81Η ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΔΟΕ-ΜΕΤΑΣΥΝΕΔΡΙΑΚΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΟΛΜΕ ΣΤΗ ΡΟΤΑ ΤΟΥ ΕΚΦΥΛΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗΣ

ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΗ ΟΣΟ ΠΟΤΕ Η ΑΝΑΓΚΗ ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗΣ ΤΟΥ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΣΕ ΤΑΞΙΚΗ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ

Τις προηγούμενες ημέρες πραγματοποιήθηκαν η 81^η Γενική Συνέλευση της ΔΟΕ (22-24/6) και η τακτική Γενική Συνέλευση των Προέδρων των ΕΛΜΕ (μετασυνεδριακή-30/6).

Πρόκειται για διαδικασίες, που προβλέπονται από τα καταστατικά των δύο Ομοσπονδιών, με σκοπό τον απολογισμό των πεπραγμένων για την (εκπαιδευτική) χρονιά που πέρασε, καθώς και τον προγραμματισμού δράσης για την επόμενη. Τακτικό, εκλογοαπολογιστικό συνέδριο οι Ομοσπονδίες θα πραγματοποιήσουν τον επόμενο χρόνο, τον Ιούνιο του 2013, όπου θα εκλεγούν και τα νέα Δ.Σ.

Στη Γ.Σ. της ΔΟΕ, που διήρκεσε τρεις ολόκληρες ημέρες (!) δεν συζητήθηκε καν ο προγραμματισμός δράσης για την επόμενη συνδικαλιστική-εκπαιδευτική χρονιά! Δεν αποφασίστηκε καν πλαίσιο διεκδικήσεων και στόχων πάλης.

Δεν πάρθηκε ούτε μια απόφαση για το πώς θα οργανωθεί η πάλη του κλάδου, σε συμμαχία με το υπόλοιπο εργατικό-λαϊκό κίνημα, ενάντια στα χαράτσια και τη φορολεηλασία, ενάντια στην επικίνδυνη κατάσταση που επικρατεί στο χώρο της Υγείας και του Φαρμάκου, ενάντια στη λεηλασία των ασφαλιστικών μας ταμείων, ενάντια στις νέες μειώσεις των μισθών που είναι μπροστά μας, ενάντια στις επερχόμενες απολύσεις, καθώς και τόσα άλλα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε.

Με ευθύνες των παρατάξεων ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ κυριάρχησαν μια σειρά από διαδικαστικά ζητήματα που παρακώλυαν συνεχώς τη διαδικασία. Το αποτέλεσμα ήταν η κουβέντα για ατελείωτες ώρες να περιστρέφεται γύρω από το ζήτημα του μόνιμου προεδρείου, το αν θα γίνει ονομαστική ψηφοφορία ή ψηφοφορία με κάλπη, τον οικονομικό απολογισμό και προϋπολογισμό, για την αναγνώριση συλλόγων, για το αν θα κουβεντιαστούν το αγωνιστικό και διεκδικητικό πλαίσιο μαζί ή χώρια κ.ο.κ.

Τα ίδια συνέβησαν και πέρσι, στο τακτικό συνέδριο της ΔΟΕ, όπου τέσσερις ολόκληρες  ημέρες, η συζήτηση περιστράφηκε γύρω το θέμα της συνδρομής!

Η ΠΑΣΚ προσπάθησε να πείσει ότι δεν έχει καμιά σχέση με το ΠΑΣΟΚ. Έβαλε για το λόγο αυτό στον τίτλο της, τη λέξη «Ανεξάρτητη».

Η ΔΑΚΕ προσπάθησε να πείσει ότι με τη ΝΔ στον πυρήνα της συγκυβέρνησης όλα θα πάνε καλύτερα.

ΠΑΣΚ και ΔΑΚΕ είναι οι παρατάξεις που στήριξαν και στηρίζουν διαχρονικά τις επιλογές του μεγάλου κεφαλαίου και της Ε.Ε. στο χώρο της εκπαίδευσης, έβαλαν πλάτη για να περάσουν όλες οι αναδιαρθρώσεις.

Στη ΔΟΕ, αυτές οι συνδικαλιστικές ηγεσίες των ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ έχουν συμφωνήσει με την αξιολόγηση, με το νέο σχολείο της αγοράς και της επιχειρηματικότητας, με την προώθηση των ελαστικών σχέσεων εργασίας στην εκπαίδευση, με την επιλογή των νέων στελεχών εκπαίδευσης-manager. Αρνήθηκαν ακόμα και την πάλη ενάντια στα χαράτσια!

Οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ ταυτίστηκαν πλήρως με την κυβερνώσα αριστερά που θα τα λύσει όλα στη ρότα της Ε.Ε. και της "υγιούς" επιχειρηματικότητας! Ο ρόλος του ύπουλος, επικίνδυνος. Τώρα που το κίνημα πρέπει να περάσει στην αντεπίθεση, στην κυριολεξία το αφοπλίζουν, το τσακίζουν, απαιτώντας από αυτό να στηρίξει μια κυβέρνηση διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης, μια κυβέρνηση που θα είμαστε «μέσα όλοι μαζί» για την σωτηρία της ΕΕ και της ευρωζώνης, για να παζαρέψουμε ένα νέο, «πιο καλό» μνημόνιο.

Το Ελεύθερο Ανεξάρτητο Δίκτυο (κομμάτι που αποσχίστηκε πέρσι από τις ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ) χαιρέτισε τις επιτυχίες της κυβερνώσας αριστεράς κι ευχήθηκε μεγαλύτερες επιτυχίες στο επόμενο διάστημα.

Οι ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ δεν βρήκαν να πουν ούτε μια λέξη για την ανασύνθεση του πολιτικού σκηνικού, τη μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ σε βασικό πυλώνα της σοσιαλδημοκρατίας. Πώς να το κάνουν όταν καλλιεργούν αυταπάτες ότι κάτι θετικό μπορεί να προκύψει από μια κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, που προσκυνά την ΕΕ, τα μονοπώλια και αναγνωρίζει το χρέος; Όταν αναπαράγουν το επικίνδυνο ψευτοδίλημμα «μνημόνιο-αντιμνημόνιο», όπως ο ΣΥΡΙΖΑ και στα πλαίσια αυτά θεωρούν θετική εξέλιξη την ψήφιση «αριστερών, αντιμνημονιακών δυνάμεων», δηλαδή του ΣΥΡΙΖΑ;

Το πρόβλημα για τις ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ στο συνδικαλιστικό κίνημα των δασκάλων δεν είναι το ζήτημα του προσανατολισμού του, της γραμμής του, των αρνητικών συσχετισμών, αλλά το γεγονός ότι δεν υπάρχει θητεία για τους συνδικαλιστές ή ότι συνδικαλιστές εμπλέκονται με τα κομματικά γραφεία! Αυτά «πρότειναν» στη Γ.Σ. της ΔΟΕ. Κεντρικό τους στέλεχος διατύπωσε την «πρόταση» να περιφρουρούνται οι απεργίες, όχι για να πετυχαίνει η απεργία (όπως πολλές φορές έχουν κάνει οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ), αλλά για να μη χρειάζεται να δηλώνεται η απεργία και να στηρίζεται το εισόδημα των εκπαιδευτικών! Δηλαδή, μας πρότειναν φανερά την απεργοσπασία! Δεν βρέθηκε ούτε ένα στέλεχος των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ να καταγγείλει την συγκεκριμένη τοποθέτηση. Πρόκειται για επικίνδυνες, διαλυτικές απόψεις, που συσκοτίζουν την πραγματικότητα, οδηγούν το συνδικαλιστικό κίνημα στον εκφυλισμό, μετατρέπουν τα συνδικάτα σε «πλατείες».

Αντίστοιχα, στη Γενική Συνέλευση της ΟΛΜΕ εκτυλίχθηκαν καταστάσεις απείρου κάλλους. Η Γ.Σ. άρχισε με 1,5 ώρα καθυστέρηση. Μέχρι τις τρεις το μεσημέρι δεν είχε καν ξεκινήσει η διαδικασία τοποθετήσεων των ΕΛΜΕ γύρω από τις εισηγήσεις. Οι εκπρόσωποι του ΠΑΜΕ απηύθυναν έκκληση στο προεδρείο να προχωρήσει η διαδικασία. Στο βρόντο. Η απάντηση που δόθηκε είναι ότι οι συνάδελφοι έχουν ερωτήσεις και δεν μπορούν να τους διακόψουν. Μόλις έφτασε η ώρα να τοποθετηθούν οι εκπρόσωποι των ΕΛΜΕ, οι εκπρόσωποι των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ έβαλαν θέμα να διακοπεί η διαδικασία, γιατί είχε περάσει η ώρα και να συνεχιστεί … τον Σεπτέμβρη! Όταν ο Πρόεδρος της Γενικής Συνέλευσης απάντησε πως πρέπει να συνεχιστεί η διαδικασία, στέλεχος των ΠΑΡΕΒΑΣΕΩΝ ανταπάντησε πως «δεν τρέχει και τίποτα, το μαγαζί ούτως ή άλλως έχει κλείσει για φέτος»!

Μετά από αυτό, το ΠΑΜΕ κατήγγειλε τα διαλυτικά αυτά φαινόμενα και αποχώρησε από τη διαδικασία. Την στιγμή εκείνη δεν υπήρχε καν απαρτία. Μέσα στην αίθουσα δεν υπήρχαν αντιπρόσωποι ούτε καν από τις μισές ΕΛΜΕ της χώρας.

Αυτό αποδείχθηκε από το γεγονός ότι, μετά την αποχώρηση του ΠΑΜΕ, έγινε ψηφοφορία (15:30 το μεσημέρι) για το αν θα συνεχιστεί η διαδικασία. Με 18 ψήφους υπέρ της διακοπής, 20 κατά και ένα λευκό, η διαδικασία συνεχίστηκε. Δηλαδή, παρόντες ήταν μόλις 39 εκπρόσωποι ΕΛΜΕ από τις 88 που ανήκουν στη δύναμη της ΟΛΜΕ. Τελικά, η διαδικασία ολοκληρώθηκε αργά το βράδυ, με 30 ΕΛΜΕ (το 1/3 δηλαδή) να απουσιάζουν από τις ψηφοφορίες.

Αξίζει να σημειωθεί πως δεν πραγματοποιήθηκε σχεδόν ούτε μια Γενική Συνέλευση ΕΛΜΕ σε όλη τη χώρα, ώστε να συζητήσουν οι εκπαιδευτικοί τον απολογισμό και τον προγραμματισμό δράσης. Σε πολλές περιπτώσεις δεν έγιναν καν Δ.Σ. Η όλη διαδικασία ήταν μακριά από τις ανάγκες και τα προβλήματα των εκπαιδευτικών, μακριά από τη βάση του κλάδου. Η κατάσταση αυτή δεν είναι καινούρια. Έχει παγιωθεί. Συμμετοχή εκπαιδευτικών καταγράφουν οι ΕΛΜΕ μόνο στις εκλογές για την ανάδειξη νέων Δ.Σ. ή αντιπροσώπων (με πτωτική μάλιστα τάση) και όχι στη ζωή και τη δράση του σωματείου (όπου αυτή υπάρχει). Την ευθύνη για την κατάσταση αυτή έχουν οι δυνάμεις που χρόνια είναι στο τιμόνι της ΟΛΜΕ και των ΕΛΜΕ, δηλαδή, πότε η τρόικα ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ-ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ και πότε η τρόικα ΠΑΣΚ-ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ-ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ.

Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ δεν είχαν καμιά αυταπάτη ότι θα μπορούσαν να αλλάξουν την κατάσταση μέσα σ' αυτές τις Γ.Σ. των ΟΛΜΕ και ΔΟΕ. Οι συσχετισμοί δύναμης ήταν δεδομένοι. Επιβεβαιώνεται, ωστόσο, για μια ακόμα φορά ότι δεν πάει άλλο με αυτές τις συνδικαλιστικές ηγεσίες. Είναι μέρος του προβλήματος.

Είναι επιτακτική η ανάγκη να αλλάξουν οι συσχετισμοί, υπέρ του ταξικού, συνδικαλιστικού κινήματος, υπέρ του ΠΑΜΕ. Είναι η μόνη δύναμη που σήμερα παλεύει για ένα κίνημα που θα είναι σε θέση να εμποδίσει κυβέρνηση-Τρόικα-πλουτοκρατία, να τους σταματήσει, να αποτελέσει το αντίπαλο δέος στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, να αλλάξει τα πράγματα. Η αλλαγή των συσχετισμών στα πρωτοβάθμια σωματεία και στις Ομοσπονδίες αποτελεί προϋπόθεση για την ανασύνταξη του συνδικαλιστικού κινήματος και στο χώρο των εκπαιδευτικών.

Δριμάλα Θεοδώρα, Πατίδης Ηλίας

 μέλη της Πανελλαδικής Γραμματείας Εκπαιδευτικών του ΠΑΜΕ

 μέλη των Δ.Σ. των ΔΟΕ και ΟΛΜΕ αντίστοιχα