.
Οπως καταγγέλλει με δελτίο Τύπου που εξέδωσε η αγωνιστική παράταξη της Δημοκρατικής Ενωτικής Συνδικαλιστικής Κίνησης (ΔΕΣΚ) συσπειρωμένη στο ΠΑΜΕ - την οποία οι εργαζόμενοι του Πειραιά ανέδειξαν σε πρώτη δύναμη στο τελευταίο συνέδριο του ΕΚΠ - οι τρεις παρατάξεις, αρνήθηκαν μεν να πάρουν απόφαση για απεργία στις 10 Φλεβάρη, όπως πρότεινε η ΔΕΣΚ, όμως το ...«εντυπωσιακό» ήταν ότι αυτός που έδινε τον τόνο για το «πώς θα κινηθούν - όπως αναφέρεται - οι ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ», ήταν ο εκπρόσωπος της ΑΠ. «Λυσσαλέα - επισημαίνεται στο δελτίο Τύπου - επέμεινε να μην παρθεί απόφαση. Την ίδια ώρα που κατηγορούσε την ΓΣΕΕ ότι είναι κατώτερη των περιστάσεων, πιπιλίζοντας την καραμέλα της ενότητας της εργατικής τάξης και της «αριστεράς», αναδείχτηκε σε περίτρανο υποστηριχτή της Συνομοσπονδίας».
Η ΔΕΣΚ επισημαίνει προς τους εργαζόμενους του Πειραιά ότι, παρά τους όποιους ελιγμούς των παρατάξεων αυτών, «είναι ξεκάθαρο πως θα κάνουν ό,τι μπορούν για να περάσουν όλα τα μέτρα που γκρεμίζουν δικαιώματα και κατακτήσεις των εργαζομένων ολόκληρων δεκαετιών. Ηταν, είναι και θα είναι στρατηγικοί εταίροι του κεφαλαίου, συμφωνούν και στηρίζουν την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των επιχειρήσεων και έχουν προ πολλού ταυτίσει τα συμφέροντα των εργοδοτών με αυτά των εργαζομένων». Καλεί όλους τους εργαζόμενους να συσπειρωθούν με τις ταξικές δυνάμεις του ΠΑΜΕ, να χτίσουν το Μέτωπο, τη συμμαχία με τους αυτοαπασχολούμενους, μικρούς αγρότες, γυναίκες, φοιτητές - σπουδαστές και από κοινού να δώσουν τη μάχη για να αποκρούσουν την αντεργατική επίθεση. Κάνει σαφές ότι οι ταξικές δυνάμεις «δε θα σταματήσουν ούτε στιγμή να οργανώνουν δυνάμεις, να πρωτοστατούν στους αγώνες με προοπτική την αλλαγή σε επίπεδο εξουσίας».