Μόνο και μόνο από «ευαισθησία για τους ανέργους» οι εκπρόσωποι της παράταξης ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ, του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ψήφισαν υπέρ της συμμετοχής των μελών του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ν. Μαγνησίας (και όχι, όπως τόνισαν, του Συλλόγου, λες και τα μέλη του πρέπει να πάρουν την άδεια από τους εκπροσώπους του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.) στην πανελλαδική κινητοποίηση που, με πρωτοβουλία του Π.Α.ΜΕ., συνδιοργανώνεται από 933 (έως τώρα) συνδικαλιστικούς φορείς, ομοσπονδίες και σωματεία, μεταξύ των οποίων και 29 σωματεία του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα της πόλης μας. Γρήγορα, όμως, απεκάλυψαν τις πραγματικές τους προθέσεις, χλευάζοντας τα αιτήματα για τα μέτρα προστασίας των ανέργων και των οικογενειών τους, θεωρώντας τα αιτήματα μαξιμαλιστικά, λέγοντας στην τοποθέτησή του ο ένας εκ των δύο ότι «αν εγώ έπαιρνα 600 € επίδομα ανεργίας (το 80% του κατώτερου μισθού των 751 €, που υποτίθεται ότι είναι αίτημα και του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.), δε θα δούλευα». Τους ευχόμαστε ποτέ να μη βρεθούν στη θέση να προσπαθούν να ζήσουν με 600 € ή να μείνουν άνεργοι. Η απαράδεκτη συμπεριφορά τους συνεχίστηκε, όταν ζητήθηκε ενυπόγραφα από 30 συναδέλφους, μεταξύ των οποίων και άνεργοι δάσκαλοι και νηπιαγωγοί, να ενισχύσει οικονομικά ο σύλλογός μας τη μετακίνηση στην Αθήνα, την ημέρα του πανελλαδικού συλλαλητηρίου (Σάββατο 1η Νοέμβρη), προκειμένου να μειωθεί η οικονομική επιβάρυνση για τους άνεργους συναδέλφους μας, εισπράττοντας την αρνητική τους τοποθέτηση, με το σκεπτικό ότι το συλλαλητήριο είναι κομματικό!
Τους απαντούμε: το Π.Α.ΜΕ. δεν είναι κόμμα αλλά ταξική συσπείρωση σωματείων και συνδικαλιστών, με στόχο την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής, σε σύγκρουση με τα μονοπώλια και όχι με τη λογική της συναίνεσης και της «κοινωνικής ειρήνης – συνοχής». Τους απαντούμε: δεν υπάρχουν κομματικά σωματεία και ομοσπονδίες. Το Π.Α.ΜΕ. απευθύνθηκε σε όλα τα σωματεία εργαζομένων, αυτοαπασχολούμενων, συνταξιούχων, φτωχών αγροτών, για κοινωνική συμμαχία, για οργάνωση του αγώνα από τα κάτω, για την ανατροπή αυτής της αντιλαϊκής πολιτικής, της πολιτικής στήριξης της ανταγωνιστικότητας και των κερδών των μονοπωλίων, της πολιτικής που θέλει να ζούμε με 200 – 300 €, με ελάχιστα εγγυημένα εισοδήματα, με μισθούς και συντάξεις πείνας, για να γίνουν επενδύσεις και να βγάζουν κέρδη οι επιχειρηματίες. Τα 933 σωματεία που συνδιοργανώνουν το συλλαλητήριο δεν είναι κομματικά. Είναι σωματεία εργαζομένων που χτυπιούνται από τη βάρβαρη πολιτική της κυβέρνησης και της Ε.Ε. και που έκαναν το βήμα να οργανώσουν τον αγώνα τους από τα κάτω. Αυτό τους ενοχλεί!
Ετοιμάζονται «καβάλα στο άλογο» να γίνουν χαλίφηδες στη θέση άλλων χαλίφηδων. Τους ενοχλεί να υπάρχει κίνημα. Και μπορούμε να ερμηνεύσουμε το λευκό που ψήφισαν οι άλλες παρατάξεις της Δ.Α.Κ.Ε. και της ΔΗ.ΣΥ. (Π.Α.Σ.Κ.). Μπαίνουμε, όμως, στον κόπο να ερμηνεύσουμε και τον αντικομουνισμό, που δεν εκφράστηκε από τους εκπροσώπους του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και της Μ.Ε.Τ.Α. μόνο στο σύλλογό μας αλλά στο σύνολο των σωματείων που το Π.Α.ΜΕ. απευθύνθηκε για συμμετοχή στο πανελλαδικό συλλαλητήριο. Τους ενοχλεί που αποκαλύπτουμε την πολιτική τους, την επιχείρηση του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. να διαχειριστεί για την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου τη στρατηγική της Ε.Ε.. Τους ενοχλεί γιατί τους καταγγέλλουμε ως το νέο κυβερνητικό συνδικαλισμό, συνδικαλισμό παραγόντων, που θα στηρίζει την αντιλαϊκή πολιτική. Τους ενοχλεί γιατί τους καταγγέλλουμε ότι προβάλλουν μόνο λύσεις από τα πάνω («περιμένετε να αλλάξει η κυβέρνηση …») και καλλιεργούν, με τις πολιτικές κωλοτούμπες του πολιτικού τους φορέα, να έχουν οι εργαζόμενοι μειωμένες απαιτήσεις, με τις προγραμματικές δηλώσεις του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. για προώθηση των προγραμμάτων απασχόλησης (5μηνα, 8μηνα, κ.ά.), για κεφάλαια σε επιχειρηματίες και τράπεζες, για μια ζωή με δόσεις, με ελάχιστα εγγυημένα εισοδήματα, με άλλου τύπου συνταγές, που θα συνεχίσουν να χώνουν πιο βαθιά στην ανέχεια το λαό μας.
Είμαστε και θα είμαστε απέναντι σε όλους εκείνους που έχουν στόχο να χειραγωγήσουν το κίνημα των εργαζομένων και να εκτονώσουν τις αγωνιστικές διαθέσεις, με στόχο την αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού, την εναλλαγή κεντροδεξιών ή σοσιαλδημοκρατικών κυβερνήσεων. Καλούμε τους εκπαιδευτικούς, μαζί με τους άλλους εργαζομένους, να καταδικάσουν παλιό και νέο κυβερνητικό – εργοδοτικό συνδικαλισμό και να οργανώσουν τον αγώνα τους, με τα σωματεία τους, «από τα κάτω», για να διεκδικήσουν αυτά που τους ανήκουν, για την κάλυψη των σύγχρονων αναγκών τους.