Το αίτημα της συνταγματικής κατοχύρωσης μιας δημόσιας και ποιοτικής Παιδείας παραμένει κύριο και αδιαπραγμάτευτο για τους φοιτητές, την πανεπιστημιακή κοινότητα και τους μαθητές που τρεις μήνες τώρα συνεχίζουν τον αγώνα τους, μην υποκύπτοντας στην πραγματική τρομοκρατία που έχει εξαπολύσει η κυβέρνηση του προέδρου Σεμπαστιάν Πινιέρα για να τον καταστείλει. Αγώνας απέναντι και στις πολιτικές πιέσεις για την αποδοχή του «σχεδίου μεταρρύθμισης», που παρουσίασε ο υπουργός Παιδείας Φελίπε Μπούλνες, σχεδόν 2,5 μήνες μετά και όταν το σχέδιο καταστολής είχε αποτύχει.Ο αγώνας συνεχίζεται, έχοντας την υποστήριξη του 80% του πληθυσμού και πλέον, αλλά και τη στήριξη σε επίπεδο κινητοποιήσεων των εργατικών συνδικάτων, που πορεύτηκαν μαζί με τους φοιτητές στις διαδηλώσεις της 9ης Αυγούστου, όπου πάνω από 130.000 διαδήλωσαν μόνο στην πρωτεύουσα Σαντιάγο. Διαδηλώσεις που κρίθηκαν οι μαζικότερες και μαχητικότερες από το τέλος της εποχής Πινοτσέτ, το 1990.
Ο αγώνας συνεχίζεται με κάθε τίμημα και ήδη τρεις από τους φοιτητές που συνιστούν το μέτωπο της απεργίας πείνας, μετά από 30 ημέρες ανακοίνωσαν ότι σταματούν και τη λήψη υγρών μέχρι να υπάρξει «αντίδραση από την κυβέρνηση που να ικανοποιεί το αναφαίρετο δικαίωμα της ελεύθερης πρόσβασης όλων σε ένα πραγματικά δημόσιο και ποιοτικό σύστημα Παιδείας», δεδομένου ότι εδώ και δεκαετίες η Χιλή έχει αποποιηθεί εντελώς τη δημόσια Παιδεία και εν έτει 2011 ακόμη λειτουργεί με τους νόμους του Πινοτσέτ.
Το πραξικόπημα του Πινοτσέτ το 1973 δεν κατέστειλε μόνο τη συνταγματική ελευθερία αναστέλλοντας δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες, αλλά, το κυριότερο, παρέδωσε την οικονομία της χώρας στην αγορά και κατέστρεψε τη δημόσια Παιδεία. Αυτή η πολιτική, για να εφαρμοστεί, προϋπέθετε την καταστολή και εξαφάνιση των αριστερών δασκάλων και φοιτητών. Τα συνδικάτα των δασκάλων και των φοιτητών διαλύθηκαν και οι ηγεσίες τους εκτελέστηκαν μαζικά και έτσι το 1975 η κυβέρνηση Πινοτσέτ μπόρεσε με άνεση να προωθήσει τις δύο μεταρρυθμίσεις στο όνομα της απελευθέρωσης της διδασκαλίας. Η πρώτη αφορούσε την αποκέντρωση του εκπαιδευτικού συστήματος, μεταφέροντας τη διοίκηση για τα εκπαιδευτικά προγράμματα από την κυβέρνηση στα τοπικά σχολεία, διαλύοντας έτσι τους συλλόγους των δασκάλων. Η δεύτερη αλλαγή ήταν η παραχώρηση του δικαιώματος σε ιδιώτες - επιχειρηματίες να ιδρύουν ιδιωτικά εκπαιδευτήρια, ακόμη και πανεπιστήμια.
Η πολιτική αυτή έχει παραγάγει τόσο μεγάλες ανισότητες, ώστε στη Χιλή την ο
νόμασαν «εκπαιδευτικό απαρτχάιντ». Οι ανισότητες, όπως είναι φυσικό, εκφράζονται και στις εξετάσεις για την εισαγωγή στο πανεπιστήμιο, ενώ τα ιδιωτικά ιδρύματα κυριαρχούν από τη δεκαετία του '80 απέναντι στα ισχνά και υποβαθμισμένα δημόσια, με αποτέλεσμα να αναγκάζονται πολλές οικογένειες να χρεώνονται, μέσω δανεισμού, για τουλάχιστον μία δεκαπενταετία προκειμένου ν' αντεπεξέλθει ένας φοιτητής στα δίδακτρα -από 400 μέχρι 600 ευρώ το μήνα.
Τις τελευταίες μέρες της χούντας (1973-1990), η δικτατορία πέρασε και στο Σύνταγμα της χώρας αυτές τις «μεταρρυθμίσεις», ώστε να είναι δύσκολη η ανατροπή τους. Αλλά και οι κυβερνήσεις που ακολούθησαν, δηλαδή η σχεδόν μονοκρατορία του Σοσιαλιστικού Κόμματος της Χιλής επί μία εικοσαετία, ακολούθησαν κατά γράμμα τη «συναινετική δημοκρατία», δηλαδή τη συμφωνία με την αποκαλούμενη Δεξιά που σήμερα είναι στην κυβέρνηση και με τα κατάλοιπα της χούντας, που επίσης είναι στην κυβέρνηση. Συνεπώς ήταν αναμενόμενο όχι να μην αντιστρατευτούν, αλλά να διευκολύνουν τη ροή του δημόσιου χρήματος προς ιδιώτες που επένδυαν στην
εκπαίδευση.
Η Εκτελεστική Γραμματεία του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών (ΜΑΣ) χαιρετίζει τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις των φοιτητών και μαθητών της Χιλής «που εδώ και 3 μήνες βρίσκονται στους δρόμους ενάντια στο εξαιρετικά ταξικό εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας τους, το οποίο υποχρηματοδοτείται εδώ και 20 χρόνια από όλες τις κυβερνήσεις, σοσιαλδημοκρατικές και φιλελεύθερες. Αποτέλεσμα είναι ο λαός της Χιλής να πληρώνει χιλιάδες ευρώ κάθε χρόνο από την τσέπη του».
Οπως τονίζει η Εκτελεστική Γραμματεία του ΜΑΣ: «Τα νέα μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση της Χιλής για το εκπαιδευτικό σύστημα θα εντείνουν κι άλλο τους ταξικούς φραγμούς.
Καταγγέλλουμε το όργιο βίας και τρομοκρατίας από την Αστυνομία της Χιλής ενάντια στον αγωνιζόμενο λαό και τους φοιτητές. Οι μαζικές λαϊκές κινητοποιήσεις που συγκλονίζουν όλες τις μεγάλες πόλεις της Χιλής, αντιμετωπίζονται από την κυβέρνηση με καταστολή - ήδη οι τραυματίες και οι συλληφθέντες είναι εκατοντάδες. Η Παιδεία είναι πρώτα και κύρια υπόθεση της εργατικής τάξης και του λαού. Ο αγωνιστικός συντονισμός του φοιτητικού κινήματος με το εργατικό κίνημα και τα συνδικάτα δίνει νέα πνοή στη συνέχεια του αγώνα. Πάνω από 130.000 διαδήλωσαν στο Σαντιάγο στις 9 Αυγούστου.
Το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών, που εκπροσωπεί δεκάδες φοιτητικούς συλλόγους, εκατοντάδες Επιτροπές Αγώνα και χιλιάδες αγωνιστές του φοιτητικού κινήματος της Ελλάδας εκφράζει την αλληλεγγύη στην εργατική τάξη και τους φοιτητές της Χιλής που αγωνίζονται για αποκλειστικά δημόσια δωρεάν Παιδεία για όλους. Δεσμευόμαστε με κάθε τρόπο να δείξουμε την αλληλεγγύη μας. Καλούμε κάθε φοιτητικό και σπουδαστικό σύλλογο να πάρει απόφαση στήριξης και αλληλεγγύης».