Την στιγμή που οι ταξικές δυνάμεις κινούνται στην κατεύθυνση ανασύνταξης του κινήματος, με συνελεύσεις, συζητήσεις, παρεμβάσεις και συγκρότηση του μετώπου της Λαϊκής Συμμαχίας, δυνάμεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού - και όχι μόνο - προσπαθούν να απαξιώσουν την προσπάθεια και να της προσδώσουν κομματικά χαρακτηριστικά.
Είναι οι βολεμένοι συνδικαλιστές, που, ενώ ευθύνονται για την απαξίωση του συνδικαλιστικού κινήματος, μιλούν για ανασύνταξη χωρίς δράση. Μιλούν για ανασύνταξη και την προσδιορίζουν στον αγώνα για αλλαγή διαχειριστή της εξουσίας του κεφαλαίου. Αν αυτή δεν είναι κομματική παρέμβαση, τότε τι είναι;
Μαζί τους συσπειρώνονται και διάφορες άλλες δυνάμεις, τύπου ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που την ενότητα την βλέπουν μόνο στις συγκεντρώσεις των πουλημένων συνδικαλιστικών ηγεσιών, που συμμετέχουν με τις κομματικές τους σημαίες. Μάλιστα, σε αντιπαράθεση με τα συνδικαλιστικά σωματεία που ανήκουν στη δύναμη του ΠΑΜΕ, στήνουν από τα πάνω διάφορες κινήσεις που τις βαφτίζουν «αντικαπιταλιστικές», «αντιφασιστικές» και διάφορα άλλα. Και έρχονται να μας κάνουν και κριτική ότι το ΠΑΜΕ είναι κίνηση «από τα πάνω».
Ε, όχι! Αυτό πάει πολύ.
Για να δούμε τι λέει το ΠΑΜΕ στην ιδρυτική του διακήρυξη: «Το ΠΑΜΕ (Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο) είναι Συνδικαλιστικό Μέτωπο. Είναι ανοιχτό, δημοκρατικό, ενωτικό και επιδιώκει να έχει στις γραμμές του τις πιο ζωντανές, αγωνιστικές δυνάμεις του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος. Εχει πανελλαδικά χαρακτηριστικά και ρίχνει το βάρος του σε όλους, χωρίς εξαίρεση, τους χώρους και τους κλάδους παραγωγής, του Ιδιωτικού και Δημόσιου τομέα.
Ιδρύθηκε στις 3 Απρίλη 1999, από την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη που έγινε στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, με τη συμμετοχή 230 πρωτοβάθμιων Σωματείων, 18 κλαδικών και περιφερειακών οργανώσεων και 2.500 εκλεγμένων συνδικαλιστών.
Στο ΠΑΜΕ συμμετέχουν τα πιο δραστήρια Συνδικάτα της Ελλάδας. Είναι εκείνες οι οργανώσεις που ακολουθούν τον ταξικό αγώνα και αγωνίζονται για να σταματήσει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Το ΠΑΜΕ, από την ίδρυσή του μέχρι σήμερα, διαφύλαξε το χαρακτήρα του σαν ένα ενιαίο, ταξικό συνδικαλιστικό μέτωπο, που συνενώνει αγωνιστές με διαφορετικές αφετηρίες, με διαφορετικές ιδεολογίες και πολιτικές διαδρομές.
Κοινή συμφωνία αυτών των δυνάμεων είναι να ακολουθούν τη γραμμή του Αγώνα, απέναντι στο κεφάλαιο, την Ευρωπαϊκή Ενωση και την Κυβέρνηση. Να είναι αντίπαλοι στον Ιμπεριαλισμό και στους πολέμους του.
Στο ΠΑΜΕ συμμετέχουν κλαδικές Ομοσπονδίες εργατών, υπαλλήλων και συνταξιούχων, Εργατικά Κέντρα, πρωτοβάθμια Σωματεία, εκλεγμένα συνδικαλιστικά στελέχη, Επιτροπές Αγώνα εργατοϋπαλλήλων και Συντονιστικές Επιτροπές.
Η πάλη για τα συμφέροντα των εργαζομένων συνδέεται άμεσα με την ισχυροποίηση του μετώπου κατά του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, κατά των πλειοψηφιών της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ.
Η διαφορά του ταξικού κινήματος με αυτές τις δυνάμεις δεν περιορίζεται στη μια ή την άλλη μορφή πάλης, στο ένα ή στο άλλο αίτημα. Βρίσκεται στη βασική κατεύθυνση, στο συνολικό πλαίσιο που κινούνται».
Από πού λοιπόν βγαίνει το συμπέρασμα ότι είναι κίνηση «από τα πάνω»; Κίνηση από τα πάνω είναι αυτή που διαστρεβλώνει τις θέσεις του ΠΑΜΕ για να εξυπηρετήσει κομματικές σκοπιμότητες και βάζει εμπόδια στην ανασύνταξη του συνδικαλιστικού κινήματος.
Η πρόταση για το δίμηνο αγωνιστικό πρόγραμμα κινητοποιήσεων έχει ενεργοποιήσει τις ταξικές συνδικαλιστικές δυνάμεις και έχει ανεβάσει τους δείκτες ανασυγκρότησης του συνδικαλιστικού κινήματος. Καθημερινά, όλο και περισσότερες δυνάμεις μπαίνουν στον αγώνα. Μεγαλώνει η συμμετοχή εργατικών κέντρων και ομοσπονδιών που παίρνουν ανάλογες αποφάσεις συμμετοχής.
Αυτή η μαζική δουλειά και συμμετοχή έχει ενοχλήσει τους πάντες.
Εχει ενοχλήσει όλους αυτούς που επιχειρούν με κάθε τρόπο να αποπροσανατολίσουν το λαό και να βάλουν εμπόδια στην αναγκαία, σήμερα, οργάνωση της λαϊκής πάλης απέναντι στην εντεινόμενη αντιλαϊκή πολιτική της ΕΕ και του κεφαλαίου.
Εχει ενοχλήσει ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, «Ποτάμια»... ρυάκια και ελιές που, ενώ κινούνται στην ίδια κατεύθυνση, προσπαθούν να στρέψουν την προσοχή των εργαζομένων σε ανούσιους τσακωμούς. Δημιουργούν αυταπάτες και υπόσχονται λύσεις από τα πάνω χωρίς συμμετοχή του εργατικού - λαϊκού παράγοντα. Λύσεις πού θα γίνουν ως διά μαγείας, με μια απλή εναλλαγή στην εξουσία.
Συνάδελφοι, όπου και να πιστεύετε, όπου και να ανήκετε, απέναντι σε οποιαδήποτε κυβέρνηση, χρειάζεται ένα οργανωμένο ταξικό κίνημα. Σε αυτήν την κατεύθυνση κινείται το ΠΑΜΕ. Σ' αυτόν τον αγώνα χωρούν όλες οι υγιείς εργατικές δυνάμεις που, για να ενταχτούν, δε χρειάζεται να δείξουν πιστοποιητικά κομματικής προέλευσης. Χρειάζονται ζωντανά σωματεία και όχι σωματεία - σφραγίδες και σωματεία εκλογικής κομματικής πελατείας.
Και κάτι τελευταίο, σε όλους αυτούς που προσπαθούν να υποβαθμίσουν τη σπουδαιότητα του συλλαλητηρίου της 1ης Νοέμβρη και προτείνουν πολυήμερες συγκεντρώσεις, τύπου «αγανακτισμένων»:
Ο αγώνας, αγαπητοί συνάδελφοι και φίλοι, γίνεται στα σωματεία, στους χώρους εργασίας, στις γειτονιές, στα στέκια των ανέργων. Γίνεται στις γωνιές που στήνονται οι μετανάστες για να περάσει κάποιος και να τους προσφέρει ένα μεροκάματο. Στις παράγκες των γαιοκτημόνων, που στοιβάζουν όσους μετανάστες ζητούν μεροκάματο. Στις επιχειρήσεις και τα πολυκαταστήματα, όπου έχει πάρει εφιαλτικές διαστάσεις η απλήρωτη και η μαύρη ανασφάλιστη εργασία. Στις ουρές των τραπεζών για τη σύνταξη. Στις εφορίες και τα δικαστήρια, που καθημερινά προσφεύγουν τα νοικοκυριά για να γλιτώσουν τα σπίτια τους. Στα κοινωνικά παντοπωλεία και στα ιατρεία, όπου ζητούν ελεημοσύνη οι ανήμποροι. Στα γραφεία και στις σχολές του ΟΑΕΔ, όπου στοιβάζονται οι νέοι για κατάρτιση και προσφορά φθηνής εργασίας. Στα σχολεία, όπου υποσιτίζονται οι μαθητές και οι γονείς τους ματώνουν, μην μπορώντας να τους προσφέρουν τα απαραίτητα.
Εκεί δίνουμε τη μάχη καθημερινά και οργανωμένα. Εκεί θα βάλει γερά θεμέλια η ανασυγκρότηση του εργατικού - λαϊκού κινήματος. Εκεί θα χτιστεί η κοινωνική συμμαχία. Εκεί θα διαμορφωθεί η ταξική συνείδηση και θα δημιουργηθεί το μέτωπο που θα διεκδικήσει τη δική του εργατική - λαϊκή εξουσία. Εκεί και όχι στο Σύνταγμα σαν αγανακτισμένοι, αλλά σαν οργανωμένο μαζικό λαϊκό κίνημα με όραμα, στόχους και προοπτική.
Η συγκέντρωση την 1η Νοέμβρη θα είναι απολογισμός της δουλειάς στην πορεία ανασυγκρότησης - ανασύνταξης του εργατικού - λαϊκού κινήματος και της Λαϊκής Συμμαχίας. Δεν τρέφουμε αυταπάτες και προσδοκίες ότι στις 2 Νοέμβρη θα αλλάξουν τα πάντα. Στις 2 Νοέμβρη θα τους καθυστερήσουμε να πάρουν ό,τι μέτρα έχουν αποφασίσει για το μέλλον. Στις 2 Νοέμβρη θα είμαστε πιο δυνατοί για να διεκδικήσουμε κατακτήσεις.
Τώρα, δίνουμε το «παρών»! Θα είμαστε όλοι εκεί, να βουλιάξουμε το Σύνταγμα.
Αύριο, συνεχίζουμε πιο δυνατοί, πιο αποφασισμένοι!
Πρόεδρος Σωματείου εργαζομένων στη ΔΕΥΑ Καλαμάτας, αντιπρόεδρος του ΕΚ Καλαμάτας και μέλος της Γραμματείας Μεσσηνίας του ΠΑΜΕ