ΓΙΑ ΤΟ 35ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΟΙΕΛΕ

Πραγματοποιήθηκε στις 19-20 Ιανουαρίου το 35^ο συνέδριο της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών Ελλάδας (ΟΙΕΛΕ). Στο συνέδριο, το οποίο διήρκεσε ουσιαστικά μία ημέρα, συζητήθηκε o απολογισμός και το πρόγραμμα δράσης, ενώ τη δεύτερη μέρα εκλέχτηκε το νέο Δ.Σ. και οι αντιπρόσωποι για το συνέδριο της ΓΣΕΕ.

Το βασικό ζήτημα που θα έπρεπε να απασχολήσει το συνέδριο της Ομοσπονδίας είναι η οργάνωση στα σωματεία όλων των εργαζομένων στην ιδιωτική εκπαίδευση για να αποκρουστεί η επίθεση εργοδοσίας - Κυβέρνησης - Ε.Ε.

Η οργάνωση στα σωματεία για να διεκδικήσουμε, όλοι οι εργαζόμενοι μαζί, ενωμένοι, συλλογική σύμβαση εργασίας με αυξήσεις, που να καλύπτει ένα μέρος από τις τεράστιες απώλειες που έχουμε στο εισόδημά μας, για να διεκδικήσουμε άμεσα μέτρα προστασίας των άνεργων συναδέλφων. Για να αγωνιστούμε ενάντια στα χαράτσια και τη φοροληστεία.

Τίποτα απ’ όλα αυτά, ωστόσο, δεν απασχόλησε το συνέδριο!

Αντίθετα, τόσο ο απολογισμός του απερχόμενου Δ.Σ., όσο και οι αποφάσεις που πάρθηκαν από την πλειοψηφία των συνέδρων (εκλεγμένοι με το ψηφοδέλτιο της ΠΑΣΚΕ), στρέφονται ενάντια στα συμφέροντα των εργαζομένων στον κλάδο της ιδιωτικής εκπαίδευσης.

Συγκεκριμένα, δεν αποφασίστηκε κανένα μέτρο για να οργανωθεί ο αγώνας για την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Υπερψηφίστηκε ο απολογισμός δράσης, κυρίαρχο στοιχείο του οποίου ήταν ότι τα προβλήματα των εργαζομένων «λύνονται» με διαπραγματεύσεις-συζητήσεις με τους σχολάρχες και τους Υπουργούς κι όχι με αγώνες. Υπερψηφίστηκαν οι πάγιες θέσεις της ΟΙΕΛΕ: α) που καλούν τους εκπαιδευτικούς σε κοινό μέτωπο, με τους «καλούς σχολάρχες», οι οποίοι δεν ενδιαφέρονται τάχα για το κέρδος, αλλά για το καλό της εκπαίδευσης (!) β) που θεωρούν την ιδιωτική, επιχειρηματική δραστηριότητα στην εκπαίδευση σαν δημόσιο αγαθό (!). Δεν ειπώθηκε ούτε λέξη για την καπιταλιστική κρίση, που τσακίζει τις ζωές μας.

Οι εργαζόμενοι πια στον κλάδο της ιδιωτικής εκπαίδευσης έχουν πείρα. Τίποτα καλό δεν ήρθε με τα παρακάλια. Αντίθετα, κάθε μέρα, βλέπουμε την επίθεση στα δικαιώματά μας από σχολάρχες και μεγαλοφροντιστηριούχους να παίρνει διαστάσεις χιονοστιβάδας. Και σ’ αυτό το ζήτημα, η πλειοψηφία της ΟΙΕΛΕ έχει βαριές ευθύνες, είναι μέρος του προβλήματος.

Στο συνέδριο επίσης, παρά τις ενστάσεις των δυνάμεων του ΠΑΜΕ, νομιμοποιήθηκαν αντιπρόσωποι από σωματείο, του οποίου η θητεία του Δ.Σ. είχε λήξει. Σε αυτή την ξεκάθαρη επιχείρηση νοθείας από τις δυνάμεις της Ενότητας-ΠΑΣΚΕ, συμφώνησαν και οι δυνάμεις των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ (ΑΝΤΑΡΣΥΑ), που απείχαν από την ψηφοφορία για τη νομιμοποίηση των αντιπροσώπων του σωματείου αυτού, με το επιχείρημα «ότι αν τους διαγράψουμε, διασπούμε την ενότητα» (!). Επίσης, νομιμοποιήθηκαν από την ΠΑΣΚΕ αντιπρόσωποι από σωματείο στο οποίο η πρόεδρος της εφορευτικής επιτροπής ήταν ταυτόχρονα και η πρόεδρος του σωματείου, αλλά και αντιπρόσωπος για το συνέδριο.

Στο συνέδριο δεν έγινε δεκτός ο αντιπρόσωπος από το νεοσύστατο σωματείο της Κεφαλονιάς. Το «έγκλημα που διαπράττει» το σωματείο της Κεφαλονιάς είναι ότι γράφει σαν μέλη του όλους τους εργαζόμενους στην ιδιωτική εκπαίδευση, δηλαδή και καθηγητές και γραμματείς κλπ… Για τον ίδιο λόγο, αποκλείστηκε και το σωματείο εργαζομένων στην ιδιωτική εκπαίδευση νομού Αττικής «Ο ΒΥΡΩΝΑΣ». Την στιγμή, που η πλειοψηφία των εργαζομένων στην ιδιωτική εκπαίδευση είναι ασυνδικάλιστοι, μακριά από τα σωματεία (συνδικαλισμένοι είναι μόλις 2.695 σε σύνολο 110 χιλιάδων εργαζομένων), η ΠΑΣΚΕ διαγράφει σωματεία που παλεύουν να ενώσουν όλους τους εργαζόμενους στον κλάδο, ανεξάρτητα από χώρο εργασίας, σύμβαση ή ειδικότητα.

Είναι χαρακτηριστική η δήλωση του Προέδρου της ΟΙΕΛΕ (ΠΑΣΚΕ) ότι «όσο είμαι εγώ στην ΟΙΕΛΕ δεν πρόκειται να γίνει μέλος της κλαδικό σωματείο». Από κοντά οι ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ αλλά και οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ (ΡΑΚΕ), οι οποίοι στήριξαν εκ του ασφαλούς, (αφού δεν περνούσε στην ψηφοφορία), την νομιμοποίηση του αντιπροσώπου της Κεφαλονιάς και την εγγραφή του «Βύρωνα», αλλά την ίδια ώρα σε κείμενο που κατέθεσαν έθεταν σαν προϋπόθεση την αλλαγή του καταστατικού των δύο σωματείων, ώστε να μετατραπούν σε «κλαδικά, αλλά μόνο στο χώρο τους». Πρακτικά, αυτό σημαίνει για το σωματείο του «ΒΥΡΩΝΑ» ότι δεν θα έχει τη δυνατότητα να γράφει εργαζόμενους από όλους τους χώρους της ιδιωτικής εκπαίδευσης, αλλά μόνο από τα ξενόγλωσσα φροντιστήρια. Ουσιαστικά, η άποψη αυτή υπονομεύει την ενότητα των εργαζομένων ανεξάρτητα από χώρο εργασίας, εργασιακή σχέση και ειδικότητα, ευνοεί το συντεχνιασμό και τη πολυδιάσπαση, ρίχνει νερό στο μύλο της ΠΑΣΚΕ, αλλά και της εργοδοσίας. Και μάλιστα σε μια περίοδο που συγκεντρώνεται η ιδιοκτησία σε λιγότερα χέρια (π.χ. μεγάλα ιδιωτικά σχολεία ανοίγουν και φροντιστήρια κλπ…).

Τέλος, είναι χαρακτηριστικό ότι στην αίθουσα διεξαγωγής του συνεδρίου έλειπαν σταθερά περισσότεροι από τους μισούς αντιπροσώπους, δείγμα και αυτό του εκφυλισμού. Ειδικά το μεσημέρι, στην αίθουσα δεν ήταν παρόντες ούτε ένας στους τρεις συνέδρους.

Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ στο συνέδριο έκαναν προσπάθεια, παρά την αλλοίωση των συσχετισμών και τη διαδικασία «παρωδία» να αναδείξουν τις αιτίες των προβλημάτων, τον χαρακτήρα της κρίσης και της αντιλαϊκής λαίλαπας γενικά και στον κλάδο της ιδιωτικής εκπαίδευσης. Έθεσαν τις προϋποθέσεις για την ανασύνταξη του κινήματος, για το τι κίνημα χρειαζόμαστε για να γίνουν αποτελεσματικοί οι αγώνες, έβαλαν το ζήτημα ότι σήμερα είναι όσο ποτέ αναγκαία η ενότητα όλων των εργαζομένων ενάντια στην εργοδοσία και το πολιτικό της προσωπικό με γραμμή σύγκρουσης, ρήξης και ανατροπής. Για το λόγο αυτό, δέχτηκαν ουκ ολίγες φορές την άθλια, συκοφαντική επίθεση των δυνάμεων της ΠΑΣΚΕ.

Το αποτέλεσμα των αρχαιρεσιών του συνεδρίου είναι: ΠΑΣΚΕ 11 έδρες στο νέο Δ.Σ., Παρεμβάσεις 2 έδρες, ΑΣΚ-(το ψηφοδέλτιο που στηρίζει το ΠΑΜΕ) 1 έδρα, ΡΑΚΕ (ΣΥΡΙΖΑ) 1 έδρα.

Για τις δυνάμεις του ΠΑΜΕ, παρά το γεγονός ότι ήρθαν ενισχυμένες στο συνέδριο (25 αντιπρόσωποι με μέτρο 1/10 το 2010 και 14 αντιπρόσωπους με μέτρο 1/20 στο τωρινό) έχασαν μία έδρα στο νέο Δ.Σ. Η διαγραφή των σωματείων της Κεφαλονιάς και του Βύρωνα αλλοίωσε τους συσχετισμούς. Αν συμμετείχαν στο συνέδριο τα σωματεία του «ΒΥΡΩΝΑ» και της Κεφαλονιάς οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ θα είχαν 9 αντιπροσώπους παραπάνω και τρεις έδρες στο νέο Δ.Σ.

Δηλώνουμε ότι δεν θα κάνουμε πίσω! Η υπόθεση της ενότητας όλων των εργαζομένων είναι για το ΠΑΜΕ αδιαπραγμάτευτη! Δεν παζαρεύεται με έδρες στα Δ.Σ. και στα συνέδρια! Είναι στάση αρχών, με κριτήριο αποκλειστικά τα συμφέροντα των εργαζομένων.

Οι εργαζόμενοι στην ιδιωτική εκπαίδευση δεν έχουν να περιμένουν τίποτα θετικό από αυτές τις δυνάμεις που ευθύνονται για την κατάσταση που βιώνουν, που με τις θέσεις και τη στάση τους όλα αυτά τα χρόνια συνέβαλλαν και συμβάλλουν στην εκφυλιστική κατάσταση του συνδικαλιστικού κινήματος. Μονόδρομο αποτελεί η οργάνωση των εργαζομένων στα πρωτοβάθμια σωματεία, η συσπείρωση, η αλλαγή του συσχετισμού δύναμης και το δυνάμωμα του ταξικού προσανατολισμού.

Αθήνα, 30 Ιανουαρίου 2013