Η συζήτηση για τα κριτήρια των δήθεν μόνιμων διορισμών είναι παγίδα της κυβέρνησης!

Να μην πέσουν σ΄ αυτή οι εργαζόμενοι και ιδιαίτερα οι αναπληρωτές !!

Η κοροϊδία της κυβέρνησης δε μπορεί να συνεχιστεί άλλο!!

Προσβάλλει την αξιοπρέπειά και τη νοημοσύνη των χιλιάδων αναπληρωτών, των μαθητών και των οικογενειών τους, που βιώνουν τα αποτελέσματα της αδιοριστίας, των κενών και των ελλείψεων στα σχολεία.

Ο νέος Υπουργός Παιδείας συνεχίζει το γνωστό παραμύθι των δήθεν μόνιμων διορισμών. Δε δεσμεύεται όμως ούτε για έναν, παρά το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια υπάρχουν πάνω από 30.000 αποχωρήσεις εκπαιδευτικών.

Τέρμα πια με την εξαπάτηση! Οι υποσχέσεις για 10.000 διορισμούς, των κυβερνήσεων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, όπως η προεκλογική απάτη των 20.000 από τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ (και όλων των Υπουργών Μπαλτά-Κουράκη-Φίλη) είχαν πάντα την υποσημείωση: «Να κλείσει η αξιολόγηση, να υπάρξει έγκριση των θεσμών, να βγούμε σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης».

Η κυβέρνηση από τη μία υπόσχεται διορισμούς τους οποίους δεν κάνει. Η ΝΔ από την άλλη, κάνει κριτική στην κυβέρνηση ότι προχωρά σε διορισμούς, ανακαλύπτει εκπαιδευτικούς «φαντάσματα» και πιέζει να μη γίνουν διορισμοί!!. Ο ένας κόβει και ο άλλος ράβει!! Από κοινού και οι δυο εξαπατούν και συντηρούν την πολιτική της χρόνιας αδιοριστίας.

Τη φετινή χρονιά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ κατάφερε την εξής πρωτοτυπία: Να είναι η πρώτη χρονιά από το 2010 και μετά που οι προσλήψεις αναπληρωτών είναι σαφώς λιγότεροι από το προηγούμενο έτος και ταυτόχρονα να μιλά για επιστροφή στην «κανονικότητα»!!  

Η αλήθεια είναι ότι η μείωση των θέσεων προέκυψε τεχνηέντως μέσα από τις γνωστές υπουργικές αποφάσεις για τα ολοήμερα Δημοτικά και Νηπιαγωγεία, την κατάργηση του 3ωρου των εργαστηρίων Φυσικών Επιστημών και Πληροφορικής, τις περικοπές στο ωρολόγιο πρόγραμμα του Γυμνασίου, την κατάργηση ολιγομελών τμημάτων στα ΕΠΑ.Λ.

Οι επιπτώσεις αυτής της πολιτικής είναι τραγικές για τα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών!

Χιλιάδες ώρες χαμένες, παιδιά στα ΕΠΑ.Λ. αναγκάζονται να μετακινούνται σε μεγάλες αποστάσεις, με αποτέλεσμα πολλά να εγκαταλείπουν την ειδικότητά τους, σύλλογοι – κυρίως στην επαρχία – που αποτελούνται σε μεγάλο βαθμό από αναπληρωτές να αλλάζουν σύνθεση κάθε χρόνο, πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα να ξεκινάνε Γενάρη μήνα. Οι πιο τραγικές συνέπειες όμως είναι στην Ειδική Αγωγή, η οποία αποτελείται σχεδόν εξ ολοκλήρου από αναπληρωτές συναδέλφους: Ο συνάδελφος, αφού μετά από μήνες προσπάθειας κατορθώνει να κερδίσει την εμπιστοσύνη του παιδιού, απολύεται, γεγονός που για ένα μαθητή που δυσκολεύεται να προσαρμοστεί σε ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον είναι πραγματικός Γολγοθάς.

Αυτή είναι η κανονικότητα που ευαγγελίζεται η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ!

Κανονικότητα για αυτούς είναι τα κενά και οι ελλείψεις, η «εξοικονόμηση», το χτύπημα των μορφωτικών δικαιωμάτων. Κανονικότητα είναι η πιστή εφαρμογή της πολιτικής της Ε.Ε., που υπηρέτησαν όλες οι κυβερνήσεις των τελευταίων ετών, στρατηγική που επικύρωσαν το δεύτερο και το τρίτο μνημόνιο, μέσα από το λεγόμενο «εξορθολογισμό» στην Παιδεία.

Η κυβέρνηση στήνει παγίδα! Να μην περάσει η εξαπάτηση!

Η κυβέρνηση χρησιμοποιεί τους υποτιθέμενους διορισμούς - οι οποίοι ή θα είναι ανύπαρκτοι ή απειροελάχιστοι - έτσι ώστε να αλλάξει τον τρόπο πρόσληψης των αναπληρωτών, έχοντας ως οδηγό το νόμο της Διαμαντοπούλου και την τροπολογία Φίλη, που ουσιαστικά εξαφανίζει ένα μεγάλο μέρος της προϋπηρεσίας χιλιάδων συναδέλφων.

Το έργο είναι χιλιοπαιγμένο, το έχουμε βιώσει στις πλάτες μας!

Με την εξαγγελία για προκήρυξη, μέσω ΑΣΕΠ, θέσεων μόνιμων εκπαιδευτικών, εξαγγελία η οποία θα γινόταν στα τέλη Γενάρη, ξεκίνησε ο γνωστός πόλεμος μεταξύ των διαφόρων υποομάδων αναπληρωτών, με καταγγελίες ένθεν και ένθεν για το αν θα προηγηθούν οι επιτυχόντες του ΑΣΕΠ, η προϋπηρεσία στο δημόσιο σχολείο, η προϋπηρεσία στο ιδιωτικό σχολείο, τα μεταπτυχιακά και πάει λέγοντας. Στη δημιουργία αυτής κατάστασης, τεράστιες είναι οι ευθύνες των συνδικαλιστικών ομοσπονδιών και ειδικά της ΟΛΜΕ, όπου σταθερά παίζει αυτό το παιχνίδι, με αποκορύφωμα το προηγούμενο συνέδριο.

Σίγουρα ο τρόπος διορισμού δε μπορεί να αφήνει αδιάφορο το συνδικαλιστικό κίνημα. Όμως όταν οι διορισμοί έχουν παγώσει εδώ και 8 χρόνια, χιλιάδες συνάδελφοι έχουν παρατήσει τα πάντα στη ζωή τους και αλωνίζουν σε όλη την Ελλάδα, οι αναπληρωτές που έχουν δουλέψει τα τελευταία 5 χρόνια είναι λιγότεροι από τα πραγματικά κενά (23.000 αναπληρωτές), καμία συζήτηση δε μπορεί να γίνει, εάν δε δικαιωθεί το μοναδικό αίτημα που μπορεί να ενώσει τον κλάδο και να καλύψει τις πραγματικές ανάγκες και αυτό είναι: μαζικοί διορισμοί τώρα, μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους τους συναδέλφους που έχουν δουλέψει τα τελευταία χρόνια στην εκπαίδευση.

Πολλοί συνάδελφοι αναπληρωτές, απογοητευμένοι από την αρνητική στάση ΔΟΕ-ΟΛΜΕ αλλά και αρκετών σωματείων δε συμμετέχουν στα συνδικάτα, εκφράζουν ακόμα και την άποψη ότι πρέπει να δημιουργηθούν ξεχωριστοί σύλλογοι συμβασιούχων. Παρότι η δυσαρέσκεια είναι κατανοητή, αυτή η άποψη θα οδηγήσει τελικά στην απομόνωση και τη διάσπαση δημιουργώντας σοβαρά προβλήματα στην αποτελεσματικότητα της πάλης μας.

Έχουμε υποχρέωση μέσα από τη συμμετοχή μας στους ΣΕΠΕ και τις ΕΛΜΕ να συμβάλουμε στο ζωντάνεμά τους, να μπουν στο επίκεντρο της πάλης αιτήματα που να καλύπτουν τις πραγματικές μας ανάγκες, να συμβάλουμε αποφασιστικά στην αλλαγή των συσχετισμών δύναμης σε όποια σωματεία λειτουργούν σε αντίθετη κατεύθυνση.

Οι αναπληρωτές είναι το πιο νέο κομμάτι στην εκπαίδευση. Μπορεί να γίνει και το πιο δυναμικό, να συμβάλει με τη στάση του, ώστε να δεχτεί πλήγμα ο κυβερνητικός συνδικαλισμός. Να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για ένα κίνημα που θα συγκρούεται με την εκάστοτε κυβέρνηση και την πολιτική της, χειραφετημένο από το κράτος και τους μηχανισμούς του, που θα διεκδικεί μαζί με τους γονείς και τους μαθητές ένα σχολείο που να καλύπτει τις σύγχρονες ανάγκες.

Μέσα στα σωματεία μπορούν να δημιουργούνται επιτροπές αγώνα των αναπληρωτών που να εξειδικεύουν, να ωθούν το σωματείο να παλεύει και για πιο ειδικά ζητήματα σχετικά με τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι συνάδελφοι.

Απαιτούμε άμεσα:

• Μαζικούς διορισμούς για να καλυφθούν οι σύγχρονες μορφωτικές ανάγκες.
• Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους.
• Επίδομα ανεργίας για όλους τους συναδέλφους για όλη την περίοδο της ανεργίας.
• Πλήρη ασφαλιστικά, εργασιακά δικαιώματα και συνδικαλιστικά δικαιώματα.
• Δικαίωμα σε αναρρωτική άδεια και άδεια λοχείας με καθεστώς ίδιο με των μονίμων.
• Δωρεάν σίτιση, μειωμένα εισιτήρια σε όλα τα μέσα μαζικής μεταφοράς, επίδομα στέγασης σε όσους συναδέλφους εργάζονται μακριά από τον τόπο κατοικίας τους.
• Επίδομα ενοικίου και θέρμανσης.

 Αθήνα 5 Φλεβάρη 2017