ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΑΜΕ
Τόσο το κείμενο όσο και τα ζητούμενα του εξεταζόμενου πανελλαδικά μαθήματος της «Νεοελληνικής γλώσσας» (14-5-2010) αποτελούν προκλητική και ωμή ιδεολογική παρέμβαση της στρατηγικής επιλογής των μονοπωλίων για την εκπαίδευση και την εργασία, με την προπαγάνδιση μέσα από αυτά της πολιτικής της 
«Δια βίου μάθησης».
Ειδικότερα, το κείμενο που επιλέχτηκε και δόθηκε στους υποψηφίους:
α. Στο όνομα της αυτομόρφωσης διαφημίζει την πολιτική της διαρκούς κατάρτισης και τη βασική θέση της Ε.Ε. για επίσημους και ανεπίσημους εκπαιδευτικούς θεσμούς, την τυπική δηλαδή και άτυπη εκπαίδευση, που έρχονται αφενός να καταργήσουν κάθε έννοια υποχρεωτικής εκπαίδευσης και μόρφωσης, αφετέρου να νομιμοποιήσουν τις διαρκείς πιστοποιήσεις προσόντων χωρίς εργασιακό αντίκρισμα.
β. Ανασύρονται και προβάλλονται τα καπιταλιστικά ιδεολογήματα για τη σύνδεση του σχολείου με την αγορά εργασίας, την «κοινωνία της γνώσης», την κυριαρχία των νέων τεχνολογιών οι οποίες, αντί να μορφώνουν το νέο άνθρωπο και να τον ανακουφίζουν εργασιακά, δήθεν τον εξωθούν «νομοτελειακά» στην εργασιακή εξαθλίωση. Ταυτόχρονα, αποθεώνονται οι δεξιότητες αντί για την επιστημονική γνώση.
γ. Το κείμενο της Αλεξάνδρας Κορωναίου, ανάμεσα στα άλλα, ανάγει την εκπαίδευση των νέων ανθρώπων σε ατομική υπόθεση και ευθύνη και όχι σε κοινωνική υποχρέωση και δικαίωμα που είναι, Όταν τονίζει ότι το ίδιο το άτομο «αποφασίζει, άλλοτε αυτοβούλως και άλλοτε κάτω από την πίεση συγκεκριμένων αναγκών, να εκπαιδευθεί».
δ. Το πιο απάνθρωπο και αντικοινωνικό σόφισμα του κειμένου είναι αυτό που υποστηρίζει ότι «ανεξάρτητα από τις ψυχοκοινωνικές συνέπειες αυτής της [κατάστασης =« η συνολική τεχνολογική αναδιάρθρωση της εργασιακής δραστηριότητας στερεί όλο και περισσότερο στα άτομα τη δυνατότητα να διατηρούν μία και μοναδική επαγγελματική ταυτότητα σε όλη τη διάρκεια της ενεργού ζωής τους »], οι νέοι άνθρωποι των τεχνολογικών κοινωνιών καλούνται να αλλάξουν δύο ή τρία επαγγέλματα στην επαγγελματική πορεία τους». Οι υποψήφιοι λοιπόν ζητείται να αναπτύξουν σε μία παράγραφο το απόσπασμα αυτό, να υιοθετήσουν δηλαδή και να «μυηθούν» στη δια βίου περιπλάνηση από την πρόσληψη στην απόλυση, από την κατάρτιση στην ανεργία και την επαναπρόσληψη, και αυτό ανεξάρτητα από τις συνέπειες για την κοινωνία, την ψυχική ζωή και ισορροπία των νέων · με άλλα λόγια να αποδεχτούν ως φυσικό γεγονός την κατάργηση της μόνιμης και σταθερής εργασίας.
Κοντολογίς, αν και έχει επιχειρηθεί και άλλες φορές η ιδεολογική χειραγώγηση των παιδιών μέσα από το μάθημα της «Νεοελληνικής γλώσσας», η συγκεκριμένη απόπειρα είναι πρωτοφανής, εφόσον επιδιώκει να εξανδραποδίσει τους νέους και να τους μετατρέψει σε γρανάζι της καπιταλιστικής προπαγάνδας και της πολιτικής της Ε . Ε., Την οποία τηρεί κατά γράμμα η κυβέρνηση. Όλα αυτά προδιαγράφουν ξεκάθαρα το περιεχόμενο και την αποστολή που θα έχει το «νέο» σχολείο χωρίς τοίχους και με ανοιχτές πόρτες για τις επιχειρήσεις · ένα σχολείο της αγοράς που ενισχύει τον ιδεολογικό του ρόλο και εκγυμνάζει τη νέα πιο εξαθλιωμένη βάρδια της εργατικής τάξης σαν αμόρφωτη μάζα , η οποία δε θα υποτάσσεται απλώς αλλά σαν κοπάδι πιθήκων θα υποστηρίζει ενεργητικά το σφαγιασμό της από το μεγάλο κεφάλαιο και θα υπηρετεί πιστά τα συμφέροντα και τη διαιώνισή του.
Καλούμε κάθε εκπαιδευτικό, κάθε εργαζόμενο να καταδικάσει την επιχείρηση ιδεολογικής τρομοκράτησης της, της επίθεσης σε βάρος της σκέψης, της συνείδησης αλλά και της αγωνίας των υποψηφίων. Αυτή η επίθεση καμμία σχέση δεν έχει με την παιδεία ή τη νεοελληνική γλώσσα ως βασικό εργαλείο σκέψης, γνώσης, καλλιέργειας και έκφρασης της ανθρώπινης προσωπικότητας.
Αθήνα 14 Μάη 2010
Η κυβέρνηση μοίρασε, στο μάθημα της «Νεοελληνικής Γλώσσας», κείμενο που αναπαράγει όλη την πολιτική της ΕΕ για τη διά βίου εκμετάλλευση, με πρόθεση να χειραγωγήσει τους μαθητές
Οι μαθητές ήρθαν αντιμέτωποι με τη διασκευή παλιότερου κειμένου της Αλεξάνδρας Κορωναίου, Καθηγήτριας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, ... για την «Αυτομόρφωση» (διάβαζε «διά βίου μάθηση» και διά βίου εργασιακή περιπλάνηση με την ευθύνη και το κόστος να το πληρώνει ο ίδιος ο εκπαιδευόμενος - εργαζόμενος). Δεν τηρούν, πια, ούτε τα στοιχειώδη προσχήματα και υποχρεώνουν μαθητές 17 και 18 χρονών να αφομοιώσουν και να περιγράψουν την πολιτική που θα τους καταδικάσει τη ζωή!
Το κείμενο αναφέρει ότι «οι διαδικασίες και οι πρακτικές αυτομόρφωσης στη σημερινή εποχή δεν σημαίνουν την απουσία των άλλων, θεσμών και ατόμων, ούτε την κοινωνική απομόνωση του καθενός ατόμου, αλλά την ενεργητική στάση του, αφού το ίδιο αποφασίζει, άλλοτε αυτοβούλως και άλλοτε κάτω από την πίεση συγκεκριμένων αναγκών, να εκπαιδευθεί. Η ενεργητική στάση συνίσταται στο ότι ο άνθρωπος καλείται να διαμορφώσει μαζί με τους άλλους συμμετέχοντες (οργανισμούς, εκπαιδευτές, εκπαιδευόμενους) το περιεχόμενο, τη διαδικασία και τους τρόπους της εκπαίδευσής του ». Από εδώ ξεκινά, πιο έντονα, το παραμύθι της ΕΕ, για να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι η μόρφωση παύει να είναι μια υποχρέωση του κράτους και μετατρέπεται σε ατομική υπόθεση. Με το πρόσχημα της «συμμετοχής» στην αυτομόρφωση οι αστικές κυβερνήσεις «καλούν» τα παιδιά των εργαζομένων να τα βγάλουν πέρα μόνα τους!
Οι μαθητές ... διάβασαν ότι στο μέλλον τους πρέπει να ζουν στην εργασιακή ανασφάλεια, αλλάζοντας τουλάχιστον δύο και τρεις δουλειές: «Η συνολική τεχνολογική αναδιάρθρωση της εργασιακής δραστηριότητας στερεί όλο και περισσότερο στα άτομα τη δυνατότητα να διατηρούν μία και μοναδική επαγγελματική ταυτότητα σε όλη τη διάρκεια της ενεργού ζωής τους. Κατά συνέπεια, ανεξάρτητα από τις ψυχοκοινωνικές συνέπειες αυτής της κατάστασης για τα άτομα, οι νέοι άνθρωποι των τεχνολογικών κοινωνιών καλούνται να αλλάξουν δύο ή τρία επαγγέλματα στην επαγγελματική πορεία τους. Το γεγονός αυτό επιβάλλει στα άτομα να κατακτούν διαρκώς γνώσεις, να ανανεώνουν τις δεξιότητές τους, να αποκτούν γρήγορα νέες ειδικεύσεις, δηλαδή, να εκπαιδεύονται συνεχώς ». «Η εκπαιδευτική πράξη καθίσταται επομένως μια διαδικασία που δεν περιορίζεται στο χώρο (το σχολείο) και το χρόνο (περίοδος της νεότητας), αλλά επεκτείνεται σε όλη τη διάρκεια της ζωής και πέραν των σχολικών τειχών».
Αυτή είναι η εφιαλτική πραγματικότητα που τους ετοιμάζουν και χτες τους εξέτασαν κιόλας για να δουν πόσο έχουν αφομοιώσει και αν έχουν αποδεχτεί οι νέοι αυτή την εφιαλτική προοπτική! Είναι φανερό πως το συγκεκριμένο κείμενο δε μιλά για αυτομόρφωση, αλλά για υποχρεωτική κατάρτιση σε χρηστικές δεξιότητες (του τύπου βιδώνω βίδες) που γρήγορα θα απαξιώνονται!
Οι μαθητές, μεταξύ άλλων, έπρεπε να κάνουν περίληψη του κειμένου και μετά να αναπτύξουν σε μια παράγραφο τη φράση που περιγράφει το σχέδιο της ΕΕ για το μέλλον τους: «Οι νέοι άνθρωποι των τεχνολογικών κοινωνιών καλούνται να αλλάξουν δύο ή τρία επαγγέλματα στην επαγγελματική πορεία τους». Μετά τις υπόλοιπες ασκήσεις, με βάση όλα τα παραπάνω οι μαθητές κλήθηκαν να γράψουν «ελεύθερα» για το παρακάτω θέμα: «Σε άρθρο που θα δημοσιευθεί στην εφημερίδα του σχολείου σας να αναφερθείτε στη σημασία της αυτομόρφωσης και να προτείνετε τρόπους πραγμάτωσής της σε όλη τη διάρκεια του ανθρώπου»!