Το υπουργείο Παιδείας αποφάσισε τα κριτήρια συγχωνεύσεων και καταργήσεων σχολείων, που οδηγούν στο σχολείο της «αγοράς» και ξεκίνησε, χτες, «διαβούλευση» 4 ημερών!
Μαζικές συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολείων επιδιώκει να επιβάλει η κυβέρνηση. Χτες το υπουργείο Παιδείας ξεκίνησε «διαβούλευση» (διάρκειας 4 ημερών!) για τα κριτήρια των συγχωνεύσεων, ώστε τελικά να διαμορφωθεί ο νέος «σχολικός χάρτης» του σχολείου της «αγοράς» από την επόμενη χρονιά. Χαρακτηριστικό είναι ότι στο κείμενο της «διαβούλευσης» δεν μπαίνει καν υπό συζήτηση το αν χρειάζονται οι συγχωνεύσεις, αλλά μόνο συζητιέται ο τρόπος που θα γίνουν. Η κυβέρνηση δεν κρατάει ούτε τα προσχήματα, αποφασίζει και διατάζει.
Ο βασικός συνομιλητής της «διαβούλευσης» είναι οι δήμοι («η γνώμη των εκπροσώπων των νέων δήμων θα συντελέσει στη διαμόρφωση της τελικής πρότασης»). Η επιλογή αυτή, βέβαια, δεν είναι τυχαία, αφού το σχολείο της αγοράς, προοπτικά, θα ...«ανήκει» στους δήμους και τις επιχειρήσεις. Η λειτουργία της «αυτόνομης» σχολικής μονάδας που οραματίζεται η κυβέρνηση θα συνδέεται (ακόμα περισσότερο) με την τοπική διοίκηση, γεγονός που θα αποτελεί έναν ακόμα παράγοντα διαφοροποίησης μεταξύ των σχολείων.
Με λίγα λόγια, θα έχουμε και τα σχολεία των πλούσιων και των φτωχών δήμων, αλλά και τα δύο θα κυνηγούν «χορηγούς» για την οικονομική τους επιβίωση, ενώ οι γονείς θα κληθούν να πληρώνουν ακόμα περισσότερα για το «καλό του σχολείου». Αυτό θα είναι το σχολείο της «αγοράς» με τα διαφοροποιημένα προγράμματα, το σχολείο της γρήγορης και «εύπεπτης» γνώσης, της γνώσης που πολύ γρήγορα θα απαξιώνεται. Σε αυτό το πλαίσιο (και μόνο σε αυτό), λοιπόν, το υπουργείο Παιδείας «προτείνει» κριτήρια συγχωνεύσεων και καταργήσεων σχολείων.
Στο κείμενο διαβούλευσης (που έχει την υπογραφή της υφυπουργού Παιδείας, Ε. Χριστοφιλοπούλου) διατυπώνονται τα κριτήρια, απ' τα οποία φαίνεται ότι οι συγχωνεύσεις θα αποτελέσουν γενικό φαινόμενο, αφού όλα τα συστεγαζόμενα σχολεία θα συγχωνευθούν. Οπως αναφέρεται, οι «σχολικές μονάδες πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που λειτουργούν σε ενιαίο χώρο ως ξεχωριστές σχολικές μονάδες της ίδιας βαθμίδας ενοποιούνται σε μια σχολική μονάδα».
Επόμενο συμπέρασμα είναι πως σε αυτή τη διαδικασία των συγχωνεύσεων δεν προβλέπεται να κτιστούν νέα κτίρια και υποδομές. Τα κριτήρια συνένωσης είναι «οι κτιριακές υποδομές - εγκαταστάσεις, καθώς και οι δυνατότητες ανάπτυξης αιθουσών διδασκαλίας, βιβλιοθήκης και λοιπών βοηθητικών χώρων και εξοπλισμού στο σχολείο μετακίνησης». Μόνο «σε περίπτωση κατάργησης μιας ή περισσοτέρων σχολικών μονάδων,εάν οι συνθήκες το υπαγορεύουν,ιδρύεται νέα σχολική μονάδασε περιοχή που συγκεντρώνεται ο μεγαλύτερος αριθμός μαθητών»! Επιπλέον, στο σχεδιασμό του υπουργείου, θα εξαντλείται το αντιπαιδαγωγικό όριο των 25 μαθητών και 30 μαθητών ανά τάξη, στην πρωτοβάθμια και τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, αντίστοιχα.
Τέλος, οι μαθητές που θα πληρώσουν άμεσα τις αλλαγές στο νέο «σχολικό χάρτη» θα είναι αυτοί που το σχολείο τους θα είναι μακριά απ' τον τόπο κατοικίας τους. Στα κριτήρια των συγχωνεύσεων αναφέρεται ότι θα «εκτιμάται η χιλιομετρική απόσταση για το νέο σχολείο, λαμβάνοντας υπόψη τη συγκοινωνιακή κάλυψη της περιοχής, το οδικό δίκτυο, τις επικρατούσες καιρικές συνθήκες και τη διάρκεια κάλυψης της διαδρομής για την άφιξη στο νέο σχολείο, η οποία για τις δύσκολες και δυσπρόσιτες περιοχές δεν μπορεί να υπερβαίνει τη μισή ώρα για τα σχολεία της πρωτοβάθμιας και τα 3/4 της ώρας για τα σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης». Δεν υπάρχει πουθενά η ευθύνη του κράτους για τη μεταφορά των μαθητών. Η ευθύνη «μεταφέρεται» στη ...«συγκοινωνιακή κάλυψη της περιοχής», δηλαδή στα ΚΤΕΛ και τα λεωφορεία!
Για τις περιπτώσεις των ορεινών και νησιωτικών περιοχών, υποστηρίζεται ότι θα εξετασθεί «κάθε περίπτωση χωριστά και θα ενταχθεί κατ' εξαίρεση σε οργανωτική δομή μικρής σχολικής μονάδας, βάσει των ιδιαιτεροτήτων, τηρουμένων πάντοτε των παιδαγωγικών κριτηρίων, και μέχρι να δημιουργηθούν συνθήκες με την κατασκευή δημοτικών έργων»...
Χτες, η υφυπουργός Παιδείας, Ε. Χριστοφιλοπούλου παρουσίασε στο υπουργικό συμβούλιο την εξέλιξη της «πρόβας» του σχολείου της «αγοράς» στα 800 ολοήμερα δημοτικά με αναμορφωμένο πρόγραμμα, με το παράδειγμα του 4ου Δημοτικού Σχολείου Θέρμης. Επανέλαβε τα μέτρα που έχει ανακοινώσει το υπουργείο για τα 800 σχολεία, όπου γίνεται το πρώτο «πείραμα» της διαφοροποίησης στην προαιρετική ζώνη (μετά τις 2 το μεσημέρι το κάθε σχολείο καθορίζει το πρόγραμμά του ανάλογα με τις δυνατότητές του).
Οι υπολογιστές και οι τηλεοράσεις που έχει κάθε τάξη του 4ου Δημοτικού Σχολείου Θέρμης, οι διαδραστικοί πίνακες, οι εκδρομές και τα υπόλοιπα που παρουσίασε η υφυπουργός, είναι το περιτύλιγμα ενός σχολείου της «αγοράς». Πίσω απ' όλα αυτά, «κτίζεται» το σχολείο που θα έχει διαφορετικό πρόγραμμα απ' το διπλανό, το σχολείο όπου το βιβλίο θα υποβαθμιστεί και η τεχνολογία δε θα είναι βοηθητική, αλλά κυρίαρχη. Δε θα είναι υποστηρικτικό μέσο για την κατανόηση της γνώσης, αλλά μέσο για «εύκολη» μετάδοση των απαραίτητων δεξιοτήτων. Πίσω απ' όλο το σόου στο υπουργικό συμβούλιο, βρίσκεται το σχολείο που ο γονιός θα πληρώνει για τη μόρφωση του παιδιού του, τα σχολεία και οι μαθητές διαφορετικών ταχυτήτων, το σχολείο των ακόμα μεγαλύτερων ταξικών φραγμών.