Συνέντευξη Τύπου έδωσε χτες η πλειοψηφία της ΑΔΕΔΥ - ΠΑΣΚ, ΔΑΚΕ και «Αυτόνομη Παρέμβαση» (ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ) - για το Σύμφωνα Ανταγωνιστικότητας. Στη συνέντευξη κατέθεσε πρόταση εξόδου από την κρίση, η οποία προβλέπει: «Αναδιοργάνωση της χρηματοδότησης του δημοσίου χρέους των ευρωπαϊκών χωρών, κυρίως του Νότου (...) Καθιέρωση ευρωομόλογων (για τη χρηματοδότηση του δημοσίου χρέους και επενδύσεων) (...) Προώθηση πολιτικών εναρμόνισης σε κοινωνικά αποδεκτά επίπεδα των μισθών, των συντάξεων, των εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων, των κοινών ορίων στη φορολογία...».
Με άλλα λόγια, αποδέχεται ότι η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα πρέπει να συμμετάσχουν στην αποπληρωμή του χρέους και να φορτωθούν τα βάρη της καπιταλιστικής κρίσης, διαμορφώνει οικονομικά αιτήματα όχι με βάση τις πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων, αλλά κάποιους αποκαλούμενους μέσους όρους που δεν αντιστοιχούν σε αυτές τις ανάγκες, καλλιεργεί την αυταπάτη της εφαρμογής δήθεν φιλεργατικών «λύσεων», μέσα στον καπιταλισμό με όρους ταξικής συνεργασίας, δηλαδή ταξικής υποταγής των εργατών στο κεφάλαιο. Ισχυρίζεται, για παράδειγμα, ότι «η λύση βρίσκεται στην αμοιβαιότητα και την αλληλεγγύη» και μάλιστα στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Τις «λύσεις» αυτές ζητά να τις προωθήσουν οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου ...τάχα προς όφελος όλων.
Τέλος, επαναφέρει την πρότασή της για δημοψήφισμα για το Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας. Το κύριο ζητούμενο για τους εργαζόμενους είναι η οργάνωση και ο συντονισμός του αγώνα τους σε ταξική κατεύθυνση και όχι η εμπλοκή σε διαδικασίες οι οποίες ακόμα και αν καταδικάζουν στα λόγια την εκάστοτε συνθήκη δεν είναι ικανές να εμποδίσουν, στην πράξη, την πολιτική του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του, όπως φάνηκε στην περίπτωση της Ιρλανδίας.